«Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που αρχίζει την Πέμπτη, πρόκειται να αποφασιστεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Συμβούλιο Κορυφής στις 17/3/2016 είχε δηλώσει ότι επιθυμεί να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις αυτές “το ταχύτερο δυνατόν”. Η Ελλάδα θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα μήπως με την εσπευσμένη αυτή έναρξη δημιουργηθούν τετελεσμένα σε βάρος της», αναφέρει ο κ. Σημίτης και διευκρινίζει:
«Συγκεκριμένα: η Ένωση αποφάσισε το Δεκέμβριο του 1999 στο Ελσίνκι ότι κάθε υποψήφιο κράτος θα πρέπει να φέρνει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τις συνοριακές του διαφορές με ένα κράτος μέλος. Στην προκείμενη περίπτωση δηλαδή η Τουρκία τις διαφορές που ισχυρίζεται ότι έχει με την Ελλάδα. Εάν η κυβέρνηση δεν υπενθυμίσει την απόφαση αυτή και δεν υπάρξει σχετική δήλωση της Ένωσης ότι η απόφαση εξακολουθεί να ισχύει θα συμβεί το εξής: Η Τουρκία θα ισχυριστεί, οποτεδήποτε δημιουργήσει πρόβλημα με την Ελλάδα, ότι ο κανόνας που καθιερώθηκε στο Ελσίνκι έχει παύσει να ισχύει λόγω αχρησίας. Μπορεί κατόπιν τούτου να προβάλει οποιεσδήποτε απαιτήσεις έχει εις βάρος της Ελλάδας».
«Αν θέλουμε ειρήνη, συνεργασία και διεθνή στήριξη πρέπει να επιμένουμε σε ρυθμίσεις που αποκλείουν μελλοντικές αντιπαραθέσεις. Αλλιώς θα είμαστε έρμαιοι προβλημάτων της κάθε στιγμής, όπως σήμερα του προσφυγικού», προσθέτει ο πρώην πρωθυπουργός.
Καθημερινή
Στην περίπτωση που η Τουρκία διεκδικήσει μέσω του Διεθνούς δικαστηρίου την κυριαρχία σε 16 ή και περισσότερα νησιά, πώς είμαστε σίγουροι ότι αυτό (το δικαστήριο) θα βγάλει απόφαση υπέρ ημών; Το θέμα έχει πολλές αναγνώσεις και δεν είναι εύκολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔλδ αὐτὰ τὰ ἄρθρα τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης δὲν ἰσχύουν;
ΔιαγραφήΆρθρον 16.
Η Τουρκία δήλοι ότι παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος πάσης φύσεως επί των εδαφών ή εν σχέσει προς τα εδάφη άτινα κείνται πέραν των
προβλεπομένων υπό της παρούσης Συνθήκης ορίων, ως και επί των νήσων, εκτός εκείνων ων η κυριαρχία έχει αναγνωρισθή αυτή δια της παρούσης
Συνθήκης, της τύχης των εδαφών και των νήσων τούτων κανονισθείσης ή κανονισθησομένης μεταξύ των ενδιαφερομένων.
Άρθρον 12.
Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της
17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου
1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων
(Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης
Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της
παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.
P.G
ΔιαγραφήΚι εσύ μπορείς να διεκδικήσεις την κυριαρχία τού Λονδίνου. Το θέμα είναι με τι επιχειρήματα.
Σημιτη μια ζωη δουλος !!! Οχι, μη κανεις το παλικαρι αλλα σηκωσε και λιγο το εγω σου . ολοι μας φτυνουν ( τουρκια Ευρωπη , Σκοπια Αλβανια) και εσεις το μονο που λετε να κανουμε ειναι υπομονη !!! Δεν σε εμπιστευομαστε !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τετελεσμένα τα δημιούργησε πρώτη αυτή η μαριονέτα με τη συμφωνία της Μαδρίτης, όπου για 1η φορά η Ελλάδα συμφωνούσε πως δε θα προβεί σε "μονομερείς ενέργειες" στο δικό της θαλάσσιο χώρο, χωρίς να ρωτήσει τη "γείτονα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος; Τα υποθαλάσσια πετρελαϊκά αποθέματα πρωτίστως.
Ο τελευταίος που πρέπει να μιλά για τετελεσμένα είναι ο "μακέτος" κι ο Τζέφρυ-ΓΑΠ-Παπανδρέου.
α τετελεσμένα τα δημιούργησε πρώτη αυτή η μαριονέτα με τα Ίμια το 1996. Αφού οκτώ μήνες μετά (Σ/μβριο τού ιδίου έτους) ο νοήμων και ευαίσθητος ελληνικός λαός τον ψήφισε πρωθυπουργό, πήγε στην Μαδρίτη το 1997 και ανεγνώρισε στην Τουρκία ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
ΔιαγραφήΣυμφωνια της Μαδριτης και Συμφωνια του Ελσινκι,Σημιτακο,σου λενε τιποτα ; μηπως θυμασαι αν υπεγραψες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) Ἡ πρόταση Σημίτη, βολεύει πολύ τήν Τουρκία. Διότι, τό νά ὑπενθυμηθῆ ΤΩΡΑ, καί δή ὕστερα ἀπό πρωτοβουλία τῆς Ἑλλάδος (!), ὅτι ἐξακολουθεῖ νά ἰσχύῃ τό ὅτι κάθε υποψήφιο κράτος θα πρέπει να φέρνει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τις συνοριακές του διαφορές με ένα κράτος μέλος, σημαίνει ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ τοῦ δικαιώματος τῆς Τουρκίας, τό ὁποῖο δικαίωμα ἔχει ΑΤΟΝΙΣΕΙ, νά εγείρῃ τέτοιες ἀπαιτήσεις τώρα ἀλλά καί ἐφ'ἐξῆς κατά τῆς Ἑλλάδος.
Αὐτό πού πρέπει νά προτείνῃ ἡ Ἑλλάδα, σχετικῶς, μπορεῖ να εἶναι μόνον, τοῦτο :
"Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση δηλώνει ὅτι θεωρεῖ ὡς ὁριστικά ἀποδυναμωμένη κάθε ἐπίκληση δικαιώματος ὑποψηφίου κράτους απορρέουσα ἀπό αξίωσή του σχετική μέ συνοριακή διαφορά του προς κράτος-μέλος, η οποία διαφορά από τόν Δεκέμβριο τοῦ 1999 μέχρι τέλους τοῦ 2015 δέν ὑποβλήθηκε από τό υποψήφιο κράτος ενώπιον τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου. Στίς συνοριακές διαφορές περιλαμβάνεται ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ κατά τό διεθνές δίκαιο δικαιώματος ἐπεκτάσεως τῶν χωρικῶν ὑδάτων".
Β) Τό ἐπιχείρημα τοῦ Σημίτη, ὅτι "Η Τουρκία θα ισχυριστεί, οποτεδήποτε δημιουργήσει πρόβλημα με την Ελλάδα, ότι ο κανόνας που καθιερώθηκε στο Ελσίνκι έχει παύσει να ισχύει λόγω αχρησίας. Μπορεί κατόπιν τούτου να προβάλει οποιεσδήποτε απαιτήσεις έχει εις βάρος της Ελλάδας", δέν ἔχει βάση, διότι ἡ Τουρκία ΟΥΤΩΣ ἤ ΑΛΛΩΣ θά προβάλλῃ τίς ὅποιες ἀπαιτήσεις της κατά τῆς Ἑλλάδος, εἴτε τίς ἔχει εἴτε δέν τίς ἔχει κατά τό διεθνές δίκαιο. Δέν θά κωλύσῃ στό ὅτι ..."ἀποδυναμώθηκαν οἱ κανόνες τοῦ Ἐλσίνκι".
Ἄλλο εἶναι, τό ὅτι πράγματι θά ἐπιχειρήσῃ ἡ Τουρκία νά ἰσχυρισθῆ ὅτι ἀποδυναμώθηκαν οἱ κανόνες αὐτοί, γιά νά μήν ἐφαρμοσθῆ σέ βάρος της τό νομικῶς σωστό: Ὅτι δηλαδή, ἀποδυναμώθηκε τό δικό της ὑποτιθέμενο δικαίωμα ἐκ συνοριακῆς διαφορᾶς μέ τήν Ἑλλάδα, πού δέν τό ἄσκησε ἐνώπιον τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου, ὡς ὑποψήφια γιά ἔνταξη στήν Ε.Ε. χώρα που ἦταν ὅλο αὐτό τό χρονικό διάστημα,
ἔχουσα δηλαδή ουσιαστικῶς ἀναλάβει ἔναντι τῶν χωρῶν τῆς Ε.Ε. διεθνῆ δέσμευση σύστοιχη πρός τήν ἐν λόγῳ δήλωση τοῦ Ἐλσίνκι - περί διατηρήσεως μόνον τῶν συνοριακῶν διαφορῶν μεταξύ κρατῶν μελῶν καί υποψηφίων κρατῶν, πού θά ὑποβάλλονταν στό Διεθνές Δικαστήριο από τό υποψήφιο μέλος - τήν ὁποία δέσμευσή της οὐδέποτε ἀμφισβήτησε ἀπό τό 1999.
(Συνέχεια:)
ΔιαγραφήΓ) Τό ἐπιχείρημα τοῦυ κ. Σημίτη, ὅτι «Αν θέλουμε ειρήνη, συνεργασία και διεθνή στήριξη πρέπει να επιμένουμε σε ρυθμίσεις που αποκλείουν μελλοντικές αντιπαραθέσεις. Αλλιώς θα είμαστε έρμαιοι προβλημάτων της κάθε στιγμής, όπως σήμερα του προσφυγικού», εἶναι θεωρητικῶς καί γενικῶς ὀρθό, ἀλλά ὄχι ἐκεῖ ὅπου τό διεθνές δίκαιο εἶναι ἤδη μέ τό μέρος μας, καί πρόπαντός ὄχι ὡς πρός τήν Τουρκία:
Ἡ ὅποια διεθνής διμερής ἤ Εὐρωπαϊκή ρύθμιση, ὅπως γιά τό ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, πρέπει νά στηρίζεται στό διεθνές δίκαιο πλήρως, ἄλλά ὄχι μονόπλευρα σέ βάρος μας.
Θά βοηθοῦσε σέ τίποτα οὐσιαστικό, π.χ., τό νά προκαλέσουμε τήν δήλωση τοῦ Συμβουλίου τῆς ΕΕ, ἔτσι ὅπως τήν προτείνει ὁ κ. Σημίτης, καί νά βρεθοῦμε ὁριακῶς ὑποχρεωμένοι νά πᾶμε στό διεθνές δικαστήριο, ἀκόμη καί στό θέμα τῶν μεταναστῶν καί προσφύγων πού μᾶς προωθεῖ ἡ Τουρκία, καί δή ὅταν ὅλο τό δυτικό μπλόκ τήν ἐνισχύει ἀκόμη καί παράλογα;
- μέ πρόσθετο μάλιστα δεδομένο, ὅτι ἄν τυχόν δέν τήν βολεύῃ ἡ ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου, ἡ Τουρκία θά κάνῃ τό πᾶν γιά νά μήν τήν ἐφαρμόσῃ... Χωρίς οίκονομικές καί ἄλλες δυσμενεῖς ἐπιπτώσεις ἤ καί κυρώσεις, εί δυνατόν ὡς αὐτόθροη συνέπεια τῶν συμφωνουμένων, μία χώρα σάν τήν Τουρκία, καταλαβάνει ποτέ ἀπό διεθνεῖς συμβάσεις κάτι πού ἔστω καί λίγο δέν τήν συμφέρει; Δέν ζητάει πάντα πρόσθετα ἀνταλάγματα γιά νά πράξῃ ὅσα ἤδη ὀφείλει νά πράττῃ κατά τό διεθνές δίκαιο ἤ κατά τίς διεθνεῖς συμβάσεις;
"Ρυθμίσεις που αποκλείουν μελλοντικές αντιπαραθέσεις", μέ τήν Τουρκία ὡς ἀντισυμβαλλόμενο, δεν ὑπάρχουν. Μόνο ρυθμίσεις πού τήν ἀποτρέπουν ἀπό ὁρισμένες καί περιορισμένες στόν χρόνο μελλοντικές ἀντιπαραθέσεις. Ποτέ ὅμως ἀπό ἀβάσιμες νέες διεκδικήσεις.
Να ακούσουμε βέβαια τον πατριώτη Σημίτη, που τον έχουμε αδικήσει, αλλά πρέπει να ακούσουμε και τον Πάγκαλο και το χοντρό γουρούνι από την Θεσσαλονίκη, έτσι για να δέσει η κρέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Εθνικοί ταγοί της χώρας, συνιστούν προσοχή.
Δημήτρη ορθώς ωμίλησας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί το κυβερνών σκουπίδι και η κλίκα του να συγκεντρώνουν -και δικαίως- την γενική απέχθεια και περιφρόνηση, αλλ' αυτό δεν επιτρέπεται να παρέχει λήθη, ανοχή και βήμα στον Ινφογνώμονα, σ' αυτό το σιχαμερό ερπετό, που έχει το θράσος να
σερβίρει το Ηελσίνκι ως σημείο αναφοράς όταν είναι το κορυφαίο στίγμα της προδοσίας του: Εκεί, αυτός ο ποταπός μισέλληνας, υπέγραψε συνθήκη που αναγνώριζε την ύπαρξη "συνοριακών διαφορών" με την Τουρκία.
Μισέλληνας; Ναι! Περιφρονούσε την Ελλάδα. ΄Ηταν μικρή και πολιτιστικά κατώτερη για την αφεντιά του. Το έδειξε και στη Βουλή, με την ψυχολογικά αποκαλυπτική φράση του -ως αδιάντροπου, κατάπτυστου πρωθυπουργού: "΄Ε, τι θέλετε; Αυτή είναι η Ελλάδα."
΄Οποιος τον επικαλείται, λερώνεται.
'Όποιος επικαλείται την αναγκαιότητα παραμονής στο ευρώ και την υποταγή στη δεσποτεία των ευρωπαϊκών και άλλων υπερεθνικών θεσμών θα απαξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ανεξάρτητα από την ιδεολογική του αφετηρία, ανεξάρτητα από το αν είναι δεξιός, αριστερός ή κομμουνιστής. Το βιοτικό του επίπεδο δεν θα πέσει αλλά ως αξία μέσα στην κοινωνία θα είναι ανυπόληπτη. Εντάσσεται ως χαρακτηριστικό στο χάσμα ανάμεσα στον λαό και τις ελίτ που όλο και διευρύνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν βαριέσαι. Οκτώ μήνες μετά την νίλα μας στα Ίμια τον Ιανουάριο τού 1996, ο λαός τον ψήφισε πρωθυπουργό (Σ/μβριο 1996). Ακολούθησε η Μαδρίτη, η κλοπή του ΧΑΑ, το Ελσίνκι, ο Οτζαλάν, αλλά ο λαός τού έδωσε κι άλλη τετραετία τον Απρίλιο του 2000.
ΔιαγραφήΠοιος τον θυμάται πια; Ποιος ενδιαφέρεται πια, αφού δεν ενδιαφέρθηκε την ώρα που έπρεπε να ενδιαφερθεί;
Όλοι αυτοί οι πολιτικάντηδες, από την εποχή του Βενιζέλου μέχρι και τον Σημίτη, παίρναν πολιτικό και ιστορικό μπόι τρώγοντας τις σάρκες του Ελληνισμού, τώρα που δεν έμεινε τίποτα φαίνεται ποιο είναι το πραγματικό τους μέγεθος
ΔιαγραφήΓια τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλαδα απο το 1990 και μετα επιτρέψτε μου να εχω μερικά ερωτηματικά ... Το επιχείρημα " ο λαός ψηφίζει/ψήφισε " δε το δέχομαι.
ΔιαγραφήΟλοκλήρωσε τι θέλεις να πεις, λέγοντάς μας ποιος ψήφιζε. Δυστυχώς, δεν μπορεί πια να κάνει κανείς σοβαρό διάλογο εδώ μέσα. Υπάρχουν απόψεις παγιωμένες τού στυλ "μάααααα να μας Ρωσία" και "δεν ψήφισε ο λαός.
Διαγραφή