Αθήνα και Σκόπια

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
Πυκνώνουν οι διμερείς συναντήσεις κορυφής ανάμεσα στην Αθήνα και τα Σκόπια.
Οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, δεν χάνουν την ευκαιρία να συναντώνται στο περιθώριο όλων των διεθνών συναντήσεων, ώστε να «εξομαλυνθούν» οι προσωπικές σχέσεις τους.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τους δύο πρωθυπουργούς, από τις αρχές του χρόνου, αν και έχουν χαθεί τα ίχνη τους, συναντήσεις έχουν κάνει και «προσωπικοί απεσταλμένοι» των δύο πρωθυπουργών στις Βρυξέλλες. Η παράλληλη αυτή διαδικασία φαίνεται, από μισόλογα, ότι έχει ενοχλήσει τον ΟΗΕ αλλά και τον διαπραγματευτή του ΟΗΕ πρέσβη Νίμιτς.

ΤΟ ΘΕΜΑ της ονομασίας των Σκοπίων ήρθε «ξαφνικά» και πάλι στο προσκήνιο, ύστερα από δηλώσεις σε σκοπιανό ραδιόφωνο του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, κ. Στάινμπεργκ, σύμφωνα με τον οποίο τα Σκόπια πρέπει να κάνουν θυσίες, αλλά και με μια ξαφνική επανεμφάνιση της «ονοματολογίας», αυτή τη φορά με την εκδοχή της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη.

ΦΥΣΙΚΑ, η ουσία της υπόθεσης δεν είναι η ονοματολογία, αφού και οι δύο πλευρές χονδρικώς έχουν συμφωνήσει και στη διατήρηση της «Μακεδονίας» μαζί με κάποιον προσδιορισμό της λέξης. Η αγεφύρωτη -για την ώρα και πάλι- διαφορά είναι ότι η Ελλάδα επιμένει στη χρήση του ονόματος «έναντι όλων» (erga omnes), γεγονός που προϋποθέτει ότι τα Σκόπια θα πρέπει να προχωρήσουν σε συνταγματική αλλαγή, που απαιτεί τα 2/3 των ψήφων του Κοινοβουλίου.

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ, και ιδιαίτερα η «σκληρή» κυβέρνηση Γκρούεφσκι, αρνούνται κατηγορηματικά το «erga omnes» και «συμβιβάζονται» μόνο με χρήση της νέας ονομασίας από την Ελλάδα.

ΠΙΣΩ όμως από τις αγεφύρωτες στάσεις των δύο πλευρών υπάρχει ένα «κοινό πεδίο» προς εκμετάλλευση για ευπρεπή συμβιβασμό. Και αυτό δεν είναι άλλο από το «πεδίο» της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Παπανδρέου επιμένει «στην πρωτοβουλία» της να ενταχθούν όλες οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., με ορόσημο το 2014. Αυτό είναι το μέσον για να μπορεί να φαίνεται η Ελλάδα «χρήσιμη» ή και «απαραίτητη» στους βόρειους γείτονές της, προτού δει ο χώρος αυτός να απορροφάται από την Τουρκία ή και άλλες βόρειες χώρες της Ε.Ε.

Η ΠΓΔΜ, από την άλλη, επιθυμεί διακαώς να ανοίξει διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., επικαλούμενη την εσωτερική σταθερότητα της χώρας, μη αντέχοντας να μείνει μόνον αυτή έξω από τον ευρωπαϊκό περίγυρο. Επομένως ο κοινός τόπος συμφερόντων υπάρχει ήδη. Με δύο ακόμη εμπόδια:

Η ΑΘΗΝΑ θα μπορέσει να επιμένει στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε. (και να πείσει απρόθυμους εταίρους για επιπλέον διεύρυνση), αν αποδεχθεί την «αναβάθμιση» του Κοσόβου σε κράτος (σ.σ. στο περιθώριο του Συμβουλίου Κορυφής στις Βρυξέλλες, ο κ. Παπανδρέου είχε συνάντηση με τον κ. Θάτσι του Κοσόβου, χωρίς να ανακοινωθεί το οτιδήποτε).

ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ενδεχομένως να δουν την πόρτα των διαπραγματεύσεών τους με την Ε.Ε. αν αποδεχθούν το «erga omnes».

ΕΤΣΙ ξαφνικά, μπορεί να ξεκινήσει ενδεχομένως ένα νέο «χρονοδιάγραμμα» για το πότε και το πώς της ένταξης και του ονόματος.

Η ΑΘΗΝΑ την ξέρει άλλωστε τη δουλειά από το Ελσίνκι το 1999 με την Τουρκία...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ