13/8/11

Ρωσία: Μνημείο για τους Έλληνες που έπεσαν θύματα των Σταλινικών διώξεων, την περίοδο 1937-1938

Στην τελική ευθεία έχουν μπει οι προσπάθειες για την ανέγερση μνημείου για τους Έλληνες που έχασαν τη ζωή τους στα γκουλάγκ της Σιβηρίας κατά την περίοδο 1937-1938, με πρωτοβουλία του προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας (ΑΓΟΟΡ), βουλευτή της Ρωσικής Δούμας, Ιβάν Σαββίδη.

Το μνημείο θα ανεγερθεί στο κέντρο του Μαγκαντάν, σε έκταση που παραχώρησε η διοίκηση της περιοχής Κολιμά, τόπος θανάτου πολλών εξόριστων Ελλήνων κατά την περίοδο των Σταλινικών διώξεων. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα kolyma.ru, έχουν ήδη συγκεντρωθεί περισσότερα από δύο εκατομμύρια ρούβλια, για την «Στήλη της μνήμης», από άσπρο μάρμαρο, βάρους περίπου δύο τόνων.

Η απόφαση για την ανέγερση του μνημείου πάρθηκε στο πλαίσιο του σχεδίου «Ελληνικό Μαρτυρολόγιο», στο οποίο εντάσσεται και η πολύχρονη έρευνα του συγγραφέα και ερευνητή, Ιβάν Τζούχα.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας , η «ελληνική επιχείρηση» εκκαθάρισης, ντιρεκτίβα Νο 50215 της NKBD (την μετέπειτα KGB), υπογεγραμμένη από τον διευθυντή Νικολάι Γιεζόφ, στενό συνεργάτη του Στάλιν, είχε ως αποτέλεσμα να "εξαφανιστούν" στη «μαύρη τρύπα» των γκουλάγκ τριάντα οκτώ χιλιάδες ελληνικής καταγωγής Σοβιετικοί πολίτες.

Η επιχείρηση ξεκίνησε τη νύχτα της 15ης Δεκεμβρίου του 1937, ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Πάνω από 20.000 εκτελέστηκαν και οι μισοί από τους υπόλοιπους στάλθηκαν στα στρατόπεδα της Κολιμά, όπου ελάχιστοι κατάφεραν να επιζήσουν.

«Μετά από επτά δεκαετίες τα παιδιά και τα εγγόνια των αδικοχαμένων ελλήνων ομογενών άρχισαν να μαθαίνουν για τον τόπο και την αιτία θανάτου τους, χάρη στο σχέδιο της Ομοσπονδίας , «Ελληνικό Μαρτυρολόγιο», που ερευνά όλες τις διαστάσεις των καταπιέσεων της σταλινικής εποχής κατά των Ελλήνων», σημειώνεται στην ανακοίνωση της οργάνωσης.
http://www.e-typos.com/content.aspx?cid=26689&catid=6

3 σχόλια:

  1. Διπλά συγχαρητήρια, και στο βουλευτή της Ρωσικής Δούμας, Ιβάν Σαββίδη, και στη Ρωσική κυβέρνηση, για το δικαίωμα στην μνήμη στων θυμάτων μιας ταραχώδους περιόδου τις Ρώσικης και τις παγκόσμιας ιστορίας.
    Με το καλό να ανοίξουν και τα αρχεία για όλους που θέλουν να μάθουν το που και πως τέλειωσε το δράμα ενός συγγενή.
    Πάντα μου έλεγε η μάνα μου για τον αδελφό της Κωνσταντίνο, το όνομα του οποίου μου έδωσαν, και το που τρέχανε στους σιδηροδρομικους σταθμούς όταν έφτανε ένα τραίνο με ξυλεία, και περιτριγυρίζανε τα βαγόνια μήπως και στους κορμούς των δένδρων δουν γραμμένο του όνομα του συγγενή τους.

    Μικρός τότε δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπήρχε τόση βαρβαρότητα στην πολιτική, κι ότι θα μπορούσε να είναι αλήθεια, μετά από χρόνια για την ίδια ιστορία διάβασα στο βιβλίο του Σολζενίτσιν "Μια μέρα του Ιβαν Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς"

    Για να δούμε πότε οι πολιτικοί τις Ελλάδας θα ξεπεράσουν τα δικά τους ένστικτα φοβίας, και θα απελευθερωθούν από τη βαρβαρότητα τους, ώστε να επιτραπεί ΚΑΙ η κύηση τις λεχώνας!

    http://www.facebook.com/note.php?note_id=222107934469886

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τότε σκότωσαν μαζί με άλλους 48 χιλιάδες Έλληνες(τέτοιες πληροφορίες είχαμε) τους παππούδες μου - τον Καφαταρίδη Ιωάννη και τον Καλαϊτζίδη Λεόντιο. Τους κατηγόρησαν ότι ήταν πράκτορες της Ελλάδας και δρούσαν ενάντια στη Σοβιετική Εξουσίας. Μια απάντηση που ήρθε στην γιαγιά μου από την πλευρά του μπαμπά μου έλεγε ότι ο παππούς μου Καφαταρίδης Ιωάννης εκτελεστικέ μετά από 3 μέρες μετά το δικαστήριο.
    Μετά τον πόλεμο, το 1949, γυναίκες, γιαγιάδες και παιδιά εξόρισαν από τον Καύκασο περιοχή Κρασνοντάρσκι Κράι στη Κεντρική Ασία και Σιβηρία.
    Οι δικοί μου βρέθηκαν σε ένα απομακρυσμένο χωρίο περιοχής Τζαμπούλ στο Νότιο Καζαχστάν που ήταν όλο στέπες και έρημος. Το 1953, μετά το θάνατο του Στάλιν, τους κάλεσαν στα γραφεία και είπαν ότι μπορούν να πάνε όπου θέλουν. Οι δικοί μου πήγαν και εγκαταστάθηκαν στην πόλη Τζαμπούλ. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί.
    Με τις επιστολές που στέλνανε οι γιαγιάδες μου και ρωτούσαν που είναι οι σύζυγοί τους, ήρθε απάντηση το 70 περίπου ότι με την απόφαση του στρατιωτικού δικαστηρίου που έγινε περίπου το 1967 (δεν θυμάμαι ακριβώς πότε) οι παππούδες μου ήταν αθώοι. Είπαν συγνώμη για το λάθος.

    Βασίλης Καφαταρίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η μόνη χώρα πού έχει θεοποιήσει τούς νοσταλγούς τού δολοφόνου Στάλιν είναι η Ελλάδα. ΚΚΕ καί ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταφέρει νά επιβάλουν τήν πολιτική τους, τήν ιδεολογία τους καί τή νοοτροπία τους. Η Αριστερά αποτελεί τό βαθύ κράτος τής χώρας μας, εξουσιάζει τίς συνειδήσεις τών παιδιών μας καί αποφασίζει γιά τό μέλλον τους. Να τούς χαιρόμαστε!

    Στάλιν: Ο πνευματικός πρόγονος της ελληνικής αριστεράς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.