Ομιλία του Καθηγητή Βαγγέλη Κουφουδάκη στην εκδήλωση του Εκλογικού Επιτελείου Γιώργου Λιλλήκα στη Λεμεσό
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,
Ο περασμένος μήνας ήταν γεμάτος από σημαντικές επετείους για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Κυπριακό Ελληνισμό, μεταξύ των οποίων:
(1) Τα 57 χρόνια από την έναρξη του ιστορικού απελευθερωτικού αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, άσχετο αν ορισμένοι κύκλοι σήμερα προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία.
(2) Τα 97 χρόνια της Αρμένικης γενοκτονίας, μιας συστηματικής πολιτικής εθνοκάθαρσης, που εξακολουθεί να εφαρμόζει η Τουρκία στην Κύπρο.
(3) Εννέα χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο.
(4) Την 8η επέτειο της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν και όλων των διαχρονικών διολισθήσεων που διέλυσαν την Κυπριακή Δημοκρατία. Η συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε τη διχοτόμηση της Κύπρου με την επιβολή της διζωνικής ομοσπονδίας. Η 24η Απριλίου ήταν και είναι μια ιστορική ημερομηνία στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, που συμβολίζει την προάσπιση της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, και
(5) Την πρόσφατη έκθεση του Μπαν Κιν Μουν, που αναγνωρίζει το αδιέξοδο που έφθασε η τελευταία προσπάθεια για την επιβολή της διζωνικής και τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σωστά αναφερόμαστε στο ρόλο του «εξωτερικού παράγοντα» στην εξέλιξη του Κυπριακού. Δεν δίνω όμως άφεση αμαρτιών σε διαδοχικές Κυπριακές κυβερνήσεις για τη διαπραγματευτική τους τακτική. Τα λάθη είναι πολλά και είναι αυτά τα λάθη που εκμεταλλεύθηκε ο λεγόμενος «εξωτερικός παράγων».
Θ’ αναφερθώ μόνο σε τρία παραδείγματα:
(α) Στην υποβάθμιση του Κυπριακού από ένα πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σ’ ένα διακοινοτικό πρόβλημα που έχει ανάγκη συνταγματικής διευθέτησης. Με αυτό τον τρόπο απενοχοποιήθηκε η Τουρκία, που τώρα θεωρείται ως μέρος της λύσης και όχι ως αίτιο του προβλήματος.
(β) Τις συνεχείς υποχωρήσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς χωρίς κανένα αντάλλαγμα από την κατοχική δύναμη που μονόπλευρα άλλαξε τις βάσεις των συνομιλιών, όπως έγινε το 1983 με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.
Διαδοχικές Κυπριακές κυβερνήσεις δεν είχαν το πολιτικό θάρρος να ζητήσουν συνομιλίες από μηδενική βάση μήπως και κατηγορηθούν για αδιαλλαξία.
Δυστυχώς, ο ΟΗΕ, οι Αγγλοαμερικανοί μεσολαβητές και η Τουρκία έπαιρναν και παίρνουν ως δεδομένες τις Ελληνοκυπριακές υποχωρήσεις, άσχετο αν οι προηγούμενες συνομιλίες και διάφορα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης απέτυχαν, και
(γ) Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, καλλιεργήθηκε η μυθολογία ότι οι νέες συνομιλίες στις οποίες έχει εμπλακεί η νυν Κυπριακή Κυβέρνηση είναι Κυπριακής ιδιοκτησίας και ευθύνης. Αυτό εξυπηρετεί τις πολιτικές ανάγκες του ΟΗΕ μετά την εμπειρία της διαδικασίας του 2002-2004.
Αυτή η νέα μυθολογία δίνει κάλυψη στη νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν, προσπαθεί να καλυτερεύσει την εικόνα της επιβολής μιας φιλοτουρκικής λύσης και απενεχοποιεί την Τουρκία, μια κι η ευθύνη για τη λύση του Κυπριακού αποδίδεται στις δύο κοινότητες.
Ευτυχώς, η τουρκική αδιαλλαξία έγινε μια τροχοπέδη στην προσπάθεια της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως απαιτούσε ο Μπαν Κιν Μουν τους τελευταίους μήνες.
Η διαρροή διαφόρων εγγράφων από τις συνομιλίες, όπως το «Έγγραφο Συγκλίσεων» της 29ης Ιανουαρίου 2010 και το κείμενο των 26 σελίδων για το γενικό πλαίσιο των θέσεων της Κυπριακής Κυβέρνησης, δείχνει:
(1) Την απουσία οποιασδήποτε ευαισθησίας προς τη λαϊκή βούληση που εκφράσθηκε ελεύθερα και αποφασιστικά στις 24 Απριλίου 2004.
(2) Τη νεκρανάσταση του απορριφθέντος Σχεδίου Ανάν, στο οποίο έχουν προστεθεί και νέες υποχωρήσεις, μεταξύ των οποίων οι λεγόμενες τέσσερις ελευθερίες για Τούρκους υπηκόους στο νεοκυπριακό κράτος.
Δηλαδή, ενώ μετά την παρθενογένεση του νέου Κυπριακού κράτους, κατοχυρώνεται ο εκτουρκισμός της Κύπρου!
Υπάρχει και μία συστηματική πολιτική παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Για τις νέες υποχωρήσεις που επιρρίπτονται σε «αμαρτίες του παρελθόντος».
Κυρίες και κύριοι,
Ενώ ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος κληρονόμησε το Σχέδιο Ανάν, στάθηκε άξιος του προεδρικού όρκου όταν, πριν το Δημοψήφισμα, κάλεσε τον Κυπριακό Ελληνισμό να πει ΟΧΙ στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο νυν Πρόεδρος δεν κληρονόμησε κανένα σχέδιο. Αντίθετα, ήρθε ενισχυμένος με το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος του 2004. Επομένως, η προσπάθεια να αποδοθούν οι νέες διολισθήσεις στους προκατόχους του νυν Προέδρου δεν ευσταθεί.
Ο νυν Πρόεδρος, από το φθινόπωρο του 2008, έχει εγκλωβισθεί σε συνομιλίες με βάση το απορριφθέν Σχέδιο Ανάν, που οδηγούν στην παρθενογένεση ενός νέου κράτους για το οποίο ο κ. Ντάουνερ δήλωσε τον περασμένο Οκτώβριο ότι «δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα λειτουργήσει…».
Σ’ αντίθεση με την Κυπριακή Δημοκρατία, διαδοχικές Τουρκικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν με συνέπεια το Κυπριακό πρόβλημα. Οι βασικές θέσεις της Τουρκικής πολιτικής περιλαμβάνουν:
(1) Ότι το Κυπριακό λύθηκε το 1974.
(2) Ότι η ίδρυση του ψευδοκράτους το 1983 δημιούργησε τη βάση της λύσης του Κυπριακού με ένα συνεταιρισμό δύο κρατών στα πλαίσια της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία προωθεί τη νομιμοποιημένη διχοτόμηση της Κύπρου και τον έλεγχό της σ’ όλη την επικράτεια της Κύπρου.
(3) Την άρνηση της ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αμφισβήτηση των νομικών δικαιωμάτων ενός διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(4) Την άρση της αποκαλούμενης «απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων, που στοχεύει στην de facto αναγνώριση του ψευδοκράτους, και
(5) Επεμβατικά δικαιώματα και την παρουσία Τουρκικού στρατού στην Κύπρο, ακόμα και μετά τη λύση του Κυπριακού.
Ο Μπαν Κιν Μουν και ο Ντάουνερ αγωνιωδώς ψάχνουν για ένα νέο οδικό χάρτη για τη συνέχιση των συνομιλιών και τη σύγκριση μιας πολυμερούς διάσκεψης στη διάρκεια του καλοκαιριού. Συμμέτοχος σ’ αυτή την προσπάθεια είναι και η παρούσα Κυπριακή Κυβέρνηση, χωρίς να ενοχλείται από τους κινδύνους μιας πολυμερούς διάσκεψης, με στόχο την επιβολή της διζωνικής.
Η Κυβέρνηση, ενώ αποδέχεται ότι οι συναντήσεις των «δύο ηγετών» που ήταν η βάση των αποκαλούμενων Κυπριακής Ιδιοκτησίας Συνομιλιών, είναι πλέον «ένα χάσιμο χρόνου», προωθεί την μυθολογία ότι η διαδικασία για την επίλυση του Κυπριακού δεν άλλαξε! Επίσης επιμένει ότι το αδιέξοδο στις συνομιλίες δεν προέρχεται από την διαδικασία και την συμφωνημένη βάση για την λύση του Κυπριακού, δηλαδή τη διζωνική, αλλά από την στάση της Τουρκίας.
Επιτρέψετε μου να σχολιάσω αυτό το θέμα:
1. Το περίγραμμα της διευθέτησης του Κυπριακού με βάση την απορριφθείσα το 2004 Διζωνική Ομοσπονδία, δείχνει την προσαρμογή, απ’ όλες τις πλευρές, στο αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής, και την αποδοχή μιας «νομιμοποιημένης διχοτόμησης» όπως ζητούσε ο Richard Holbrooke το 1998.
2. Η αποκαλούμενη «διζωνική» είναι Αγγλο-Αμερικάνικης προέλευσης που εγκαινιάσθηκε σαν επίσημη πολιτική από τον Clark Clifford το Φεβρουάριο του 1977. Από τότε, αυτό το παράνομο και παράδοξο συνταγματικό σχήμα έχει γίνει η βίβλος για την διευθέτηση του Κυπριακού.
Με Βρετανική καθοδήγηση έχει ενσωματωθεί στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, σαν το Ψήφισμα 1092 της 23 Δεκεμβρίου 1996. Είναι ειρωνικό ότι πριν το τέλος του ψυχρού πολέμου η Αγγλοαμερικάνικη διπλωματία ήταν εναντίον της εφαρμογής των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό. Τώρα, με την στήριξη της Κυπριακής Κυβερνήσεως, επιμένει στην εφαρμογή ψηφισμάτων που οδηγούν στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της δεν αυτοδιαλύεται για την ικανοποίηση ξένων χωρών.
3. Οι θιασώτες της Διζωνικής δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο του Βρετανού Μεσολαβητή Λόρδου Hannay ο οποίος, με κυνικό τρόπος, εξηγεί πως οι ξένοι μεσολαβητές, με επιδέξια νομική διατύπωση και σκόπιμη και εποικοδομητική ασάφεια, απέφυγαν τα πραγματικά θέματα που ανέκυπταν από αυτές τις συνταγματικές σοφιστίες.
Οι θιασώτες της Διζωνικής στην Κύπρο ούτε αντιλαμβάνονται, ούτε ξηγούν το λεγόμενο «σωστό περιεχόμενο» αυτού του «οδυνηρού συμβιβασμού». Αυτό είναι ολοφάνερο από το προπαγανδιστικό φυλλάδιο υπέρ της Διζωνικής που κυκλοφόρησε πριν ενάμιση χρόνο η Κυπριακή Κυβέρνηση κάτω από εντολές του Μπαν Κιν Μουν. Οι αοριστίες και οι αφηρημένες εξηγήσεις αυτού του φυλλαδίου παραπλανούν το κοινό αποφεύγοντας οποιαδήποτε λεπτομέρεια για τις επιπτώσεις αυτού του πρωτοφανούς συνταγματικού σχήματος πάνω στα δικαιώματα όλων των νόμιμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και λειτουργικότητα του νέου Κράτους που δημιουργείται.
4. Το άνευ προηγούμενου Συνταγματικό μοντέλο βασίζεται σε συνομοσπονδία δύο αυτόνομων Κρατών και όχι στην ομοσπονδία. Σε καμία μορφή αυτής της Συνταγματικής σοφιστίας δεν υπάρχει ιεράρχηση μεταξύ της Ομοσπονδίας και της πολιτειακής νομοθεσίας. Γι’ αυτό η Κεντρική Κυβέρνηση είναι μια υποτελής διοίκηση των δύο συνιστούντων πολιτειών και,
5. Η Διζωνική, με οποιαδήποτε μορφή και περιεχόμενο, παραβιάζει άμεσα την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η Διζωνική βασίζεται σε διακρίσεις με βάση την θρησκεία, την γλώσσα και την εθνότητα, κάτι που απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 14 αυτής της Διεθνούς Σύμβασης που έχει επικυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, και από την Τουρκία, και είναι βασικός νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Γι’ αυτό, η Διζωνική δεν είναι νόμιμη και αποδεκτή λύση του Κυπριακού.
Με το σημερινό αδιέξοδο στις συνομιλίες και την επιμονή του Μπαν Κιν Μουν για μια πολυμερή διάσκεψη στην διάρκεια του καλοκαιριού, το εύλογο ερώτημα είναι αν ο Γενικός Γραμματέας ενδιαφέρεται για μια λύση που βασίζεται σε δημοκρατικές αρχές, στον κανόνα του νόμου, και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή απλώς επιδιώκει την ολοκλήρωση της Τουρκικής πολιτικής όπως έγινε στο Birkenstock το 2004. Οι αλλαγές που έχουμε δει στην διπλωματία του Μπαν Κιν Μουν μετά το 2008, είναι αλλαγές τακτικής και ορολογίας και όχι αλλαγές των θέσεων που προωθούν τα Ηνωμένα Έθνη με την νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν.
Η απελπισία του Γενικού Γραμματέα είναι εμφανής γιατί τώρα ζητά την στήριξη περιθωριακών ομάδων της κοινωνίας των πολιτών στην Κύπρο, πολλές των οποίων δημιουργήθηκαν και κατευθύνονται από την Αμερικάνικη Πρεσβεία με στόχο την επιβολή της Διζωνικής.
Όσο δε για την πολυμερή διάσκεψη την οποία απαιτεί η Τουρκία και ο Μπαν Κιν Μουν, ρωτώ την διαπραγματευτική ομάδα της Κυπριακής Δημοκρατίας τι γνωρίζει περί Διεθνών Διασκέψεων, σαν αυτή του Dayton το 199 για το πρόβλημα της Βοσνίας, όπου ο Holbrooke παρουσίασε και επέβαλε μια διχοτομική λύση.
Εν τω μεταξύ ο Μπαν Κιν Μουν και ο Downer ακόμα δεν αντέδρασαν:
- Στις συνεχείς Τουρκικές απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Στην παράνομη Τουρκική αδειοδότηση για έρευνες Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου στην κατεχόμενη Κύπρο και στον θαλάσσιο χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Στις Τουρκικές απειλές για το άνοιγμα της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου και τον εποικισμό της, παρ’ όλη την κατάφορη παραβίαση του ψηφίσματος 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας.
- Στις Τουρκικές ενέργειες για την defacto αναγνώριση του Ψευδοκράτους από άλλες Ισλαμικές χώρες και την αναβάθμιση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα status Taiwan για διεθνείς εμπορικές σχέσεις.
Συνένοχος όμως είναι και η Κυπριακή Κυβέρνηση που με χλιαρές αντιδράσεις:
- Ενθαρρύνει μόνο παλαιά και ανεφάρμοστα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο
- Χρησιμοποιεί το ξεπάγωμα κεφαλαίων από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ενθαρρύνει πρόοδο στο Κυπριακό
- Περιορίζεται σε διπλωματικές παραστάσεις για τις παράνομες Τουρκικές έρευνες στα κατεχόμενα και στον θαλάσσιο χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αντί να τις αντιμετωπίζει με νομικές προσφυγές σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, και
- Εμμένει στην διζωνική ως την συμφωνημένη βάση για την λύση του Κυπριακού, όπως φαίνεται και από το συνοπτικό πλαίσιο των θέσεων του ΑΚΕΛ της 25ης Απριλίου 2012 για συνεργασία με άλλα κόμματα στις επόμενες Προεδρικές Εκλογές.
Με αυτά τα δεδομένα τι κάνουμε τώρα? Τα τελευταία 38 χρόνια δείχνουν το αποτέλεσμα μιας υποτακτικής πολιτικής, της ηττοπάθειας και του μοιρολατρισμού που συστηματικά καλλιεργήθηκε εντός και εκτός της Κύπρου, και έφερε τον Κυπριακό Ελληνισμό στο δίλημμα της διζωνικής, του εκτουρκισμού της Κύπρου, της διχοτόμησης και της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι επόμενες Προεδρικές Εκλογές δίνουν μια νέα ευκαιρία ν’ ανατραπούν αυτές οι ψευδαισθήσεις και ο Κυπριακός Ελληνισμός να εισέλθει σε μια νέα περίοδο αυτοπεποίθησης, αγωνιστικότητας και πολιτικού σχεδιασμού που:
- Σέβεται και βασίζεται στην λαϊκή εντολή της 24ης Απριλίου του 2003
- Επανατοποθετεί το Κυπριακό στα πλαίσια μιας αντικατοχικής Στρατηγικής
- Κινείται στα πλαίσια της ενεργούς συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και
- Προτείνει συνομιλίες από μηδενική βάση με απόρριψη των διαχρονικών και επικίνδυνων διολισθήσεων που έχουν γίνει μέχρι τώρα στα πλαίσια της εφαρμογής μιας διζωνικής λύσης.
Λαοί και κράτη που δεν σέβονται την ιστορία και τον εαυτό τους δεν πρέπει να περιμένουν διαφορετική συμπεριφορά από τρίτους. Η υπεράσπιση της εθνικής ύπαρξης του Ελληνισμού δεν γίνεται με εκχώρηση δικαιωμάτων και ραγιαδισμό. Η υπεράσπιση της εθνικής ύπαρξης του Κυπριακού Ελληνισμού είναι ένα εθνικό καθήκον που υπερβαίνει οποιαδήποτε κομματική και ιδεολογική σκοπιμότητα.
Σε μια πρόσφατη ομιλία, ο Γιώργος Λιλλήκας είπε ότι ο Κυπριακός λαός είναι μικρός σε μέγεθος, μπορεί όμως να κάνει αυτό που οφείλει. Αυτό είχε πει και ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος στην ιστορική του ομιλία της 1ης Απριλίου 2004 όταν αναφέρθηκε στο ότι ο κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Αυτό και έκανε η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού στις 24 Απριλίου 2004.
Μια νέα πολιτική πρέπει:
1. Να βασισθεί στην μελέτη και αξιοποίηση των εμπειριών 38 χρόνων διαπραγματεύσεων
2. Να βασισθεί στο αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας της 24ης Απριλίου 2004, την απόρριψη της Διζωνικής σε όλες τις μορφές της και στον απεγκλωβισμό από τις υποχωρήσεις που οδήγησαν στην νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν. Ακούμε επί χρόνια ότι η λύση του Κυπριακού δεν είναι θέμα ονοματολογίας. Λάθος! Με αυτήν την θεωρία και την εποικοδομητική ασάφεια φθάσαμε στην προσπάθεια επιβολής της Διζωνικής που επισημοποιεί την διχοτόμηση, τα αποτελέσματα της εισβολής και της κατοχής, επικυρώνει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, και παραβιάζει διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα.
3. Να προστατεύσει την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, τα δικαιώματα όλων των νόμιμων πολιτών του Κράτους, και το δημογραφικό και πολιτισμικό χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό απαιτεί την απόρριψη του εποικισμού που σκοπεύει στην αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του Κράτους και τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
4. Να διασφαλίζει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας απαγορεύοντας:
- Τα επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας και την παρουσία ξένων στρατευμάτων
- Απαγορεύοντας την διάλυση της Εθνικής Φρουράς και την αποστρατικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδίως την στιγμή που η Τουρκία την απειλή καθημερινά και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα ενός Κράτους μέλους
5. Να προτάξει ένα σύγχρονο Δημοκρατικό Κράτος με ενοποιημένη οικονομία και διαδικασίες που πληρούν τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και την Ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς αποκλίσεις, και επιτρέπει στην Κυπριακή Δημοκρατία να συμβάλει απρόσκοπτα στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, και
6. Μια λύση που ύστερα από 38 χρόνια λύνει το θέμα των αγνοουμένων και των προσφύγων, θέματα που προσωποποιούν την Τουρκική κατοχή και την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου
Κυρίες και Κύριοι,
Η ελευθερία, η Δημοκρατία, η αξιοπιστία θεσμών και ηγεσίας είναι αδιαχώριστες έννοιες. Η ιστορική και πολιτισμική συνέχεια του Κυπριακού Ελληνισμού, ενός αδιαχώριστου κομματιού του Ελληνικού Ένθους, διακινδυνεύει για άλλη μια φορά για την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων.
Το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας θα εξαρτηθεί από εσάς, τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τύχη του Κυπριακού Ελληνισμού είναι στα χέρια σας και στην ψήφο που θα κληθείτε να ρίξετε σ’ ένα Νέο Δημοψήφισμα καθώς και στις επόμενες Προεδρικές Εκλογές. Γι’ αυτό, δεν υπάρχουν περιθώρια για αποχή και ευθυνοφοβία.
Με αίσθημα ευθύνης για το παρών και το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Κυπριακού Ελληνισμού, υπάρχει μόνο μια επιλογή. Αυτή είναι η σθεναρή αντίσταση σε κάθε σχέδιο που παρουσιάζεται, με οποιαδήποτε ονομασία κάτω από τον μανδύα της Διζωνικής, που υποθηκεύει τον Κυπριακό Ελληνισμό και την Κυπριακή Δημοκρατία στον Τουρκικό επεκτατισμό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα προστατεύσετε το δίκαιο, την ιστορία σας και την εθνική σας αξιοπρέπεια.
Σας ευχαριστώ
Ο περασμένος μήνας ήταν γεμάτος από σημαντικές επετείους για την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Κυπριακό Ελληνισμό, μεταξύ των οποίων:
(1) Τα 57 χρόνια από την έναρξη του ιστορικού απελευθερωτικού αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, άσχετο αν ορισμένοι κύκλοι σήμερα προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία.
(2) Τα 97 χρόνια της Αρμένικης γενοκτονίας, μιας συστηματικής πολιτικής εθνοκάθαρσης, που εξακολουθεί να εφαρμόζει η Τουρκία στην Κύπρο.
(3) Εννέα χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο.
(4) Την 8η επέτειο της απόρριψης του Σχεδίου Ανάν και όλων των διαχρονικών διολισθήσεων που διέλυσαν την Κυπριακή Δημοκρατία. Η συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε τη διχοτόμηση της Κύπρου με την επιβολή της διζωνικής ομοσπονδίας. Η 24η Απριλίου ήταν και είναι μια ιστορική ημερομηνία στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία, που συμβολίζει την προάσπιση της Δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, και
(5) Την πρόσφατη έκθεση του Μπαν Κιν Μουν, που αναγνωρίζει το αδιέξοδο που έφθασε η τελευταία προσπάθεια για την επιβολή της διζωνικής και τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Σωστά αναφερόμαστε στο ρόλο του «εξωτερικού παράγοντα» στην εξέλιξη του Κυπριακού. Δεν δίνω όμως άφεση αμαρτιών σε διαδοχικές Κυπριακές κυβερνήσεις για τη διαπραγματευτική τους τακτική. Τα λάθη είναι πολλά και είναι αυτά τα λάθη που εκμεταλλεύθηκε ο λεγόμενος «εξωτερικός παράγων».
Θ’ αναφερθώ μόνο σε τρία παραδείγματα:
(α) Στην υποβάθμιση του Κυπριακού από ένα πρόβλημα εισβολής, κατοχής και παραβίασης διεθνώς αναγνωρισμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σ’ ένα διακοινοτικό πρόβλημα που έχει ανάγκη συνταγματικής διευθέτησης. Με αυτό τον τρόπο απενοχοποιήθηκε η Τουρκία, που τώρα θεωρείται ως μέρος της λύσης και όχι ως αίτιο του προβλήματος.
(β) Τις συνεχείς υποχωρήσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς χωρίς κανένα αντάλλαγμα από την κατοχική δύναμη που μονόπλευρα άλλαξε τις βάσεις των συνομιλιών, όπως έγινε το 1983 με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.
Διαδοχικές Κυπριακές κυβερνήσεις δεν είχαν το πολιτικό θάρρος να ζητήσουν συνομιλίες από μηδενική βάση μήπως και κατηγορηθούν για αδιαλλαξία.
Δυστυχώς, ο ΟΗΕ, οι Αγγλοαμερικανοί μεσολαβητές και η Τουρκία έπαιρναν και παίρνουν ως δεδομένες τις Ελληνοκυπριακές υποχωρήσεις, άσχετο αν οι προηγούμενες συνομιλίες και διάφορα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης απέτυχαν, και
(γ) Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, καλλιεργήθηκε η μυθολογία ότι οι νέες συνομιλίες στις οποίες έχει εμπλακεί η νυν Κυπριακή Κυβέρνηση είναι Κυπριακής ιδιοκτησίας και ευθύνης. Αυτό εξυπηρετεί τις πολιτικές ανάγκες του ΟΗΕ μετά την εμπειρία της διαδικασίας του 2002-2004.
Αυτή η νέα μυθολογία δίνει κάλυψη στη νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν, προσπαθεί να καλυτερεύσει την εικόνα της επιβολής μιας φιλοτουρκικής λύσης και απενεχοποιεί την Τουρκία, μια κι η ευθύνη για τη λύση του Κυπριακού αποδίδεται στις δύο κοινότητες.
Ευτυχώς, η τουρκική αδιαλλαξία έγινε μια τροχοπέδη στην προσπάθεια της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας πριν την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως απαιτούσε ο Μπαν Κιν Μουν τους τελευταίους μήνες.
Η διαρροή διαφόρων εγγράφων από τις συνομιλίες, όπως το «Έγγραφο Συγκλίσεων» της 29ης Ιανουαρίου 2010 και το κείμενο των 26 σελίδων για το γενικό πλαίσιο των θέσεων της Κυπριακής Κυβέρνησης, δείχνει:
(1) Την απουσία οποιασδήποτε ευαισθησίας προς τη λαϊκή βούληση που εκφράσθηκε ελεύθερα και αποφασιστικά στις 24 Απριλίου 2004.
(2) Τη νεκρανάσταση του απορριφθέντος Σχεδίου Ανάν, στο οποίο έχουν προστεθεί και νέες υποχωρήσεις, μεταξύ των οποίων οι λεγόμενες τέσσερις ελευθερίες για Τούρκους υπηκόους στο νεοκυπριακό κράτος.
Δηλαδή, ενώ μετά την παρθενογένεση του νέου Κυπριακού κράτους, κατοχυρώνεται ο εκτουρκισμός της Κύπρου!
Υπάρχει και μία συστηματική πολιτική παραπληροφόρησης και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Για τις νέες υποχωρήσεις που επιρρίπτονται σε «αμαρτίες του παρελθόντος».
Κυρίες και κύριοι,
Ενώ ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος κληρονόμησε το Σχέδιο Ανάν, στάθηκε άξιος του προεδρικού όρκου όταν, πριν το Δημοψήφισμα, κάλεσε τον Κυπριακό Ελληνισμό να πει ΟΧΙ στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο νυν Πρόεδρος δεν κληρονόμησε κανένα σχέδιο. Αντίθετα, ήρθε ενισχυμένος με το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος του 2004. Επομένως, η προσπάθεια να αποδοθούν οι νέες διολισθήσεις στους προκατόχους του νυν Προέδρου δεν ευσταθεί.
Ο νυν Πρόεδρος, από το φθινόπωρο του 2008, έχει εγκλωβισθεί σε συνομιλίες με βάση το απορριφθέν Σχέδιο Ανάν, που οδηγούν στην παρθενογένεση ενός νέου κράτους για το οποίο ο κ. Ντάουνερ δήλωσε τον περασμένο Οκτώβριο ότι «δεν υπάρχει εγγύηση ότι θα λειτουργήσει…».
Σ’ αντίθεση με την Κυπριακή Δημοκρατία, διαδοχικές Τουρκικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν με συνέπεια το Κυπριακό πρόβλημα. Οι βασικές θέσεις της Τουρκικής πολιτικής περιλαμβάνουν:
(1) Ότι το Κυπριακό λύθηκε το 1974.
(2) Ότι η ίδρυση του ψευδοκράτους το 1983 δημιούργησε τη βάση της λύσης του Κυπριακού με ένα συνεταιρισμό δύο κρατών στα πλαίσια της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία προωθεί τη νομιμοποιημένη διχοτόμηση της Κύπρου και τον έλεγχό της σ’ όλη την επικράτεια της Κύπρου.
(3) Την άρνηση της ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αμφισβήτηση των νομικών δικαιωμάτων ενός διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(4) Την άρση της αποκαλούμενης «απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων, που στοχεύει στην de facto αναγνώριση του ψευδοκράτους, και
(5) Επεμβατικά δικαιώματα και την παρουσία Τουρκικού στρατού στην Κύπρο, ακόμα και μετά τη λύση του Κυπριακού.
Ο Μπαν Κιν Μουν και ο Ντάουνερ αγωνιωδώς ψάχνουν για ένα νέο οδικό χάρτη για τη συνέχιση των συνομιλιών και τη σύγκριση μιας πολυμερούς διάσκεψης στη διάρκεια του καλοκαιριού. Συμμέτοχος σ’ αυτή την προσπάθεια είναι και η παρούσα Κυπριακή Κυβέρνηση, χωρίς να ενοχλείται από τους κινδύνους μιας πολυμερούς διάσκεψης, με στόχο την επιβολή της διζωνικής.
Η Κυβέρνηση, ενώ αποδέχεται ότι οι συναντήσεις των «δύο ηγετών» που ήταν η βάση των αποκαλούμενων Κυπριακής Ιδιοκτησίας Συνομιλιών, είναι πλέον «ένα χάσιμο χρόνου», προωθεί την μυθολογία ότι η διαδικασία για την επίλυση του Κυπριακού δεν άλλαξε! Επίσης επιμένει ότι το αδιέξοδο στις συνομιλίες δεν προέρχεται από την διαδικασία και την συμφωνημένη βάση για την λύση του Κυπριακού, δηλαδή τη διζωνική, αλλά από την στάση της Τουρκίας.
Επιτρέψετε μου να σχολιάσω αυτό το θέμα:
1. Το περίγραμμα της διευθέτησης του Κυπριακού με βάση την απορριφθείσα το 2004 Διζωνική Ομοσπονδία, δείχνει την προσαρμογή, απ’ όλες τις πλευρές, στο αποτέλεσμα της εισβολής και της κατοχής, και την αποδοχή μιας «νομιμοποιημένης διχοτόμησης» όπως ζητούσε ο Richard Holbrooke το 1998.
2. Η αποκαλούμενη «διζωνική» είναι Αγγλο-Αμερικάνικης προέλευσης που εγκαινιάσθηκε σαν επίσημη πολιτική από τον Clark Clifford το Φεβρουάριο του 1977. Από τότε, αυτό το παράνομο και παράδοξο συνταγματικό σχήμα έχει γίνει η βίβλος για την διευθέτηση του Κυπριακού.
Με Βρετανική καθοδήγηση έχει ενσωματωθεί στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, σαν το Ψήφισμα 1092 της 23 Δεκεμβρίου 1996. Είναι ειρωνικό ότι πριν το τέλος του ψυχρού πολέμου η Αγγλοαμερικάνικη διπλωματία ήταν εναντίον της εφαρμογής των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας για το Κυπριακό. Τώρα, με την στήριξη της Κυπριακής Κυβερνήσεως, επιμένει στην εφαρμογή ψηφισμάτων που οδηγούν στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της δεν αυτοδιαλύεται για την ικανοποίηση ξένων χωρών.
3. Οι θιασώτες της Διζωνικής δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο του Βρετανού Μεσολαβητή Λόρδου Hannay ο οποίος, με κυνικό τρόπος, εξηγεί πως οι ξένοι μεσολαβητές, με επιδέξια νομική διατύπωση και σκόπιμη και εποικοδομητική ασάφεια, απέφυγαν τα πραγματικά θέματα που ανέκυπταν από αυτές τις συνταγματικές σοφιστίες.
Οι θιασώτες της Διζωνικής στην Κύπρο ούτε αντιλαμβάνονται, ούτε ξηγούν το λεγόμενο «σωστό περιεχόμενο» αυτού του «οδυνηρού συμβιβασμού». Αυτό είναι ολοφάνερο από το προπαγανδιστικό φυλλάδιο υπέρ της Διζωνικής που κυκλοφόρησε πριν ενάμιση χρόνο η Κυπριακή Κυβέρνηση κάτω από εντολές του Μπαν Κιν Μουν. Οι αοριστίες και οι αφηρημένες εξηγήσεις αυτού του φυλλαδίου παραπλανούν το κοινό αποφεύγοντας οποιαδήποτε λεπτομέρεια για τις επιπτώσεις αυτού του πρωτοφανούς συνταγματικού σχήματος πάνω στα δικαιώματα όλων των νόμιμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και λειτουργικότητα του νέου Κράτους που δημιουργείται.
4. Το άνευ προηγούμενου Συνταγματικό μοντέλο βασίζεται σε συνομοσπονδία δύο αυτόνομων Κρατών και όχι στην ομοσπονδία. Σε καμία μορφή αυτής της Συνταγματικής σοφιστίας δεν υπάρχει ιεράρχηση μεταξύ της Ομοσπονδίας και της πολιτειακής νομοθεσίας. Γι’ αυτό η Κεντρική Κυβέρνηση είναι μια υποτελής διοίκηση των δύο συνιστούντων πολιτειών και,
5. Η Διζωνική, με οποιαδήποτε μορφή και περιεχόμενο, παραβιάζει άμεσα την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η Διζωνική βασίζεται σε διακρίσεις με βάση την θρησκεία, την γλώσσα και την εθνότητα, κάτι που απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 14 αυτής της Διεθνούς Σύμβασης που έχει επικυρωθεί από την Κυπριακή Δημοκρατία, και από την Τουρκία, και είναι βασικός νόμος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Γι’ αυτό, η Διζωνική δεν είναι νόμιμη και αποδεκτή λύση του Κυπριακού.
Με το σημερινό αδιέξοδο στις συνομιλίες και την επιμονή του Μπαν Κιν Μουν για μια πολυμερή διάσκεψη στην διάρκεια του καλοκαιριού, το εύλογο ερώτημα είναι αν ο Γενικός Γραμματέας ενδιαφέρεται για μια λύση που βασίζεται σε δημοκρατικές αρχές, στον κανόνα του νόμου, και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή απλώς επιδιώκει την ολοκλήρωση της Τουρκικής πολιτικής όπως έγινε στο Birkenstock το 2004. Οι αλλαγές που έχουμε δει στην διπλωματία του Μπαν Κιν Μουν μετά το 2008, είναι αλλαγές τακτικής και ορολογίας και όχι αλλαγές των θέσεων που προωθούν τα Ηνωμένα Έθνη με την νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν.
Η απελπισία του Γενικού Γραμματέα είναι εμφανής γιατί τώρα ζητά την στήριξη περιθωριακών ομάδων της κοινωνίας των πολιτών στην Κύπρο, πολλές των οποίων δημιουργήθηκαν και κατευθύνονται από την Αμερικάνικη Πρεσβεία με στόχο την επιβολή της Διζωνικής.
Όσο δε για την πολυμερή διάσκεψη την οποία απαιτεί η Τουρκία και ο Μπαν Κιν Μουν, ρωτώ την διαπραγματευτική ομάδα της Κυπριακής Δημοκρατίας τι γνωρίζει περί Διεθνών Διασκέψεων, σαν αυτή του Dayton το 199 για το πρόβλημα της Βοσνίας, όπου ο Holbrooke παρουσίασε και επέβαλε μια διχοτομική λύση.
Εν τω μεταξύ ο Μπαν Κιν Μουν και ο Downer ακόμα δεν αντέδρασαν:
- Στις συνεχείς Τουρκικές απειλές κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Στην παράνομη Τουρκική αδειοδότηση για έρευνες Φυσικού Αερίου και Πετρελαίου στην κατεχόμενη Κύπρο και στον θαλάσσιο χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
- Στις Τουρκικές απειλές για το άνοιγμα της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου και τον εποικισμό της, παρ’ όλη την κατάφορη παραβίαση του ψηφίσματος 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας.
- Στις Τουρκικές ενέργειες για την defacto αναγνώριση του Ψευδοκράτους από άλλες Ισλαμικές χώρες και την αναβάθμιση του στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα status Taiwan για διεθνείς εμπορικές σχέσεις.
Συνένοχος όμως είναι και η Κυπριακή Κυβέρνηση που με χλιαρές αντιδράσεις:
- Ενθαρρύνει μόνο παλαιά και ανεφάρμοστα ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο
- Χρησιμοποιεί το ξεπάγωμα κεφαλαίων από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ενθαρρύνει πρόοδο στο Κυπριακό
- Περιορίζεται σε διπλωματικές παραστάσεις για τις παράνομες Τουρκικές έρευνες στα κατεχόμενα και στον θαλάσσιο χώρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αντί να τις αντιμετωπίζει με νομικές προσφυγές σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, και
- Εμμένει στην διζωνική ως την συμφωνημένη βάση για την λύση του Κυπριακού, όπως φαίνεται και από το συνοπτικό πλαίσιο των θέσεων του ΑΚΕΛ της 25ης Απριλίου 2012 για συνεργασία με άλλα κόμματα στις επόμενες Προεδρικές Εκλογές.
Με αυτά τα δεδομένα τι κάνουμε τώρα? Τα τελευταία 38 χρόνια δείχνουν το αποτέλεσμα μιας υποτακτικής πολιτικής, της ηττοπάθειας και του μοιρολατρισμού που συστηματικά καλλιεργήθηκε εντός και εκτός της Κύπρου, και έφερε τον Κυπριακό Ελληνισμό στο δίλημμα της διζωνικής, του εκτουρκισμού της Κύπρου, της διχοτόμησης και της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι επόμενες Προεδρικές Εκλογές δίνουν μια νέα ευκαιρία ν’ ανατραπούν αυτές οι ψευδαισθήσεις και ο Κυπριακός Ελληνισμός να εισέλθει σε μια νέα περίοδο αυτοπεποίθησης, αγωνιστικότητας και πολιτικού σχεδιασμού που:
- Σέβεται και βασίζεται στην λαϊκή εντολή της 24ης Απριλίου του 2003
- Επανατοποθετεί το Κυπριακό στα πλαίσια μιας αντικατοχικής Στρατηγικής
- Κινείται στα πλαίσια της ενεργούς συμμετοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και
- Προτείνει συνομιλίες από μηδενική βάση με απόρριψη των διαχρονικών και επικίνδυνων διολισθήσεων που έχουν γίνει μέχρι τώρα στα πλαίσια της εφαρμογής μιας διζωνικής λύσης.
Λαοί και κράτη που δεν σέβονται την ιστορία και τον εαυτό τους δεν πρέπει να περιμένουν διαφορετική συμπεριφορά από τρίτους. Η υπεράσπιση της εθνικής ύπαρξης του Ελληνισμού δεν γίνεται με εκχώρηση δικαιωμάτων και ραγιαδισμό. Η υπεράσπιση της εθνικής ύπαρξης του Κυπριακού Ελληνισμού είναι ένα εθνικό καθήκον που υπερβαίνει οποιαδήποτε κομματική και ιδεολογική σκοπιμότητα.
Σε μια πρόσφατη ομιλία, ο Γιώργος Λιλλήκας είπε ότι ο Κυπριακός λαός είναι μικρός σε μέγεθος, μπορεί όμως να κάνει αυτό που οφείλει. Αυτό είχε πει και ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος στην ιστορική του ομιλία της 1ης Απριλίου 2004 όταν αναφέρθηκε στο ότι ο κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Αυτό και έκανε η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού στις 24 Απριλίου 2004.
Μια νέα πολιτική πρέπει:
1. Να βασισθεί στην μελέτη και αξιοποίηση των εμπειριών 38 χρόνων διαπραγματεύσεων
2. Να βασισθεί στο αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας της 24ης Απριλίου 2004, την απόρριψη της Διζωνικής σε όλες τις μορφές της και στον απεγκλωβισμό από τις υποχωρήσεις που οδήγησαν στην νεκρανάσταση του Σχεδίου Ανάν. Ακούμε επί χρόνια ότι η λύση του Κυπριακού δεν είναι θέμα ονοματολογίας. Λάθος! Με αυτήν την θεωρία και την εποικοδομητική ασάφεια φθάσαμε στην προσπάθεια επιβολής της Διζωνικής που επισημοποιεί την διχοτόμηση, τα αποτελέσματα της εισβολής και της κατοχής, επικυρώνει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, και παραβιάζει διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα.
3. Να προστατεύσει την επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού, τα δικαιώματα όλων των νόμιμων πολιτών του Κράτους, και το δημογραφικό και πολιτισμικό χαρακτήρα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό απαιτεί την απόρριψη του εποικισμού που σκοπεύει στην αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα του Κράτους και τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
4. Να διασφαλίζει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας απαγορεύοντας:
- Τα επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας και την παρουσία ξένων στρατευμάτων
- Απαγορεύοντας την διάλυση της Εθνικής Φρουράς και την αποστρατικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδίως την στιγμή που η Τουρκία την απειλή καθημερινά και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα ενός Κράτους μέλους
5. Να προτάξει ένα σύγχρονο Δημοκρατικό Κράτος με ενοποιημένη οικονομία και διαδικασίες που πληρούν τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και την Ευρωπαϊκή σύμβαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων χωρίς αποκλίσεις, και επιτρέπει στην Κυπριακή Δημοκρατία να συμβάλει απρόσκοπτα στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, και
6. Μια λύση που ύστερα από 38 χρόνια λύνει το θέμα των αγνοουμένων και των προσφύγων, θέματα που προσωποποιούν την Τουρκική κατοχή και την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου
Κυρίες και Κύριοι,
Η ελευθερία, η Δημοκρατία, η αξιοπιστία θεσμών και ηγεσίας είναι αδιαχώριστες έννοιες. Η ιστορική και πολιτισμική συνέχεια του Κυπριακού Ελληνισμού, ενός αδιαχώριστου κομματιού του Ελληνικού Ένθους, διακινδυνεύει για άλλη μια φορά για την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων.
Το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας θα εξαρτηθεί από εσάς, τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τύχη του Κυπριακού Ελληνισμού είναι στα χέρια σας και στην ψήφο που θα κληθείτε να ρίξετε σ’ ένα Νέο Δημοψήφισμα καθώς και στις επόμενες Προεδρικές Εκλογές. Γι’ αυτό, δεν υπάρχουν περιθώρια για αποχή και ευθυνοφοβία.
Με αίσθημα ευθύνης για το παρών και το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Κυπριακού Ελληνισμού, υπάρχει μόνο μια επιλογή. Αυτή είναι η σθεναρή αντίσταση σε κάθε σχέδιο που παρουσιάζεται, με οποιαδήποτε ονομασία κάτω από τον μανδύα της Διζωνικής, που υποθηκεύει τον Κυπριακό Ελληνισμό και την Κυπριακή Δημοκρατία στον Τουρκικό επεκτατισμό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα προστατεύσετε το δίκαιο, την ιστορία σας και την εθνική σας αξιοπρέπεια.
Σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.