Παναγιώτης Ήφαιστος
Λιτά και σύντομα θα υπογραμμιστούν κάποιες πτυχές του έτους που
φεύγει και τις τάσεις όπως εισερχόμαστε στο 2017. Για να αποφευχθούν οι
συνήθεις πιθανολογίες θα σταθώ σε πιο πάγια χαρακτηριστικά, τάσεις και
προσανατολισμούς. Το έτος που εκπνέει ήταν ένας σημαντικός
κρίκος στην μεταψυχροπολεμική αλυσίδα μιας μεταβατικής φάσης που οδηγεί
στον πολυπολικό κόσμο των πολλών μεγάλων δυνάμεων. Το
πολυπολικό σύστημα δεν είναι ακόμη ώριμο αλλά αναδύεται και ενόσω
αναδύεται οι εντάσεις θα είναι ολοένα και περισσότερες. Αυτό άρχισε ήδη
την δεκαετία του 1980 και επιταχύνθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Όπως εισερχόμαστε στο έτος 2017 πολλές καταστάσεις ωρίμασαν, τα νήματα κάποιων διεθνών γεγονότων ενώνονται και κύριο χαρακτηριστικό της περιφέρειας της Ελλάδας είναι το ολοένα και πιο εκρηκτικό καζάνι της Τουρκίας το οποίο κοχλάζει δίπλα στα πολλά άλλα γειτονικά της καζάνια άλλων κρατών που και αυτά κοχλάζουν.
Τα ζητήματα της μεταψυχροπολεμικής εποχής αναλύονται διαρκώς και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε εδώ αναλύοντας επί μέρους γεγονότα. Θα σταθούμε σε δύο ζητήματα.
Αφενός να υπενθυμίσουμε την τυπολογία των ηγεμονικών ανταγωνισμών.
Αφετέρου να υπογραμμίσουμε το πασίδηλο και πασιφανές, ότι δηλαδή σε μια περιφέρεια όπου πολλά καζάνια κοχλάζουν κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες εάν οι νεοέλληνες οδεύσουν ταχύρρυθμα και μεθυσμένα μέσα στο μεγαλύτερο καζάνι, το Τουρκικό. Γιατί αυτό θα σημαίνει η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία ενός πολιτειακά διαστρεμμένου κρατιδίου εξαρτημένου από την Άγκυρα (μέσω του συνιστώντος τουρκικού κράτους στην εκλιπούσα ΚΔ), εξέλιξη που θα αφήσει έωλους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Ανατολικής Μεσογείου.
Συνέχεια: ifestos.edu.gr

Όπως εισερχόμαστε στο έτος 2017 πολλές καταστάσεις ωρίμασαν, τα νήματα κάποιων διεθνών γεγονότων ενώνονται και κύριο χαρακτηριστικό της περιφέρειας της Ελλάδας είναι το ολοένα και πιο εκρηκτικό καζάνι της Τουρκίας το οποίο κοχλάζει δίπλα στα πολλά άλλα γειτονικά της καζάνια άλλων κρατών που και αυτά κοχλάζουν.
Τα ζητήματα της μεταψυχροπολεμικής εποχής αναλύονται διαρκώς και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε εδώ αναλύοντας επί μέρους γεγονότα. Θα σταθούμε σε δύο ζητήματα.
Αφενός να υπενθυμίσουμε την τυπολογία των ηγεμονικών ανταγωνισμών.
Αφετέρου να υπογραμμίσουμε το πασίδηλο και πασιφανές, ότι δηλαδή σε μια περιφέρεια όπου πολλά καζάνια κοχλάζουν κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες εάν οι νεοέλληνες οδεύσουν ταχύρρυθμα και μεθυσμένα μέσα στο μεγαλύτερο καζάνι, το Τουρκικό. Γιατί αυτό θα σημαίνει η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η δημιουργία ενός πολιτειακά διαστρεμμένου κρατιδίου εξαρτημένου από την Άγκυρα (μέσω του συνιστώντος τουρκικού κράτους στην εκλιπούσα ΚΔ), εξέλιξη που θα αφήσει έωλους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της Ανατολικής Μεσογείου.
Συνέχεια: ifestos.edu.gr
Τι να κάνουμε βάσει του βιβλίου Διεθνής πολιτική του Βαλτ, ο πολυπολικός κόσμος είναι πιό ασταθής του διπολικού. Συνεπώς, βοήθειά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμέσως μετά την εκλογή του Τραμπ έγιναν δύο παρεμβάσεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΦΕΤΗΡΙΑ. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ή ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ; http://wp.me/p3OqMa-1hn
και
ΗΠΑ: ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ. ΤΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΊ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ;
Η νίκη του πολίτη; Ποιες προϋποθέσεις των Αμερικανικών στρατηγικών επιλογών που έχουν ως άξονα την έννοια της ισορροπίας εντός του αναδυόμενου πολυπολικού διεθνούς συστήματος http://wp.me/p3OlPy-1m9
Ιδίως στην δεύτερη στο τελευταίο μέρος προσπάθησα να εξηγήσω ότι το διεθνές σύστημα κινείται σύμφωνα με την τυπολογία του John Mearsheimer τα κύρια σημεία της οποίας παρέθεσα και στην παρούσα ανάρτηση. Λόγω πυρηνικών όπλων, όμως, ενδέχεται ενώ ισχύει η τυπολογία Μearsheimer το σύστημα να κινείται προς τους Θουκυδίδη / Waltz, δηλαδή επιδίωξη ισορροπίας και όχι απεριόριστης ισχύος. Αυτό για αυτοσυντήρηση και για κανένα άλλο λόγο. Η μπάλα είναι στα χέρια του νέου προέδρου, υποστηρίξαμε, που ηγείται της ισχυρότερης δύναμης. Τώρα, τίποτα από όλα αυτά δεν κάνει τον βίο ανθόσπαρτο όπως ανόητοι, αγράμματοι και προπαγανδιστές έλεγαν και κάποιοι συνεχίζουν να λένε μετά το 1990 με αποτέλεσμα να παραμεληθεί η σημασία του κράτους και της εθνικής ασφάλειας
Καλή πρωτοχρονιά