20/1/09

Το αδιέξοδο του Ισραήλ

ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η απάνθρωπη πλευρά των επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα έχει πια αποτυπωθεί ανεξίτηλα στη μνήμη όλων. Οι εικόνες φρίκης εξουδετερώνουν το επιχείρημα των Ισραηλινών ότι ζουν υπό καθεστώς τρόμου στις περιοχές όπου η Χαμάς ρίχνει τις ρουκέτες της. Άλλο να ομιλείς περί τρόμου και άλλο να βλέπεις τη φρίκη και το θάνατο που σπέρνουν αδιάκριτα οι δικές σου βόμβες. Στον τομέα της προπαγάνδας το Ισραήλ ηττήθηκε κατά κράτος παρά την τεράστια επιρροή που ασκεί στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Είναι η δεύτερη ήττα του Ισραήλ στον τομέα της προπαγάνδας, μετά την καταστροφική στρατιωτική επιχείρηση στο Λίβανο και την αδυναμία του να νικήσει...τη Χεζμπολά. Και τότε, προ δύο ετών, το ίδιο σκηνικό φρίκης από τους βομβαρδισμούς, προκάλεσε την αντίδραση της (δυτικής) κοινής γνώμης έτσι ώστε όχι μόνο να αποκαλυφθεί η αδυναμία του Ισραήλ στο στρατιωτικό πεδίο αλλά να εμφανιστεί και ως ανάλγητος θύτης.
Αργά, ίσως, αλλά σταθερά το Ισραήλ καταφέρνει το φαινομενικά αδύνατον. Να αντιστρέψει την εικόνα του θύματος που με κόπο και χρήμα είχε χτίσει πάνω στο υπαρκτό όσο και τραγικό γεγονός του Ολοκαυτώματος. Η αποστροφή της κοινής γνώμης υποχρεώνει τις δυτικές κυβερνήσεις να παρέμβουν με αποτέλεσμα η ισραηλινή επιχείρηση, ακόμα και στο στρατιωτικό σκέλος της, να μένει ημιτελής. Το Ισραήλ βομβαρδίζοντας σωρηδόν αμάχους, εξομοιώνεται με όσους αποκαλεί τρομοκράτες, τους απελπισμένους καμικάζι που ζωσμένοι εκρηκτικά σκορπούν το θάνατο. Αν το Ισραήλ «επιτύχει» να μεταστρέψει την εύνοια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης σε αδιαφορία (αν όχι σε αντιπάθεια) τότε τη στιγμή της τελικής λύσης θα πληρώσει υψηλό τίμημα. Θα υποχρεωθεί στη χειρότερη λύση.
Το Ισραήλ, λένε, θέλει μια ολοκληρωτική νίκη πριν να αναλάβει το Ομπάμα ώστε να επιβάλλει τους όρους της ειρήνης, εξοβελίζοντας τη Χαμάς ως παράγοντα διαπραγματεύσεων. Ολοκληρωτική νίκη σημαίνει, όμως, Κατοχή της Γάζας και ακολούθως ταχύτατη κατάρρευση του Ισραήλ επειδή το αντάρτικο δεν εξαφανίζεται με την κατάληψη του εδάφους. Ήδη, όμως, η αποτυχία στο Λίβανο απέναντι στη Χεζμπολά προδιέγραφε ότι η ολοκληρωτική νίκη ήταν εξωπραγματικός στόχος. Λύση, λοιπόν, χωρίς συμφωνία της Χαμάς φαίνεται αδύνατη και ως εκ τούτου το Ιράν που τη στηρίζει παραμένει ισχυρός (αφανής) παίκτης. Ούτε νίκη ούτε Κατοχή, σημαίνει αποτυχία του ισραηλινού σχεδιασμού. Το μόνο που απομένει είναι τα λόγια της υπουργού Εξωτερικών κ. Λίβνι ότι το Ισραήλ υπερασπίζεται εκεί τις αξίες του Δυτικού κόσμου. Αλλά αυτό, ύστερα από τόσο αίμα αναίτιων θυμάτων, αντί να τιμά μάλλον εκθέτει τον δυτικό πολιτισμό.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

2 σχόλια:

  1. Πρώτον: Οταν ασκούμε κριτική στην πολιτική των ισραηλινών κυβερνήσεων, χρειάζεται πάντοτε να συνεκτιμούμε ότι το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος του οποίου ένα τμήμα του κόσμου αμφισβητεί ακόμα τη νομιμότητα και τα σύνορά του. Ασχετα πως προέκυψε η κρατική του οντότητα.
    Δεύτερον: ο εμφύλιος πόλεμος των Παλαιστινίων Φατάχ και Χαμάς έχει να κάνει με Οικονομικά Κοινωνικά συμφέροντα και με θρησκευτικές διάμαχη σουνιτών και σιιτών?
    Τρίτον: Οι Παλαιστίνιοι Αντί να παρουσιαστούν προς το Ισραήλ και προς τη διεθνή κοινότητα ως αξιόπιστοι συνομιλητές σε μιαν ειρηνική διαπραγμάτευση, αυτοί προμηθεύουν προσχήματα και λόγους σε εκείνο το τμήμα της ισραηλινής κοινωνίας που δεν θέλει διαπραγματεύσεις, συμβιβασμούς, συμφωνίες, υποστηρίζοντας ακριβώς ότι στην παλαιστινιακή πλευρά «δεν υπάρχει κανείς με τον οποίο να μπορείς να διαπραγματευθείς» ισχύει?
    Τέταρτον: Ο Παλαιστινιακός εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας έχει μετατραπεί σε στρατηγική εφεδρεία κάποιου άξονα?
    Πέμπτον: Μετά την ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, οι Παλαιστίνιοι εμφανίζονται ακόμη περισσότερο διασπασμένοι, αλλά και περισσότερο από ποτέ ως αντικείμενα χειραγώγησης από τις περιφερειακές δυνάμεις?
    Εκτον:Ο Αραβικός κόσμος είναι διασπασμένος? Απαντες (και οι Παλαιστίνιοι) έχουν αποδυναμώσει κάθε επίσημη έκφραση τους μέσα απο την ενίσχυση αντιπολευτικών χώρων προς την φυσική τους ηγεσία στο χρόνο ?
    Το λέω ωμά και κυνικά οι Παλαιστίνιοι έχουν απέναντι τους τον Γολιάθ πρέπει να λάβουν ιστορικές αποφάσεις, αν δεν το κάνουν απλά θα υπάρχουν και θα συρικνωνονται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνον αφελής μπορεί να περιμένει πως ο κόσμος στη μαρτυρική Παλαιστίνη, όπως στο μαρτυρικό Ιράκ, ή στο μαρτυρικό Αφγανιστάν μπορεί να βιώνει περίοδο ηθικής ανάτασης. Εκεί όπου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τις δυνάμεις κατοχής η δημιουργία εμφύλιων συγκρούσεων ως αντιστάθμισμα στο ποτάμι της λαϊκής οργής. Οι εγγλέζοι πράκτορες-τρομοκράτες αποδεδειγμένα προκάλεσαν εκατοντάδες θανάτων ανάμεσα σε πιστούς στο Ιράκ προκειμένου να στρέψουν τους μεν εναντίον των δε, για να κάμψουν την αντίσταση. Εκείνο που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι "στον τομέα της προπαγάνδας το Ισραήλ ηττήθηκε κατά κράτος παρά την τεράστια επιρροή που ασκεί στα διεθνή μέσα ενημέρωσης." Κι αυτό οφείλεται στην απάνθρωπη υπερβολή της καταστολής, όπως επισήμανε μέχρι και η Ντόρα... Κάτι υπάρχει άρρωστο, φάνηκε διάπλατα κάτι σαν απληστία(για αίμα να πεις, για εξουσία?). Ταίριαξε και με την χρηματιστική απληστία που βρίσκεται στη βάση της παρούσας οικονομικής κρίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.