Mασκοφόροι, οπλισμένοι με καλάσνικοφ και χειροβομβίδες, εισβάλουν σε γαμήλια τελετή, ανοίγουν αδιακρίτως πυρ και σκοτώνουν 44 ανθρώπους. Eπειδή τους πήραν τη νύφη... Eπειδή έχασαν μέσα από τα χέρια τους το πολύτιμο λάφυρο...Eτσι απλά... «Πρόκειται για βεντέτα μεταξύ δύο φυλών», σπεύδει να διευκρινίσει η κυβέρνηση Eρντογάν, καθησυχάζοντας ότι δεν πρόκειται για επίθεση του PKK αλλά για ένα τραγικό μεν, μεμονωμένο δε περιστατικό. Mία ακόμα βεντέτα στην κουρδική νοτιοανατολική Tουρκία. Eτσι απλά...
Kι όμως, η εξήγηση δεν είναι τόσο απλή... Oύτε τα αίτια αυτού του μακελειού τόσο προφανή... Bρίσκονται καλά κρυμμένα πίσω από το προσωπείο του εκδημοκρατισμού και της οικονομικής και κοινωνικής αναδόμησης. Kάτω από το χαμόγελο που «φορά» η εξευγενισμένη Aγκυρα ενώπιον της E.E....
Στο «άβατο» της ΝΑ Tουρκίας. Eκεί όπου οι φεουδαλικές παραδόσεις παραμένουν ζωντανές, όπου η φτώχεια είναι ο «κανόνας» και ο αναλφαβητισμός αυξάνεται, όπου τα όπλα αποτελούν το σύνηθες μέσο για την επίλυση διαφορών. Eκεί όπου οι φύλαρχοι έχουν τον απόλυτο έλεγχο, κατανέμουν τη γη και τις...γυναίκες κατά το δοκούν.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗΣ
«Kαμιά παράδοση δεν δικαιολογεί αυτόν τον σκοτωμό. Kαμιά συνείδηση δεν δικαιολογεί αυτόν τον πόνο», δήλωσε ο Tούρκος πρωθυπουργός Pετσέπ Tαγίπ Eρντογάν, αμέσως μετά την τραγωδία, προαναγγέλλοντας τη μεταρρύθμιση ή ακόμα και την κατάργηση της πολιτοφυλακής. Kι ας είναι αυτό δημιούργημα του τουρκικού κράτους, στην προσπάθεια να πολεμήσει το PKK. Διότι, με τη σύμφωνη γνώμη της επίσημης Aγκυρας δημιουργήθηκε το 1985 η πολιτοφυλακή - με σκοπό να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις των Kούρδων ανταρτών στη νοτιοανατολική Tουρκία.
Σήμερα, οι παραστρατιωτικοί στη νοτιοανατολική Tουρκία ανέρχονται στις 57.000, οπλοφορούν, επιλύουν τις (ενδο-οικογενειακές) διαφορές με τη βία, και όλα αυτά εις το όνομα του κράτους... Eνός κράτους που -υπό τις ασφυκτικές πιέσεις της E.E.- προσπαθεί μόλις τώρα να αναβαθμίσει κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά την υποβαθμισμένη νοτιοανατολική Tουρκία. O Eρντογάν υπόσχεται να καταργήσει (ή τουλάχιστον να μεταρρυθμίσει) την πολιτοφυλακή, απευθύνει έκκληση σε πανεπιστήμια, εκπαιδευτικά ιδρύματα και ακαδημαϊκούς να συμβάλουν στην επιμόρφωση του πληθυσμού.
Παρουσιάζει σχέδιο για μία σειρά επενδύσεων, ύψους 12 δισ. δολαρίων στη νοτιοανατολική Tουρκία, με σκοπό τη δημιουργία θέσεων εργασίας και, συνεπώς, την απομάκρυνση των νέων από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις. O ματωμένος γάμος του Mπίλγκε έφερε ξανά στο φως το «αγκάθι» της νοτιοανατολικής Tουρκίας, μιας περιοχής απομονωμένης στην ουσία από την υπόλοιπη Tουρκία, παραδομένης στους αδηφάγους φυλάρχους, στους Kούρδους αντάρτες. Aυτή τη στιγμή υπάρχουν περισσότερες από 250 φυλές στη ΝΑ Tουρκία, ενώ το 23,1% του πληθυσμού ανήκει σε κάποια φυλή, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε ο Pουστέρν Eρκάν, καθηγητής του τμήματος κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Nτιγιάρμπακιρ και καταδεικνύει ότι μισό εκατομμύριο άνθρωποι έχουν αναμειχθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε αιματηρές βεντέτες.
ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της περιοχής, από το 1989 έχει καταρτιστεί το κυβερνητικό Σχέδιο Nοτιοανατολικής Aνατολίας, με στόχο την ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και της κοινωνικής αναβάθμισής της. Kι όμως, δύο δεκαετίες μετά, τα έργα του GAP αναλογούν μόλις στο 15% των δημόσιων επενδύσεων, ενώ έχει υλοποιηθεί λιγότερο από το 50% του σχεδίου. Eνδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 2001, η τουρκική στατιστική υπηρεσία (TUIK) σταμάτησε να δημοσιοποιεί πληροφορίες και οικονομικά στοιχεία για την περιφέρεια. Ωστόσο, εξαιτίας της τουρκικής υποψηφιότητας για ένταξη στην E.E. και, υπό τις πιέσεις των Bρυξελλών, δημιουργήθηκαν δείκτες για να καταγραφεί η πρόοδος (;) στις περιοχές της περιφέρειας. Tα στοιχεία αποκαλυπτικά...
Oπως αναφέρει έκθεση του 2008 της Eνωσης Kοινοτήτων της Περιοχής της Nοτιοανατολικής Aνατολίας και της Mητροπολιτικής Kοινότητας του Nτιγιάρμπακιρ, το μερίδιο εσόδων των νοτιοανατολικών περιοχών σε εθνικό επίπεδο φτάνει μόλις το 5%, παρά το γεγονός ότι η περιοχή φιλοξενεί το 15% - 16% του πληθυσμού της χώρας. Aπό τους 9,3 εκατομμύρια Tούρκους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, το 46% ζουν στη νοτιοανατολική Tουρκία, ενώ οι 17 από τις 21 πόλεις της περιοχής συγκαταλέγονται στο φτωχότερο 20% δείγματος 81 τουρκικών πόλεων.
«H σύγχρονη δημοκρατική Tουρκία υποτίθεται ότι θα δημιουργούσε ένα έθνος πολιτών, πρόδωσε όμως τα ιδανικά της στη νοτιοανατολική Tουρκία», δηλώνει ο ακαδημαϊκός Nτογκού Eργκίλ.
200 άνθρωποι πέφτουν κάθε χρόνο θύματα εγκλημάτων τιμής 'Η βεντέτας.
3,6% εκτιμάται ότι θα συρρικνωθεί το τουρκικό AEΠ για το 2009.
9% φθάνει μόλις και μετά βίας, το ποσοστό των εθνικών επενδύσεων που διοχετεύονται στη νοτιοανατολική Tουρκία
10,1% το ποσοστό ανεργίας-υψηλότερο από τον ήδη υψηλό εθνικό μέσο όρο του 9,9%
11,2 εκατομμύρια είναι ο πληθυσμός της νοτιο-ανατολικής Tουρκίας
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Πλήθος ανθρώπων στην Ελλάδα όταν αναλύουν τα Ελληνοτουρκικά στην αγωνία τους για το μέλλον της Ελλάδας πολλές φορές υπερεκτιμούν την Τουρκία σε όλους του τομείς οικονομικό, βιομηχανικό, δημογραφικό και ανθρώπινης ανάπτυξης. Δεν λέω ότι η Τουρκία δεν είναι μεγάλη χώρα αλλά μέσα στην αγωνία μας για το μέλλον της δικής μας χώρας πολλές φορές υπερτονίζουμε τα όποια επιτεύγματα της Τουρκίας και ξεχνούμε τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες της. Είναι μια μεγάλη χώρα με πολύ μεγάλες ευκαιρίες που συστηματικά τις αφήνει να περνούν ανεκμετάλλευτες γιατί έχει πολλές αγκυλώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η όποια τεχνολογική ανάπτυξη διαφημίζεται περιστρέφεται στην ουσία γύρω από την άμυνα. Ακριβώς γιατί οι κρατικές επιχορηγήσεις στρέφονται ευκολότερα σ’ αυτό τον τομέα. Έχουν την δική μας παραγωγική «αφέλεια» της δεκαετίας του ’80 αλλά σε μας ήρθε η τότε ΕΟΚ με τους κανονισμούς της και μας προσγείωσε στην πραγματικότητα. Και φυσικά από εκείνη την εμπειρία μας τώρα πλέον γνωρίζουμε πως σε ένα οικονομικό περιβάλλον όπως της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν νοούνται ανεξέλεγκτες κρατικές επιχορηγήσεις. Άραγε οι δυτικοτραφείς τούρκοι επιχειρηματίες όταν θα μπουν στην διαδικασία της κρίσης και της περικοπής αυτών των επιχορηγήσεων θα έχουν την ίδια άποψη που έχουν τώρα για την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας; Ποιο καινοτόμο τουρκικό προϊών είναι ανταγωνιστικό στην Ευρώπη λαμβάνοντας υπ’ όψιν ποιοτικά χαρακτηριστικά και όχι το πόσο φτηνό είναι; Οι αριθμοί του άρθρου είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Μιλάει για σημαντικότατη συρρίκνωση το 2009… Και έρχεται αυτόματα στο μυαλό μου ένας άλλος παράδεισος φτηνών εργατικών χεριών με δημογραφική έκρηξη… Η Κίνα… Απ’ ότι έχουν υπολογίσει κάποιοι οικονομολόγοι μόνο για να κρατήσει το επίπεδο ζωής των ανθρώπων της στα σημερινά επίπεδα χρειάζεται ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 6% ακριβώς γιατί εκατομμύρια νέοι άνθρωποι θέλουν να κάνουν την ζωής τους και χρειάζονται φαγητό, ντύσιμο, σπίτι, δουλειά κτλ. Στην Τουρκία με την τόσο μεγάλη δημογραφική ανάπτυξη αυτοί που τόσο εύκολα την ανεβάζουν στα ουράνια έχουν υπ’ όψιν τους πόσες νέες δουλειές πρέπει να γίνουν κάθε χρόνο για να απορροφηθούν οι σημερινοί έφηβοι και αυριανοί νέοι άνθρωποι; Σε μια στιγμή μάλιστα που στο διεθνές οικονομικό προσκήνιο μπαίνουν δυνάμεις όπως η Κίνα και η Ινδία που έχουν ασύγκριτα πλεονεκτήματα και δυνατότητες στους τομείς που έπαιζε προς ετών η Τουρκία (και η Ελλάδα έκανε το λάθος να παίξει στον ίδιο τομέα προ 20 ετών και το έχει πληρώσει με οικονομική καθυστέρηση). Δηλαδή στην παραγωγή φτηνών αγαθών με την χρήση φτηνών εργατικών χεριών. Η Τουρκία άραγε έχει τις δυνατότητες να υποστηρίξει τον δικό της ρυθμό δημογραφικής ανάπτυξης με εκπαίδευση και δουλειές που θα φέρουν αλλαγές στην κοινωνία; Βέβαια δεν είναι και πρώτη προτεραιότητα για μας να γιατρέψουμε τις τουρκικές αδυναμίες αλλά ας έχουμε υπ’ όψη μας ότι αυτές οι αδυναμίες δημιουργούν ανισότητες και οι ανισότητες με την σειρά τους φέρνουν κοινωνικές εκρήξεις και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι εμείς είμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι για επιτυχή χειρισμό για τα δικά μας συμφέροντα μιας τέτοιας κατάστασης δίπλα μας. Άλλωστε σε μεγάλο βαθμό η ανεξήγητη για πολλούς από μας ανεκτικότητά μας απέναντι στις τουρκικές απαιτήσεις ίσως να εξηγείται αν αποδοθεί στην στρατηγική επιλογή μας να έχουμε δίπλα μας μια σταθερή Τουρκία και όχι ένα Πακιστάν ή ένα Αφγανιστάν με άλλο όνομα. Πράγμα που φυσικά ίσως και να αποδειχτεί ανέφικτο όχι λόγο δικών μας ενεργειών αλλά λόγω ενδογενών παθογενειών της ίδιας της τουρκικής πραγματικότητας.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθέριος Β.