Οι ψυχρές εκτελέσεις των Αττίλων δεν τελειώνουν

Όλες οι αναγνωρίσεις οστών Ε/κ κρύβουν και μια τραγική ιστορία από το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του ’74
...Ο Τούρκος στρατιώτης τράβηξε κοντά του τον 16χρονο Παναγιώτη Αρέστη του Γεωργίου, οπόταν παρενέβη η μητέρα του και τον τράβηξε από τα χέρια του. Ο Τούρκος την κλώτσησε και την έριξε κάτω. Ήταν η τελευταία φορά που η μάνα είδε ζωντανό το παιδί της.
... «Ένας Ελλαδίτης αξιωματικός είχε το θράσος να μου πει ότι ο Κοκής ήταν λιποτάκτης επειδή δεν παρουσιάστηκε τη στιγμή που ήταν ήδη νεκρός», λέει ο κ. Δημήτρης.Ο πατέρας του Κοκή πέθανε πριν από δέκα χρόνια ενώ η μητέρα του είναι 85 ετών. Ζούσε με αυτή την ελπίδα και τώρα που χάθηκε και αυτή ποιος ξέρει.

ΟΤούρκος στρατιώτης τράβηξε κοντά του τον 16χρονο Παναγιώτη Αρέστη του Γεωργίου, οπόταν παρενέβη η μητέρα του και τον τράβηξε από τα χέρια του. Ο Τούρκος την κλώτσησε και την έριξε κάτω. Ήταν η τελευταία φορά που η μάνα είδε ζωντανό το παιδί της.
Τα αδέλφια του αναμένουν με αγωνία να κληθούν για να δουν τα οστά του. Είναι σαν να ξαναζείς εκείνες τις τραγικές στιγμές, ανέφερε στον «Φ» ο Αρέστης, αδελφός του Παναγιώτη. Ο Παναγιώτης βρέθηκε σε ομαδικό τάφο με άλλους τρεις στην περιοχή Κλαψίδες στην Αμμόχωστο.
Ο Αρέστης υπηρετούσε τη θητεία του το 1974 στο Μπογάζι και έμαθε για την εξαφάνιση του αδελφού του ένα μήνα μετά την εισβολή. Το ίδιο και ο αδελφός του ο Νίκος, ο οποίος υπηρετούσε στην εφεδρεία.
Τι έγινε, πώς χάθηκε ο Παναγιώτης; Ο κ. Αρέστης αναφέρει στον «Φ», πως σύμφωνα με τις πληροφορίες που συγκέντρωσε μετά τα γεγονότα, ο Παναγιώτης, η μητέρα του και η γιαγιά του κατέφυγαν σε μια σπηλιά κοντά στο σπίτι τους για να γλυτώσουν από τους Τούρκους. Σε κάποια στιγμή ο Παναγιώτης και η μητέρα του ξεκίνησαν για το σπίτι με σκοπό να φέρουν τρόφιμα στη σπηλιά.
Τους ανέκοψε Τούρκος στρατιώτης ο οποίος τράβηξε τον Παναγιώτη. Η μητέρα του παρενέβη για να τον τραβήξει κοντά της αλλά ο Τούρκος την κλώτσησε και την έριξε κάτω. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδε ζωντανό. Έτσι έφυγε ο Παναγιώτης, ο οποίος ήταν δεκαέξι χρόνων και εργαζόταν ως ζαχαροπλάστης.
Η γιαγιά του Παναγιώτη έτρεξε στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στην περιοχή και με νοήματα έδωσε στους ΟΗΕδες να καταλάβουν ότι οι Τούρκοι πήραν τον Παναγιώτη, αλλά παρόλες τις προσπάθειες δεν τον βρήκαν. Όσοι εντοπίστηκαν στην περιοχή από τους άνδρες των Η.Ε. διεσώθησαν.
«Θέλαμε να πιστεύουμε ότι ήταν ζωντανός», αναφέρει ο αδελφός το, ο οποίος προσθέτει: «Στην πορεία συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπήρχε κανένας ζωντανός».
Κατά τη διάρκεια της εισβολής φύγαμε με αυτοκίνητα και δεν ξέραμε ούτε πού ήταν η μάνα μας, ούτε πού βρισκόταν ο αδελφός μας, λέει ο κ. Αρέστης, ο οποίος συνεχίζει:
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μας τα βρήκαμε ένα μήνα αργότερα και περιμέναμε τον Παναγιώτη να γυρίσει. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει πριν την τουρκική εισβολή.
Και τώρα θα πάτε να δείτε τα λείψανα του;
Θα πάμε όποια στιγμή μας καλέσουν. Όταν μου τηλεφώνησες, νόμισα πως ήσουν της ΔΕΑ και θα μας καλούσες να δούμε τα οστά. Με την ίδια αγωνία αναμένει και ο αδελφός του Παναγιώτη ο Νίκος και η αδελφή του Κατερίνα.

Ο Κοκής δεν έφτασε ποτέ στη Λύση
Ενώ ήταν ήδη νεκρός, αξιωματικός τον κήρυξε λιποτάκτη
ΣΤΟΝίδιο ομαδικό τάφο που βρέθηκαν τα οστά του Παναγιώτη (και άλλων δύο) βρέθηκαν και τα οστά του Γεώργιου (Κοκή) Κυριάκου Πελία. Ήταν έφεδρος στο 201 Τάγμα Πεζικού. Εγκατελήφθη μαζί με περίπου άλλους οκτώ. Εκεί κοντά βρισκόταν το σπίτι Αμερικανίδας και οι περισσότεροι κατέφυγαν εκεί όπου εντοπίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και διεσώθησαν.
Ο Κοκής είπε ότι θα επιστρέψει περπατητός στη Λύση (από όπου καταγόταν) μέσω Έγκωμης, και αναχώρησε με δεύτερο στρατιώτη αλλά καθοδόν εξαφανίστηκαν. Ο συνοδοιπόρος του Κοκή φέρεται να ήταν τραυματίας και σύμφωνα με πληροφορίες ο Κοκής τον κουβάλησε σε κάποιο στάδιο. Βρέθηκε με μια τρύπα στο κρανίο του, ένδειξη εκτέλεσης αλλά και με τραύμα στο θώρακα.
Ο γαμβρός του, Δημήτρης Κωνσταντή, τον αναζήτησε στις Αγγλισίδες, όπου κατέληξε το διαλυμένο του τάγμα. «Ένας Ελλαδίτης αξιωματικός είχε το θράσος να μου πει ότι ο Κοκής ήταν λιποτάκτης επειδή δεν παρουσιάστηκε τη στιγμή που ήταν ήδη νεκρός», λέει ο κ. Δημήτρης.
Ο πατέρας του Κοκή πέθανε πριν από δέκα χρόνια ενώ η μητέρα του είναι 85 ετών. Ζούσε με αυτή την ελπίδα και τώρα που χάθηκε και αυτή ποιος ξέρει. Η μητέρα του πήγε στο Ανθρωπολογικό Εργαστήρι και είδε τα λείψανά του, τα ρούχα του και τη ζώνη του. Βρέθηκε και μια άδεια οδηγού αλλά δεν μπορούσε κανείς να διαπιστώσει σε ποιον ανήκε.
«Είναι κρίμα. Αν ο Κοκής ήταν γιος κάποιου μεγάλου και τρανού θα κρυβόταν κάπου και εκ των υστέρων θα έπαιρνε και προαγωγές και θα τον τιμούσαν», λέει με παράπονο ο γαμβρός του.
Η κηδεία του Κοκή θα τελεστεί στις 3 μ.μ. της Κυριακής από τον ιερό ναό Αποστόλου Ανδρέα, στο Συνοικισμό Στρόβολος 3.
ΒΑΣΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ