Ο ηγέτης δεν βαδίζει ποτέ μόνος του

Με την Χριστίνα Πογιατζή
«Δεν μπορεί να γίνει μεγάλος ηγέτης αυτός που θέλει να τα κάνει όλα μόνος του ή που θέλει να παίρνει μόνος του όλο τον έπαινο και το όφελος». Σκέψεις στριφογυρίζουν στο μυαλό μου. Δεν λέμε πάντα το μπράβο στον ηγέτη για μια επιτυχία; Δεν επιρρίπτονται οι ευθύνες στους ηγέτες για μιαν αποτυχία; Είδαμε κάποια φορά να επισημαίνονται τα ονόματα αυτών που κρύβονται πίσω από τους ηγέτες; Τις περισσότερες φορές όχι… Είναι δυνατό ένας ηγέτης να τα κάνει όλα μόνος του; Αλήθεια, πόσοι άνθρωποι κρύβονται πίσω από μεγάλες ηγετικές φυσιογνωμίες;

Τι γίνεται στο σχολείο; Ο ηγέτης γνωρίζει πραγματικά το τι σημαίνει να είσαι ηγέτης; Είναι συνεργάτης και συμπαραστάτης στο έργο που έχει κληθεί να αναλάβει; Αναρωτιέμαι γιατί πολλές φορές οι διευθυντές επιλέγουν την εύκολη λύση διοικώντας μόνοι τους και χωρίς να συμβουλεύονται το προσωπικό τους. Μήπως αυτό συμβαίνει γιατί δεν μπορούν να χειριστούν διαφωνίες και προτιμούν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο; Ή μήπως γιατί θέλουν να φαίνονται ότι αυτοί είναι το κλειδί της επιτυχίας; Πόσο εύκολο είναι για έναν ηγέτη να μοιράζεται το θρόνο του με όλους τους υπόλοιπους που δουλεύουν μαζί του και που χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσε να εκτελέσει το έργο του;

Κάνω μια στάση στην πραγματικότητα… ανακαλύπτω έκπληκτη ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε τι θα πει συνεργασία, δεν ξέρουμε πώς να δίνουμε και να παίρνουμε από τον άλλο, έτσι ώστε να καταλήγουμε στην παραγωγικότητα! Ένας ηγέτης, μέσα σε ένα ανοιχτό σύστημα όπως είναι το σχολείο, δεν μπορεί να τα πραγματοποιεί όλα χωρίς την υποστήριξη του προσωπικού του, τη συμμετοχή των μαθητών, το ενδιαφέρον των γονιών και γενικά όλων των υπόλοιπων εξωτερικών φορέων, που εμπλέκονται στη σχολική μονάδα. Είναι πολύ σημαντικό ο ηγέτης-διευθυντής να καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προσωπικού του και να τους συσπειρώσει γύρω από το άτομό του, έτσι ώστε μετέπειτα να μπορεί να τους πείσει να αγκαλιάσουν το όραμά τους και να δουλέψουν με πάθος γι’ αυτό. Η κοινή πορεία, η ομαδικότητα, είναι η κινητήριος δύναμη σε ένα σχολείο.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΟΓΙΑΤΖΗ
Μεταπτυχιακή φοιτήτρια, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
ΣΗΜΕΡΙΝΗ