Αναπτυξιακό πρότυπο

Με σημαντική καθυστέρηση, οι οικονομολόγοι που επικουρούν την κυβέρνηση και τους δανειστές μας, ανακάλυψαν(!) το αυτονόητο, ότι χωρίς ανάπτυξη η ελληνική οικονομία δεν έχει προοπτική.
Τώρα εξυφαίνεται ένα αναπτυξιακό σχέδιο για την Ελλάδα, με πρωταγωνιστές τους Γερμανούς, αλλά πρέπει να διαμορφώσουμε και τη δική μας θέση, με λιγότερα λάθη αυτή τη φορά. Στο τελευταίο 20μηνο η κυβέρνηση είχε επιλογές για ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, αλλά όπως αποδείχτηκε στην πράξη, επέλεξε το χειρότερο.

Οι Γερμανοί δείχνουν να έχουν πάρει ζεστά την «επενδυτική επίθεση» στη χώρα μας. Μη θεωρήσουμε όμως ότι είναι... ιεραπόστολοι.
Δεν θα έρθουν απλά να βοηθήσουν, αλλά για να κερδίσουν. Θα επιλέξουν εκείνοι τους τομείς που θα κρίνουν ότι είναι κερδοφόροι για εκείνους. Εμείς αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους στρέψουμε σε επενδύσεις οι οποίες είναι παραγωγικές και αποδοτικές για τη χώρα.
Χρειαζόμαστε επενδύσεις σε τομείς που παράγουν και κυρίως έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό, ώστε να περιοριστεί δραστικά το εμπορικό έλλειμμα της χώρας και η ανεργία που κινείται στο 16%. Ενδεχομένως οι επενδύσεις στον τουρισμό και στην ενέργεια να είναι μια λύση, αλλά όχι πανάκεια, αν δεν διαχυθεί η ανάπτυξη σε όλη τη χώρα και σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Δεν θα πετύχει επίσης αν η εγχώρια προστιθέμενη αξία του επενδυτικού εξοπλισμού είναι εισαγόμενη και δεν δημιουργούνται θέσεις απασχόλησης.
Παράλληλα η Ελλάδα οφείλει να ζωντανέψει τον πρωτογενή τομέα. Δεν είναι δυνατόν να εισάγουμε κηπευτικά από το Βέλγιο και την Πολωνία και από δεκάδες άλλες χώρες, γιατί έχει ρημάξει η εγχώρια αγροτική παραγωγή.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί να είναι προτεραιότητα οι ξένες επενδύσεις στον εμπορικό τομέα. Έγιναν ήδη αρκετές στην περασμένη δεκαετία, των χαμηλών επιτοκίων και του εύκολου δανεισμού και τώρα αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω της κρίσης.
Η έλευση, για παράδειγμα, μιας αλυσίδας εμπορικών ειδών στην Ελλάδα, δεν προσφέρει τίποτα. Θα αποσπάσει ένα μερίδιο αγοράς από υφιστάμενες εταιρείες, και θα πουλάει 100% εισαγόμενα προϊόντα, με μηδενική εγχώρια προστιθέμενη αξία. Η επίδραση στις θέσεις εργασίας προσωρινά θα είναι θετική και σταδιακά ουδέτερη, αφού η «πίτα» της αγοράς είναι δεδομένη και συρρικνούμενη.
Όλα αυτά προϋποθέτουν συγκεκριμένη αναπτυξιακή πολιτική. Την έχουμε; Όχι! Τη διαμορφώνουμε; Ας ελπίσουμε, ναι.
Π. Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - pkak@naftemporiki.gr
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ