Ο Βιασμός της Μαύρης Καλλονής

Μάριος Ευρυβιάδης
Από το αμερικανικό περιοδικό (www.salon.com) “European find horsemeat , hard to digest,”  Φεβρουαρίου 15, 2013) διαβάζουμε : «Το αλογίσιο κρέας που εντοπίσθηκε σε κατεψυγμένα μπιφτέκια λαζανιών και πουλήθηκε στη Βρετανία από τη Σουηδική εταιρεία Findus, προήλθε από σφαγεία στη Ρουμανία που το πούλησαν σε μια εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο με διασυνδέσεις στις βρετανικές Παρθένες Νήσους, που τις  ελέγχει ένας Ολλανδός με έδρα το Βέλγιο. Από εκεί πέρασε σε δυο γαλλικές εταιρείες και αγοράσθηκε από τους Σουηδούς μέσω ενός εργοστασίου στο Λουξεμβούργο».

«Το πιάσατε το υπονοούμενο;», όπως αρέσκεται να ρωτά ο Έλληνας πολιτικός Γιώργος Καρατζαφέρης;
Αν σας προβληματίζει τι σας συμβαίνει και τι συμβαίνει γύρω σας, αν έχουν καταρρεύσει ο κόσμος σας και τα προσωπικά σας οικονομικά ή (και) αυτά της χώρας σας, αν νιώθετε εγκλωβισμένοι, ανίσχυροι, εξευτελισμένοι, αν καταρρέει η  γειτονιά σας, η πόλη σας, η χώρα σας και ο κόσμος έξω από αυτή, αν αποδομούνται οι πολιτικές και κοινωνικές δομές, αν διερωτάστε μόνοι σας ή μαζί με άλλους στη δουλειά, στο καφενείο, σε συνάξεις, «γιατί όλα αυτά και που πάμε ή μας πάνε», μην πάτε πιο μακριά από το σκάνδαλο με το αλογίσιο, το γαϊδουρίσιο αλλά και το μουλαρίσιο κρέας.
Έστω και μια στοιχειώδης ανάγνωσή του συνεχώς εξελισσόμενου σκανδάλου θα σας επιτρέψει, θα σας δώσει τον απαραίτητο «μπούσουλα» να καταλάβετε πως λειτουργεί η άλλη, η αόρατη πλευρά του φεγγαριού, η παράλληλη πραγματικότητα, αλλιώς όλα τα «μαύρα και παράνομα» και πως αυτά «ξεπλένονται» και «νομιμοποιούνται» στις πλάτες σας και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Πως δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου –οι πολλοί, οι πληβείοι, ο «λαός» - ανταποκρίνονται φιλότιμα, πατριωτικά και νομιμόφρονα στις υποχρεώσεις τους έναντι στο σύνολο, ενώ κάποιοι λίγοι και επιτήδειοι αλλά με κάποια όμως κοινά χαρακτηριστικά όπως είναι η κατάχρηση διαφόρων μορφών εξουσίας και η απιστία έναντι των οικογενειακών, προσωπικών ή φιλικών θεσμών και εθίμων, επιβιώνουν και πλουτίζουν, ενώ οι πιο θρασείς από αυτούς, οι πραγματικοί εξουσιαστές, αυτοπροβάλλονται και ως «σωτήρες» που θα μας οδηγήσουν όλους εμάς στο «σωστό δρόμο» τον οποίο εμείς οι ίδιοι χάσαμε λόγω των λογής λογής δικών μας «αμαρτημάτων». Και έτσι θα τους είμαστε αιώνια υπόχρεοι αφού με την «ανιδιοτέλειά» τους μας έβγαλαν από τα προσωπικά και εθνικά μας αδιέξοδα μέχρι την επόμενη μέρα, που θα «ξαναπαραστρατήσουμε» και πάλι, για να ξανάρθουν και να μας «ξανασώσουν». Είναι οι επιτηρητές των συμφερόντων μας. Είναι η μοίρα τους και η μοίρα μας, βλέπετε.
Στην προκειμένη  περίπτωση το αλογίσιο κρέας προσφερόταν σε εκατομμύρια κόσμου, ως «φθηνό και ποιοτικό» φαγητό. Ήταν  μια υψίστη, προφανώς υπηρεσία. Μέχρι στιγμής, στο σκάνδαλο φαίνεται να εμπλέκονται δεκατρείς τουλάχιστον χώρες και εικοσιοχτώ εταιρείες. Και βρισκόμαστε στην αρχή. Πέραν των αλόγων, των γαϊδουριών και των μουλαριών φαίνεται να εμπλέκονται χοίροι και κοτόπουλα. Και όλα αυτά στο βωμό του εύκολου και γρήγορου κέρδους για όλους τους εμπλεκόμενους.
Εάν αντικαταστήσετε το κρέας με οποιοδήποτε άλλο προϊόν ή ύλη, ή με το χρήμα, που είναι άυλο, και με στόχο την απάτη, θα δείτε ότι οι διαδικασίες παραπλάνησης και τελικού ξεπλύματος είναι οι ίδιες ή παραπλήσιες. Υπάρχει πάντοτε η περίπλοκη διαδρομή, οι μεσάζοντες, τα παρένθετα πρόσωπα και οι εταιρείες των φορολογικών παραδείσων. Πως αλλιώς να γίνει το θαύμα της Κανά και να μετατραπεί το νερό σε κρασί; Πως αλλιώς να γίνει η απάτη, να ξεπλυθεί το μαύρο χρήμα αλλά ταυτόχρονα να διατηρούνται τα προσχήματα, οι νόμοι και να λειτουργεί το «αόρατο χέρι της αγοράς» που τα πάντα ορθά ποιεί, αλλά και  να μην τσαλακωθεί η εικόνα του «θεμιτού ανταγωνισμού» και της «ανταγωνιστικότητας»;
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι όλα αυτά λαμβάνουν χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί που λειτουργούν οι θεσμοί, εκεί όπου υπάρχει ο Ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός και μια ανεπτυγμένη πολιτική κουλτούρα και συμπεριφορά. Που αφήνουν, ωστόσο, όλα αυτά τον νομοταγή πολίτη, τον εργαζόμενο, τον επιχειρηματία και όλους που τηρούν και σέβονται τους κανόνες; Είναι προφανές ότι ο ευρωπαίος πολίτης παραμένει απροστάτευτος, θύμα των επιτήδειων, αλλά θύμα επίσης μιας πολιτικο-οικονομικής ελίτ στη χώρα του και στις Βρυξέλλες. Οι  των Βρυξελλών, είτε είναι ανεπαρκείς και ανίκανοι ή και , μάλλον αυτό συμβαίνει, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, διότι πλουτίζουν από ένα σύστημα που αυτοί εποπτεύουν και αστυνομεύουν.
Το διατροφικό σκάνδαλο με τα κρέατα είναι ένας μικρόκοσμος, ένας καθρέπτης αυτών που συμβαίνουν στις Βρυξέλλες και στις επικράτειες των κρατών μελλών της ΕΕ. Δυστυχώς τα χρόνια τα «παχιών αγελάδων» κοίμισαν τους πολίτες και τους μετέτραψαν σε καταναλωτές και θιασώτες της ιδιωτείας, ενώ κάποιοι από αυτούς, σεληνιασμένοι από το μαύρο και εύκολο χρήμα, μήδισαν και έγιναν εργαλεία της διαφθοράς. Έτσι, είναι αδύνατον να οργανωθούν αποτελεσματικά οι νομοταγείς πολίτες κατά της ανευθυνοδοσίας, της αδιαφάνειας και της διαφθοράς που νέμονται τα πραγματικά τους πλούτη στις χώρες τους και τα ταμεία των Βρυξελλών Καθίστανται δυστυχώς οι πολίτες ενεργούμενα ανδράποδα.
Τέλος και σε ότι αφορά στα άλογα,  τα γαϊδούρια και τα μουλάρια υπάρχει και μια άλλη διάσταση που δεν την έχω εντοπίσει πουθενά σε όλα όσα γράφονται και λέγονται γύρω από το σκάνδαλο. Στο κλασσικό παιδικό μυθιστόρημα της Anna Sewell (1877) Μαύρη Καλλονή: Η Αυτοβιογραφία ενός Αλόγου,  το μικρό πουλάρι, η Καλλονή, παραπονιέται στη μητέρα της και «απορεί» για την σκληρότητα των ανθρώπων έναντι στα ζώα. Στην περιπετειώδη της ζωή που ακολουθεί, η Μαύρη Καλλονή θα ζήσει και με το παραπάνω όλα για τα οποία απορούσε σαν πουλάρι.
Αλήθεια που βρίσκουν τα άλογα που σφάζουν και πουλούν ως κιμά οι Ρουμάνοι; Και τα οποία τρώνε μαζί με τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Γερμανούς και που όλα αυτά τα φτιάχνουν και σε λουκάνικα και σαλάμια και τα μοσχοπουλούν στον κόσμο; Σφαγεία αλόγων υπάρχουν και στην κατά τα άλλα φιλοζωϊκή Βρετανία. Αυτοί, ωστόσο, επιμένουν ότι δεν είναι ιπποφάγοι – απλώς εξάγουν αλογίσιο κρέας στους ιπποφάγους λαούς.
Δεν γνωρίζω να υπάρχουν φάρμες αλόγων στην Ευρώπη (υπάρχουν στην Λατινική Αμερική όπου γίνονται εξαγωγές αλογίσιου  κρέατος στην Ευρώπη) όπως υπάρχουν φάρμες βοοειδών, χοίρων κλπ. Τι υπάρχει όμως σε αφθονία στην Ευρώπη και σε Ελλάδα και σε Κύπρο; Υπάρχουν ιπποτροφεία αλόγων για ιπποδρόμια και για επιδείξεις. Τι κάνουν όλοι αυτοί  τα άλογά όταν γεράσουν ή πιο συνηθισμένα τραυματιστούν σε ιπποδρομίες για παράδειγμα; Τα σκοτώνουν τα άλογα αλλά δεν τα θάβουν. Τα πουλούν στους επιτήδειους για κιμά. Και σαλάμια και λουκάνικα. Και πρέπει να υπάρχει ένα ολόκληρο κύκλωμα διακίνησης μαύρου αλογίσιου κρέατος σε όλη την Δυτική Ευρώπη αλλά και στην Ανατολική, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας.  Είναι πολλά τα άλογα και εύκολο μαύρο κέρδος.
Αν έχετε προσέξει, οι περιβόητοι Ευρωπαίοι επόπτες της υγείας μας στην ΕΕ, αναζητούν δυο πράγματα στην έρευνα που κάνουν. Αναζητούν DNA  αλόγου αλλά και φάρμακα και χημικές ουσίες που είναι επικίνδυνες για την υγεία μας αλλά που δίδονται στα άλογα ιπποδρομιών και επιδείξεων για να τα «ντοπάρουν» κλπ. Και έχουν όντως εντοπισθεί τέτοιες ουσίες. Που υπάρχουν τα περισσότερα τέτοια άλογα; Στην φιλιππική Βρετανία. Για αυτό και υπάρχουν τα σφαγεία αλόγων στη Βρετανία. Οι φιλόζωοι Βρετανοί δεν αφήνουν τα άχρηστα και γέρικα άλογα να πεθάνουν. Τα σφάζουν και τα πουλούν. Αυτό πρέπει να είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο και πρέπει να συμβαίνει λογικά σε Ελλάδα και Κύπρο. Ο όγκος κρέατος ενός αλόγου είναι μεγάλος, αποφέρει κέρδη και υπάρχουν αυτοκίνητα – ψυγεία για τη μεταφορά τους στη Ρουμανία ή αλλού.
Ο βιασμός της κάθε Μαύρης Καλλονής δεν τερματίζεται με το φονικό της. Το έγκλημα συνεχίζεται με τη σκύλλευση του σώματος. Εξαφανίζεται έτσι και η μνήμη του συγκεκριμένου αλόγου –που τόσα και τόσα προσέφερε στους κατά καιρούς ιδιοκτήτες του με αντάλλαγμα μια χούφτα κριθάρι και σανό. Αυτό είναι και το τέλειο έγκλημα όπως ακριβώς το ορίζει η Μαφία. Εξαφάνιση του σώματος αλλά και της μνήμης. Μόνο ο Βουκεφάλας έχει μείνει στην ιστορία από αυτά τα πανέμορφα και εργατικά ζώα, γιατί υπήρξε ο φόβος του Μεγαλέξανδρου. Γι αυτό και το μόνο σκλάβο της αρχαιότητας που όλοι γνωρίζουμε ήταν ο Σπάρτακος. Διότι κλώτσησε δυνατά και τους κατατρόμαξε.