Το ματωμένο σου ποδήλατο

Κάνουμε ποδήλατο 

στο χωματόδρομο της ζωής, 

τον γεμάτο λακκούβες. 

Κι οι κραδασμοί είναι 

αναπόφευκτοι. 

Εσύ όμως θες μια απόλυτα 

ήσυχη ζωή, 

όλα να είναι τέλεια, 

σταθερά κι ¨αναμάρτητα¨.

Κατέβα τότε 

απ' το ποδήλατο,

και πάρκαρε στην άκρη.

Διότι η ζωή κυλά 

και όλα πορεύονται. 

Κι αυτό είναι που αξίζει. 

Όχι η ατσαλάκωτη ζωή, 

μα ο αγώνας, 

η πορεία 

κι η φιλότιμη προσπάθειά σου. 

Ασχέτως αν θα φτάσεις 

για να δεις 

τον Ήλιο που ανατέλλει,

έχοντας ματωμένα γόνατα, 

μπαλώματα 

στα λάστιχα, 

και διαλυμένη αλυσίδα. 

Ευτυχώς ο Κριτής 

ξέρει να κατανοεί, 

να αγαπά, 

να συγχωρεί.

Καλή Σαρακοστή! 

Όλα τα ποδήλατα στην πίστα!!

π. Ανδρέας Κονάνος