Άριστος Μιχαηλίδης
Στο κυβερνητικό και κομματικό παρασκήνιο αυτή την εποχή εξελίσσεται μια κόντρα, που αφορά το φυσικό αέριο. Υπάρχει ένα στρατόπεδο που υποστηρίζει ότι πρέπει να προκηρυχθεί νέος γύρος αδειοδοτήσεων για να δοθούν τα εναπομείναντα τεμάχια της ΑΟΖ σε εταιρείες κολοσσούς. Κι αυτό προέκυψε μετά την τεράστια ανακάλυψη του αιγυπτιακού κοιτάσματος, που αναθέρμανε το ενδιαφέρον των εταιρειών οι οποίες στέλνουν μηνύματα στην Κύπρο για να προχωρήσει. Αυτό το στρατόπεδο με καθαρά τεχνοκρατική προσέγγιση υποστηρίζει ότι αυτό συμφέρει να κάνει η Κύπρος χωρίς άλλη καθυστέρηση.
Το άλλο στρατόπεδο όμως, είναι σφόδρα αντίθετο και υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να γίνει αυτό διότι μπορεί να επηρεαστεί το κλίμα των συνομιλιών και να ναυαγήσει η προοπτική της λύσης, διότι θα θυμώσει η Τουρκία και ο Μουσταφά Ακιντζί. Ο Πρόεδρος, που θα πάρει την απόφαση, το σκέφτεται, αλλά το σκέφτεται πολύ καιρό και μπορεί να χάσει το μομέντουμ του ενδιαφέροντος. Εξάλλου, αποδείχτηκε ότι σε αυτές τις δουλειές υπάρχει ρευστότητα. Αν δηλαδή κάνει μια άλλη γεώτρηση η Αίγυπτος ή το Ισραήλ, σε γειτονικά μας οικόπεδα και δεν βρει κοίτασμα, το ενδιαφέρον των εταιρειών μπορεί να μειωθεί ξανά. 
Πάντως, το θέμα είναι ότι δεν προχωρά σε αυτό που πρέπει να γίνει και που δεν είναι τίποτε λιγότερο από το να ακολουθήσει τις εκτιμήσεις των ειδικών, που στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα και όχι των πολιτικών που στηρίζονται σε έπεα πτερόεντα.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, διαβάστε τώρα και το ρεπορτάζ από τις Βρυξέλλες στη σελ. 4, για να καταλάβετε τη διαφορά. Ο Μουσταφά Ακιντζί, απαιτεί από την Ε.Ε. εκπόνηση κοινού σχεδιασμού του ψευδοκράτους της Κομισιόν και της Κυπριακής Δημοκρατίας (την Κυπριακή Δημοκρατία τη βάζει σε εισαγωγικά στο έγγραφο του που αποκαλύπτουμε) για το χαλούμι και τους κανονισμούς της Πράσινης Γραμμής, με τρόπο που επιδιώκει να φαίνεται ότι η «ΤΔΒΚ» είναι κράτος - μέλος και συνδιαμορφωτής των αποφάσεων. 
Δεν έχει σημασία ότι πρόκειται απλώς για το χαλούμι και δεν επηρεάζει τα μεγάλα κεφάλαια του Κυπριακού και της λύσης. Σημασία έχει ότι εμείς οι πανέξυπνοι περιμένουμε τη λύση κι αφήνουμε απροστάτευτη την Κυπριακή Δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών της, και η άλλη πλευρά κάνει ότι είναι δυνατόν για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, δηλαδή τη νομιμοποίηση του κατοχικού καθεστώτος, πριν από τη λύση και χωρίς να παίζει ρόλο το γεγονός ότι βρισκόμαστε, δήθεν, μια ανάσα από τη λύση. Είναι τόσο απλά όσο τα λέμε. 
Δυστυχώς, χάνουμε και το χαρτί του φυσικού αερίου στο βωμό μιας ουτοπίας, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι πορευόμαστε στην ταϊβανοποίηση.
Φιλελεύθερος