21/12/16

Μήπως οι Ρώσοι είναι πιο έξυπνοι;

Et si les Russes étaient plus intelligents ? – Par Bruno Guigue
Bruno Guigue*, Arrêt sur Info (Ελβετία)
Ο Μπαράκ Ομπάμα μόλις δήλωσε ότι η Ρωσία είναι « μια μικρή χώρα που δεν παράγει τίποτα, η οποία εξάγει πετρέλαιο, φυσικό αέριο και όπλα ... μια χώρα που δεν καινοτομεί ». Η Ρωσία δεν αποβλέπει στην  οικονομικά ηγεμονία, πράγματι.  Γνωρίζει τα όριά της. Αλλά δεν κλέβει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από άλλες χώρες υποθάλποντας εμφύλιους πόλεμους, όπως η Δύση έκανε στη Λιβύη. Δεν σπέρνει το χάος στο εξωτερικό υπό τον υποκριτικό πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν εισβάλλει ή δεν αποσταθεροποιεί κανένα κυρίαρχο κράτος, δεν χρηματοδοτεί καμία οργάνωση για να σπείρει διαταραχές σε καμία χώρα. Παρεμβαίνει στη Συρία, κατόπιν αιτήματος της νόμιμης κυβέρνησης, και πολεμά τους τρομοκράτες αντί να τους προσφέρει όπλα, ενώ προσποιείται ότι τους πολεμά.

Οι Ρώσοι δεν είναι στρατιωτικά οι ισχυρότεροι. Δεν κατέχουν ούτε το δέκατο της δυνατότητας εξωτερικής προβολής των δυνάμεων που διαθέτουν οι ΗΠΑ. Σε πλήρη εκσυγχρονισμό εδώ και μια δεκαετία, η στρατιωτική τους μηχανή υπάρχει για να προστατεύσει την τεράστια επικράτεια της Ομοσπονδίας. Η στρατηγική τους είναι αμυντική, όχι επιθετική. Έχουν δύο στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, ενώ οι ΗΠΑ έχουν 725. Οι Ρώσοι δεν αφήνουν κανένα να τους πατήσει τα πόδια, αλλά έχουν την αίσθηση του μέτρου. Το ΝΑΤΟ ήταν που αναβίωσε τη κούρσα των εξοπλισμών με την ανάπτυξη μιας αντιπυραυλικής ασπίδας, και όχι η Ρωσία. Κατηγορείται ότι απειλεί την ειρήνη, αλλά ο στρατιωτικός προϋπολογισμός της (48 δισεκατομμύρια) είναι χαμηλότερος απ’ αυτόν του Ηνωμένου Βασιλείου (53 δισεκατομμύρια) και αντιπροσωπεύει το 8% αυτού των ΗΠΑ (622 δισεκατομμύρια).

Αλλά παρότι οι Ρώσοι διαθέτουν μεσαίες δυνατότητες, ξέρουν πώς να τις χρησιμοποιούν. Περιττό να χρησιμοποιήσουν κολοσσιαίες δυνάμεις για την επίτευξη των σκοπών τους, απλά φτάνει να το κάνουν με σύνεση. Σε ένα μήνα, χωρίς ένα πυροβολισμό, η Κριμαία επέστρεψε στην αγκαλιά της μητέρας πατρίδας. Οι Δυτικοί θα πρέπει να το συνηθίσουν. Είναι τελεσίδικο. Οι Ρώσοι κέρδισαν επίσης το παιχνίδι στο συριακό θέατρο. Σε ένα χρόνο, η ρωσική παρέμβαση σταμάτησε την επίθεση των μισθοφόρων που χρηματοδοτούνται από τις δυτικές δυνάμεις και τις διεφθαρμένες πετρελαϊκές μοναρχίες. Μετά από μια σκληρή μάχη 30 ημερών, η απελευθέρωση του Χαλεπίου, δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, ανοίγει το δρόμο για την πλήρη αποκατάσταση της συριακής κυριαρχίας.

Με 5.000 άνδρες και 70 αεροπλάνα, η Μόσχα ανέτρεψε την ισορροπία δυνάμεων. Ματαίωσε τα σχέδια για την «αλλαγή καθεστώτος» που σχεδιάστηκε από την Ουάσιγκτον και προκάλεσε το 2011, μέσω των «αραβικών ανοίξεων». Με τη πανωλεθρία  των ενόπλων ουαχαμπιτικών συμμοριών, οι δυτικοί μαθητευόμενοι μάγοι ξυλοδάρθηκαν γερά. Εξηγεί ίσως την πίκρα ενός Αμερικανού προέδρου που κάνει τις βαλίτσες του για να δώσει τη θέση τους σε έναν διάδοχο που θέλει να επαναλάβει το διάλογο με τη Μόσχα. Τι χαστούκι!  Να πιστέψουμε ότι δεν φτάνει να ευθυγραμμίσουν το αεροπλανοφόρα τους στους ωκεανούς για να επηρεάσουν την πορεία των γεγονότων. Οι Δυτικοί δεν κατάλαβαν τίποτα, ή δεν ήθελαν να καταλάβουν τι συνέβαινε στη Συρία. Αυτά τα αλαζονικά αρπακτικά έχασαν το παιχνίδι.

Αυτή η «μικρή χώρα που δεν παράγει τίποτα» έδωσε ένα μάθημα ταπεινότητας στους Αμερικανούς οι οποίοι νομίζουν ότι είναι ιδιοφυΐες της γεωπολιτικής. Με τη πλάτη στο τοίχο ενάντια σε μια Κίνα που είναι η ανερχόμενη δύναμη, έδωσε πιθανότητές για τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου. Οι Αμερικανοί πίστευαν ότι οδηγούσαν το χορό, αλλά καταδικάστηκαν σε ρόλο κομπάρσου.  Θα πρέπει να το δεχτούν. Αν οι Ρώσοι έφαγαν τη ντάμα από τους Δυτικούς, δεν είναι επειδή είναι ισχυρότεροι. Αλλά κυρίως επειδή είναι πιο έξυπνοι. 
Κατανοούν τον κόσμο γύρω τους με περισσότερη φινέτσα. Συλλαμβάνουν καλύτερα τις κλίσεις της πραγματικότητας.  Έχουν αυτή την οπτική οξύτητα του βλέμματος που αντιλαμβάνεται το σημείο ανατροπής, τη θέση και τη στιγμή που πρέπει να δράσουν για να επηρεάσουν τα γεγονότα. Η ρωσική υπεροχή δεν είναι ποσοτική, είναι ποιοτική. Έχει κόστος το να υποτιμήσεις τη χώρα του Τολστόι και του Ντοστογιέφσκι. Ένας χιλιετής πολιτισμός της έχει διδάξει την υπομονή. Μια τραγική ιστορία της έδωσε την αίσθηση της πραγματικότητας.

Αυτό που λείπει περισσότερο στους Αμερικανούς. Μπορεί ο Μπαράκ Ομπάμα να καταλάβει τι συμβαίνει; Οι ΗΠΑ, είναι τα μέσα και δυνατότητες του πολιτισμού, όχι ο πολιτισμός. Η ιστορική εμπειρία τους δείχνει ότι ένα κολοσσιαίο ΑΕΠ δεν εξαργυρώνεται πάντα σε διορατικότητα. Κανένας φυσικός νόμος δεν μεταγγίζει την υλική δύναμη, ως δια μαγείας, σε στρατηγική νοημοσύνη. Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι, και αυτό το αίσθημα της ανωτερότητας τους τυφλώνει. 
Φαντάζονται ότι η ελκυστικότητα του πολιτιστικού τους μοντέλου χρήζει καθολικής αποδοχής. Σκέφτονται ότι η πίστη τους στον εαυτό τους μοιράζεται από τους άλλους. Τι ψευδαίσθηση! Η «μονοπολική στιγμή» που εγκαινιάστηκε από την πτώση της ΕΣΣΔ δεν είναι το «τέλος της ιστορίας», αλλά μια παρένθεση που έκλεισε σήμερα. Μια μικρή χώρα που δεν παράγει τίποτα ήταν η αιτία για αυτό το οριστικό κλείσιμο.

Μετάφραση στα ελληνικά από Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμονα Πολιτικά, Αθήνα, 21.12.2016.

Bruno Guigue

*Ο Bruno Guigue, είναι πρώην δημόσιος ανώτερος αξιωματούχος, πολιτικός αναλυτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ρεϋνιόν. Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων, μεταξύ των οποίων Η προέλευση της αραβο-ισραηλινής διένεξης, Οι αόρατες τύψεις της Δύσης , L'Harmattan, 2002, και εκατοντάδων άρθρων.


Φωτογραφία: Ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Βλαντιμίρ Πούτιν 20 Νοεμβρίου 2016, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του APEC, στη Λίμα. (Brendan Smialowski / AFP)

Οι δηλώσεις και απόψεις που εκφράζονται εδώ ανήκουν στον συγγραφέα και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποδοθούν στο Arrêt sur Info.



9 σχόλια:

  1. Πολύ σωστό άρθρο. Εκτός των δύο περιπτώσεων που αναφέρει, τής Κριμαίας και τής Συρίας, είναι κι αυτή τής Γεωργίας το 2008.

    Μετά το πέρας τής θητείας του, ο Ομπάμα θα ξεχαστεί, διότι δεν υπήρξε τίποτε τι ιδιαίτερο. Ίσως να τον θυμούνται σαν πρώτο μαύρο πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά τίποτε περισσότερο.

    Ευχαριστώ, Κριστιάν, για την μετάφραση. Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικη επιλογη και μεταφραση Κριστιαν. Να εισαι καλα και καλες γιορτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ότι έχασε τον πόλεμο στη Συρία η Δύση και η ΗΠΑ είναι καθαρά από λάθος στρατηγικής. Εάν σκεφτεςε Ανόητα η υπεροπλία δεν κάνει την διαφορά. Η Ρωσία πράγματι δεν παράγει τίποτα και ο επόμενος εχθρός της σε βάθος χρόνου θα είναι η Κίνα. Ο Ομπάμα είναι ένα κόςμιμα προέδρου ο οποίος έβαλε τις ΗΠΑ σε μια μεταβατική περίοδο χαμηλών εντάσεων μετά τον Μπους. Όσον αφορά την ισχύ του ρώσου προέδρου είναι δεδομένη. Στη Ρωσία όμως , κάτι που δεν λέει το άρθρο, δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Τέτοιου είδους προβλήματα στη χώρα του Πούτιν .... λύνονται με πιστόλια πιςω Από κλειστές πόρτες . Μέχρι και ο πολιτισμένος ρωσικός λαός ανταλλάσσει πιστολιές στα φανάρια για μικροδιαφορές. Η Ρωσία απέχει πολύ, ίσως και λόγο μεγέθους να προοδεύσει πολιτιστικά και κοινωνικά. Πράγματι στην Συρία κέρδισε μια μάχη σε ένα σοβαρό περιφερειακό πόλεμο. Της αξίζουν συγχαρητήρια με μέτρο .... όχι με ύμνους όπως το παραπάνω άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. >Ο Ομπάμα είναι ένα κόςμιμα προέδρου ο οποίος έβαλε τις ΗΠΑ σε μια μεταβατική περίοδο χαμηλών εντάσεων μετά τον Μπους<

      Ποιών ... χαμηλών εντάσεων; Αυτών τού αιματοκυλίσματος των Αραβικών χωρών, για να φέρει την "Αραβική Άνοιξη"; Αυτού τής επαναφοράς τού ψυχρού πολέμου; Πιστεύω να διάβασες ότι παρατείνει τις κυρώσεις κατά τής Ρωσίας, μέχρι τέλους τής θητείας του, 20 τρχ.

      Όπως έχω ξαναγράψει και είναι γνωστό, ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ δεν καθορίζει την εξωτερική πολιτική, αλλά είναι απλώς εκτελεστικό όργανο των κέντρων λήψεως αποφάσεων γι αυτήν.

      Εκεί που μπορεί να κάνει την διαφορά είναι η εσωτερική πολιτική. Ο Obama προσπάθησε -και σωστά- να κάνει ένα κάποιο κράτος πρόνοιας, το οποίο είναι ανύπαρκτο στις ΗΠΑ. Το ονόμασαν Obamacare, αλλά τελικά δεν νομίζω ότι κατάφερε να κάνει κάτι. Πού βλέπεις εσύ, λοιπόν, το "κόσμημα";

      >Η Ρωσία απέχει πολύ, ίσως και λόγο μεγέθους να προοδεύσει πολιτιστικά και κοινωνικά<

      Μάλλον μαύρα μεσάνυκτα έχεις από ρωσικό πολιτισμό, γι αυτό καλύτερα πληροφορήσου πρώτα, διότι κάνεις επίδειξη άγνοιας. Συγγνώμη, χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος, μήπως ζεις στην Αμερική;

      >Πράγματι στην Συρία κέρδισε μια μάχη σε ένα σοβαρό περιφερειακό πόλεμο<

      Και στην Γεωργία, στην Κριμαία; Μα τα ανέφερα και παραπάνω (21 Δεκεμβρίου 2016 - 4:15 μ.μ.). Δεν διαβάζεις τα σχόλια;

      Διαγραφή
  4. Αγαπητέ φίλε Nativist.

    Αρχίζοντας από τον Ομπάμα . Ως αρχική του επιλογή, ήταν η απομάκρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών Από τη μέση Ανατολή. Κληρονόμησε μία κατάσταση με ένα ανοιχτό Ιράκ και ένα ανοιχτό Αβγανιστάν. Στο εσωτερικό Των Ηνωμένων Πολιτειών είχε να αντιμετωπίσει μια Lehmann brothers ακατάσχετο χρέος και τραπεζική αιμορραγία. Η ανεργία ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Σήμερα μετά την ολοκλήρωση Της θητείας του έχει παραδώσει ένα σοβαρό σύστημα υγείας που προστατεύει τους αδύνατους έχει μειώσει θεαματικά την ανεργία (όχι στις κεντρικές πολιτειες), Παράλληλα καθόλη τη διάρκεια δεν δημιούργησε κάποιο μείζον πολιτικό η οικονομικό σκάνδαλο. Ο Ομπάμα είναι ο μοναδικός πρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών που δεν έχει ξεκινήσει ούτε έναν πόλεμο. Ότι έχει κάνει σε επίπεδο γεωπολιτικής όχι πάντα Επιτυχημένα, το κληρονόμησε από το παρελθόν. Σχετικά με την αραβική άνοιξη, Και την εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης, θέλω να επισημάνω ότι ήταν το αλατοπίπερο ή ο καταλύτης εάν θες ενός Αραβικού σιιτικού σουνιτικού και τουρκικού ξεκαθαρίσματος. Σίγουρα δεν είναι άμοιρη ευθυνών, όμως τα μέγιστα συμφέροντα θα τα Έχουν οι αραβικές χώρες που θα κερδίσουν τον πόλεμο. Το πετρέλαιο ως προϊόν τα επόμενα 20 χρόνια θα έχει πολύ χαμηλή αξία. Τους δυτικούς δεν τους ενδιαφέρει πια ο πόλεμος για το πετρέλαιο. Οι άραβες σκοτώνονται μεταξύ τους για να εισπράξουν Ότι ρέστα έχει μείνει από αυτό. Η Ευρώπη τα επόμενα χρόνια θα κινηθεί με φυσικό αέριο είτε από την λεκάνη της Μεσογείου είτε από τη Ρωσία είτε από τις ΗΠΑ. Αυτό όσον αφορά τα ορυκτά καύσιμα . Διότι υπάρχουν κι άλλες εναλλακτικές μορφές καυσίμων τις οποίες θα δούμε στο σύντομο μέλλον. Άρα πόλεμος για το πετρέλαιο έχει περάσει ανεπιστρεπτί για τους δυτικούς.

    Σχετικά με την αγαπημένη σου Ρωσία θέλω να σου πω, Ότι ζει σε ένα πολιτικό μεσαίωνα. Καμία σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες η την Ευρώπη. Σου θυμίζω ότι η δικαιοσύνη στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει κάτσει στο σκαμνί δύο προέδρους. Ο Πούτιν ως πρόσφατο δείγμα πρωσικού πολιτικού κατεστημένου έχει ξαπλώσει με σφαίρες άνθρακα και τσαμπουκάδες όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους. Όσους θέλεις να εκβιάσει τους έχει στείλει στη φυλακή . Έχει μαζέψει μια παρέα από καμιά 100ή πετρελαιάδες και τους έχει κάνει Δισεκατομμυριούχους. Σε πληροφορώ ότι στη Ρωσία του Πούτιν Ο μισός λαός δεν μπορεί να εκφραστεί πολιτικά, με τις ελευθερίες που αρμόζουν στην δυση.

    Όσον αφορά την μεγάλη επιτυχία στην Ουκρανία της Ρωσίας, αυτό είναι χωρίς αμφισβήτηση και σίγουρα χωρίς προβοκάτσιες χωρίς να καταρρίπτονται επιβατικά αεροσκάφη μεθόδους ταξιδιώτες . Φαντάζομαι έχεις διαβάσει τα πορίσματα για τις Μαλαισία και σε αερογραμμές. Η χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ αποφάσισαν ότι θέλουν να συμπορευτούν με τις δυτικές, Το ότι αυτό δεν αρέσει στον Κάθε ρώσο Τραμπάκουλα δε σημαίνει ότι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής κατεύθυνσης. Η Ουκρανία η Πολωνία η Τσεχία έχουν ζήσει με το χειρότερο τρόπο Τους ρώσους τα τελευταία 100 χρόνια.

    Κανείς δεν αμφισβήτησε τις δυνατότητες της Ρωσίας στα παιδιά της μάχης. Η επέμβαση στην Κριμαία με εφαρμογή του υβριδικού πολέμου ήτανε κάτι το εξαιρετικό . Θα γραφτούν πολλά βιβλία για αυτή την επέμβαση τα επόμενα χρόνια.

    Σε παρακαλώ θερμά θα ήθελα να μου κάνεις μια επίδειξη γνώσεων απ' αυτές που σε γοητεύουν για το ρωσικό πολιτισμό. Με ενδιαφέρει μια ανασκόπηση τα τελευταία 100 χρόνια και κυρίως τα τελευταία 15. Θα ήθελα πολύ να μου πεις για το νταβατζή τον Πούτιν . Θα ήθελα πολύ να μου περιγράψεις το σύστημα υγείας της ρωσικής ομοσπονδίας, θα ήθελα πολύ να μου περιγράψεις τις προσπάθειες που κάνει ενάντια στον αλκοολισμό, θα ήθελα πολύ να μου περιγράψεις τις τομές που έχει κάνει στη δικαιοσύνη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. α) Οι πόλεμοι για την "Αραβική Άνοιξη" άρχισαν επί Ομπάμα και δεν έχουν σχέση με ό,τι κληρονόμησε από τον Μπους. Έγραψα, όμως, ότι "ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ δεν καθορίζει την εξωτερική πολιτική"

      β) "Σχετικά με την αγαπημένη σου Ρωσία..." Θα παρακαλούσα, αν είσαι σοβαρός, να αποφεύγεις αυτού τού είδους τις φτηνιάρικες και άνοστες εκφράσεις. Δεν συνάδουν με την σοβαρότητα. Όλες οι χώρες δεν μπορούν να κυβερνηθούν με τον ίδιο τρόπο. Μην λησμονείς ότι η Ρωσία είναι μία αχανής, πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική χώρα, η οποία εξήλθε κατεστραμμένη μόλις προ 25 ετών από μία 70ετή σοβιετική δικτατορία. Ο Γιέλτσιν την αποτέλειωσε. Ο Πούτιν την παρέλαβε το 2000 και μέσα σε οκτώ μόλις χρόνια είχε ξανακτίσει το κράτος και τού είχε δώσει την σημερινή παγκόσμια ακτινοβολία του. Το 2008 αντιμετώπισε επιτυχέστατα τον αμερικανικό δάκτυλο στην Γεωργία. Τα περισσότερα των υπολοίπων που γράφεις, είναι ακριβώς όπως τα πληροφορείσαι από τα αμερικανικά ΜΜΕ.

      γ) Τα τής εσωτερικής πολιτικής, πιστεύω ότι ως Αμερικανός τα γνωρίζεις καλύτερα.

      δ) Η επιτυχία τής Ρωσίας στην ουκρανική κρίση είναι ότι προσάρτησε την Κριμαία και οι προκαλέσαντες την κρίση το φυσούν ακόμη και δεν κρυώνει. "Η Ουκρανία η Πολωνία η Τσεχία έχουν ζήσει με το χειρότερο τρόπο Τους ρώσους τα τελευταία 100 χρόνια", λες, κι αυτό δίνει το δικαίωμα στην Αμερική και το σκυλάκι της, την ΕΕ, να επεμβαίνουν στα εσωτερικά κυριάρχων κρατών, να δημιουργούν εξεγέρσεις κατευθυνόμενες από υποχείριούς των γκάγκστερς και ναζί (διάβασε το ποιόν αυτών που ανέτρεψαν τον νόμιμο πρόεδρο τής Ουκρανίας). Η Αμερική ως κριτής των πάντων και εντεταλμένη του Θεού να αποκαταστήσει τής πάσης φύσεως αδικίες, όπως στο Βιετνάμ, τις αραβικές χώρες κλπ.!! Τυπική αμερικανική νοοτροπία, που την συναντώ κι εδώ μέσα από κάποιους υπερατλαντικούς σχολιαστές.

      ε) Όταν γράφεις "πολιτισμός", τι ακριβώς εννοείς; Διότι η χιλιετής ρωσική ιστορία έχει να επιδείξει αριστουργήματα στην θρησκευτική ποίηση και τέχνη, την αρχιτεκτονική, την λογοτεχνία, την μουσική, την ποίηση κλπ., πολύ πριν εμφανιστούν οι Αμερικανοί χρυσοθήρες και γελαδάρηδες. Μήπως είχε δίκιο ο Oscar Wilde που έγραφε ότι "America is the only country that went from barbarism to decadence without civilization in between"; Διότι ο αμερικανικός πολιτισμός είναι σχετικά πάρα πολύ καινούριος και δεν αποτελεί τίποτε ιδιαίτερο. Είναι ένα κακέκτυπο τού ευρωπαϊκού πολιτισμού.



      στ) "Θα ήθελα πολύ να μου πεις για το νταβατζή τον Πούτιν". Μήπως θα έπρεπε να ρωτήσεις κάποια γνωστή σου, διότι εγώ δεν ξέρω ότι κάνει τον προαγωγό;

      ζ) Τα υπόλοιπα είναι ανάλογα των χρόνων που κυβερνά ο άνθρωπος αυτός. Αυτά, όμως, τι σχέση έχουν ακριβώς, με το ποιος είναι ο Ομπάμα; Διότι γι αυτόν αρχίσαμε να μιλούμε και καταλήξαμε να συζητούμε γι άλλον. Μήπως οι ΗΠΑ έχουν κράτος προνοίας; Το ότι είναι προοδευμένες στις επιστήμες, δεν το αμφισβητεί κανείς. Αλλά αυτό δεν είναι έργο τού Ομπάμα, έτσι δεν είναι;

      Διαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.