Η μεταστροφή του κ. Ομπάμα

Ο Μπαράκ Ομπάμα κληρονόμησε μια πολιτική εθνικής ασφάλειας, την οποία προεκλογικά απέρριπτε, αλλά τώρα ως πρόεδρος την ενστερνίζεται. Για παράδειγμα, διατήρησε τα στρατοδικεία του Τζορτζ Μπους, στα οποία εκδικάζονταν οι υποθέσεις των υπόπτων για τρομοκρατία, αφού προηγουμένως τα είχε χαρακτηρίσει «τεράστια αποτυχία» και «νομική μαύρη τρύπα».
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το περασμένο καλοκαίρι υποστήριζε ότι το «δικαστικό σύστημα είναι ικανό να καταδικάσει τρομοκράτες». Μόλις όμως ανέλαβε τα προεδρικά του καθήκοντα κατάλαβε ότι τελικά δεν ήταν.

Καθ' όλη την προεκλογική του εκστρατεία ο κ. Ομπάμα ασκούσε δριμεία κριτική στη στρατηγική αντιμετώπισης τρομοκρατικών απειλών του κ. Μπους στο Ιράκ, επιμένοντας ότι δεν μπορεί να πετύχει. Νωρίτερα φέτος, όταν ξέσπασε ένα κύμα βίας στο Αφγανιστάν, ο κ. Ομπάμα διέταξε την αποστολή περισσότερων στρατιωτών στη χώρα, εφαρμόζοντας στο Αφγανιστάν την ίδια στρατηγική που χρησιμοποίησε ο Τζορτζ Μπους στο Ιράκ.

Ως υποψήφιος ο κ. Ομπάμα υποσχέθηκε να λήξει τον πόλεμο στο Ιράκ, αποσύροντας τα στρατεύματα το Μάρτιο του 2009. Ως πρόεδρος καθυστέρησε την αποχώρηση και δήλωσε ότι στο Ιράκ θα παραμείνουν περίπου 50.000 Αμερικανοί στρατιώτες.

Είδαμε επίσης μια μεταστροφή του κ. Ομπάμα και στο εσωτερικό μέτωπο. Προεκλογικά δεσμευόταν για «υπεύθυνες οικονομικές πολιτικές», υποστηρίζοντας ότι το «αυξανόμενο χρέος είναι ένας κρυμμένος εγχώριος εχθρός». Όμως η συντηρητική οικονομική ρητορική του κ. Ομπάμα, προδίδεται από τις φιλελεύθερες πράξεις του.

Η προσαρμογή σε δεδομένες συνθήκες είναι ένα πράγμα. Όμως το να κυβερνάς σε πλήρη αντίθεση με όσα προεκλογικά είχες υποσχεθεί είναι κάτι διαφορετικό. Η μεταστροφή του κ. Ομπάμα όσον αφορά στην εθνική ασφάλεια υπήρξε σοφή, στο εσωτερικό όμως μέτωπο ήταν επιβλαβής.

Και στις δύο περιπτώσεις πάντως μάθαμε κάτι για τον κ. Ομπαμα. Αυτό που τον καθοδηγούσε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του καμπάνιας ήταν η επιθυμία του να γίνει αρεστός. Προεκλογικά άρθρωσε ακραία ρητορική από τα αριστερά για την εθνική ασφάλεια και να ανακαλύψουμε αργότερα ότι οι προεκλογικές του δεσμεύσεις ήταν ρηχές και συγκρούονταν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ.

Είτε ο κ. Ομπάμα έχει περιορισμένη αντίληψη για το τι περιλαμβάνει η άσκηση των προεδρικών καθηκόντων του, είτε χρησιμοποίησε συγκεκριμένη ρητορική για να παραπλανήσει την κοινή γνώμη. Καμία από τις δύο πιθανότητες δεν είναι ενθαρρυντικές. Η Αμερική έχει τώρα έναν πρόεδρο πολύ διαφορετικό από τον άνθρωπο εκείνο που πέρυσι προωθούσε τον εαυτό του για το αξίωμα.

KARL ROVE, πρώην ανώτατος σύμβουλος και αναπληρωτής προσωπάρχης του προέδρου Τζορτζ Μπους
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ