Η Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε- Ρωσίας στο Χαμπαρόφσκ επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά την πλήρη διάσταση της ενεργειακής ρητορικής των δύο πλευρών με την πραγματικότητα:- Η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από την αλληλεξάρτηση, με τη Ρωσία να αποτελεί τον μόνο αξιόπιστο προμηθευτή Φυσικού Αερίου για τους 27 και την Ε.Ε. αντίστοιχα να αποτελεί τον μόνο φερέγγυο αγοραστή.
- Η ρητορική είναι οι απειλές της Μόσχας για νέο βραχυκύκλωμα στη ροή Φυσικού Αερίου λόγω της αδυναμίας της Ουκρανίας να πληρώσει τις ποσότητες που αγοράζει αλλά και εμμονή της Ε.Ε. στην κατασκευή του αγωγού Φυσικού Αερίου Nabucco, μια επιλογή που εξοργίζει τη Ρωσία που την θεωρεί ευθέως ανταγωνιστική του παρόμοιας διαδρομής Southstream.
Ο Nabucco δεν αποτελεί εξισορρόπηση της ενεργειακής εξάρτησης της Ε.Ε από την Ρωσία αλλά είναι στην κυριολεξία ένα πολιτικό πυροτέχνημα που θα φυλλορροήσει από μόνο του χωρίς τις απειλές της Μόσχας για νέα διακοπή παροχής Αερίου στην Ουκρανία, απειλές που ενισχύουν τη ρωσοφοβική κινδυνολογία.
Ο Nabucco δεν είναι αξιόπιστος για μια σειρά από λόγους:
- Πρώτον δεν έχουν διασφαλισθεί οι ποσότητες που θα τον καταστήσουν επικερδή: Το Αζερμπαϊτζάν μόλις και αρχίζει να εξάγει, το Τουρκμενιστάν έχει υπογράψει σειρά συμφωνιών με την Κίνα και τη Ρωσία και είναι αμφίβολο αν θα μείνει ποσότητα για να τροφοδοτήσει τον Nabucco.
- Δεύτερον το μεγάλο πρόβλημα είναι η Τουρκία, η οποία φιλοδοξεί να γίνει ο κλειδοκράτορας του Nabucco: Δεν δέχεται το καθεστώς της διέλευσης του Φυσικοί Αερίου έναντι διοδίων καθώς επιθυμεί να αγοράζει τις ποσότητες που θα τροφοδοτούν τον Αγωγό και να τις μεταπουλά στους τελικούς αγοραστές.
Αθροιστικά πρόκειται για απαιτήσεις που καθιστούν την Τουρκία πολλαπλάσια πιο επικίνδυνο και βέβαιο ενεργειακό εταίρο από ότι τη Ρωσία:
-Ουδείς μπορεί να αποκλείσει να χρησιμοποιήσει η Αγκυρα το ενεργειακό χαρτί στην μακρόχρονη διαπραγμάτευση με την υρωπαϊκή Ενωσηη ακόμη και στις διμερείς σχέσεις με ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ούτως η άλλως η Τουρκία επεχείρησε και στο παρελθόν να πολλαπλασιάσει την στρατηγική της ισχύ προτείνοντας στις χώρες της Μέσης Ανατολής δίκτυα αγωγών ύδατος, πρόταση που απέρριψαν οι αποδέκτες της παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα λειψυδρίας.
-Το Αζερμπαϊτζάν, το Τουρκμενιστάν και πολύ περισσότερο το Ιράν θέλουν απευθείας συμβόλαια πωλήσεων με την Ευρωπαϊκή Ενωση και σε καμιά περίπτωση δεν επιθυμούν να γίνουν απλά οι τροφοδότες μιάς στρατηγικής Ενεργειακής Πυγμής της Αγκυρας: Οι δύο πρώτες χώρες θα βρουν καλύτερους όρους με την Ρωσία ενώ η Τεχεράνη θα έχει κάθε λόγο να προωθήσει διαδρομή Αγωγού που θα φέρνει το Φυσικό Αέριο στην Μεσόγειο μέσω Ιράκ και Συρίας.
Πάνω από όλα όμως σε εποχή Κρίσης και Ύφεσης δεν μπορεί να προωθούνται για πολιτικές και μόνο σκοπιμότητες Δίκτυα Ενέργειας με αμφίβολη επάρκεια τροφοδότησης με τον Πετρελαιαγωγό Τσειχάν-Μπακού που κατασκευάσθηκε για να παρακάμψει την Ρωσία να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν καθώς η τροφοδοσία του μόλις αγγίζει το 25% της μεταφορικής του δυνατότητας!
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.