Ε Ν Ω η Κύπρος, μέχρι και σήμερα, κηδεύει, εντοπιζόμενα σε μαζικούς τάφους εν ψυχρώ εκτελέσεων, οστά των εξοντωθέντων από τον Αττίλα αμάχων και αδηλώτων αιχμαλώτων του 1974, κι ενώ συνεχίζεται επί 35 χρόνια το διαρκές κακούργημα της τουρκικής κατοχής, ο δράστης επιβραβεύεται. Το ατιμώρητο τουρκικό κράτος εκλέγεται μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και οδεύει προς ένταξη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τη συνδρομή, μάλιστα, και των πολιτικών ηγεσιών των θυμάτων του!!!Ε Ι Ν Α Ι ΓΕΓΟΝΟΣ ότι οι συγγενείς των εκατομμυρίων θυμάτων της χιτλερικής θηριωδίας και του Ολοκαυτώματος δεν αναζήτησαν, ο καθένας από μόνος του, την προσωπική αντεκδίκηση. Δεν πήραν σβάρνα την ηττημένη Γερμανία για να εντοπίσουν έναν προς έναν τους δράστες και να τούς φυτέψουν μια… σφαίρα στο κεφάλι. Υπήρξαν, βέβαια, οι Δίκες της Νυρεμβέργης για τους εγκληματίες πολέμου. Υπήρξε και η επί δεκαετίες αναζήτηση, εντοπισμός, σύλληψη και προσαγωγή, όσων Ναζιστών εγκληματιών πολέμου κατάφεραν να διαφεύγουν. Υπήρξε όμως και υπάρχει, έκτοτε, η συνολική καταδίκη και η έμπρακτη έκφραση της απέχθειας, του αποτροπιασμού και της απαγόρευσης του Ναζισμού από το σύνολο της ανθρωπότητας.Τ Η Ν ΙΔΙΑ όμως καταδίκη και κάποια ανάλογη «Νυρεμβέργη» δεν είχε επιφυλάξει η ανθρωπότητα ούτε και οι νικήτριες του Α΄ Παγκ. Πολέμου, στους δράστες της πρώτης Γενοκτονίας του αιώνα, της Αρμενικής, που διέπραξαν οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι Κεμαλιστές. Ούτε και της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η ατιμωρησία των Τούρκων Γενοκτόνων του 1915-1923, ήταν ένας από τους παράγοντες που επέτρεψαν να εκκολαφθεί και να εκτραφεί η Ναζιστική λαίλαπα του 1939-45. Ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν που καθησύχαζε τους συνεργάτες του με το «ποιος θυμάται τους Αρμενίους», όταν σχεδίαζαν το 1939 την «τελική λύση» του Ολοκαυτώματος κατά των Εβραίων και όλων των άλλων εκατομμυρίων θυμάτων του ναζισμού και του φασισμού.Η Α Τ Ι Μ Ω Ρ Η Σ Ι Α της Τουρκίας επέτρεψε, έκτοτε, στο τουρκικό κράτος τη συστηματική προσπάθεια εξόντωσης και βίαιου εκτουρκισμού όσων λαών και μειονοτήτων, στη Μικρασία, δεν αποδέχθηκαν το «ω τι ευτυχία να λες ότι είσαι Τούρκος» (NE MULTU TURKUM DIYENE) του Κεμάλ Ατατούρκ, που μολύνει τρεις δεκαετίες με πελώρια γράμματα και τις νότιες πλαγιές του σκλαβωμένου Πενταδακτύλου στην Κύπρο. Όπου από το 1974 ο τουρκικός επεκτατισμός, με συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμου, εξακολουθεί να επιβάλλει την εθνοκάθαρση και τον βίαιο εκτουρκισμό. Προσπάθεια, εξάλλου, που συστηματικά στράφηκε, χωρίς όμως, ακόμα, την «τελική επιτυχία» και σε βάρος των Κούρδων.
Ε Ν Ω η Κύπρος, μέχρι και σήμερα, κηδεύει, εντοπιζόμενα σε μαζικούς τάφους εν ψυχρώ εκτελέσεων, οστά των εξοντωθέντων από τον Αττίλα αμάχων και αδηλώτων αιχμαλώτων του 1974, κι ενώ συνεχίζεται επί 35 χρόνια το διαρκές κακούργημα της τουρκικής κατοχής, ο δράστης επιβραβεύεται. Το ατιμώρητο τουρκικό κράτος εκλέγεται μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και οδεύει προς ένταξη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τη συνδρομή, μάλιστα, και των πολιτικών ηγεσιών των θυμάτων του!!!
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΑΖ.ΜΑΥΡΟΥ
Στην μυρωδιά του συμφερόντος και στο χρώμα του χρήματος τα πάντα πουλιούνται τα πάντα εκποιούνται τα πάντα ισοπεδώνονται...Αλλωστε ποιος έχει το σθένος να σηκώσει ανάστημα μπροστά τους?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα κ. Σάββα και σε όλους :)
Χριστίνα
Καλημέρα Χριστίνα σε σένα και σε όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββας
"Η Τουρκία αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την Ελλάδα και την ανεξαρτησία της".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί το το λέμε, αλλά να δούμε πότε θα γίνει συνείδηση απο τους πολιτικούς μας ηγέτες και (δήθεν) πατέρες του Έθνους.
Γιατί μόνον απο τη στιγμή που θα γίνει συνείδηση απο αυτούς θα δούμε την χώρα μας να ακολουθεί τις μόνες ενδεδειγμένες επιλογές για την αυτοπροστασία της.
Και δη, την εξής πρωτεύουσα ιστορικά "ζωτική επιλογή" :
την "Στρατιωτικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας".
(πχ αύξηση επαγγελματικού στρατού, ένταση εξοπλισμών και γενικότερα σοβαρή ενίσχυση του ΕΣ αλλά και της ΕΥΠ, χρονική αύξηση και κανονική αμοιβή της θητείας, θητεία γυναικών, εκτεταμένη εθνοφυλακή, στρατιωτική μέση εκπαίδευση (σχολεία), βασική οπλική εκπαίδευση σε όλα τα σχολεία, νόμιμη ανάμειξη του Στρατού στο Δημόσιο Λόγο, συμμετοχή του ΕΣ σε όλα τα μέτωπα του ΝΑΤΟ και δη στην πρώτη γραμμή για αποκόμιση γνώσεων πραγματικού πολέμου, ανάπτυξη πυρηνικών και σύγχρονων όπλων, ενίσχυση Κουρδικού, χτύπημα της λαθρομετανάστευσης με στρατιωτικούς όρους κι εντός της Τουρκίας, ευρεία στρατιωτικοποίηση του Αιγαίου, κλπ κλπ)
ώστε να καταστούν εφικτά εν συντόμω
1) η επέκταση στα 12 νμ
και
2) η εκμετάλλευση των πετρελαίων (και όχι μόνο ) του Αιγαίου
Ότι θα γίνει θα γίνει - εφόσον η Στρατιωτικοποίησή της είναι η μόνη (ιστορικά βεβαιωμένη κατ' επανάληψη) επιλογή της Ελλάδας προκειμένου να αντιμετωπίσει την Τουρκία επιτυχώς.
Το αν θα γίνει με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο είναι κάτι που – για την ώρα – είναι στα χέρια των πολιτικών.
Ο δύσκολος τρόπος είναι ο πατροπαράδοτος, ο "Τρόπος του Αίματος".
Το μόνο που λείπει για να γίνει αυτό είναι «Αίμα Ελληνικό» χυμένο από «Τούρκους».
Για την ακρίβεια μια «κρίσιμη μάζα αίματος».
Εκ του αποτελέσματος συμπεραίνουμε πως ένας και δυό και πέντε και δέκα Έλληνες πιλότοι νεκροί δεν είναι αρκετοί για να πυροδοτήσουν τα «Πατριωτικά ανακλαστικά» του Ελληνικού λαού βγάζοντάς τον από την ακραιφνή αυτοκτονική «ειρηνίζουσα» ραστώνη (βλ. αδιαφορία για την επιβίωσή του ως έθνος) στην οποία επιμόνως παραμένει.
Συνεπώς, αναμένουμε «κάτι άλλο».
Κάτι βαρύ. Κάτι που θα σταθεί ικανό να ξεσηκώσει θύελλες αντιτουρκικής οργής στην ψυχή του Ελληνικού λαού.
Πχ Κάποια «ασύμμετρη τρομοκρατική επίθεση» σε Ελληνικό αστικό κέντρο που θα κοστίσει πλειάδα θυμάτων πολιτών και θα
«(αυτο)καταλογιστεί» - μέσω "ανάληψης της ευθύνης" - σε κάποια Τουρκική εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση (πιθανότατα ανύπαρκτη).
(ας φανταστούμε πχ τα εκατό κιλά εκρηκτικά της Citibank - με C4 αντί ANFO - να τοποθετούνται στο μετρό του Συντάγματος ενισχυμένα με αέριο Σαρίν και ραδιενεργά υλικά και ας το ονομάσουμε "Σενάριο Σύνταγμα").
Μια επίθεση, που θα συνοδευτεί – λογικά - και από αντίστοιχη στο Τουρκικό αστικό περιβάλλον και θα «καταλογιστεί» σε κάποια Ελληνική εθνικιστική τρομοκρατική οργάνωση (επίσης πιθανότατα ανύπαρκτη).
Όσο και αν οι Πολιτειακές Ηγεσίες και των δύο χωρών – και όχι μόνο – θα έχουν βάλει τα δυνατά τους να πείσουν τους λαούς των δύο χωρών πως τα «περιστατικά» είναι «προβοκάτσια», είναι αδύνατον να μην λειτουργήσουν όπως τα Σεπτεμβριανά του ’55 μετά την υποτιθέμενη ανατίναξη της κατοικίας του Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη.
Θα ακολουθήσουν λαϊκά πογκρόμ και στις δύο χώρες κατά στόχων συμφερόντων (και πολιτών) της άλλης χώρας.
Αυτό που θα λείπει για να ολοκληρωθεί η «συνάρτηση» – και πιθανότατα θα δούμε στη συνέχεια – είναι «ανταπαντητικά ασύμμετρα χτυπήματα» εξίσου καταστροφικών αποτελεσμάτων σε ανθρώπινες ζωές και στις δύο χώρες.
Το φυτίλι θα έχει ανάψει.
Η Ελληνική κοινωνία θα είναι πια έτοιμη να βαδίσει εθελοντικά τον δρόμο της Στρατιωτικοποίησής της. Μιας ευρείας στρατιωτικοποίησης σχεδόν κάθε πτυχής της καθημερινότητάς της, μια Ισραηλοποίηση της χώρας προκειμένου από τη μια να εξοιξονομήσει πόρους και από την άλλη να ισχυροποιηθεί στρατιωτικά αποσκοπώντας σε μια ολοκληρωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία που θα την υποχρεώσει να πάψει μια και καλή την επιθετικότητά της προς την Ελλάδα.
Ποιος πολιτικός μπορεί να εγγυηθεί πως δεν θα συμβεί το παραπάνω σενάριο;
Κανείς.
Ο Τουρκικός κίνδυνος είναι υπαρκτός. Περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά. Οπωσδήποτε η Τουρκία είναι πιο εξοπλισμένη κι επικίνδυνη απ’ ότι τριάντα χρόνια πριν. (Και παρ’ όλα αυτά, κατέλαβε την Βόρεια Κύπρο).
Και οπωσδήποτε θα είναι ακόμη πιο εξοπλισμένη, ισχυρή και επικίνδυνη δεκαπέντε χρόνια μετά.
Όλα ωθούν λοιπόν προς μια "Ολική αντιπαράθεση τώρα" με την Τουρκία.
Η μόνη δε οδός για αποτελεσματική αντιμετώπισή της είναι η ευρεία στρατιωτικοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας. Τρυφηλή κοινωνία ποτέ δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει στρατιωτικοποιημένο αντίπαλο.
Το αν θα γίνει με τον δύσκολο τρόπο – δηλαδή, με το παραπάνω σενάριο ή κάτι παρόμοιο – ή αν θα γίνει με τον "Εύκολο", δηλαδή «ιδία βουλήσει» και δη μέσω της έγκαιρης συνειδητοποίησης και παραδοχής του μεγέθους του "προβλήματος Τουρκία" από τους Πολιτικούς και την Πολιτεία ώστε να ξεκινήσουν με όρους ευρείας κοινοβουλευτικής συναίνεσης αυτή την στρατιωτικοποίηση είναι για την ώρα στα χέρια των πολιτικών.
Όχι για πολύ όμως.
Θα είναι μέχρι να «χυθεί το παραπάνω αίμα». Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει αυτή η «αιματηρή διαδικασία» η κατάσταση θα ξεφύγει από τα χέρια των πολιτικών και της δημοκρατίας. Η στρατιωτικοποίηση και πάλι θα γίνει, αλλά προφανώς με άλλους Πολιτειακούς όρους αυτή τη φορά.
Προκειμένου δε, να προληφθεί κάτι τέτοιο, υπάρχουν προφανώς «ύποπτα συμφέροντα» που προάγουν περιστατικά τύπου «Δεκεμβριανών ‘08» και «…χειροβομβίδας στα Εξάρχεια 24/02/09».
Ενώ το "Σενάριο Σύνταγμα" θα αποσκοπούσε σε μια ανεξέλεγκτη "ριζοσπαστική πατριωτικοποίηση" της κοινωνίας και μια «Εξέγερση/επίθεση προς τα έξω», τα «άλλα» (Σενάριο Δεκεμβριανών ή/και Χειροβομβίδας κατά Μεταναστών ή Αριστεράς) θα ωθούσαν τις μάζες προς μια «Εξέγερση προς τα μέσα», μια «Εμφύλια σύρραξη» ουσιαστικά που θα αποδυνάμωνε ακόμη περισσότερο την χώρα αμυντικά και δη προς τα έξω.
Ακόμη δε και αν με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν επίσης προς μια Στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας (οπότε κάποιος της "Παλιάς Σχολής" - Gladio - θα τα θεωρούσε ίσως "οιονεί επιθυμητά") αυτό θα συνέβαινε χωρίς την ευρεία κοινωνική συναίνεση. Ανιθέτως, θα είχε μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης έναντίον της - και μάλιστα σφόδρα κι ενεργά - αυτή η Νομοτελειακή εξέλιξη/αναδόμηση του χαρακτήρα της Ελληνικής κοινωνίας.
Ταυτόχρονα, ένας τέτοιος «Εθνικός Διχασμός» της Κοινής Γνώμης θα οδηγούσε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις που θα απομάκρυναν κατά πολύ την πιθανότητα «Πατριωτικοποίησης» της κοινωνίας και συναίνεσής της σε τόσο μεγάλες αλλαγές της καθημερινότητάς της.
Άρα, κάτι σαν το «παραπάνω σενάριο» θα πρέπει λογικά να το περιμένουμε πριν από τα «επόμενα Δεκεμβριανά» ή την «επόμενη προβοκάτσια χειροβομβίδας».
Τουτέστιν, σύντομα.
Πολιτικοί και Πολιτεία σαφέστατα δεν έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να οδηγήσουν με ομαλό τρόπο την Ελληνική κοινωνία προς μια έγκαιρη Στρατιωτικοποίησή της ως μόνη επιλογή αυτοπροστασίας της (με αξιώσεις) απέναντι στην Τουρκία.
Άλλωστε, είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν μια "πολεμική εμπλοκή Ελλάδας - Τουρκίας" και θα φρόντιζαν να πραγματοποιήσουν το "Σενάριο Σύνταγμα".
Τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας.
Η Ελλάδα απο παλαιόθεν είχε μεγάλη παραγωγή ελαιών και ΄΄ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ΄΄.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλάχιστοι ήσαν διαχρονικά οι Ηγέτες που την κυβέρνησαν.
Μία μόνο φορά ήταν ενωμένοι οι Έλληνες(για την αλήθεια τους επιβλήθηκε) πλην Λακεδαιμονίων, απο τον μέγιστο των Ελλήνων και κατέκτησαν όλο τον τότε γνωστό κόσμο.