Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, infognomonpolitics@gmail.com
30/7/09
Επικίνδυνα τουρκικά οθωμανικά σύνδρομα
Αυτά τα σαφώς οθωμανικά σύνδρομα, που απροκαλύπτως εκδηλώνονται και προκλητικώς κλιμακώνονται από την Τουρκία το τελευταίο διάστημα, δεν είναι ασφαλώς τυχαία. Είναι παράγωγα συγκυριακών ενθαρρύνσεων, που παρέχονται από συγκεκριμένα κέντρα ισχύος. Και πρωταρχικά την Ουάσιγκτον.
Η οποία -και για λόγους άλλους αυτήν τη φορά από εκείνους της περιόδου του ψυχρού πολέμου- επανακαθιστά την Αγκυρα στρατηγικό τοποτηρητή στην κρίσιμη γεωπολιτική ζώνη που μας διαλαμβάνει.
Αποβαίνοντας ατύπως περιφερειάρχης του ατλαντισμού, η Τουρκία προάγει (με τρόπο που κανονικά θα οδηγούσε σε ανάφλεξη) όλο το φάσμα των μαξιμαλιστικών της στοχοθεσιών όσον αφορά τον Ελληνισμό. Από Θράκη μέχρι Δωδεκάνησα. Και από Καστελόριζο μέχρι Κύπρο.
Σε μια στρατηγική ατζέντα, που διαλαμβάνει, τόσο τα μειονοτικά ζητήματα (που θα αποτελέσουν τον κρίσιμο συντελεστή των ελληνοτουρκικών προβλημάτων σύντομα) όσο και τα όρια των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Τα οποία και θέτει καθημερινά και εκβιαστικά υπό αμφισβήτηση.
Το πρώτο βεβαίως που διερωτάται κάποιος είναι: πού υπάρχει (αν υφίσταται) και πού πάει τελικά η συμμαχική ευθύνη; Και ποιος είναι ο ρόλος επιτέλους της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης; Που δεν εκδηλώνεται ούτε καν θεωρητικά και με ανώδυνες (και ακίνδυνες έστω) παρεμβάσεις.
Η Τουρκία κυριολεκτικώς αλωνίζει. Και καθημερινά πλέον διεμβολίζει τα όρια γεωπολιτικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Δημιουργώντας έτσι νέα τετελεσμένα. Εφόσον δεν βρίσκει αντιστάσεις, πέραν χαλαρών και πλήρως αναποτελεσματικών αντιδράσεων, οι οποίες και κινούνται σε επίπεδα θωπευτικών διαβημάτων.
Ενώ την ίδια ώρα, όχι μόνο δεν πιέζεται και δεν νουθετείται από τα ισχυρά κέντρα επιρροής, αλλά διαπιστώνει ότι: σε αυτά διαμορφώνονται σταθεροί δείκτες επιλογής της ίδιας ως καθαυτού στρατηγικού εταίρου σε όλο το φάσμα της Εγγύς και Μέσης Ανατολής. Για πολλούς κι ευανάγνωστους λόγους. Που την καθιστούν εξίσου πολύτιμη με τη θέση που της απέδιδαν και επί Σοβιετίας. Εναντι της οποίας αποτελούσε υποτίθεται το πρώτο «επιθετικό ανάχωμα».
Υπό το φως αυτών των αυταποδείκτων (που τεκμηριώνονται, άλλωστε, και από έγγραφα στρατηγικών think tanks της Ουάσιγκτον και από δηλώσεις Αμερικανών αρμοδίων - όπως της επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ) ο Ελληνισμός πρέπει να αναμένει τα χειρότερα. Οχι ασφαλώς μοιρολατρικά. Να το ξέρουμε όμως. Να το αναμένουμε. Και να οπλίσουμε -αν είναι δυνατόν- τις στρατηγικές μας αντιστάσεις ως χώρα και ως έθνος.
Με ανάλογες ρεαλιστικές μεν, αλλά αποφασιστικές πολιτικές. Και με αποτελεσματικώς αποτρεπτική διαχείριση των εξελίξεων, τις οποίες μας επιβάλλει το εξ ανατολών θράσος.
Η Αγκυρα δεν προκαλεί χάριν των προκλήσεων. Ούτε κι επέλεξε τον χρόνο των ενεργειών της χωρίς προμελέτη. Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι προκλήσεις συμπίπτουν με άτυπη μεν αλλά ουσιαστική ανάσχεση της ενταξιακής της πορείας.
Με την εν όψει αξιολόγηση των τουρκο-κοινοτικών συνομιλιών να προδικάζει απαίτηση των Βρυξελλών, για εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από το λεγόμενο Πρωτόκολλο της Αγκυρας. Και με το Κυπριακό να εισέρχεται σε τελική φάση αποφάσεων για λύση, αλλά και ενδεχομένως για νέο (και αυτήν τη φορά τερματικό) αδιέξοδο.
Α. Λυκαύγης, τ. συμβούλου Επικοινωνίας της Κύπρου
ΕΘΝΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παρόμοιο καί ἐκτενέστατο ἄρθρο στό ἴδιο μῆκος κύματος παρουσιάζεται στήν ἀμυντική ἐπιθεώρηση. Δέν θέλω νά κάνω διαφήμιση ἀλλά καλό εἶναι νά ἔχουμε πλήρη εἰκόνα γιά τό τί συμβαίνει γύρω μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήἸόλαος
ωραία τά οθωμανικά σύνδρομα... θά τά...'γευτούν' σύντομα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.
Ήδη οι εδώ ενδιαφερόμενοι/ες ηγεμονεύοντες/ουσες τα γεύονται προ πολλού...και θέλουν να τα...γευτούμε κι εμείς, τόσο πολύ μας αγαπάνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΙοΠ