29/7/09

Το Ιράκ δεν είναι Γιουγκοσλαβία

Το Ιράκ από ό,τι φαίνεται θα είναι τουλάχιστον σε ένα μέτωπο πολύ πιο τυχερό από τη Γιουγκοσλαβία: Οι γείτονές του, η Συρία, η Τουρκία και το Ιράν, έχουν ως κοινό ζωτικό συμφέρον τη διατήρηση της ενότητας και τη σταθεροποίηση της χώρας.
Το Ιράκ από ό,τι φαίνεται θα είναι τουλάχιστον σε ένα μέτωπο πολύ πιο τυχερό από τη Γιουγκοσλαβία: Οι γείτονές του, η Συρία, η Τουρκία και το Ιράν, έχουν ως κοινό ζωτικό συμφέρον τη διατήρηση της ενότητας και τη σταθεροποίηση της χώρας.

Πρόκειται για ένα σημαντικό παράγοντα ικανό να εξισορροπήσει τους ανταγωνισμούς και τις συγκρουόμενες βλέψεις των Κούρδων στο Βορρά των Σουνιτών Αράβων στο Κέντρο και των Σιιτών Αράβων στο Νότο.

Σε αντίθεση με το Ιράκ η Γιουγκοσλαβία υπήρξε άτυχη: Οταν ξέσπασε η πολεμική σύγκρουση τον Ιούνιο του 1991, με τη μονομερή απόσχιση της Σλοβενίας και της Κροατίας, η συντριπτική πλειονότητα των γειτόνων της χώρας ταύτιζε ζωτικά εθνικά συμφέροντα με τη διάλυση της Ομοσπονδίας: Ιταλία, Αυστρία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Αλβανία είναι ο μακρύς κατάλογος των χωρών που είτε είχαν αναθεωρητικές βλέψεις για το διεθνές συνοριακό καθεστώς, είτε προσέβλεπαν σε ενισχυμένο περιφερειακό ρόλο και έβλεπαν το Τιτοϊκό κράτος σαν εμπόδιο.

Γιουγκοσλαβία και Ιράκ, αν και γεωγραφικά απομακρυσμένες χώρες, είχαν ένα κοινό σημείο εκκίνησης: Και τα δύο κράτη είναι κατασκευές των νικητών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια προσπάθεια κατοχύρωσης μόνιμων ισορροπιών, αλλά και αποτροπής κάθε αναθεωρητικής βλέψης από ηττημένους και δυσαρεστημένους:

- Σε ό,τι αφορά τη Γιουγκοσλαβία ηττημένοι και δυσαρεστημένοι του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου πριμοδότησαν τη διάλυση: Η Ρώμη και η Βιένη διεκδικούσαν προνομιακή επιρροή στη Σλοβενία και την Κροατία, η Ουγγαρία ήλπιζε στη χειραφέτηση των ομοεθνών της στη Βοϊβοντίνα, εξέλιξη που θα νομιμοποιούσε παρόμοιες προσδοκίες για την Τρανσιλβανία και τη Νότια Σλοβακία, η Βουλγαρία προσδοκούσε στη σταδιακή προσέγγιση-αφομοίωση των Σλαβομακεδόνων, ενώ η Αλβανία περίμενε τη χειραφέτηση των ομοεθνών της στο Κόσοβο και στα Σκόπια. Μόνον η Ελλάδα και κατά δεύτερο λόγο η Ρουμανία έμοιαζαν να επιθυμούν τη διατήρηση της ακεραιότητας της Γιουγκοσλαβίας, έστω και με τη μορφή χαλαρής Συνομοσπονδίας.

- Σε ό,τι αφορά το Ιράκ, Αγκυρα και Τεχεράνη επέδειξαν μεγαλύτερη ωριμότητα από ότι οι γείτονες της Γιουγκοσλαβίας, παρά το γεγονός ότι το Λονδίνο κατασκεύασε την χώρα αυτή ως ανάχωμα στην περιφερειακή τους επιρροή. Από την επόμενη της κατάρρευσης του καθεστώτος Σαντάμ, Αγκυρα και Τεχεράνη αντιμετώπισαν ως κοινή απειλή μια ενδεχόμενη τριχοτόμηση της χώρας, η οποία μοιραία θα οδηγούσε στη συγκρότηση ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.

Η Αγκυρα είχε εκλάβει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ως σήμα κινδύνου για την ακεραιότητά της. Παρά τη ρητορική αλληλεγγύης στους Μουσουλμάνους της Βοσνίας και τους Κοσοβάρους Αλβανούς, η συνεχής αναγνώριση αλλαγών του συνοριακού status quo, αλλά κυρίως η επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία την άνοιξη του 1999 με επίκληση τα δικαιώματα των Κοσοβάρων στην Τουρκία διαβάστηκε από ελίτ και κοινή γνώμη -το βιβλίο-σενάριο πολιτικής φαντασίας Metal Storm που έσπασε ρεκόρ πωλήσεων στη γειτονική μας χώρα ήταν απλά η εκλαΐκευση της απειλής που προσλάμβανε η ηγεσία- ως νομιμοποίηση ενός προηγούμενου που θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σε βάρος της χώρας με αφορμή το Κουρδικό.

Στην ουσία Τεχεράνη και Αγκυρα εξύφαναν ένα δίχτυ ασφαλείας που καθιστά δυνατή σήμερα την αξιοπρεπή απεμπλοκή των ΗΠΑ από το Ιράκ.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.