«Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα δω κάτι τέτοιο στην πόλη μου» μου είπε ένας περίλυπος φίλος από την Βαρκελώνη. Πολλοί άλλοι στην Ευρώπη, χωρίς συναισθηματικούς δεσμούς με την Καταλονία, είχαν βαθύτατα ενοχληθεί από τις σκηνές χάους και βίας σε μια από τις πιο όμορφες και επιτυχημένες πόλεις της Ευρώπης.
Όντας αντίθετος στον αγώνα για ανεξαρτησία, ο φίλος μου ήταν θυμωμένος τόσο με την απόφαση της καταλανικής κυβέρνησης να διεξάγει δημοψήφισμα ανεξαρτησίας, όσο και με τη βίαιη αντιμετώπιση του από την κυβέρνηση στη Μαδρίτη. Όπως γνωρίζει πολύ καλά, η τραγωδία της περασμένης Κυριακήςείναι ότι η αντίδραση της Ισπανίας προσέφερε στην Καταλονία τις εικόνες που θα ενισχύσουν την υπόθεση της, δίνοντας ενδεχομένως ώθηση στην πορεία της προς την απόσχιση.
Οι Καταλανοί αυτονομιστές βασίζουν το επιχείρημα τους για ανεξαρτησία στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αν και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η εφαρμογή του δικαιώματος αυτού στην μετα-αποικιακή εποχή έχει αποδειχθεί πολύ δύσκολη, ειδικά όταν έρχεται σε σύγκρουση με την εδαφική ακεραιότητα κρατών. Θα μπορούσε να ικανοποιηθεί μέσω μιας εσωτερικής μορφής αυτοπροσδιορισμού, την αυτονομία.
Μέχρι τώρα τουλάχιστον, η επίκληση του δικαιώματος της αυτοδιάθεση από τους Καταλανούς αντιμετωπιζόταν με περίγελο: όσοι έχουν επισκεφτεί την περιοχή μπορούν να βεβαιώσουν ότι οι Καταλανοί δεν αντιμετωπίζουν καταπίεση και διακρίσεις, ούτε ζουν ως αποικία της Ισπανίας. Αντίθετα, απολαμβάνουν ήδη ένα μεγάλο βαθμό αυτονομίας.
Για τη συνέχεια Euro2Day
Σχολιάζω εντελώς περιληπτικά την διαδικασία που παρατηρούμε να εξελίσσεται.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Διαλύω την όποια φυσική ομοιογένεια υπάρχει, πχ Έθνη κράτη (*). Και για αυτό τον ίδιο σκοπό υποκινώ περισσότερη ανεξαρτησία δήμων ή περιφερειών (πχ στην Ελλάδα Καλλικράτης ή πιο αυτόνομες περιφέρειες. Στην Ισπανία προς το παρόν, και έπονται και άλλοι (**) Καταλωνία, κτλ)
2. Τα ως άνω διαλυμένα τα αντικαθιστώ με υπερεθνικές δήθεν ομοιογένειες. (πχ Ε.Ε.) Που αν και ανομοιογενώς διοικούνται (πχ αλλά τα συμφέροντα μιας χρεωμένης Ελλάδος και της Γερμανίας από την άλλη πλευρά) από εντελώς μη εντεταλμένες και αδιαφανείς ηγεσίες.
(*) Ενώ για παράδειγμα η εθνική ομοιογένεια διδάσκεται να θεωρείται μία ακραία κακή πράξη, πχ φασισμός ή εθνικισμός και η έκφραση τέτοιων ομαδικών εκφράσεων όπως πχ οι εθνικές παρελάσεις να θεωρούνται ακραίες πράξεις και με κάθε αμφισβήτηση τους να την βλέπουμε μάλλον σαν μία καλή πράξη αντίστασης ή σαν δικαίωμα. Ωστόσο η παρέλαση μιας ομάδας "παρδαλών" ή η συνεύρεση - παρέλαση κάποιων ισλαμοφασιστών θεωρείται σαν να ασκείται ένα όμορφο δικαίωμα.
(**) Τώρα τελευταία εκτός του δικαιώματος αλλαγής φύλου, έχουμε και την διαδικασία με την οποία η "ελληνική" κυβέρνηση κατοχυρώνει την έναρξη της διάλυσης μας όμοια με αυτή της Καταλωνίας με το δικαίωμα κάποιων Ελλήνων πολιτών να αυτοαποκαλούνται δημοσίως και ομαδικά Τούρκοι. Με αυτά και άλλα το ατομικό δικαίωμα του καθενός γίνεται νόμος ομάδας.