29/9/18

«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική»

(Άξιον εστί, Οδυσσέας Ελύτης)
Η Μαρία Δαμιανίδου διερωτάται γιατί στην Κύπρο σε πολλές περιπτώσεις, όπως επιγραφές, υπότιτλοι ταινιών είναι στα Αγγλικά, ενώ υπάλληλοι σε κέντρα αναψυχής δεν μιλάνε την Ελληνική.
Μαρία Δαμιανίδου   
Όχι, όχι δεν είμαστε στο Λονδίνο! Στην Κύπρο μας είμαστε και μάλιστα στη Λεμεσό μας με το καρναβάλι της, τη γιορτή του κρασιού, το πανηγύρι του κατακλυσμού, τις ωραίες παραλίες με τους ατέλειωτους πεζόδρομους, τα γραμμικά πάρκα της, τον μόλο, τη μαρίνα και με τα νέα της πανύψηλα και παράξενα κτήρια, «το καμάρι μας», που προδιαγράφουν τη μελλοντική της διαμόρφωση σε μια απρόσωπη μεγαλούπολη, όπως όλες τις άλλες, χωρίς ταυτότητα.
Ο πολιτισμός μας σε «εξέλιξη», τα πολιτιστικά δρώμενα άφθονα.
Μια ματιά στην εφημερίδα που θα σας πείσει και θα σας κατατοπίσει, για να διαλέξετε εκείνο που σας ταιριάζει. «Ιταλικό σινεμά στο Ριάλτο», διαβάζω στον «Φιλελεύθερο» της Τετάρτης 19/09/2018. Ενθουσιάζομαι και συνεχίζω το διάβασμα… Θα παρευρεθεί και ο σκηνοθέτης μαζί με μια σημαντική ηθοποιό… 19, 20, 21 Σεπτεμβρίου οι προβολές στο «ΡΙΑΛΤΟ». και η έκπληξη: Είσοδος ελεύθερη... Πληροφορίες κρατήσεις τηλ. 77777745. Μπράβο, φωνάζω ενθουσιασμένη! Παίρνω αμέσως τηλέφωνο για κράτηση θέσεων για να απολαύσω τις προβολές μαζί με την παρέα μου.
Ζητώ πληροφορίες για να είμαι καλά προετοιμασμένη και πέφτω από τα σύννεφα όταν μαθαίνω ότι οι ταινίες θα είναι φυσικά στα Ιταλικά και οι υπότιτλοι στα… Αγγλικά.
Γιατί, διερωτώμαι, αφού βρισκόμαστε στην Κύπρο, η γλώσσα μας χιλιάδες χρόνια τώρα είναι η Ελληνική, η γλώσσα του πολιτισμού και της επιστήμης, που πρέπει να μας κάνει περήφανους όταν την μιλάμε και την ακούμε.
Και να ήταν μόνο αυτό! Δυστυχώς έχουμε γίνει σαν ξένοι στον τόπο μας. Βρίσκεσαι στο κέντρο... Σε πνίγουν οι ξενόγλωσσες πινακίδες με τα Αγγλικά και τελευταία και... τα Ρώσικα, που σε κάνουν να μην ξέρεις πού θα ψωνίσεις ή πού θα εξυπηρετηθείς.
Αν πας σε κέντρο αναψυχής ή εστιατόριο χειρότερα! Προσπαθείς να παραγγείλεις… Οι σερβιτόροι μιλάνε… άλλη γλώσσα.
Μα είμαστε τουριστικό νησί, θα έλεγε κάποιος, πρέπει να εξυπηρετούμε τους ξένους και να τους κάνουμε να νιώθουν «σαν στον τόπο τους». Το καταφέραμε με τίμημα… να νιώθουμε εμείς σαν ξένοι.
Πιστεύω ότι θα μπορούσε να λυθεί κάπως το πρόβλημα, αν υπήρχε πρόνοια, για την άδεια λειτουργίας ενός υποστατικού, οι πινακίδες να γράφονται υποχρεωτικά στην ελληνική γλώσσα, γιατί απλά είμαστε σε ελληνικό χώρο και πιο κάτω σε όποια άλλη γλώσσα προτιμά ο κάτοχος. Επίσης, οι αλλοδαποί υπάλληλοι που εξυπηρετούν κόσμο να γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε Έλληνες και η γλώσσα μας είναι η Ελληνική, όπως λέει και ο μεγάλος ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης στο «Άξιον εστί».
«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου…»
Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.