 |
| Sieben Linden |
Η συνολική οικονομική κρίση, στον αναπτυγμένο κυρίως κόσμο, φέρνει στην επιφάνεια και σημαντικά κοινωνικά προβλήματα τα οποία βρίσκονταν σε λήθαργο. Η «επέλαση» των ισχυρών πληθυσμιακά χωρών και τα νέα μοντέλα ανάπτυξης. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.
Ο Ρότζερ Κίντελμπεργκ είναι ένας μεσοαστός Γερμανός μισθωτός, με 25 χρόνια εργασίας πίσω του στις οικονομικές επιχειρήσεις δύο μεγάλων γερμανικών εταιρειών με πολυεθνικό χαρακτήρα. Έχει το σπίτι του, το αυτοκίνητό του, τα κομπιούτερ του, τα κινητά του και... τον κήπο του, με τον οποίο ασχολείται καθημερινά.
Κερδίζει περί τα 4.600 ευρώ καθαρά τον μήνα, πηγαίνει τρεις εβδομάδες διακοπές και έχει με την γυναίκα του 160.000 ευρώ στην άκρη.
Λογικά, ο άνθρωπός μας θα έπρεπε να είναι ευτυχής. Σε πέντε χρόνια μπαίνει και στην σύνταξη και, με βάση το γερμανικό συνταξιοδοτικό καθεστώς, θα εισπράττει περίπου 3.950 ευρώ τον μήνα, συν κάποια έξτρα από ένα δικό του συνταξιοδοτικό πρόγραμμα.
Ωστόσο, ο Ρ. Κίντελμπεργκ είναι ανήσυχος. Κατ' αρχήν, τον απασχολεί η διεθνής κατάσταση. Δεν βλέπει με καλό μάτι τις εξελίξεις στο Ιράν, στο Πακιστάν και στην Μέση Ανατολή. Δεν τού αρέσει η είσοδος της Κίνας στις αγορές –και μάλιστα στην γερμανική. Από την άλλη πλευρά, τον απασχολεί πολύ σοβαρά και η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του. «Αν, ως συνταξιούχος, ζήσω άλλα 25 χρόνια, τί θα κάνω;», μονολογεί ο άνθρωπός μας. Έτσι, δίνει μεγάλη σημασία σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της ζωής του και πολύ λιγότερο με την κατανάλωσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.