27/2/16

Βάστα, Μάκη

Ο Μάκης είναι ένας νέος επιχειρηματίας 38 ετών. Σπουδασμένος το αντικείμενό του. Ικανός και χαμογελαστός. Καταπληκτικός τεχνίτης, που νοιάζεται πιο πολύ για την ποιότητα της δουλειάς του από όσο οι πελάτες του. Ο Μάκης είχε την ατυχία να πέσει στην περιδίνηση της κρίσης από τα πρώτα χρόνια που πήρε το τιμόνι από τον πατέρα του, της -πλέον- μικρής αλλά ποιοτικής βιοτεχνίας χειροποίητων επίπλων που ξεκίνησε ο ίδιος πριν 40 και παραπάνω χρόνια. Η δουλειά του σχεδόν εκμηδενίστηκε στα χρόνια της κρίσης. Όσο λίπος και να είχε να κάψει, 7 χρόνια είναι πολλά. Με τα capital controls ο κόσμος φοβήθηκε ακόμα παραπάνω και η δουλειά κόπηκε μαχαίρι. Οι πελάτες που μπαίνουν στο μαγαζί-έκθεση που έχει, κοιτάζουν σαν χαμένοι, λέει. Μπαίνουν λέγοντάς του εξαρχής "δεν ήρθα να αγοράσω τίποτα, μόνο να δω.” Όσους υπαλλήλους είχε ο πατέρας του σιγά-σιγά τους αποζημίωσε και τους απέλυσε. Από το λίπος.

Για τη συνέχεια Capital

2 σχόλια:

  1. Αν ήταν, όπως τα λέει το άρθρο του Capital, και ήταν οι "μάκηδες" όπως ο Μάκης που γράφει το άρθρο θα είχαμε έναν επαγγελματία ήρωα.

    Αμ δεν είναι όμως έτσι, και σαν ο "μάκης" του άρθρου υπήρχε θα ήταν σήμερα από τις σπάνιες εξαιρέσεις εντός αυτής της χώρας, θα ήταν ήρωας πραγματικός. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως οι περισσότεροι "μάκηδες" στην Ελλάδα δεν έκαναν τόσο πραγματικές επιχειρήσεις όσο προσπάθησαν να κάνουν αρπαχτές.

    Σουβλατζήδικα, Ταβερνιάρικα, Πιτσαρίες, Καφετέριες, Μπουτικ με δυο το πολύ ρούχα, Μπαράκια, ή αντε το πολύ πολύ καμια επιδοτούμενη από τα ΜΟΠ μικρή ξενοδοχειακή μονάδα κτλ κτλ. Υπηρεσίες δηλαδή που πάνω από το μέτρο αποδείχτηκαν αερας κοπανιστός και που γέμισαν την Ελλάδα με πολύ "φρέσκο" παρόμοιο "αέρα".

    Και αυτοί που περιγράφω νομιζω πως έμειναν εν τέλει οι "μάκηδες" στην Ελλάδα, με τον Μάκη τον πραγματικό όπως τον πιλατεύει το άρθρο να είναι μάλλον το αγαθό προϊόν κάποιας γόνιμης φαντασίας.

    Εγώ "παιδιά μου" λοιπόν, γεννήθηκα και μεγαλώσα σε μια εποχή ακριβώς μετά το μεγάλο πολεμο. Δε θα σας πω για τη ζωή μου, αλλά σωστό είναι να σας περιγράψω μία σημερινή υποβαθμισμένη περιοχή των Αθηνών πως ήταν την εποχή του 50 με 60 ακόμα και του 70.

    Ακούστε λοιπόν. Σε μία ακτίνα 1000 μέτρα με κέντρο το σπιτι μου υπηρχαν και δραστηριοποιουνταν τότε τουλάχιστον 15 βιομηχανίες που η κάθε μία από αυτές απασχολούσε μόνιμα 500 με 1000 εργαζόμενους.

    Και προσέξτε ε, περιγράφω μία περιοχή σε κύκλο με ακτίνα μόλις χιλίων μέτρων. Και αυτό το ίδιο, επαναλαμβανόταν σε όλη την Αθήνα και τα περίχωρα της που όσο τα πλησίαζε τόσο η οικονομική πυκνότητα αντι να μειονόταν, αυξανόταν.

    Σε αυτή την ίδια περιοχή των Αθηνών (και το ίδιο συνέβη παντού) συν τω χρόνω έφτασε στη θέση των τόσων πολλών βιομηχανιών να γκρειμίζονται φουγάρα και να ξεπετιούνται στη θέση τους οι μάκηδες με τις ταβέρνες, τις καφετέριες κτλ κτλ κτλ.

    Τα χρόνια ωστόσο περνούσαν και φτάσαμε με αυτά και άλλα λίγο πριν τη σημερινή εποχή, και κάθε φορά που ερχόταν το καλοκαίρι βρίσκαμε την ευκαιρία να πάμε στα χωριά μας. Το δικό μου χωριό ευτυχώς είναι παραθαλάσσιο στο Αιγαίο, και θυμάμαι καλά πως κάθε καλοκαίρι οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν για το πόση μεγάλη οικονομική ευμάρεια έδειχνε ο κόσμος και εν γένει η οικονομία μας.

    Και μέτρο σύγκρισης για αυτό ήταν το πόσος κόσμος πήγαινε και τεμπέλευε στα μπαράκια και στις παραλιακές ταβέρνες.

    Τι και αν δίπλα σε αυτά τα δείγματα της σύγχρονης επίπλαστης ευμάρειας έστεκε απειλειτικό ένα μαύρο κατακαμμένο από πυρκαγιά ερείπιο που κάποτε, κάπου την εποχή του 60, ήταν ένα εργοστάσιο που δουλευαν σε αυτό και συνέβαλε να σφίζει απο ζωή το παλιο λιμάνι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω θα γινω πιο κακος, ο Μακης οταν εμαθε να φτιαχνει επιπλα και σπουδασε γι αυτο, η Ελλαδα ειχε μπει στην ΕΟΚ και ακομα πριν γνωριζε οτι θα υπαρξει μια Schengen και μια Νομισματικη Ενοποιηση. Αντι να αδραξει την ευκαιρια και να πουλα για κατα χιλιαδες ευρω τα προιοντα του μεσα στην Ελλαδα με τουσ δυο τρεις υπαλληλους που ειχε, θα μπορουσε να ανοιξει τα στραβα του, να αναπτυξει καλες σχεσεις με τον Fritz τον Juan τον Jil και τον Jimmy, ωστε να αγοραζουν τα προιοντα του και να τα προωθουν στην Ευρωπαικη αγορα με λιγοτερα χρηματα μεν, αλλα με πραγματικο κερδος και να αποτυναξει απο πανω του τη λεξη Αρπαχτη του τεραστιου κερδους των ολιγων ημερων. Δεν το εκανε, δεν δουλεψαν 20 ατομα στην επιχειρηση του, δεν εφαγαν ψωμακι 20 οικογενεις, με τουλαχιστον αλλους 80 συγγενεις, το Κρατος δεν εβγαλε το απαιτουμενο χρημα του ΦΠΑ να φτιαξει νηπιαγωγια, σχολεια, δρομους ωστε ο Μακης να λανσαρει την νεα του Porsche και οι εργατες του τα αψογα Φιατακια, να βαζουν βενζινα στα βενζιναδικα, να αγοραζει το κρατος με ζεστο χρημα πετρελαιο απο το εξωτερικο, να ανεβαινει ο δικτης αναπτυξης, ενω στην ουσια οταν ο Μακης θα εκανε τις εξαγωγες η εισαγωγες θα ηταν αντισταθμηστικες και το ζεστο χρημα θα περνουσε στην Κοινωνικη Δικαιοσυνη και στην ευημερια του Λαου. Οχι δεν το εκανε....ενω ειχε σπουδασει για αυτον τον σκοπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.