Η έωλη ανοχή των Ευρωπαίων

του Α. Λυκαύγη*
Η ΑΝΟΧΗκάποιων ευρωπαϊκών κέντρων απέναντι σε βάναυσες θεσμικές στρεβλώσεις που η Άγκυρα επιχειρεί, μεταφράζεται τελικά σε στρατηγική ενθάρρυνση των τουρκικών συμπεριφορών. Οι οποίες κι ευθέως: Όχι μόνο περιφρονούν υποδείξεις των Βρυξελλών και αποφάσεις των εταίρων, αλλά και διατυπώνουν αυθάδη εκβιασμό. Αφού, στην υπόδειξη της υποχρεώσεώς της να εφαρμόσει τις πρόνοιες του ομώνυμού της πρωτοκόλλου, η Άγκυρα (διά χειλέων Ερντογάν) προαπαιτεί την ουσιαστική αναγνώριση του κατοχικού της μορφώματος στην Κύπρο!

«Ανοίξετε τα λιμάνια» του ψευδοκράτους για ν’ ανοίξουν και τα τουρκικά στα κυπριακά σκάφη, αντέτεινε ο Τούρκος πρωθυπουργός. Που αντιστρέφοντας τις εντεινόμενες υποδείξεις για επίλυση του Κυπριακού, προκειμένου να διανοιγεί ο ενταξιακός πυλώνας για την Τουρκία, ζητά ένταξη έναντι της λύσεως!

* Στην υπόδειξη δηλαδή των Βρυξελλών για λύση του Κυπριακού, προκειμένου να διευκολύνει την ενσωμάτωσή της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς («λύστε το για να ενταχθείτε») ο Ερντογάν διαμηνύει: «Εντάξετέ μας για να τολύσουμε». Κι αυτό μετά την αυτόβουλη κίνηση της Κομισιόν, προς την κατεύθυνση εφαρμογής του λεγόμενου κανονισμού για το απευθείας εμπόριο της Κοινότητος με τα κατεχόμενα. Κάτι που εάν συμβεί -και ο κίνδυνος υφίσταται πάντα- θα σημάνει την αναγνώριση χωριστής κρατικής οντότητος στην επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Κι εν πάση περιπτώσει, στα εδάφη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Καθώς με βάση τη Συνθήκη Προσχωρήσεως, στην Κοινότητα έχει ενταχθεί το σύνολο της κυπριακής επικράτειας, με μόνη εξαίρεση τα λεγόμενα «κυρίαρχα εδάφη» των Βρετανικών Βάσεων! Άρα και τα κατεχόμενα συνιστούν μέρος της ευρωπαϊκής επικράτειας, όπου όμως το κοινοτικό κεκτημένο έχει ανασταλεί.

Σε περίπτωση που οι ευρωεταίροι επιμείνουν για το απευθείας εμπόριο και τελικά το επιβάλουν, αυτομάτως θα έχει ανοίξει ο δρόμος για «ταϊβανοποίηση» των κατεχομένων. Με ό,τι αυτό σημαίνει. Και σημαίνει ότι όχι μόνο το Κυπριακό δεν θα επιλυθεί, αλλά και η γεωπολιτική διαίρεση της Κύπρου θα έχει μονιμοποιηθεί.

Οπόταν οποιαδήποτε λύση, θα εδράζεται πλέον σε καθαρά συνομοσπονδιακές δομές. Με την Τουρκία ν’ αποβαίνει κυρίαρχος στο ένα μέρος του νέου μορφώματος. Κι επικυρίαχος στο έτερον ήμισυ! Οπόταν και αυτομάτως θα έχει ενεργοποιηθεί αντίστροφη μέτρηση για τον κυπριακό ελληνισμό. Που θ’ αποκτήσει αδυσωπήτως ημερομηνία εθνικής λήξεως και ιστορικής αναιρέσεως.

Αυτή τελικά είναι η αλήθεια πίσω από τα γεγονότα.

Και είναι τουλάχιστον αφελής η πρωθύστερη ανακάλυψη των τουρκικών προθέσεων, από εκείνους που είχαν την εντύπωση -μάλλον την ψευδαίσθηση- ότι μπορούσε να υπάρξουν τελικά θετικές υπερβάσεις προς την κατεύθυνση λύσεως. Με την Άγκυρα δηλαδή, να παραδίδει μεγαλοψύχως και αφιλοκερδώς την Κύπρο σε τρίτους! Κι εν προκειμένω στους Ευρωπαίους. Έστω και αν η ίδια παρέμενε τελικά εκτός νυμφώνος!
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ