Επιμένουν να ομνύουν υποταγή στις παράνομες και ολεθροφόρες αποφάσεις του ΕΔΑΔ!

 Σωτήρης Κωνσταντίνου

 Αποδοχή ή ανοχή των (συγκρουομένων με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ) αποφάσεων του ΕΔΑΔ οδηγεί αναπόφευκτα στην «de jure» τουρκοποίηση των κατεχομένων.

Παράνομες και μη ισχύουσες είναι οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ οι οποίες συγκρούονται με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η ΚΔ, όπως και οιαδήποτε άλλη χώρα μέλος του ΟΗΕ, οφείλει να τηρήσει τις υπερισχύουσες δεσμεύσεις της έναντι των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και να μην αναγνωρίσει, αποδεχθεί ή ανεχθεί τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ.

Σύνοψη

 Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) με μια σειρά αποφάσεών του υιοθετεί την υφαρπαγή σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) από την Τουρκία, αναγνωρίζει την «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου» («ΤΔΒΚ») ως νόμιμη «οντότητα» υπαγομένη στην δικαιοδοσία της και υιοθετεί και ενισχύει επίσης τον εκφυλισμό  της αποκαταστάσεως των ελληνοκυπριακών περιουσιών από βασικό κανόνα σε απομεμακρυσμένη εξαίρεση με την υιοθέτηση της εκριζώσεως σημαντικών περιουσιακών δικαιωμάτων από τους Ελληνοκυπρίους ιδιοκτήτες και μεταφυτεύσεώς των στους άρπαγες και σφετεριστές (κατοχικές δυνάμεις, «ΤΔΒΚ», Τουρκοκυπρίους, εποίκους και άλλους). Ως αποτέλεσμα αυτών των αποφάσεων έχει δημιουργηθεί ένας επικίνδυνος μηχανισμός ο οποίος εκ του Μαρτίου του 2010 ευρίσκεται εν πλήρη λειτουργία και ο οποίος οδηγεί, με την συμμετοχή Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών και με την ανοχή της ΚΔ (η οποία μετά την έγκριση (κατά τον Ιούνιο του 2012) της «ανταλλαγής» περιουσίας μεταξύ Τύμβιου και Τουρκίας έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε συνέργεια), στην βαθμιαία μεταβολή και αναβάθμιση της καταστάσεως στα κατεχόμενα από διεθνώς παράνομη σε διεθνώς νομιμοποιημένη. Αυτές οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ συγκρούονται ποικιλοτρόπως με το διεθνές δίκαιο συμπεριλαμβανομένων και άρθρων της Συμβάσεως της Ρώμης. Συνιστούν επίσης υπέρβαση της δικαιοδοσίας του ΕΔΑΔ ως αυτή καθορίζεται από την Σύμβαση της Ρώμης και στα πλαίσια της οποίας περιορίζεται. Στο παρόν κείμενο γίνεται εστίαση στην σύγκρουση των εν λόγω αποφάσεων του ΕΔΑΔ με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (εφεξής ΣΑ) με τις οποίες το Ανώτατο Όργανο παγκοσμίως απαιτεί τον σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητος και ενότητος της ΚΔ, απαγορεύει την αναγνώριση, διευκόλυνση ή την καθ’ οιονδήποτε τρόπο βοήθηση της «ΤΔΒΚ» και τονίζει την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες των. Υπογραμμίζεται ότι από αυτή την σύγκρουση υπερισχύουν οι εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ και τονίζεται ότι η ΚΔ έπρεπε και πρέπει, αφενός να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται τις εν λόγω αποφάσεις του ΕΔΑΔ και αφετέρου να εξουδετερώσει τον δημιουργηθέντα εξ αυτών επικίνδυνο μηχανισμό. Τονίζεται επίσης ότι ο Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής έπρεπε και πρέπει να αποσύρει τις προτάσεις για το λεγόμενο περιουσιακό οι οποίες βασίζονται στις αποφάσεις του ΕΔΑΔ στην «Δημόπουλος» και να τις αντικαταστήσει με άλλες οι οποίες θα βασίζονται πρωτίστως στην απόφαση του ΣΑ για επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες των και στις συμπλέουσες στην ίδια κατεύθυνση με αυτήν αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων, με τις οποίες διετάχθησαν οι Orams (μεταξύ άλλων) να παραδώσουν στον Μελέτιο Αποστολίδη περιουσία του στα κατεχόμενα την οποία σφετερίζοντο.

Δυνάμει του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ οι εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ υπερισχύουν οιασδήποτε άλλης διεθνούς συμφωνίας ή αποφάσεως η οποία συγκρούεται με αυτές.

           Το ΣΑ με διάφορες αποφάσεις του οι οποίες εδράζονται στο γράμμα και το πνεύμα του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, καλεί άπαντα τα κράτη να σέβονται την κυριαρχία, ανεξαρτησία, εδαφική ακεραιότητα[1] και ενότητα[2] της ΚΔ, καλεί άπαντα τα κράτη να μην αναγνωρίσουν[3], διευκολύνουν ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο βοηθήσουν την (‘legally invalid’) «ΤΔΒΚ»[4] και τονίζει την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες των υπό συνθήκες ασφαλείας[5].

            Ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ απαιτεί από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις των έναντί του. Υπογραμμίζεται δε ότι οι υποχρεώσεις των κρατών μελών του ΟΗΕ έναντι του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ υπερισχύουν των υποχρεώσεών των έναντι οιασδήποτε άλλης διεθνούς συμφωνίας ή αποφάσεως η οποία συγκρούεται με αυτές και ότι σε αυτές τις υπερισχύουσες υποχρεώσεις συμπεριλαμβάνονται και οι υποχρεώσεις των κρατών μελών έναντι των εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεων του ΣΑ[6]. Υπογραμμίζεται δηλαδή ότι δυνάμει του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, οι εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ υπερισχύουν οιασδήποτε άλλης διεθνούς συμφωνίας ή αποφάσεως η οποία συγκρούεται με αυτές.

Εν όψει των ανωτέρω έπρεπε και πρέπει:   

Η Εκτελεστική Εξουσία της ΚΔ να διακηρύξει ότι, συμμορφουμένη με τις υπερισχύουσες διεθνείς δεσμεύσεις της, ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται αποφάσεις του ΕΔΑΔ οι οποίες συγκρούονται με τις εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ.

 1.    Η Εκτελεστική Εξουσία της ΚΔ (εφεξής Εκτελεστική Εξουσία) να διακηρύξει ότι οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ οι οποίες υιοθετούν την υφαρπαγή σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της ΚΔ από την Τουρκία στα κατεχόμενα[7] και αναγνωρίζουν την «ΤΔΒΚ» ως νόμιμη «οντότητα» υπαγομένη στην δικαιοδοσία της με την δημιουργία ενός «οδικού χάρτη» για την αποδοχή «αρμοδιοτήτων» και «πράξεων» της Τουρκίας μέσω της «ΤΔΒΚ»[8] καθώς και με την αποδοχή «αρμοδιοτήτων» και «πράξεων» της Τουρκίας μέσω της «ΤΔΒΚ»[9] (εν σχέσει ή άσχετα με τον «οδικό χάρτη») ή οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ οι οποίες υιοθετούν την υφαρπαγή σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της ΚΔ από την Τουρκία με την αποδοχή αρμοδιοτήτων και πράξεών της μέσω των τουρκικών κατοχικών ενόπλων δυνάμεων[10] ή οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ οι οποίες παραβιάζουν το δικαίωμα επιστροφής όλων των προσφύγων στις εστίες των με την υιοθέτηση και ενίσχυση του εκφυλισμού της αποκαταστάσεως των ελληνοκυπριακών περιουσιών από βασικό κανόνα σε απομεμακρυσμένη εξαίρεση[11] προς όφελος των αρπάγων και σφετεριστών (κατοχικών δυνάμεων, «ΤΔΒΚ», Τουρκοκυπρίων, εποίκων[12] και άλλων), είναι αποφάσεις οι οποίες συγκρούονται με τις εν λόγω αποφάσεις του ΣΑ, και η ΚΔ, τηρούσα τις υπερισχύουσες υποχρεώσεις της έναντι των αποφάσεων του ΣΑ, ουδόλως τις αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται. Να διακηρύξει ότι η ΚΔ, τηρούσα τις υπερισχύουσες υποχρεώσεις της έναντι των εν λόγω αποφάσεων του ΣΑ, ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται οιεσδήποτε αποφάσεις οιουδήποτε κράτους ή οιωνδήποτε κρατών ή οιουδήποτε οργάνου ή οργανισμού (διεθνούς ή

εθνικού ή τοπικού), οι οποίες συγκρούονται με τις εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ. 

Η Εκτελεστική Εξουσία να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει οιουσδήποτε καρπούς της επιδρομής

 2.    Η Εκτελεστική Εξουσία να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται οιουσδήποτε καρπούς της τουρκικής επιδρομής συμπεριλαμβανομένων της κατοχής τμήματος της επικρατείας της, της «ΤΔΒΚ», του φυλετικού-θρησκευτικού ξεκαθαρίσματος, του εποικισμού και οιωνδήποτε «οργάνων» ή «αποφάσεών» των ή οιωνδήποτε άλλων «αρμοδιοτήτων» ή «πράξεων» στα κατεχόμενα ή/και εν σχέσει με αυτά, είτε αυτές «αποδίδονται» στην «ΤΔΒΚ» ως «αυτόνομη» ή ως «υπαγομένη» στην Τουρκία «οντότητα», είτε «αποδίδονται» στην Τουρκία, είτε «αποδίδονται» και στις δύο. Να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται την υπαγωγή των κατεχομένων στην δικαιοδοσία της επιδρομικής Τουρκίας και ότι η (σημαίνουσα και υποχρέωση λογοδοσίας) υπευθυνότητα της επιδρομικής Τουρκίας για τις «πολιτικές», «πράξεις» ή «παραλήψεις» της «ΤΔΒΚ» ή των τουρκικών κατοχικών ενόπλων δυνάμεων στα κατεχόμενα ουδόλως μπορεί να ταυτισθεί με την απόκτηση ή με την άσκηση κυριαρχίας, ουδόλως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όχημα από οιονδήποτε όργανο ή κράτος για να προβεί σε οιανδήποτε απόφαση ή πράξη (έστω και με την αποδοχή και μόνον οιασδήποτε προσφυγής ή αιτήσεως) η οποία θα υπονομεύει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την κυριαρχία της ΚΔ καθ’ άπασαν την επικράτειά της συμπεριλαμβανομένου και του παρανόμως κατεχομένου τμήματος. Να διακηρύξει ότι, ως προκύπτει και από την (ευθυγραμμισμένη με τις εν λόγω αποφάσεις του ΣΑ) ετυμηγορία του Δικαστηρίου της ΕΕ στην υπόθεση «Αποστολίδη», αν και η ΚΔ δεν ασκεί «αποτελεσματικόν έλεγχο» («effective control») στο παρανόμως κατεχόμενο τμήμα της επικρατείας της, εντούτοις είναι αδιαμφισβητήτως η μόνη κυρίαρχος καθ’ άπασαν την επικράτειά της συμπεριλαμβανομένου και του παρανόμως κατεχομένου τμήματος. Να διακηρύξει ότι η ΚΔ και μόνον αυτή έχει το αποκλειστικό κυριαρχικό δικαίωμα να προβαίνει σε οιεσδήποτε διοικητικές ή νομοθετικές ή δικαστικές πράξεις στην επικράτειά της ή/και εν σχέσει με αυτήν συμπεριλαμβανομένου και του παρανόμως κατεχομένου τμήματος. Να διακηρύξει ότι η ΚΔ και μόνον αυτή έχει το αποκλειστικό κυριαρχικό δικαίωμα να εγκαθιδρύει ή/και να λειτουργεί οιονδήποτε όργανο ή οιανδήποτε αρχή καθ’ άπασαν την επικράτειά της ή/και εν σχέσει με αυτήν συμπεριλαμβανομένου και του παρανόμως κατεχομένου τμήματος.

Η Εκτελεστική Εξουσία να ακυρώσει προηγουμένη απόφασή της για τον Τύμβιο

3.    Η Εκτελεστική Εξουσία να διακηρύξει ότι ακυρώνει προηγουμένη απόφασή της (τον Ιούνιο του 2012), με την οποία αφενός απεδέχθη το (παρανόμως εγκριθέν από το ΕΔΑΔ (το 2008)) μέρος του φιλικού διακανονισμού μεταξύ Τύμβιου και Τουρκίας (το 2007) για την παράνομη ανταλλαγή περιουσίας μέσω της «ΤΔΒΚ» και αφετέρου συμφώνησε με τον Τύμβιο να «αγοράσει» την (ακίνητη) περιουσία στην Λάρνακα η οποία «περιήλθε» στην «ιδιοκτησία» του μέσω της παράνομης ανταλλαγής (και στην οποία έχουν ανεγερθεί (μετά το 1974) σχολεία και άλλα κτίρια) και να του καταβάλει αντίτιμο 13 εκατομμυρίων ευρώ.

Η Νομοθετική Εξουσία να θεσπίσει νομικό πλαίσιο για εξουδετέρωση του μηχανισμού νομιμοποιήσεως των τετελεσμένων μέσω των παρανόμων αποφάσεων του ΕΔΑΔ 

4.    Η Νομοθετική Εξουσία της ΚΔ (Βουλή) να θεσπίσει νομικό πλαίσιο το οποίο να υπερενισχύσει το υπάρχον και στο οποίο να συμπεριλαμβάνει τις ανωτέρω (1, 2, 3) διακηρύξεις /αποφάσεις της Εκτελεστικής Εξουσίας. Να απαγορεύει προς οιουσδήποτε να απευθύνονται (αυτοπροσώπως ή δια αντιπροσώπου) σε οιονδήποτε «όργανο» ή σε οτιδήποτε άλλο σφετερίζεται εξουσίες της ΚΔ στα κατεχόμενα ή εν σχέσει με αυτά, είτε αυτό «αποδίδεται» στην «ΤΔΒΚ», είτε στην Τουρκία, είτε και στις δύο. Να τονίζει ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η ΚΔ ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται οιανδήποτε πράξη αφορώσα σε οιανδήποτε περιουσία στα κατεχόμενα[13]. Αναγνωρίζοντας όχι μόνον τους εκδιωχθέντες από τα κατεχόμενα αλλά και όλους ανεξαιρέτως τους απογόνους των ως πρόσφυγες, να προβλέπει και υιοθετεί ουσιαστικά ανακουφιστικά μέτρα για όλους τους Ελληνοκυπρίους πρόσφυγες και όλους τους Ελληνοκυπρίους ιδιοκτήτες[14] περιουσιών στα κατεχόμενα (όπως (α) της δημιουργίας ταμείου από το 20% των κερδών από την εξόρυξη των υδρογονανθράκων το οποίο να διαχειρίζονται και να είναι μέτοχοι οι ίδιοι, όσοι όμως δεν είναι μεγαλοεισοδηματίες να αμείβονται με αυξημένα μερίσματα, (β) της ενοικιάσεως σε αυτούς κρατικής γής με αντίτιμο ένα ευρώ ετησίως μέχρι την δίκαιη επίλυση του κυπριακού ζητήματος[15], (γ) της ενισχύσεως της φερεγγυότητος τών οικονομικώς ασθενεστέρων εξ αυτών με κρατικές εγγυήσεις για την σύναψη μακροχρονίων δανείων με επιτόκιο κάτω του 1%, (δ) την διακοπή των διώξεων εναντίον οιωνδήποτε εξ αυτών αδυνατούν (ένεκα και της οικονομικής κρίσεως) να πληρώσουν οφειλές προς το κράτος, (ε) την μεταφορά στις ελεύθερες περιοχές (προς το παρόν έστω μέρους) της αξίας των περιουσιών των στα κατεχόμενα για την απόκτηση αναπτυξιακών δικαιωμάτων υπό την μορφή συντελεστού δομήσεως και κατά τρόπον ώστε να ωφελούνται ικανοποιητικώς και όσοι είναι μικροϊδιοκτήτες). Να τονίζει ότι για να απολαμβάνει οιουδήποτε ανακουφιστικού μέτρου οιοσδήποτε δικαιούχος, πρέπει να αποδεχθεί να περιέλθει η περιουσία του στα κατεχόμενα υπό την δυαδική διαχείριση (όχι όμως ιδιοκτησία) αιρετών εκπροσώπων της ΚΔ και των Ελληνοκυπρίων προσφύγων[16] μέχρι την δίκαιη επίλυση του κυπριακού ζητήματος. Να προβλέπει βαριές ποινές εναντίον οιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου το οποίον παραβιάζει το εν λόγω νομικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης και της εμπλοκής καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε οιανδήποτε μη αναγνωριστέα και μη αποδεκτή πράξη (είτε μέσω οιουδήποτε «οργάνου» στα κατεχόμενα είτε άλλως πως) εν σχέσει με τις περιουσίες στα κατεχόμενα[17]. Εάν η παραβίαση τελείται από οιονδήποτε Ελληνοκύπριο πρόσφυγα ή Ελληνοκύπριο ιδιοκτήτη περιουσίας στα κατεχόμενα, εκτός του ότι θα υφίσταται βαριές ποινές, να αποκλείεται και από τα ανακουφιστικά μέτρα και εάν εν τω μεταξύ έχει ήδη λάβει χρηματική ή άλλη βοήθεια να υποχρεούται να την επιστρέψει, ολόκληρη δε η ευρισκομένη στα κατεχόμενα περιουσία του Ελληνοκυπρίου παραβάτη να περιέρχεται (σε περίπτωση που δεν περιήλθε) υπό την δυαδική διαχείριση (όχι όμως ιδιοκτησία) αιρετών εκπροσώπων της ΚΔ και των Ελληνοκυπρίων προσφύγων μέχρι την δίκαιη επίλυση του κυπριακού ζητήματος. Το νομικό πλαίσιο να αναθεωρείται όποτε κρίνεται ότι χρήζει οιασδήποτε διορθώσεως, αλλαγής ή βελτιώσεως για να καθίσταται αποτελεσματικότερο.

Η Εκτελεστική Εξουσία να θέσει σε λειτουργία πλάνο εφαρμογής του ανωτέρω νομικού πλαισίου

5.    Η Εκτελεστική Εξουσία να θέσει σε λειτουργία στρατηγικό πλάνο αποτελεσματικής εφαρμογής του ανωτέρω νομικού πλαισίου άμα τη θεσπίσει του από την Βουλή και τη υπογραφή του από τον Πρόεδρο της ΚΔ.

Ο Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής να αποσύρει τις προτάσεις για το λεγόμενο περιουσιακό

6.    Ο Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής να αποσύρει τις προτάσεις για το λεγόμενο περιουσιακό οι οποίες συμπλέουν με τις παράνομες και μη ισχύουσες αποφάσεις του ΕΔΑΔ στην «Δημόπουλος» και οι οποίες (προτάσεις) εκφυλίζουν την αποκατάσταση των περιουσιών δεκάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων από βασικό κανόνα σε απομεμακρυσμένη εξαίρεση και να τις αντικαταστήσει με άλλες οι οποίες θα βασίζονται στο διεθνές δίκαιο και πρωτίστως στην απόφαση του ΣΑ για επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες των και στις συμπλέουσες στην ίδια κατεύθυνση με αυτήν αναγνωριστέες και εκτελεστέες καθ’ άπασαν την ΕΕ αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων[18], με τις οποίες διετάχθησαν οι σφετεριστές Orams να κατεδαφίσουν την έπαυλη την οποία ανήγειραν σε περιουσία του Μελέτιου Αποστολίδη στα κατεχόμενα, να του παραδώσουν την περιουσία την οποία σφετερίζοντο και να του καταβάλουν χρηματικές αποζημιώσεις[19]. Να απαιτήσει την επιστροφή απάντων των προσφύγων στις εστίες και περιουσίες των υπό συνθήκες ασφαλείας. Να απαιτήσει την επιστροφή απάντων των  περιουσιών στους νομίμους ιδιοκτήτες (πρόσφυγες και μη πρόσφυγες).

Καταληκτικά Σχόλια:

 Εάν αποφάσεις όπως οι εν λόγω αποφάσεις του ΕΔΑΔ εγένοντο αποδεκτές από την διεθνή κοινότητα, τότε αντί καταδίκης, το υπέρτατο έγκλημα της επιδρομής θα επεβραβεύετο και θα νομιμοποιείτο μέσω της αποδοχής και νομιμοποιήσεως των καρπών του... Οι θεμελιώδεις αρχές της κυριαρχίας και της απαγορεύσεως της απειλής ή της χρήσεως βίας ουδέν νόημα θα είχαν και θα έπαυαν να υφίστανται...  

Ένα κράτος άνευ κυριαρχίας δεν μπορεί να υφίσταται, είναι ένα πουκάμισο αδειανό... Η διαφύλαξη  και υπεράσπιση του τίτλου της κυριαρχίας της ΚΔ καθ’ άπασαν την επικράτεια συμπεριλαμβανομένων και των κατεχομένων συνιστά ύψιστο καθήκον απάντων των πολιτών της ΚΔ. Σε περίπτωση συγκρούσεως ή επιλογής, η διαφύλαξη και υπεράσπιση του τίτλου της κυριαρχίας της ΚΔ (και άρα αυτής καθ’ αυτής της κρατικής υποστάσεώς της) υπερισχύει κατά κράτος της διαφυλάξεως και υπερασπίσεως ή διεκδικήσεως οιουδήποτε ατομικού δικαιώματος. Οιαδήποτε προσφυγή ή (έμμεση ή άμεση) προτροπή για προσφυγή σε «όργανο» (ή σε οτιδήποτε άλλο σφετερίζεται εξουσίες της ΚΔ) στα κατεχόμενα για «διεκδίκηση» ατομικών δικαιωμάτων[20] ή για οιονδήποτε άλλο θέμα, συνιστά παραβίαση σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της ΚΔ και αποδοχή της εγκεκριμένης από αποφάσεις του ΕΔΑΔ υφαρπαγής των από την Τουρκία, και αποδοχή επίσης της «ΤΔΒΚ» ως νομίμου «οντότητος» υπαγομένης στην δικαιοδοσία της Τουρκίας.

Είναι εξωφρενικό να υιοθετείται από την εκτελεστική εξουσία της ΚΔ η εγκριθείσα από το ΕΔΑΔ συμφωνία ανταλλαγής περιουσίας μεταξύ Τύμβιου και Τουρκίας με επίκληση του «δημοσίου συμφέροντος» για αποφυγή είτε αναφερθεισών είτε υπονοηθεισών «δυσμενεστέρων» επιπτώσεων οικονομικών ή άλλων, συμπεριλαμβανομένης και αποφυγής πιθανής αυθαιρέτου καταδίκης της ΚΔ από το Συμβούλιο της Ευρώπης για μη συμμόρφωση με την απόφαση του ΕΔΑΔ, παρόλον ότι εάν πραγματοποιείτο (τέτοια καταδίκη) θα ήτο παράνομη και άκυρη διότι θα συνεκρούετο με τις εν λόγω αποφάσεις του ΣΑ. Με αυτή την πράξη αυτοχειρίας της Εκτελεστικής Εξουσίας το δημόσιο συμφέρον όχι μόνον δεν προστατεύεται αλλά γίνεται θρύψαλα διότι προσφέρονται βορά στις ορέξεις της επιδρομικής Τουρκίας σημαντικά κυριαρχικά δικαιώματα της ΚΔ στα κατεχόμενα, προσδίδεται νομιμότης στην «ΤΔΒΚ» η οποία και αναγνωρίζεται ως «οντότης» υπαγομένη στην δικαιοδοσία της Τουρκίας, αναγνωρίζεται η Τουρκία ως νόμιμος ιδιοκτήτης (έστω ελαχίστου) τμήματος του κατακτηθέντος (δια της επιδρομής) εδάφους της ΚΔ και γίνεται αποδεκτό επί της αρχής το φυλετικό-θρησκευτικό ξεκαθάρισμα των Ελληνοκυπρίων από τα κατεχόμενα.

Το οικονομικό μέγεθος της ΚΔ είναι μηδαμινό συγκρινόμενο με το οικονομικό μέγεθος της Τουρκίας. Η Τουρκία ευρίσκεται σε θέση οικονομικής ισχύος η οποία της επιτρέπει να «αγοράσει» όλες τις ελληνοκυπριακές περιουσίες στα κατεχόμενα και μάλιστα σε πολύ υψηλότερες τιμές από όσο τις «αγοράζει» (λόγω και της οικονομικής κρίσεως) σήμερα. Συνεπώς, είτε ως αφέλεια είτε ως επιτηδείως αποπροσανατολιστική δημαγωγία μπορεί να εκληφθεί η καλλιεργουμένη προσδοκία, ότι μόνον με την λήψη ανακουφιστικών μέτρων και χωρίς την λήψη απαγορευτικών μέτρων (συνοδευομένων με βαριές ποινές) θα μπορούσε να αποτραπεί το «ξεπούλημα» των τίτλων ιδιοκτησίας, είτε μέσω οιουδήποτε «οργάνου» στα κατεχόμενα είτε άλλως πως.

Ως καταδεικνύεται στο παρόν κείμενο, η ΚΔ έπρεπε και πρέπει να αξιοποιήσει και τηρήσει τις υπερισχύουσες υποχρεώσεις της έναντι των εν λόγω αποφάσεων του ΣΑ και να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται τις εν λόγω αποφάσεις του ΕΔΑΔ διότι συγκρούονται με τις εν λόγω αποφάσεις του ΣΑ, να διακηρύξει ότι ουδόλως αναγνωρίζει, αποδέχεται ή ανέχεται οιουσδήποτε καρπούς της τουρκικής επιδρομής συμπεριλαμβανομένων οιωνδήποτε «οργάνων» ή «αποφάσεών» των στα κατεχόμενα, να ακυρώσει προηγουμένη απόφασή της για τον Τύμβιο και να θεσπίσει νομικό πλαίσιο με αφενός απαγορευτικά-τιμωρητικά και αφετέρου ανακουφιστικά μέτρα για εξουδετέρωση του επικινδύνου μηχανισμού νομιμοποιήσεως των τετελεσμένων μέσω των παρανόμων αποφάσεων του ΕΔΑΔ. Ως καταδεικνύεται επίσης στο παρόν κείμενο, ο Ελληνοκύπριος Διαπραγματευτής έπρεπε και πρέπει να αποσύρει τις προτάσεις για το λεγόμενο περιουσιακό οι οποίες συμπλέουν με τις παράνομες και μη ισχύουσες αποφάσεις του ΕΔΑΔ στην «Δημόπουλος» και να τις αντικαταστήσει με άλλες οι οποίες θα βασίζονται στο διεθνές δίκαιο και πρωτίστως στην απόφαση του ΣΑ για επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες των και στις συμπλέουσες στην ίδια κατεύθυνση με αυτήν αναγνωριστέες και εκτελεστέες καθ’ άπασαν την ΕΕ αποφάσεις των Κυπριακών Δικαστηρίων, με τις οποίες διετάχθησαν οι Orams (μεταξύ άλλων) να παραδώσουν στον Μελέτιο Αποστολίδη περιουσία του στα κατεχόμενα την οποία σφετερίζοντο.

Ακόμη και στην εξωπραγματική περίπτωση κατά την οποία το δίκαιο δεν θα ήτο με το μέρος της ΚΔ, των Ελληνοκυπρίων προσφύγων και όλων των Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα, το καθήκον των πολιτειακών αρχόντων της ΚΔ θα παρέμενε αναλλοίωτο, να διαφυλάττουν δηλαδή τον τίτλο της κυριαρχίας της ΚΔ ως το ιερότερο των ιερών, και να αναπετούν επίσης το λάβαρο της επιστροφής απάντων των Ελληνοκυπρίων προσφύγων και των αρπαγεισών ή κατασχεθεισών εστιών και περιουσιών. Εν πλήρη αντιθέσει όμως, έμπλεη ζήλου υποταγής, η άρχουσα ελίτ της ΚΔ αποδέχεται με τις πράξεις και παραλήψεις της, αφενός την υφαρπαγή σημαντικών κυριαρχικών δικαιωμάτων της ΚΔ από την Τουρκία στα κατεχόμενα και την υπαγωγή της «ΤΔΒΚ» στην δικαιοδοσία της Τουρκίας ως νομίμου «οντότητος» και αφετέρου την παραβίαση του δικαιώματος των Ελληνοκυπρίων προσφύγων να επιστρέψουν στις εστίες των, με την σαθρή δικαιολογία των δεσμεύσεων της ΚΔ έναντι των αποφάσεων του ΕΔΑΔ, η οποία (δικαιολογία) αποκρύβει επιτηδείως ή «αγνοεί» (!) ότι η ΚΔ όφειλε και οφείλει να μην τις αναγνωρίσει, αποδεχθεί ή ανεχθεί διότι συγκρούονται με τις εν λόγω περί Κύπρου αποφάσεις του ΣΑ.

Είναι κρυστάλλινα ξεκάθαρο ότι εάν η ΚΔ προβεί άμεσα στις διοικητικές και νομοθετικές πράξεις οι οποίες αναφέρονται στο παρόν κείμενο, οι εν λόγω παράνομες αποφάσεις του ΕΔΑΔ καθώς επίσης και ο παράνομος επικίνδυνος μηχανισμός θα υποστούν σημαντικό πλήγμα και θα τεθούν γερά θεμέλια για την πλήρη εξουδετέρωσή των. Εάν όμως η ΚΔ συνεχίσει να επιδεικνύει την ίδια συμπεριφορά την οποία επέδειξε μέχρι σήμερα[21], οι εν λόγω αποφάσεις του ΕΔΑΔ και ο εξ αυτών δημιουργηθείς επικίνδυνος μηχανισμός θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην βαθμιαία μεταβολή και αναβάθμιση της καταστάσεως στα κατεχόμενα από διεθνώς παράνομη σε διεθνώς νομιμοποιημένη[22] και έτσι θα ολοκληρωθεί η 1^η φάση των σχεδιασμών της Τουρκίας, η οποία με ένα νόμιμο πλέον εφαλτήριο στην νήσο θα επιχειρήσει με διαφόρους τρόπους την υλοποίηση της 2^ας και τελικής φάσεως των σχεδιασμών της, δηλαδή την πλήρη διάλυση της ΚΔ και την απόκτηση του πλήρους ελέγχου ολοκλήρου της νήσου πλην του αποικιοκρατικού καταλοίπου των βρεττανικών  βάσεων…

Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι το διεθνές δίκαιο συνιστά ισχυρό διαχρονικό πυλώνα προστασίας της κρατικής υποστάσεως της ΚΔ. Στο διεθνές δίκαιο όμως δεν προβλέπεται προστασία της υποστάσεως ενός κράτους σε περίπτωση αυτοχειρίας... 

---

[1] Π.χ. United Nations Security Council Resolutions 353(1974-07-20), 354(1974-07-23), 355(1974), 357(1974), 358(1974), 360(1974), 361(1974), 364(1974), 365(1974),  541(1983), 550(1984).

[2] United Nations Security Council Resolution 550(1984).

[3] United Nations Security Council Resolutions 541(1983), 550(1984).

[4] United Nations Security Council Resolution 550(1984).

[5] United Nations Security Council Resolution 365(1974).

[6] Charter of the UN, Articles 103, 25.

Article 103: “In the event of a conflict between the obligations of the Members of the United Nations under the present Charter and their obligations under any other international agreement, their obligations under the present Charter shall prevail”.

Article 25: “The Members of the United Nations agree to accept and carry out the decisions of the Security Council in accordance with the present Charter”.

[7]  Κατεχόμενα: Το παρανόμως κατεχόμενο τμήμα της επικρατείας της ΚΔ από την επιδρομική Τουρκία.

[8] “The Court concludes accordingly that, for the purposes of former Article 26 (current Article 35 § 1) of the Convention, remedies available in the “TRNC” may be regarded as “domestic remedies” of the respondent State and that the question of their effectiveness is to be considered in the specific circumstances where it arises” [ECHR, Grand Chamber, “Cyprus v. Turkey”, par. 102, 2001-05-10].

[9] Π.χ.

   i.   Αποδοχή από το ΕΔΑΔ (ότι το Άρθρο 13 της Συμβάσεως της Ρώμης δεν παραβιάζεται και) ότι παρέχονται αποτελεσματικά μέσα θεραπείας της «ΤΔΒΚ» (ως μέσα θεραπείας της Τουρκίας [ECHR, Grand Chamber, “Cyprus v. Turkey”, par. 101, 102, 2001-05-10]) προς τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι διαμένουν στην βόρειο Κύπρο, ως απεκλήθησαν από το ΕΔΑΔ τα κατεχόμενα [ECHR, Grand Chamber, “Cyprus v. Turkey”, par 383, 2001-05-10].

  ii.   Αποδοχή από το ΕΔΑΔ (ότι το Άρθρο 13 της Συμβάσεως της Ρώμης δεν παραβιάζεται και) ότι παρέχονται αποτελεσματικά μέσα θεραπείας της «ΤΔΒΚ» (ως μέσα θεραπείας της Τουρκίας [ECHR, Grand Chamber, “Cyprus v. Turkey”, par 101, 102, 2001-05-10],) για παραβιάσεις από ιδιώτες του δικαιώματος της (ιδιωτικής) ιδιοκτησίας και του δικαιώματος του σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής των (ελαχίστων) Ελληνοκυπρίων οι οποίοι (εξακολουθούσαν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να) διαμένουν (σε καθεστώς ανελευθερίας) στην βόρειο Κύπρο, ως απεκλήθησαν από το ΕΔΑΔ τα κατεχόμενα [ECHR, Grand Chamber, “Cyprus v. Turkey”, par  324, 2001-05-10].

 iii.   Αποδοχή απο το ΕΔΑΔ του φιλικού διακανονισμού μεταξύ Τύμβιου και Τουρκίας για την καταβολή ενός εκατομμυρίου δολαρίων από την Τουρκία προς τον Τύμβιο «to cover any pecuniary and non-pecuniary damage as well as costs and expenses» και την ανταλλαγή περιουσίας μεταξύ των μέσω της «ΤΔΒΚ» [ECHR, Fourth Section, “E. Michaelidou Developments Ltd and M. Tymvios v. Turkey”, par. 13, 14, 15, 2008-04-01], την παραχώρηση δηλαδή στην Τουρκία της περιουσίας του Τύμβιου στα κατεχόμενα και την παραχώρηση στον Τύμβιο περιουσίας του μουσουλμανικού ιδρύματος ΕΒΚΑΦ στην Λάρνακα η οποία (περιουσία του ΕΒΚΑΦ) ούτε καν ανήκε στην Τουρκία ούτε βεβαίως στην ‘legally invalid’ «ΤΔΒΚ».

 iv.   Αποδοχή από το ΕΔΑΔ του «νόμου 67/2005» [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 127, 2010-03-01] της «ΤΔΒΚ» (στην παράγραφο 127 της «Δημόπουλος») ως προσβασίμου και αποτελεσματικού πλαισίου θεραπείας της Τουρκίας [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 103, 2010-03-01] για τις παραβιάσεις των περιουσιακών δικαιωμάτων τών (σχεδόν εξ ολοκλήρου) εκδιωχθέντων από τα κατεχόμενα (καθώς και άλλων μη διαμενόντων προ της εισβολης στα μετέπειτα κατεχόμενα) Ελληνοκυπρίων.

  v.   Αποδοχή από το ΕΔΑΔ του «καθοριζομένου» από την «ΤΔΒΚ» «δημοσίου συμφέροντος» (ίδε «public purposes» [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 112, 2010-03-01] και «public interest» [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 127, 37, 2010-03-01]).  

[10] Η αποδοχή από το ΕΔΑΔ των «militarily sensitive zones» [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 112, 2010-03-01] ή των «military areas» και «military installations» [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par. 127, 37, 2010-03-01], υποδηλοί έμμεση πλην σαφή αποδοχή/αναγνώριση από το ΕΔΑΔ ότι οι «στρατιωτικές ζώνες (περιοχές) ή εγκαταστάσεις» υπάγονται στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατοχής και άρα υποδηλοί έμμεση πλην σαφή αποδοχή/αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας, απευθείας επί όλων των «στρατιωτικών ζωνών (περιοχών)» και «στρατιωτικών εγκαταστάσεων» τις οποίες «καθόρισαν», «χρησιμοποιούν» και «ελέγχουν» στα κατεχόμενα οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατοχής.

[11] Το ΕΔΑΔ, με την υιοθέτηση και ενίσχυση του εκφυλισμού της αποκαταστάσεως των ελληνοκυπριακών περιουσιών από βασικό κανόνα σε απομεμακρυσμένη εξαίρεση [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par.  84, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 127, 37, 2010-03-01], εγκρίνει την τουρκική πρακτική η οποία δεν επιτρέπει την επιστροφή των Ελληνοκυπρίων προσφύγων στις εστίες και περιουσίες των, εγκρίνει δηλαδή το φυλετικό-θρησκευτικό ξεκαθάρισμα των Ελληνοκυπρίων από τα κατεχόμενα.   

[12] Το ΕΔΑΔ με την υιοθέτηση της «εκριζώσεως» σημαντικών δικαιωμάτων από τους νομίμους Ελληνοκυπρίους ιδιοκτήτες και της «μεταφύτευσεώς» των (μεταξύ άλλων) και στους εποίκους σφετεριστές των περιουσιών των, αποδέχεται και την παραμονή των εποίκων στο κατεχόμενο τμήμα της επικρατείας της ΚΔ [ECHR, Grand Chamber, “Demopoulos & Others v. Turkey”, par.  84, 113, 116, 118, 127, 37, 2010-03-01]. 

[13] Οι κατ’ εξαίρεση αναγνωριστέες και αποδεκτές από την ΚΔ πράξεις εν σχέσει με τις περιουσίες στα κατεχόμενα  πρέπει:

      i.  Να μην υπονομεύουν την νομιμότητα ή το δημόσιο ή εθνικό συμφέρον το οποίο η ΚΔ πρέπει να καθορίζει με γνώμονα, μεταξύ άλλων, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και τις εν λόγω αποφάσεις του ΣΑ και όχι βεβαίως οιανδήποτε απόφαση του ΕΔΑΔ η οποία συγκρούεται με οιανδήποτε εξ αυτών των αποφάσεων (όπως αυτοχειριακώς έπραξε στην υπόθεση Τύμβιου).

     ii.  Να διατηρούν την κρατική ιδιοκτησία ως είχε το 1974.

    iii.  Να διατηρούν την ιδιοκτησία των τοπικών αρχών ως είχε το 1974.

    iv.  Να διατηρούν την ιδιοκτησία των θρησκευτικών οργανισμών και ιδρυμάτων (η οποία είναι ιδιωτική) ως είχε το 1974. 

     v.  Να διατηρούν την μη ανήκουσα σε θρησκευτικούς οργανισμούς ή θρησκευτικά ιδρύματα ιδιωτική ιδιοκτησία όχι μόνον μεταξύ πολιτών της ΚΔ* αλλά επίσης και μεταξύ συζύγων** ή συγγενών εξ αίματος πρώτου ή δευτέρου ή τρίτου βαθμού***. Π.χ. Μεταβίβαση τίτλων ιδιοκτησίας από Κύπριο πολίτη προς οιονδήποτε τέκνο**** του, το οποίο είναι και αυτό πολίτης της ΚΔ.

* ή πολιτών άλλου κράτους οι οποίοι κατέστησαν ιδιοκτήτες περιουσίας προ της ενάρξεως της τουρκικής επιδρομής στα μετέπειτα κατεχόμενα

** εφόσον ο γάμος των συνήφθη χωρίς δόλο ή σκοπιμότητα και με διαφορά ηλικίας κάτω των 20 ετών

*** Εάν δεν υπάρχει σύζυγος ή συγγενής εξ αίματος πρώτου ή δευτέρου ή τρίτου βαθμού να ισχύει οιαδήποτε άλλη πλησιεστέρα συγγένεια εξ αίματος.  

**** Η μεταβίβαση να είναι αποδεκτή και προς οιονδήποτε υιοθετημένο τέκνο εφόσον υιοθετήθη χωρίς δόλο ή σκοπιμότητα και σε ηλικία κάτω των δέκα ετών.

    vi.  Να διεκπεραιώνονται μέσω των αρμοδίων αρχών και υπηρεσιών της ΚΔ εφόσον ευρίσκονται εν πλήρη αρμονία με το εν λόγω νομικό πλαίσιο και εφόσον δεν παραβιάζουν άλλο νόμο ή κανονισμό της ΚΔ.

[14] Οι Ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα είναι κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοσοστό πρόσφυγες ή απόγονοί των. Ένα μικρό ποσοστό Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών περιουσιών στα κατεχόμενα δεν είναι πρόσφυγες, διότι το 1974 κατά την εκδήλωση της τουρκικής επιδρομής διέμεναν μονίμως είτε στις περιοχές οι οποίες δεν κατελήφθησαν, είτε στο εξωτερικό. Στους μη πρόσφυγες Ελληνοκυπρίους ιδιοκτήτες περιουσιών στα κατεχόμενα συμπεριλαμβάνεται και ένα ελάχιστο ποσοστό μερικών εκατοντάδων εγκλωβισμένων.

[15] Όταν επιτευχθεί δίκαιη λύση θα ερωτηθούν εάν επιθυμούν να γίνουν ιδιοκτήτες της υπό ενοικίαση γης με αντάλλαγμα αντίστοιχης αξίας περιουσία των στα απελευθερωθέντα* κατεχόμενα ή εάν επιθυμούν να επιστρέψουν την υπό ενοικίαση γη στην ΚΔ αφού τους καταβληθούν αποζημιώσεις για οτιδήποτε στο οποίο προέβησαν στην υπό ενοικίαση γή το οποίο θα χρήζει αποζημιώσεως ή εάν επιθυμούν να προτείνουν συνδυασμό των δύο αναφερθεισών επιλογών.

*δεν νοείται δίκαιη λύση χωρίς απελευθέρωση

[16] Το δυαδικό διαχειριστικό όργανο θα είναι υπεύθυνο, μεταξύ άλλων, να προβαίνει κατ’ εντολή οιουδήποτε ιδιοκτήτη σε οιανδήποτε επιτρεπτή από το εν λόγω νομικό πλαίσιο πράξη εν σχέσει με περιουσία του ιδιοκτήτη στα κατεχόμενα.

[17] Δεδομένης της μη αποδοχής της παρανομίας να προβλέπει ελαφρυντικά για οιονδήποτε μη διαβιούντα στα κατεχόμενα, ο οποίος παραβιάζει το εν λόγω νομικό πλαίσιο σε περίπτωση κατα την οποία τελεί υπό καθεστώς «συλλήψεως» ή απαγωγής από την «ΤΔΒΚ» ή από τις τουρκικές κατοχικές ένοπλες δυνάμεις. Δεδομένης της μη αποδοχής της παρανομίας να προβλέπει ελαφρυντικά επίσης και για οιονδήποτε διαβιούντα στα κατεχόμενα Τουρκοκύπριο ή εγκλωβισμένο Ελληνοκύπριο, ο οποίος παραβιάζει το εν λόγω νομικό πλαίσιο*.

* Δεν θα ισχύουν ελαφρυντικά όμως για οιονδήποτε διαβιούντα στα κατεχόμενα Τουρκοκύπριο ο οποίος εμπλέκεται σε «πράξη» εν σχέσει με περιουσία στα κατεχόμενα η οποία (βάσει των νόμων και κανονισμών της ΚΔ) δεν είναι τουρκοκυπριακή. Δεν θα ισχύουν ελαφρυντικά επίσης για οιονδήποτε εγκλωβισμένο ο οποίος εμπλέκεται σε «πράξη» εν σχέσει με περιουσία στα κατεχόμενα η οποία (βάσει των νόμων και κανονισμών της ΚΔ) δεν ανήκει σε εγκλωβισμένο.

[18] ECJ, Grand Chamber, “Apostolides v Orams”, 2009-04-28.

[19] Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, Apostolides v. Orams, Default Judgment 2004-11-09, Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, Apostolides v. Orams, 2005-04-19, Ανώτατο Δικαστήριο Κυπριακής Δημοκρατίας, Apostolides v. Orams, 2006-12-21. ECJ, Grand Chamber, Apostolides v. Orams, 2009-04-28.

[20] π.χ. για «διεκδίκηση» περιουσιακών δικαιωμάτων ή δικαιωμάτων των αγνοουμένων και των συγγενών των

[21] ως καταδεικνύεται ξεκάθαρα από την μέχρι τούδε σταση των Αναστασιάδη και Μαλά αυτή θα είναι η πορεία των πραγμάτων αν στις επερχόμενες εκλογές αναδειχθεί οιοσδήποτε εξ αυτών Πρόεδρος της ΚΔ

[22] Στο ίδιο κατ’ ουσίαν αποτέλεσμα, δηλαδή της διεθνούς νομιμοποιήσεως των τετελεσμένων, οδηγεί από άλλη κατεύθυνση και ο «κανονισμός της πράσινης γραμμής». Η ΚΔ για να αποτρέψει την νομιμοποίηση των τετελεσμένων πρέπει, εκτός από την άμεση εξουδετέρωση των αποφάσεων του ΕΔΑΔ και του εξ αυτών δημιουργηθέντος επικινδύνου μηχανισμού, να επιδιώξει άμεσα και την ριζική αναθεώρηση του «κανονισμού της πράσινης γραμμής» με γνώμονα το διεθνές δίκαιο συμπεριλαμβανομένων πρωτίστως των εν λόγω αποφάσεων του ΣΑ.