"Για σένα πεθαίνω, αλλά και σκοτώνω". Το επικρατούν σύνθημα στους εθνικιστικούς κύκλους στην Τουρκία, που καθοδηγούνται από το βαθύ κράτος.Η Διεθνής Επιτροπή Θρησκευτικών Ελευθεριών, που στηρίζεται από το αμερικανικό Κογκρέσο, στην έκθεσή της για το έτος 2008 συμπεριέλαβε την Τουρκία ανάμεσα στις χώρες στις οποίες "τα θρησκευτικά δικαιώματα επιδεινώνονται". Η Τουρκία συγκαταλέγεται ανάμεσα σε χώρες όπως η Σομαλία, η Ρωσία, το Λάος, το Τατζικιστάν, και η Βενεζουέλα.
Η επιτροπή αναφέρει στην έκθεσή της ότι στην Τουρκία παραβιάζονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά και των ίδιων των μουσουλμάνων, με νόμους όπως αυτός που αφορά την απαγόρευση της ισλαμικής μαντήλας στα πανεπιστήμια.
Στην έκθεση αναφέρεται ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει με πείσμα την πολιτική αποκλεισμού και καταπίεσης των μη μουσουλμανικών μειονοτήτων που κατοικούν στη χώρα.
Πηγή: Ραντικάλ
Η Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει μακροπρόθεσμο παγκόσμιο διπλωματικό αγώνα ανάδειξης των προβλημάτων που έχουν οι θρησκευτικές μειονότητες στην Τουρκία. Στον αγώνα αυτόν να συμμαχήσει με όλες τις Ορθόδοξες χώρες, και κύρια πτυχή του αγώνα να είναι η Κων/πόλη. Μελλοντικός στόχος θα πρέπει να είναι η μετεξέλιξη του Πατριαρχείου σε Αυτόνομο κράτος (ελεγχόμενο και προστατατευόμενο της Ρωσίας), το οποίο θα ελέγχει κομμάτι της Πόλης και τμήμα των Στενών. Εξέλιξη που θα επιθυμούσε διακαώς η Ρωσία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ρωσία δεν μπορεί να ελέγξει τα στενά δημιουργώντας αυτόνομο «Βατικανό» της Κωνσταντινούπολης. Αυτά είναι υποβολιμαίες σκέψεις που δημιουργούνται σε ευφάνταστους εγκεφάλους στην Τουρκία και έρχονται εδώ σε μας για να τις αναπαράγουμε ανοήτως. Στην Ορθόδοξη παράδοσή μας που είναι κοινή και στους Έλληνες και στους Ρώσους δεν υπάρχει η έννοια του θρησκευτικού κρατιδίου και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει η έννοια του θρησκευτικού κράτους που ασκεί κυριαρχία. Άρα δεν μπορεί σοβαρά να ισχυριστεί κάποιος ότι υπάρχει πρόθεση να δημιουργηθεί ανεξάρτητο ή ημιανεξάρτητο κράτος στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό που ζητάμε όσοι θεωρούμε ότι έχουμε πνευματική σχέση με το Πατριαρχείο είναι η αναγνώριση της Οικουμενικότητάς του και η ελευθερία να δημιουργήσει θεολογικές σχολές ώστε να κρατήσει την καθαρότητα του ορθόδοξου δόγματος με την μετάδοσή του υπό την εποπτεία του πρώτου τη τάξη Πατριαρχείου της Ορθοδοξίας σε σπουδαστές απ’ όλη την υφήλιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ορθοδοξία της τελευταίες δεκαετίες έχει υπερβεί τα σύνορα του Ελληνικού και του Σλαβικού κόσμου και έχει μεταφυτευθεί στην Αφρική στην Ασία και στην Αμερική ενώ υπάρχουν πιστοί και σε χώρες που κανείς δεν θα περίμενε να υπάρχουν. Όλοι αυτοί έχουν ξεπεράσει πλέον το επίπεδο της ιεραποστολής και άρχισαν να σχηματίζουν εκκλησίες που πρέπει να έχουν πνευματική καθοδήγηση μέσα από την θρησκευτική μόρφωση των στελεχών τους. Ποια θα ήταν ποιο έγκυρη καθοδήγηση γι’ αυτές τις νέες εκκλησίες από την καθοδήγηση που μπορεί να προσφέρει το ίδιο το πατριαρχείο μέσα από τις θεολογικές πατριαρχικές σχολές. Πράγμα που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να επεδίωκε η ίδια η Τουρκία για να αναβαθμίσει το δικό της ρόλο μέσα στον ορθόδοξο κόσμο αλλά και σε όλη την χριστιανοσύνη. Αντ’ αυτού βλέπουμε θεωρίες ότι το πατριαρχείο πάει να κάνει «Βατικανό». Εμείς τι θα κάνουμε θα τις επιβεβαιώνουμε υιοθετώντας αυτές τις φοβίες σαν σοβαρή πρόταση; Την στιγμή που ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υπάρξει γιατί είναι αντίθετο με τις βασικές αρχές της Ορθοδοξίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σχέση πολιτικής εξουσίας και θρησκευτικής εξουσίας ήταν πάντα σχέση διαλεκτική και δεν βρισκόταν στο ίδιο πρόσωπο εκτός από περιπτώσεις πολύ έκτακτες. Θα αναφέρω χαρακτηριστικά την απαγόρευση της εισόδου του Μεγάλου Θεοδοσίου στον Ναό από τον Πατριάρχη μετά την σφαγή στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης και υπάρχουν πλείστα όσα ανάλογα παραδείγματα και στην Ρωσική παράδοση. Χαρακτηριστικά αναφέρω περιστατικό όπως σώζεται στην ρωσική παράδοση. Κάποτε ο Ιβάν ο τρομερός ετοιμαζόταν να επιτεθεί σε μια πόλη που αρνούνταν να πληρώσει φόρους. Σε μια εποχή που ούτε στα μάτια δεν μπορούσες να κοιτάξεις τον Ιβάν χωρίς ρητή άδεια, εμφανίστηκε από το πουθενά ένας περιφερόμενος ζητιάνος – μοναχός, ο Νικόλαος ο Σαλός και πρόσφερε στον Ιβάν ένα κομμάτι ωμό κρέας και του είπε «Φάε για να χορτάσεις την πείνα σου». Ο Ιβάν απάντησε αηδιασμένος «Δεν τρώω κρέας, είναι σαρακοστή» και δείχνοντάς του ο Νικόλαος την πόλη του είπε «και αυτό τι είναι;». Τότε ο Ιβάν κατάλαβε και έδωσε διαταγή ντροπιασμένος να φύγουν αμέσως. Αυτή είναι μια ιστορία για να καταλάβουμε ποια είναι η αντίληψη και των Ρώσων για το θέμα αυτό. Βλέπετε δεν διαφέρει πολύ από την δική μας.-
Ελευθέριος Β.
polu wraio
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάθος το"Για σενα πεθαίνω αλλά και σκοτώνω" ,το σωστό είναι :Κάνε τους άλλους να πεθάνουν για την Πατρίδα τους.Ισως έτσι προκύψει κάτι διαφορετικό...Από την Θεσσαλονίκη Α.Λ
ΑπάντησηΔιαγραφή