Απόψεις... ανθρωπισμού

της Ελίνας Γαληνού
Διόλου παράξενος ο ξεσηκωμός των Indignados στην Ισπανία, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα. Οταν ακούγεται ότι σε μια εποχή τόσο μεγάλης οικονομικής πίεσης, οι δαπάνες για την τελετή υποδοχής του Ποντίφηκα, έφτασαν τα 100 εκ. ευρώ, τι δικαιότερο και λογικότερο από την αγανάκτηση του κόσμου! Δεν πρόκειται για τον Ποντίφηκα ή οποιονδήποτε άλλο αξιωματούχο, αλλά για την εξωφρενική αυτή δαπάνη, που θα μπορούσε κάλλιστα να αποφευχθεί.
Γιατί τόσα χρήματα για τελετές σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς; Υπάρχουν επιτέλους πολλές άλλες πραγματικές ανάγκες να καλύψουν, εάν περίσσευαν. Και ίσως να ήταν και μια ευκαιρία ενός νέου μηνύματος-που στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να προβάλει το ίδιο το Βατικανό..."Αντί τελετών, επ΄ευκαιρία της επίσκεψης του Πάπα, δώστε μια βοήθεια στους βασανισμένους λαούς..." Μήνυμα ανθρωπιστικό και επί της ουσίας, όχι μόνο για το θεαθήναι και τα κροκοδείλια δάκρια των δήθεν ανθρωπιστών. Εκατό εκατομμύρια, μπορεί να μην αρκούν να βοηθήσουν την κρίση στην ΕΕ, αλλά τα μισά απ΄αυτά θα έσωζαν πολλές ανθρώπινες ζωές στις χώρες του τρίτου κόσμου.
Προ ημερών, πληροφορηθήκαμε ένα μήνυμα από μια ένωση υγειονομικής φροντίδας, την "Ενωση Μη Μεταδιδομένων Ασθενειών" στην οποία υπάγονται περίπου 2000 οργανώσεις υγείας. Μήνυμα καταγγελτικό προς τις χώρες του δυτικού κόσμου, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη, ότι ..περιφρονούν τους στόχους του ΟΗΕ. Τα ισχυρότερα οικονομικώς κράτη, δεν χρηματοδοτούν τις προσπάθειες αντιμετώπισης ασθενειών όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες. Απ΄αυτές τις ασθένεις όμως, μαστίζεται όλος ο κόσμος, δυτικός και μη. Οταν ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, διαμηνύει κάθε τόσο τις "ανθρωπιστικές" του προθέσεις, ουδείς αμφισβητεί ότι τα λέει πολύ ωραία και μεστά. Από διαφημιζόμενα κινήματα με σημαία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υγεία των λαών, την συνδρομή προς αναξιοπαθούντες, είμαστε πλούσιοι...Πλούσιοι χρόνια τώρα και από αφίσες στις πλατείες των χωρών της Δύσης "Βοηθείστε τους αναξιοπαθούντες του τρίτου κόσμου. Με μισό δικό σας δολλάριο/φράγκο/ευρώ κλπ, μπορεί να σωθεί μια ζωή. Ενα παιδί καταδικασμένο να πεθάνει αβοήθητο, αύριο μπορεί να χαμογελάει χάρη σ΄εσάς..." Φωτογραφίες εύστοχα τραβηγμένες που δείχνουν μωρά παιδάκια με χλωμάδα νεκρική στην αγκαλιά μανάδων, με φόντο ένα άνυδρο τοπίο. Αλλά δεν είναι μόνο ο τρίτος κόσμος που σίγουρα έχει μεγαλύτερες ανάγκες, γιατί εκεί οι άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι και από έναν απλό πυρετό ακόμα. Ο καρκίνος απειλεί όλη την ανθρωπότητα, απρόβλεπτα, ενώ ο διαβήτης καθιστά τη ζωή του πάσχοντα μαρτυρική, κόβοντας ταυτόχρονα το νήμα της αρκετά νωρίς.
Εύστοχα μηνύματα ευαισθητοποίησης για τις ασθένειες που μαστίζουν τον κόσμο, κυκλοφορούν. Και φυσικά, κανένας άνθρωπος δεν δείχνει αδιάφορος. Αλλά από κει και πέρα τι; Πόσο αρκούν οι διάφορες κοινωνικές κινήσεις και συλλογικές δράσεις, ή έστω, κάποιες πρωτοβουλίες για να φέρουν ένα υπολογίσιμο αποτέλεσμα; Ελάχιστα δυστυχώς. Διότι ελάχιστα είναι και τα χρήματα που διατίθενται για τις έρευνες στην υγεία σε σχέση με τις δαπάνες εξοπλισμών και αυτό, ήταν μια αλήθεια που ίσχυε και προ οικονομικής κρίσης. Οσα και να λέγονται για την ειρήνη και τη σημασία της στον πολιτισμένο κόσμο, αποδεικνύεται ότι λίγοι είναι πρόθυμοι να επενδύσουν ουσιαστικά σ΄αυτήν. Ετσι όμως το μέλλον του κόσμου, κάθε άλλο παρά ανθρωπιστικό διαγράφεται... Κι΄ας θεσμοθετήθηκε ο ΟΗΕ από τις χώρες του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου, εν ονόματι του ανθρωπισμού, κάποτε...