30/1/12

Οι δημοσκοπήσεις της διπλανής πόρτας


Αν ρωτήσεις 980 άτομα “τι πιστεύετε να γίνει αν σπάσει τούτο το ποτήρι;” όλοι θα σου πουν τη γνώμη τους. Όμως, πριν πέσει στο πάτωμα δεν μπορείς ξέρεις ούτε πόσα θρύψαλα θα γίνει, ούτε πόσα θα καταλήξουν στο χαλί. Αυτή είναι η μοίρα των δημοσκοπήσεων. Αλλά και των ποτηριών.

Η έρευνα της VPRC

Σαν “βόμβα” χαρακτηρίζονται τα αποτελέσματα μιας ενδιαφέρουσας έρευνας της VPRC (Political Conjuncture and Governance_Jan2012) σύμφωνα με την οποία, το ΠΑΣΟΚ βγαίνει πέμπτο κόμμα με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία και τις επόμενες μέχρι και την τέταρτη θέση να τις καταλαμβάνουν η Δημοκρατική Αριστερά, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.


Είναι “βόμβα”;

Ουσιαστικά δηλαδή, έχουμε μια δημοσκόπηση που λέει ότι αν και εφόσον γίνουν εκλογές, και υπό την προϋπόθεση ότι όλα θα συνεχίσουν να πηγαίνουν όπως σήμερα, μάλλον θα έχουμε βουλή 6 κομμάτων με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία. Λέει επίσης ότι για την έβδομη θέση θα πέσουν πάνω στο νήμα οι Οικολόγοι Πράσινοι μαζί με το Άρμα Πολιτών, τη Δημοκρατική Συμμαχία και τη Χρυσή Αυγή ελπίζοντας ένα εξ αυτών να μπει στη βουλή, οπότε θα έχουμε μια βουλή 7 κομμάτων όπου οι δυνάμεις “αριστερότερα του ΠΑΣΟΚ” μπορεί να διαθέτουν ως και 120 έδρες.
Αυτό το σενάριο της 7κομματικής βουλής, θες από μαεστρία – θες από ανοησία, φαίνεται να το πριμοδοτούν οι δανειστές μας. Διαφορετικά, για ποιο λόγο ζητούν κάθε τόσο από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ ενυπόγραφες προεκλογικές δεσμεύσεις για μετεκλογική χρήση; Γιατί δεν το ζητούν εξ αρχής μόνον από τον Σαμαρά; Στο κάτω κάτω, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. υπογράφουν ότι και να τους δώσουν, όποτε και να τους το δώσουν και μάλιστα χωρίς να το διαβάσουν (έτσι λένε οι ίδιοι).
Περιέργως οι δανειστές δεν επιθυμούν “υπεύθυνες δηλώσεις” από τα κόμματα της αριστεράς, ενώ μπορεί να συγκεντρώσουν μέχρι και 40% στις εκλογές. Μάλλον όμως δεν φοβούνται γιατί είναι παγκοσμίως γνωστό πως θα προτιμούσαν να αυτοκτονήσουν με γαριδάκια παρά να συνεννοηθούν για μια μετεκλογική συνεργασία.
Κακά τα ψέματα. Οι απαιτήσεις για “δηλώσεις νομιμοφροσύνης” απευθύνονται κατά κύριο λόγο προς τον Σαμαρά, με στόχο να τσαλακώσουν το ηγετικό του προφίλ και να στρέψουν τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του προς τα άλλα κόμματα ή ακόμα καλύτερα προς την αποχή. Διότι αν οι δανειστές άφηναν το εκλογικό σώμα στην ησυχία του, ο Σαμαράς αυτή τη στιγμή (πόσο μάλλον μετεκλογικά) θα κρατούσε όλους τους άσσους στο τραπέζι.

Το ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πέφτει (δημοσκοπικά) λιπόθυμο στο πέμπτο σκαλί, όμως δεν είναι μια “τελειωμένη ιστορία” όπως ονειρεύονται κάποιοι βιαστικοί . Οι διαδικασίες για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ θα καταλήξει σε πρόσωπο που θα αμφισβητηθεί πολύ λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε. Το ίδιο συνέβη και με τον κ.Παπανδρέου για τον οποίο όσα και να του έσυραν, ”τα πήρε το σφουγγάρι” μετά την ανάδειξή του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ένας πολιτικός οργανισμός με βαθύτατες ρίζες στην κοινωνία. Έχει εδραιώσει τρόπο σκέψης και δράσης που δεν ξεριζώνεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Πάντα θα διαθέτει πιστούς σε καίριες θέσεις της κεντρικής και περιφερειακής διοίκησης. Στελέχη με όρεξη, δύναμη και επαρκή δικτύωση για να αναστείλουν οποιαδήποτε απόπειρα που θα τάραζε το κρατικίστικο –  νταβατζίδικο σύστημα εξουσίας που γνωρίζουν και τους εξυπηρετεί.

Η Αριστερά

Το αξιοπερίεργο με την ηγεσία της αριστεράς είναι ότι, ακόμη και τούτη την ύστατη στιγμή της τέλειας καταστροφής, παρά την πρωτοφανή (δημοσκοπική) ενίσχυσή της, εμμένει στον δογματικό κατακερματισμό της. Προτιμά τις ξεχωριστές πορείες, τα ανεπίκαιρα συνθήματα και την άνευ πρακτικής αξίας συνθηματολογία. Ενώ ο ιστορικός τους ρόλος, η λύση δηλαδή στη πολιτική μιζέρια της είναι ένα κλικ πιο δίπλα: Να αναλάβουν επιτέλους την ουσιαστική πολιτική προστασία ενός εκατομμυρίου ανέργων του ιδιωτικού τομέα και των συνολικά τριών εκατομμυρίων Ελλήνων που ζουν στα όρια της φτώχειας. Και να το κάνουν χωρίς να λογαριάζουν τις αναπαυτικές τους καρέκλες, τα δωρεάν αυτοκίνητα και τα iPhones που ίσως χάσουν.
H ηγεσία της ελληνικής αριστεράς δεν ενδιαφέρεται συστήσει έναν ρεαλιστικό πολιτικό πόλο εξουσίας, παρά το ότι εάν το έκαναν, στο μετεκλογικό τραπέζι θα κάθονταν σε ρόλο συντονιστή και όχι τροχονόμου των ψήφων διαμαρτυρίας. Όμως πάω στοίχημα ότι δεν θα το κάνουν, που να γκρεμιστεί ο ουρανός και να βρέξει κομμάτια μπλε πάγου.
Ειδικά για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εντύπωση προκαλούν οι κουλτουριάρικες προτεραιότητές της. Κανείς δεν κατάλαβε την άκαιρη εμμονή της για τζαμί στο Βοτανικό. Προ ετών, τέτοιες λαϊκίστικες τακτικές οριοθετούσαν επιτυχώς τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, την βλαχαδερή αριστερά που δεν φορά magenda φουλάρια, κίτρινες τιράντες και panama καπέλα.
Τώρα πλέον αυτοί οι εξυπνακισμοί θυμίζουν τον Νασρεντίν που έριχνε ψίχουλα στην εξώπορτά του. Όταν ρώτησαν, τι κάνεις εκεί; Απάντησε, διώχνω τις τίγρεις. Μα, ποιες τίγρεις; του λένε, δεν υπάρχουν πια τίγρεις εδώ. Και ο Χότζας απάντησε: Είδες πόσο αποτελεσματικό όπλο είναι; Οι τίγρεις εξαφανίζονται! Και ο νοών νοείτω…

Ο ΛΑ.Ο.Σ.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. πέφτει όπως αναμενόταν στην 6η θέση (δημοσκοπικά) αφού ο κ. Καρατζαφέρης και οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν ισορροπιστές μεν, αλλά χωρίς ταλέντο. Ο Συναγερμός απώλεσε κάθε ίχνος σοβαρότητας, όχι όταν πήγε λαχανιασμένο να συνυπογράψει το αδιάβαστο Μνημόνιο, αλλά πολύ νωρίτερα, όταν τα στελέχη του περιφέρονταν στις εκδηλώσεις και στα βαφτίσια σαν τον Μαυρογιαλούρο του Σακελάριου τάζοντας φρεγάτες και παπόρια “μόλις πάρουμε την εξουσία”.
Μόλις τους δόθηκε η ευκαιρία, επιβεβαίωσαν τον Αγγλικό αφορισμό “Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού, τόσο πιο πολύ φαίνεται ο κώλος της” (Higher a Monkey Climbs, More You Can See His Butt)

Η Νέα Δημοκρατία

Η δημοσκόπηση της VPRC, επιβεβαιώνει ότι η ΝΔ κρατάει σταθερή πορεία συντηρώντας την όποια εκλογική της επιρροή. Όμως με τον αμφίσημο πολιτικό της λόγο (αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο σύρθηκε στην “κυβερνητική συνεργασία”) έχασε την ευκαιρία να εδραιώσει ρεύμα σαρωτικής εκλογικής νίκης. Και αυτό αποτυπώνεται στα ποσοστά της.
Η ΝΔ στον ελάχιστο πολιτικό χρόνο που της απομένει μπορεί να κρατήσει ψηλά τις ελπίδες της, αρκεί να μην παρασυρθεί σε υπογραφή προεκλογικών γραμματίων με τους συνδικαλιστές πολυτελείας που την πολιορκούν.
Στον ίδιο (ελάχιστο) πολιτικό χρόνο που απέμεινε, οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες τέτοιες που να δικαιολογούν τον τίτλο του έσχατου κόμματος εξουσίας. Για το καλό όλων μας.
Οφείλει να απορρίψει το τελευταίο τελεσίγραφο της Τρόικας και απ’ αυτά που ζητούν να ενσωματώσει στο ήδη επεξεργασμένο πρόγραμμά της όσα έχουν αξία. Διότι δεν είναι για τα σκουπίδια όλα όσα ζητάει η Τρόικα και αυτό οφείλει να το ομολογήσει δημοσίως η ΝΔ. Μετά, να πει “enough με τις υπογραφές – επ’ αυτού του προγράμματος δεσμεύομαι και πάμε σε εκλογές, διαφορετικά πάμε σπίτι να φάμε, εγώ βαρέθηκα να παίζω”.
Κακά τα ψέματα. Όσο καθυστερούν οι εκλογές, τόσο η ΝΔ είναι υποχρεωμένη να συζητά“και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ”. Άλλωστε πάντα αυτός ήταν ο στόχος της “κυβερνητικής συνεργασίας”: Η φθορά της ΝΔ, η απαξίωση των εκλογικών διαδικασιών και η εδραίωση της πεποίθησης ότι “όλοι ίδιοι είναι, δεν έχουν νόημα οι εκλογές”. Και αυτό το τελευταίο είναι ησημαντικότερη επιτυχία των δανειστών μας.
Αν συνεχιστεί λοιπόν αυτό το βιολί, η ΝΔ θα συρθεί σε έναν φωνακλάδικο πλην προσεκτικό προεκλογικό αγώνα προκειμένου να μην θιγεί ούτε ο χωροφύλαξ, ούτε ο αστυφύλαξ. Σε ντεμοντέ πολιτικές δηλαδή, που θα απογοητεύσουν δια παντός το φιλύποπτο και εν πολλοίς εκνευρισμένο εκλογικό σώμα.

Του ανταποκριτή μας,
Jack BauerWashington D.C.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.