Έφυγε το ΡΤΚ, έφυγε το κάλυμμα της κατοχής

Η εφημερίδα που εκδίδω εδώ και 12 χρόνια, πρώτα η Αβρούπα και μετά η Αφρίκα, αναφερόταν συνεχώς στην 'Αγκυρα ως συνομιλητή από την πρώτη κιόλας μέρα της κυκλοφορίας της. Επειδή θεωρεί πως αυτά τα εδάφη βρίσκονται υπό τη δική της κατοχή και διοίκηση. Δεν αναφερόταν ως συνομιλητή της στη διοίκηση της ΤΔΒΚ που είναι η μαριονέτα της ('Αγκυρας). Ό,τι γινόταν εδώ ζητούσαμε από την 'Αγκυρα να λογοδοτήσει γιΆ αυτό, διότι χωρίς τη συναίνεση ή τη διαταγή της 'Αγκυρας δεν μετακινείτο καμία απολύτως πέτρα από τη θέση της εδώ. Όπως συμβαίνει σε κάθε κατεχόμενη χώρα, είχαν και αυτοί συνεργάτες εδώ. Εφάρμοζαν τις οδηγίες που έρχονταν από την 'Αγκυρα.

Ήταν βεβαίως και αυτοί ένοχοι, αλλά δεν θα μπορούσαν να είναι εκείνοι οι ουσιαστικοί μας συνομιλητές. Αν τους αποδεχόμασταν αυτούς ως συνομιλητές πρώτου βαθμού, θα είχαμε αποδεχτεί ότι υπάρχει μια πραγματική κυβέρνηση εδώ και όχι κυβέρνηση μαριονέτα. Θα πέφταμε και εμείς όπως όλοι στην πλάνη περί ύπαρξης ενός ανεξάρτητου και κυριάρχου κράτους της ΤΔΒΚ. Δυστυχώς, στην πλάνη αυτή έπεσαν και ορισμένοι στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Όταν ανήλθε στη διοίκηση ο Ταλάτ και το κόμμα του το ΡΤΚ. Έπεσαν σε αυτή την πλάνη τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο ΔΗΣΥ. Δεν δίστασαν να προβούν σε ενέργειες σάμπως και είχαν γίνει δημοκρατικές εκλογές στο βορρά, άρθηκε η κατοχή της Τουρκίας και οι Τουρκοκύπριοι απέκτησαν την ελεύθερή τους βούληση. Έπληξαν πολύ το στόχο για ενωμένη Κύπρο αυτές οι ενέργειες. Δεν μπόρεσαν να δουν ότι το ΡΤΚ ήταν απλά ένα κάλυμμα για την κατοχή.
Όταν αρχίσαμε την κυκλοφορία της εφημερίδας μας, στη διοίκηση υπήρχε η διοίκηση του κόμματος του Έρογλου, το ΚΕΕ. Και εδώ παιζόταν ακόμη ένα παιχνίδι δημοκρατίας, κυβέρνησης. Οι αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες ακούγονταν κατά του ΚΕΕ μονάχα, όχι κατά της 'Αγκυρας. Εκείνοι που διοργάνωναν εκδηλώσεις πήγαιναν στη βουλή, όχι στην πρεσβεία. Κανείς δεν ζητούσε από την 'Αγκυρα να λογοδοτήσει. Όλοι συμπεριφέρονταν σαν να υπήρχε εδώ μια πραγματική κυβέρνηση και ένα πραγματικό κράτος δικαίου. Αγνοούσαν ακόμη και το στρατιωτικό καθεστώς. Αυτού του είδους οι εκδηλώσεις που αφορούσαν οικονομικά αιτήματα, δεν ωφελούσαν σε τίποτα άλλο από τη νομιμοποίηση της διοίκησης της ΤΔΒΚ και να αποτελούν κάλυμμα της κατοχής της Τουρκίας στο νησί. Δηλαδή, ικανοποιούσε την 'Αγκυρα το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα και οι οργανώσεις κατέβαιναν στους δρόμους με οικονομικά αιτήματα και δεν πρόβαλλαν καμία οικονομική απαίτηση. Όταν για πρώτη φορά εμείς αρχίσαμε να θεωρούμε υπεύθυνη την 'Αγκυρα για όλα αυτά, έγινε χαλασμός κόσμου. Οι στρατιωτικές δυνάμεις, που βρίσκονταν στο παρασκήνιο, σάστισαν μπροστά σε αυτή την αντιπολίτευση στην οποία δεν ήταν συνηθισμένες και φορώντας τις αρβύλες τους κατέβηκαν στο γήπεδο. Προσπάθησαν να μας φιμώσουν συλλαμβάνοντάς μας, βάζοντάς μας βόμβες και απειλώντας μας καθημερινά με θάνατο. Από την άλλη μάς συκοφαντούσε και το ΡΤΚ, για το οποίο θέσαμε πολύ ψηλά τον πήχη της αντιπολίτευσης και δεν μπόρεσε να περάσει τον πήχη αυτό. Πρώτα προσπάθησαν να μας τραβήξουν στη δική τους γραμμή. Προσπάθησαν να απαλλάξουν την 'Αγκυρα από το να αποτελεί στόχο μας, ρωτώντας μας «γιατί δεν αγγίζετε καθόλου το ΚΕΕ;» Μας πίεζαν να παίξουμε και εμείς το παιχνίδι της κυβέρνησης όπως οι ίδιοι. Όταν δεν τα κατάφεραν, χάραξαν μιαν άλλη στρατηγική σε συνεργασία με το στρατό, και μας ανακήρυξαν «εφημερίδα του βαθέως κράτους». Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανηθικότητα του ΡΤΚ κάτω από τη διοίκηση των Ταλάτ και Σογιέρ.
Ο Ταλάτ και το ΡΤΚ, που τοποθετήθηκαν στη διοίκηση ως αντάλλαγμα των μεγάλων υπηρεσιών που προσέφεραν στην 'Αγκυρα, αποτέλεσαν το κάλυμμα την κατοχής στο νησί ενώ λουστράρισαν και το υφιστάμενο στάτους κβο. Προσπάθησαν να δώσουν στην ΤΔΒΚ την εικόνα ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους κατά την περίοδο αυτή. Έκλεισαν το στόμα όσων μιλούσαν για κατοχή. Τους αποκάλεσαν προβοκάτορες. Δεν άφησαν κανέναν να θίξει την 'Αγκυρα. Σε κάθε ευκαιρία οι Ταλάτ και Σογιέρ έλεγαν «δεν παίρνουμε οδηγίες από την 'Αγκυρα» και προσπαθούσαν να ενισχύσουν την εντύπωση ότι διοικούμε τον εαυτό μας εδώ. Έτσι με αυτούς η 'Αγκυρα ανέπνευσε πιο άνετα. Και κατά την περίοδο αυτή μετέφερε στο νησί ακόμη περισσότερο πληθυσμό. Κατά την περίοδο αυτή άρχισε η φούρια με τα μαθήματα κορανιού, τα τζαμιά, τις σημαίες και τα μνημεία. Αλλά τώρα δεν έλεγε τίποτα γιΆ αυτά το ΡΤΚ, που προηγουμένως χάλαγε τον κόσμο λέγοντας ότι «δεν έχουμε πολιτική βούληση». Διότι αυτό, δηλαδή το ΡΤΚ, ήταν στην κυβέρνηση. Αν η διοίκηση του ΡΤΚ λόγω της απληστίας της δεν έκανε θάλασσα τα πάντα εδώ, η 'Αγκυρα δεν θα επέτρεπε να χάσει τις εκλογές το κόμμα αυτό.
Με την απομάκρυνση του ΡΤΚ από τη διοίκηση βγήκαν όλα ξανά στην επιφάνεια. Φάνηκε το πρόσωπο της 'Αγκυρας. Έφυγε το ΡΤΚ. Έφυγε το κάλυμμα. Πλέον όλοι μπορούν να δουν καθαρά ότι έχει αφαιρεθεί από την κοινότητά μας η πολιτική της βούληση. Και μπορούν να το γράφουν αυτό. Αλλά ακόμη δεν μπορούν να πουν ότι είμαστε υπό κατοχή. Δεν τους κάνει η καρδιά. Θα μπορέσουν όμως.

Κωδικός άρθρου: 886322
ΠΟΛΙΤΗΣ - 24/07/2009, Σελίδα: 13