28/2/17

Και τώρα τι κάνουμε; Να θωρακίσουμε το δίκαιό μας για τη διακοπή των συνομιλιών από Ακιντζί

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ
Αυτές τις μέρες ακούονται ορισμένες πολύ εντυπωσιακές δηλώσεις. Για παράδειγμα ότι τάχα οι τρίτοι κατανοούν τις θέσεις μας και το πού ανήκει η ευθύνη για τη διακοπή των συνομιλιών. Μακάρι να είναι έτσι. Αλλά αφού έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί σιωπούν;
Γιατί η Γραμματεία του Ο.Η.Ε. δηλώνει ότι περιμένει ενημέρωση από τον κ. Άιντα; Και τι εμποδίζει τον κ. Άιντα να την ενημερώσει; Θα πει κάποιος ότι άλλο το δίκαιο του αδύνατου και άλλο του ισχυρού. Ορθόν. Αλλά αν γίνει αποδεκτή αυτή η λογική, χάσαμε από χέρι και από χρόνια. Τι θα γινόταν αν τη στάση Ακιντζί τηρούσε ο Νίκος Αναστασιάδης;  Με τη λογική του δικαίου του αδύνατου θα τον σταύρωναν. Θα είχαμε δηλώσεις και αρθρογραφίες από Κύπρο ώς την ιστοσελίδα... Politico. Θα ζητούσαν τη σταύρωση από Τουρκία ώς ΗΠΑ και από Ευρώπη ώς Κύπρο.

Αν και εφόσον έτσι έχει το διεθνές ισοζύγιο δυνάμεων περί Κύπρου, και έτσι έχει, τότε πού στηριζόταν για δύο χρόνια η μεγάλη αισιοδοξία για αίσιο τέλος στις συνομιλίες;  Να θυμίσω ότι ορισμένοι ανέμεναν λύση από το 2015, ώς το τέλος του 2015.  Άντε ώς την άνοιξη του 2016, μετά το μετέθεσαν ώς το τέλος του 2016 και μετά το μέγιστο αρχές του 2017. Τι δεν υπολόγισαν σωστά; Αυτό πρέπει να αξιολογηθεί όχι για σκοπούς επίκρισης αλλά για να μην επαναληφθούν οι ίδιες λανθασμένες εκτιμήσεις. Γιατί είναι στη βάση των όποιων εκτιμήσεων που διενεργούνται τα όποια βήματα, ενέργειες και μέτρα.

Αν, από την άλλη, όλα αυτά τα αναμέναμε, όπως τώρα ισχυρίζεται η επίσημη ελληνοκυπριακή πλευρά, τι μέτρα πρόληψης πήραμε; Τι μέτρα πρόληψης πήραμε ακόμα και την υστάτη για να προλάβουμε την τουρκική προπαγάνδα μετά την αχρείαστη απόφαση της Βουλής για το δημοψήφισμα του 1950 για την Ένωση;  Δυστυχώς είμαστε σχεδόν πάντα επιμηθείς, είτε λόγω λανθασμένων εκτιμήσεων είτε λόγω μεγάλης ευπιστίας.

Επιπρόσθετα θα ισχυριστώ ότι ο τρόπος που λήφθηκαν αποφάσεις στο γνωστό δείπνο των δύο ηγετών, η λογική που προχώρησαν οι διαδικασίες χωρίς να τηρούνται αυτά που ομόφωνα η ελληνοκυπριακή πλευρά θεωρούσε ως απαραίτητα προαπαιτούμενα για να προχωρά στο κάθε επόμενο βήμα έκτιζαν άλλες εντυπώσεις και διαθέσεις στην τουρκική πλευρά. Η βιασύνη να καθορισθεί η Γενεύη χωρίς επαρκή προετοιμασία ναι μεν έφερε την Τουρκία μπροστά στη δυσκολία να τοποθετηθεί στο θέμα Εγγυήσεις και Ασφάλεια αλλά...

Υπάρχουν ορισμένα «αλλά» δυστυχώς. Πρώτο και κυριότερο, για μας, την ελληνοκυπριακή πλευρά αλλά την Κύπρο και τον λαό της στο σύνολό του δεν είναι αρκετό να δυσκολεύεται η Τουρκία. Ούτε ακόμα να της κατανεμηθούν ευθύνες, αν αυτό γίνει κατορθωτό. Αρκετό και αποτελεσματικό είναι να οδηγηθούν τα πράγματα σε πορεία λύσης αρχών. Μόνο αυτό είναι ικανοποιητικό. Και ένα δεύτερο «αλλά», το οποίο λέει ότι η Τουρκία, αφού γνώριζε αυτή τη δυσκολία στο θέμα Εγγυήσεις και Ασφάλεια, γιατί βιαζόταν και μαζί ο κ. Άιντα, για τον άμεσο καθορισμό της διάσκεψης της Γενεύης;

Ηθελαν άραγε να βρεθούν στη γωνιά;  Βιαζόταν η Τουρκία να οδηγηθεί η ίδια σε  αδιέξοδο; Γιατί αυτός είναι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης. Ότι δηλαδή η Τουρκία οδηγήθηκε σε αδιέξοδο. Ετσι έχουν τα πράγματα ή μήπως η Τουρκία άλλα ανάμενε στη Γενεύη, γι΄ αυτό και εκνευρίστηκε τόσο πολύ από τη στάση του Έλληνα ΥΠΕΞ; Προφανώς η Τουρκία, κατά τη γνώμη μου, ανέμενε άλλη στάση από την ελληνοκυπριακή και ελληνική πλευρά στο θέμα εγγυήσεις, στρατεύματα, ασφάλεια και εκεί όντως βρέθηκε σε αμηχανία και αδιέξοδο. Εξού και η αγενής και προκλητική συμπεριφορά του Τούρκου ΥΠΕΞ απέναντι στον κ. Γιούνκερ. Του Τούρκου ΥΠΕΞ που θεωρείτο ώς εκείνη τη στιγμή μια φωνή σχετικά διαλλακτική στους κόλπους της τουρκικής ηγεσίας.

Η Τουρκία ανέμενε να συναντήσει η ελληνοκυπριακή πλευρά και η Ελλάδα τις απαιτήσεις της, στα τρία αυτά θέματα, κάπου στο μέσον. Και δυστυχώς αυτή η εντύπωση οικοδομήθηκε από δηλώσεις, τοποθετήσεις και αρθρογραφίες στους κόλπους της ελληνοκυπριακής πλευράς. Ακόμα και από τα πλέον επίσημα χείλη. Και φτάσαμε στο σημείο όπου τόσο στη Γενεύη όσο και τώρα στον δικοινοτικό διάλογο, η τουρκική αδιαλλαξία ανεδείχθη σε όλο της το μεγαλείο. Μαζί για μια ακόμα φορά η απροθυμία του διεθνούς παράγοντα να την πιέσει ουσιαστικά.  Και τώρα τι κάνουμε;

>Πρώτον, εξάγουμε τα ορθά συμπεράσματα από τα ανάλογα παθήματα.

>Δεύτερον, επειδή το Κυπριακό θα λυθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων του δικοινοτικού διαλόγου η εσωτερική πτυχή και η ουσία του, δηλαδή στρατεύματα, εγγυήσεις, ασφάλεια σε διεθνή διάσκεψη, ενεργούμε προς την κατεύθυνση επανέναρξης των συνομιλιών. Επανέναρξης όμως στη βάση των προαπαιτούμενων που ομόφωνα έθεσε η ελληνοκυπριακή πλευρά.

>Τρίτον, εκστρατεία διαφώτισης στο εξωτερικό για τους λόγους που έχουν διακοπεί οι συνομιλίες αλλά και μέσα στους Τουρκοκύπριους.

>Τέταρτον, προσπάθεια διαμόρφωσης ελάχιστης κοινής θέσης απέναντι στην αρνητική αυτή εξέλιξη στους κόλπους της ελληνοκυπριακής πλευράς.

Πρέπει να δράσουμε άμεσα. Πρέπει να θωρακίσουμε το δίκαιό μας για τη διακοπή των συνομιλιών και να ανοίξουμε δρόμο προς τα μπρος.

Πηγή: Μ. Ιγνατίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.