26/2/17

"Η πολιτική της λιτότητας τελείωσε"


Σε μια πρόσφατη συζήτηση ένας συνοδοιπόρος για να αποδείξει ότι πλέον και η Ευρώπη απομακρύνεται από την “πολιτική της λιτότητας” παρατήρησε ότι σύμφωνα με πολύ πρόσφατο άρθρο στο Guardian ο Dijsselbloem είπε: “There will be a change in the policy mix, if you will, moving, perhaps, away from austerity and putting more emphasis on deep reforms.” (Δηλ. είπε ο επικεφαλής του Eurogroup ότι θα υπάρξει ίσως μια μετακίνηση προς ένα νέο μείγμα πολιτικής που θα είναι μακριά από λιτότητα και θα δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις βαθιές μεταρρυθμίσεις. - Εδώ η πρωτότυπη πηγή https://www.theguardian.com/…/greece-stand-off-over-86bn-ba… ) - Γενικά γίνεται πολύ κυβερνητική προπαγάνδα ότι τώρα και οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν τι λάθος ήταν η πολιτική της λιγότητας και απομακρύνονται από αυτή.
Λοιπόν, τα μνημονιακά προγράμματα πάντα έχουν δυο τύπους μέτρων:

Πρώτον τα δημοσιονομικά μέτρα με στόχο να εξαλειφθεί ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός (ο Καραμανλής το 2007-2009 αύξησε τις κρατικές δαπάνες για μισθούς και κοινωνικές παροχές κατά 20 δις το χρόνο τινάζοντας την μπάνκα στον αέρα και καθιστώντας αναπόφευκτο το ξεφούσκωμά τους), και μετά για να υπάρχει επαρκές πρωτογενές έλλειμμα για να σταματήσει να αυξάνεται το δημόσιο χρέος και κάποια στιγμή να αρχίσει να μειώνεται. Αυτό το πρώτο μέρος του μνημονίου εν πολλοίς το εφαρμόσαμε διότι δεν υπήρχε εναλλακτική (δεν μας έδιναν τα χρήματα για να μην το εφαρμόσουμε). Αλλά και αυτό το κάναμε θεόστραβα, δηλ. αντί κυρίως να μειώσουμε δαπάνες όπως μας ζητούσαν (το πρώτο μνημόνιο π.χ. δεν προέβλεπε καμία αύξηση άμεσου φόρου όπως είναι ο της ακίνητης περιουσίας) οι κυβερνήσεις μας κυρίως αύξησαν φόρους καθώς υπολόγισαν ότι το πολιτικό κόστος θα ήταν μικρότερο. 
Έτσι επί Σαμαρά πληρώσαμε σημαντικά υψηλότερο μερίδιο του εισοδήματός μας σε φόρους συγκριτικά με ότι ίσχυε επί Παπανδρέου, και επί Τσίπρα ακόμα υψηλότερο. (Βγάζει μάτι αυτό το γράφημα για την εξέλιξη των κρατικών δαπανών και εσόδων πριν και μετά την κρίση http://bit.ly/kratika-esoda-exoda ). 

Αυτή η επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων είναι ένας από τους λόγους που συνεχίζει να διαλύεται ο παραγωγικός ιστός της χώρας μας. Και έτσι παρά τα περί "λιτότητας" καταλήξαμε το 2015 να πληρώνουμε σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ για μισθούς και κοινωνικές παροχές απ' ότι το 2006.
Δεύτερον, το μνημόνιο ορίζει τις λεγόμενες δομικές μεταρρυθμίσεις. Πρόκειται για μέτρα που έχουν ως στόχο την διόρθωση των στρεβλώσεων που δεν αφήνουν την οικονομία μας να αναπτυχθεί (με τα πολλαπλά και μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας κανονικά η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ένα από τα πλουσιότερα κράτη της Ευρώπης). Αυτά τα μέτρα είναι τα πιο σημαντικά, διότι αν δεν αναπτυχθεί η οικονομία μας τότε θα συνεχίσουμε να βουλιάζουμε καθώς ακόμα και σήμερα ζούμε πέραν των δυνατοτήτων μας (έχουμε αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών). Τέτοια μέτρα αποσκοπούν στην μείωση της γραφειοκρατίας/διαφθοράς (εδώ π.χ. έχουμε το μέτρο ελέγχου του πόθεν έσχες 200 εφοριακών το χρόνο, ένα απλό μέτρο που συμφωνήσαμε το 2010 αλλά που καμία από τις κυβερνήσεις μας Παπανδρέου-Σαμαρά-Τσίπρα προσπάθησε να εφαρμόσει αποδεικνύοντας την σήψη του συστήματος), στην επιτάχυνση της δικαιοσύνης, στον εκσυγχρονισμό των κρατικών μηχανισμών, στην εξάλειψη των συντεχνιακών προνομίων (φόροι υπέρ τρίτων, κλειστά επαγγέλματα, εγγυημένα κέρδη, αναγκαστικές υπηρεσίες), τον εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας (για τις απολύσεις, συνδικάτα, ελάχιστους μισθούς, ευελιξία πρόσληψης), του αλλά και μέτρα για την κοινωνική προστασία που επίσης είναι απαραίτητα για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα), κοκ. Είναι εδώ που διαδοχικές κυβερνήσεις καθυστέρησαν. Επί Παπανδρέου τουλάχιστον εφαρμόστηκαν μια σειρά σημαντικών δομικών μεταρρυθμίσεων, όμως επί Σαμαρά και του Τσίπρα πρακτικά καμία. Υπολογίζεται ότι έχουμε εφαρμόσει λιγότερο του 30% των δομικών μεταρρυθμίσεων που έχουμε συμφωνήσει από το 2010 μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας να συνεχίζει να βουλιάζει. Σήμερα στις λίστες ανταγωνιστικότητας αλλά και επιχειρηματικού περιβάλλοντος η Ελλάδα δεν βρίσκεται απλώς τελευταία στην Ευρώπη και πίσω από γείτονες όπως Βουλγαρία και Τουρκία, αλλά βρίσκεται πίσω από πληθώρα κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. (Κατά τα άλλα για τα χάλια μας φταίει ο κακός Σόιμπλε και οι ακραίοι κύκλοι της Ευρώπης).
Ο στόχος δε του μνημονίου είναι σαφής: Να μην θέτει η Ελλάδα σε κίνδυνο την σταθερότητα της ευρωζώνης (αυτός ο στόχος έχει επιτευχθεί) και να σταθεροποιήσει η Ελλάδα την οικονομίας της έτσι ώστε να αρχίσει η ανάπτυξη (αυτός ο στόχος έχει επιτευχθεί στα άλλα τέσσερα κράτη με μνημόνιο αλλά όχι στην Ελλάδα – εδώ λόγω αντιμνημονίου πάμε σαν τον κάβουρα).
Λοιπόν ο Dijsselbloem είπε το αυτονόητο, και δεν χρειαζόταν να το διαβάσουμε στις εφημερίδες. Πράγματι οι δημοσιονομικοί στόχοι εν πολλοίς έχουν επιτευχθεί (ήδη το 2014 είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα αλλά μετά φέραμε στην εξουσία μια κυβέρνηση άσχετων και ανόητων που γύρισαν τα πράγματα προς το χειρότερο). Άρα αυτό που απομένει από εδώ και πέρα είναι κυρίως να εφαρμόσουμε δομικές μεταρρυθμίσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα πονέσουμε (και θα πονέσουμε πολύ) όταν αναγκαστικά θα εφαρμόζονται τα επόμενα χρόνια τα δημοσιονομικά μέτρα που θα αποδώσουν 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα από το 0,5% που ήταν ο στόχος το 2016. Και θα πονέσουμε πολύ όχι διότι ο στόχος του 3,5% είναι πολύ υψηλός, αλλά διότι το 2015 η οικονομία μας αντί να μπει σε τροχιά ανάπτυξης μπήκε σε τροχιά ύφεσης – ως επίπτωση του ότι εμείς φέραμε στην εξουσία τους ανόητους αυταπατημένους που ήθελαν να παίξουν σκληροί διαπραγματευτές. Το επιπλέον κόστος που μας φόρτωσε η πρώτη φορά αριστεροδεξιά είναι 100 δις, που σημαίνει 30.000 ευρώ ανά ελληνική οικογένεια. Να είμαστε σίγουροι ότι αυτά τα χρήματα θα τα πληρώσουμε ότι και να διαβάζουμε στις εφημερίδες. Εκτός αν φύγουμε από το ευρώ οπότε θα πληρώσουμε πολύ περισσότερα.
Διανέλος Γεωργούδης, μέλος της Εθνικής Επιτροπής της Δημιουργία Ξανά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.