11/9/18

Βαθαίνει το «σχίσμα» Μόσχας – Φαναρίου

Σε σφοδρή «ιερή» σύγκρουση οδηγούνται πλέον οι σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το Πατριαρχείο Μόσχας για το θέμα της παραχώρησης αυτοκεφαλίας από το Φανάρι στην Εκκλησία της Ουκρανίας. Μετά και την απόφαση, την περασμένη Παρασκευή, του Οικουμενικού Πατριαρχείου να ορίσει ως εξάρχους του στο Κίεβο δύο μητροπολίτες για να προετοιμάσουν τη διαδικασία απονομής αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας, το Πατριαρχείο Μόσχας απάντησε με μια οργισμένη ανακοίνωση.
Κατηγόρησε το Φανάρι και προσωπικά τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι προβαίνουν σε «κατάφωρη παραβίαση των κανόνων της Εκκλησίας» και πως οι ενέργειές τους απειλούν την ενότητα της Ορθοδοξίας, προσθέτοντας μάλιστα ότι η Μόσχα «θα απαντήσει το νωρίτερο δυνατό».
Ουσιαστικά το Πατριαρχείο Μόσχας βλέποντας ότι το Φανάρι δεν μένει στα λόγια αλλά προχωράει άμεσα τις διαδικασίες της αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας με τον διορισμό ιεραρχών στο Κίεβο, αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση και μάλιστα με επίσημο τρόπο, μ» ένα σκληρό ανακοινωθέν από την Ιερά Σύνοδό του προχθές.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο πάντως επιμένει στην απόφασή του για παραχώρηση της αυτοκεφαλίας, τονίζοντας πως ήδη η διαδικασία έχει τεθεί σε εφαρμογή με τον διορισμό και των εξάρχων και πως δεν απειλεί αλλά ούτε απειλείται. Διαμηνύει δε στη Μόσχα, όπως άλλωστε είχε επισημάνει στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ο μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, ότι ο «Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το αποκλειστικό προνόμιο να χορηγεί τη λεγόμενη «Αυτοκεφαλία», δηλαδή τη δυνατότητα μια τοπική Εκκλησία να είναι αυτοδιοικούμενη και να εκλέγει τον προκαθήμενό της».
Ακολούθως τη σκυτάλη των ρωσικών αντιδράσεων πήρε την ίδια μέρα ο υπεύθυνος εξωτερικών σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, ο οποίος με συνέντευξή του σε ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο αλλά και με δήλωσή του έδωσε ξεκάθαρο στίγμα για τον «ιερό» πόλεμο Μόσχας – Φαναρίου που πρόκειται – όπως όλα δείχνουν – να ακολουθήσει.
Ο Ιλαρίων όχι μόνο ανεβάζει ακόμη περισσότερο τους τόνους της αντιπαράθεσης, αλλά απειλεί με αντίποινα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αν τελικώς εγκατασταθούν στο Κίεβο οι έξαρχοι του Φαναρίου, ο μητροπολίτης Παμφίλου Δανιήλ από την Αμερική και ο επίσκοπος Εντμοντον Ιλαρίων από τον Καναδά. «Αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν επανεξετάσει την απόφασή του θα αναγκαστούμε να σκεφτούμε μέτρα αντιποίνων, τα οποία συζητάμε στη Ιερά Σύνοδο».
Αντίποινα. Στο ερώτημα μάλιστα τι θα συμβεί αν τελικά το Φανάρι επιμείνει να παραχωρήσει αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ ξεκαθαρίζει πως η Μόσχα δεν θα την αποδεχθεί και δεν έχει άλλη επιλογή από το «να διακόψει την κοινωνία με την Κωνσταντινούπολη». Ομως ο Ιλαρίων δεν περιορίζεται σε αυτό, αλλά επιτίθεται με ιδιαίτερα προσβλητικό τρόπο στο πρόσωπο του Βαρθολομαίου συμπληρώνοντας πως τότε «ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν θα έχει πλέον το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται ως ο ηγέτης 300 εκατομμυρίων ορθοδόξων, αφού οι μισοί δεν θα τον αναγνωρίζουν. Με τις πράξεις του στην πραγματικότηα χωρίζει την Ορθοδοξία».
Σε άλλο σημείο δε ο Ιλαρίων κατηγορεί την Κωνσταντινούπολη για «μονόλογο» και πως αναμειγνύεται με «κυνικό και επιθετικό τρόπο» στα εσωτερικά άλλης Εκκλησίας. Και αυτό – λέει- «οδηγεί όχι μόνο σε αδιέξοδο, αλλά και δημιουργεί απειλή Σχίσματος στην Ορθοδοξία». Υπενθυμίζεται ότι το Πατριαρχείο Μόσχας δεν θέλει επ» ουδενί λόγω να προχωρήσει η αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, καθώς θα χάσει από την επιρροή του ένα ποίμνιο 40 εκατομμυρίων πιστών. Θεωρεί ως μόνη κανονική Εκκλησία «την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας, και τις άλλες Εκκλησίες που υπάρχουν στην Ουκρανία σχισματικές.
Πηγή: in.gr

2 σχόλια:

  1. Ἡ κατασκευή τῆς "Οὐκρανίας" - ὅπως λέμε κατασακευή τῆς "Μακεδονίας" τῶν Σκοπίων καί τῶν πέριξ αὐτῶν!

    Ἡ κατασκευή τῆς "Οὐκρανίας"
    μέ χωριστή ἀπό τά Ρωσσικά "οὐκρανική γλῶσσα"(κατασκευασμένη τεχνητῶς ὅσο περισσότερο γινόταν),
    μέ χωριστή "οὐκρανική ἐθνική συνείδηση" μετά ἀπό τρεῖς γενιές κουμουνιστικῆς ἐξουσίας καί ἐκπαιδεύσεως,
    μέ ἀποκορύφωμα τῶν ἀλλοιώσεων τῆς διδασκαλίας τῆς ἱστορίας ἐπί τό ἀντιρωσσικόν, τήν περίοδο τῶν 20 χρόνων μετά τήν πτώση τοῦ κουμουνισμοῦ,
    καί μέ πραγματική βάση γιά ὅλα αὐτά, τήν μή ρωσσική περιοχή τοῦ 20% τῆς σημερινῆς Ὀὐκρανίας", τήν ὁμιλοῦσα γερμανικά ἤ πολωνικά ἀλλά καί τήν οὐκρανική διάλεκτο τῆς ρωσσικῆς γλώσσης, καί μή ἔχουσα ἐπικρατοῦσα τήν Ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, ἀλλά κυρίως τήν προτεσταντική ἤ τήν παπική (κυρίως οὐνίτες),

    εἶναι ἡ ἴδια ἱστορία πού διαδραματίζεται γιά τήν ἀπορρόφηση τῆς Ἑλληνικότατης Μακεδονίας μας, ἀπό τά μικρότερα Σκόπια (ΠΓΔΜ).

    Πρόκειται γιά τήν ἴδια ἀκριβῶς μεθόδευση τῆς λεγομένης Δύσεως - πάλι σέ βάρος Ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ λαοῦ.
    Καί εἶναι ἀπορίας ἄξιο, τοῦτο:
    Ὁ ψύχραιμος Πούτιν,

    ἄν δέν εἶναι μέρος καί αὐτός τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων,

    γιατί ἐνώ δέν ἀποδέχεται τό σχέδιο ἐθνικοῦ της ἀκρωτηριασμοῦ,
    πού τό ἔχει ὑποστῆ ἡ Ρωσία στό ἀνατολικό 80% τῆς σήμερα λεγομένης Οὐκρανίας,
    ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἐνισχύει τό παπικό καί νεο-ἐποχήτικο σχέδιο στά Βαλκάνια ὑπέρ τῆς ψευδο-"μακεδονίας" τῆς ΠΓΔΜ καί σέ βάρος τῆς ἐθνικῆς ἀκεραιότητας τῆς Ἑλλάδος.

    Ὑποτίθεται, ὅτι ὡς σοβαρός παίκτης στίς διεθνεῖς σχέσεις, δέν θά ἐπηρεάζεται καθοριστικῶς, ἀπό τίς ἀντιρωσσικές ἀνοησίες στήν ἐξωτερική μας πολιτική τῶν Τσίπρα-Κοτζιά καί παλαιότερα τοῦ Βενιζέλου ὅσον ἀφορᾶ τήν Οὐκρανία. Συνεπῶς,
    γιατί αὐτό πού ὁ ἴδιος ζητεῖ γιά τήν Ἀνατολική Οὐκρανία νά μήν γίνῃ (ἀντιρωσσισμός κλπ), βοηθᾶ τίς ΗΠΑ, νά τό διαπράξουν ἀντίστοιχα σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος (ἀφελληνισμό τῆς ἀληθινῆς, δηλ. τῆς Ἑλληνικῆς, Μακεδονίας); Μήπως ἐνεργεῖ κυρίως ὡς σλάβος "ἐθνικιστής"-κρατιστής, καί ἄρα μόνο εἰκονικά ὡς ὀρθόδοξος χριστιανός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συνέχεια στό ἀνωτέρω κύριο σχόλιό μου.

    Φυσικά, ἀντίστοιχα ἐρωτήματα ἀναφύονται ὅσον ἀφορᾶ την ἀντιφατική στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στο θέμα τῆς οὐσιαστικά ρωσσικῆς Οὐκρανίας, πού μοιάζει πολύ, πολιτικῶς, και ὡς πρός τήν ἀντιορθόδοξη ἐπίθεση κύκλων τῆς Δύσεως κατά τῆς Ὀρθοδοξίας, με αὐτό τῆς Ἑλληνικότητας τῆς Μακεδονίας.
    Στην περίπτωση τοῦ Οἱκουμενικοῦ Πατριάρχη, βεβαίως, δεν τίθεται ἐρώτημα προτάξεως τυχόν κάποιου ἐθνικισμοῦ, ἀλλά μᾶλλον οἰκουμενισμοῦ:
    Δεν συλλαμβάνει τήν ὁμοιότητα μεταξύ ζητήματος Οὐκρανίας καί ζητήματος ψευδο-Μακεδονίας τῶν Σκοπίων, ὁμοιότητα και πολιτική και ἐκκλησιολογική,
    ἀφοῦ και στις δύο περιπτώσεις ἔχουμε ἀπόσπαση ἐδαφῶν καί πληθυσμῶν προκειμένου νά παύσουν να εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί (Ρῶσσοι Οὐκρανοί στην μία περίτπωση, καί Ἔλληνες Μακεδόνες στην δεύτερη).
    -ἤ μήπως ….«ἡ Οὐνία δέν πολυπειράζει…. και ἄλλωστε τό ζητᾶνε καί οἱ Ἀμερικάνοι» ;
    Θεωρῶ ὅτι τά θέματα μιᾶς ἀποσπώμενης ἀπό την Ρωσσία ὁλοένα και περισσότερο Οὐκρανίας καί τῆς ὑπό κατασκευήγν ψευδο-«Μακεδονίας» τῆς ΠΓΔΜ ,
    Παρουσιάζουν μεγάλη ὁμοιότητα και πολιτική και ἐκκλησιολογική
    καί ἄρα, ἄν προτάσσεται πράγματι ἡ Ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη, στούς Πούττιν και οἱκουμενικό Πατριάρχη, πρέπει να ληφθοῦν ἀπό κοινοῦ ὅμοιες ἀποφάσεις τους και για τά δύο θέματα.
    _Τοῦτο, ὅσο και ἄν εἶναι δύσκολο γιά τόν μέν Πούτιν, να ἀποστῆ πλήρως τοῦ πανσλαβισμοῦ του ὄσον ἀφορᾶ την Ψευδομακεδονία τῶν Σκοποων στά Βαλκάνια, γιά τόν δε Οἰκουμενικό Πατριάρχη, να ἀποστῆ πλήρως ἀπό την ἰδέα ὅτι ὁ Πάππας εἶναι Ἐκκλησία προκειμένου να ἀντιληφθεί τί παίζεται στην Οὐκρανία, προκειμένου σέ βάθος χρόνου νά χαθῆ για τήν Ρωσία ἄρα και γιά την Ὀρθοδοξία.
    _ Τό πιό δύσκολο εἶναι ἡ ἀπόσειση αὐττῆς τῆς αἱρετικῆς δοξασίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη περί Πάππα Ρώμης, μέ τήν ὁποία δυστυχῶς, συμπορεύεται και ὁ Κύριλλος Μόσχας, και τά πράγματα ἄρα, τίιθενται σέ λάθος βάση σέ συζητήσεις μεταξύ τους, ἐξ ὁρισμοῦ.
    _ Οἱ πολιτικές πιέσεις ἐξ ΗΠΑ ἤ ἀπό ἀλλοῦ, δέν ἀντιμετωπίζονται μέ οιἰκουμενιστική τήν βάση τῶν ποιμένων. Οὔτε με τόν σκέτο πολιτικό ρεαλισμό πολιτικῶν, π.χ. τοῦ Πούτιν.
    _ Συνεπῶς, χρειάζεται συνάντηση πραγματικά ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἐντεταλμένων τοῦ Πούτιν και τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, πού θα ἔχουν ἀμφότεροι αἴσθηση ἀμύνης τῆς ἐθνικῆς και ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ταυτότητας τοῦ ποιμνίου στίς χῶρες περί τῶν ὁποίων πρόκειται, καί ὄχι οἰκουμενιστικές ἀποκλίσεις, οὕτως ὥστε να ἀκολουθηθοῦν οἱ κοινές προτάσεις τους και ἐκκλησιολογικῶς και πολιτικῶς, με σταθερότητα, καί στά δύο ἀνωτέρω προβλήματα:
    σήμερα κυρίως ἐκκλησιολογικό τῆς Οὐκρανίας, και σήμερα κυρίως πολιτικό τῆς ΠΓΔΜ ὡς τάχα «Μακεδονίας» .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.