30/12/18

Ναυτιλία χωρίς ναυπηγεία δεν στέκει. Πότε θα το καταλάβουμε...

Του Γιώργου Κράλογλου 
Οι εξελίξεις στη Χαλυβουργική έφεραν στο πολιτικό προσκήνιο και το "φάντασμα" της ναυπηγικής βιομηχανίας. Οι συζητήσεις όμως προκαλούν μόνο θλίψη.
Λαϊκιστές και τζογαδόροι κάθε χρώματος, παράταξης και επιπέδου περιφέρειας και άλλης τοπικής αυτοδιοίκησης, αξιοποιούν ήδη (με ψιθύρους και πλάγιους ήχους...) το πιθανό άδειασμα του χώρου της Χαλυβουργικής στην Ελευσίνα.
Πλασάρουν ιδέες, δουλειές και "οράματα" κατηγορίας τσίρκου... Μέχρι για παραλίες και κατασκηνώσεις παιδιών και γερόντων στην (κατά τα άλλα- σύμφωνα με παράλληλα σενάρια) ναυπηγοεπισκευαστική περιοχή Ασπροπύργου - Ελευσίνας.
Πρωταγωνιστές οι καφενόβιοι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ομάδες επαγγελματιών οικολόγων, των προσφερομένων να λένε ό,τι βολεύει υποψήφιοι Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες και βουλευτές...
Δεν βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο... πως ότι ακούγεται έχει και στοιχεία σοβαρότητας, γιατί η αλήθεια είναι πως, σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, στο χάλι που βρίσκεται και ως κυβέρνηση και ως κόμμα, με τις εκλογές να μοιάζουν με το δρεπάνι μαυροφορεμένου χάρου, πάνω από το κεφάλι τους, άντε να βρουν χρόνο να ασχοληθούν με παραγωγικές δομές που έχει ανάγκη η Ελλάδα ή με το μέλλον των γενεών... Εδώ καίγεται η γούνα τους.
Ωστόσο μέσα στις μπαρούφες που τους χαρακτηρίζουν, ως κυβέρνηση (η οποία δήθεν σχεδιάζει ανάπτυξη...), ανακατεύουν και τη ναυπηγική βιομηχανία αλλά με τρόπο που δεν δείχνει καθόλου να αντιλαμβάνονται τις πραγματικές έκτακτες και μακροπρόθεσμες ανάγκες της οικονομίας.
Όπως μαθαίνω, ενώ έχουν στα χέρια τους συγκεκριμένες ιδέες, προτάσεις και επενδυτικά σχέδια για την αναγέννηση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας (καθώς, -σύμφωνα με τα πιστεύω των επενδυτών- η χώρα διαθέτει ακόμη εξειδικευμένους τεχνικούς με διάθεση και ιδέες, για τη νεκρανάσταση του πρώην δυναμικότατου ελληνικού βιομηχανικού κλάδου), αρμόδιοι και κυβερνητικοί παράγοντες ψάχνονται... πως μπορούν να κερδίσουν ή να μην ρισκάρουν πολιτικό κόστος από τυχόν αποφάσεις τους για το θέμα!!!. 
Τα σχέδια των ιδιωτών (Ευρώπη, Ασία αλλά και Ελλάδα σε συνεργία με πολυεθνικές) συνδυάζονται ή και προσαρμόζονται με την πολιτική βούληση (κλείνει 30 χρόνια ως βούληση...) για δημιουργία ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών που θα λειτουργήσουν ως σανίδα... σωτηρίας και των μικρών και μεσαίων του Περάματος, εκτός από πόλος προσέλκυσης μεγάλων επενδυτικών ομίλων, για ζωντάνεμα αν όχι ανάπτυξη διεθνούς ανταγωνιστικότητας στις ελληνικές ναυπηγοεπισκευαστικές εγκαταστάσεις. 
Οπότε, αν είσαι σοβαρό κράτος πλάνα σαν αυτά (που συνδυάζουν ναυπηγικά συγκροτήματα, με συστήματα δομών σε θαλάσσιες μεταφορές, γιγαντιαίες δεξαμενές και ανάπτυξη συναφών παραγωγικών δραστηριοτήτων) δεν τα αναθέτεις στην Περιφέρεια και δεν τα συνδυάζεις με προεκλογικές λαϊκιστικές παραστάσεις γελοίου αριστερού περιεχομένου. (Αν χρειαστεί θα διακωμωδήσουμε τις ιστορίες και τα περιστατικά για το πώς θα φτιάξουν την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία ανταγωνιστική στο σύμπαν...). 
Γιατί (τελικά) η ναυπηγική βιομηχανία στη χώρα δεν είναι απλό οικονομικό σχέδιο μέσα στην οποιαδήποτε παραταξιακή πολιτική, είτε από αυτές που λέει ότι θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ ή εκείνες που σχεδιάζουν στην αντιπολίτευση, για να προπορευθούν και να ανταγωνισθούν τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Η Ελλάδα (ευτυχώς για τον λαό της) έχει ακόμη ναυτιλία και μάλιστα ισχυρή (και ας διαθέτει πανιά να τα ανοίγει όπου φυσάει ο άνεμος...). Η εικόνα της όμως, ως κορυφαία ναυτιλιακή χώρα, δεν θα ολοκληρωθεί χωρίς ναυπηγική βιομηχανία, αντάξια των εποχών της δεκαετίας του 1970, (τότε που την χτύπησε η κρίση και η εσωτερική πολιτική φαυλότητα του εργατοπατερισμού, όταν έκλειναν τα πάντα για να βάλουν εμπρός στην ατέλειωτη κρατική ρεμούλα της δεκαετίας του 1980). 
Η υπόθεση της ναυπηγικής βιομηχανίας δεν είναι απλό ζήτημα που μπορεί να ενταχθεί σε χωροταξικούς σχεδιασμούς και γενικές καθηγητικές δοξασίες... με ιδέες για νέα εκβιομηχάνιση της Ελλάδας. Η ναυπηγική βιομηχανία ήταν και παραμένει ξεχωριστό ζήτημα για πολλούς λόγους. 
Τι την κάνει ξεχωριστή; Η σημαντικότατη ιστορία της και οι άνθρωποί της (εργάτες, τεχνίτες, ειδικότητες και γνώστες) που παραμένουν στον χώρο, άνεργοι ή σκορπισμένοι σε δικές τους και άλλων ιδιοκτητών, μικρές μονάδες μεν αλλά με σημαντικότατες δυνατότητες. Ας μην βάζουμε τα ναυπηγεία στον σωρό των δήθεν νέων μηνυμάτων που επίσης δήθεν... μεταφυτεύθηκαν και στην Ελλάδα. Δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό. Αφορά και την αξιωματική αντιπολίτευση μιας και προηγείται στην προοπτική σχηματισμού της επόμενης κυβέρνησης. Ας το προσέξουν. Θα διαπιστώσουν ότι έχουμε δίκιο να επισημαίνουμε (από σήμερα) τη συγκεκριμένη, σοβαρότατη και κυρίως αδικαιολόγητη, πληγή για την οικονομία μας και την παραγωγή μας. 

1 σχόλιο:

  1. Why would the Germans leave the shipping yards when they consider the Greek ship owners an obstacle to their plans?
    The same applies to LNG from Cyprus.
    WE HAVE TO BE VERY CAREFUL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.