ΑΠΟ τις ειδήσεις: «Στις αρχές του χρόνου, σε δημόσια εμφάνισή του ενώπιον του Κοινοβουλίου, ο Τούρκος Πρωθυπουργός με δυσκολία μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του κατά την ανάγνωση μιας επιστολής ενός 17χρονου ακτιβιστή, ο οποίος απαγχονίστηκε στη διάρκεια της στρατιωτικής χούντας του 1980».Άραγε θα έπρεπε ν' αποστείλουμε στον ευσυγκίνητο κ. Ερντογάν την τελευταία επιστολή του δικού μας Ευαγόρα Παλληκαρίδη; Δεκαεφτάχρονο παλληκάρι ήταν και ο δικός μας.
Απαγχονίστηκε με μόνη την κατηγορία ότι μετέφερε ένα πυροβόλο όπλο. Χωρίς σφαίρες. Δεν σκότωσε κανέναν Τουρκοκύπριο. Πολέμησε μόνο το δυνάστη. Για να απολαύσουν μετά και οι Τουρκοκύπριοι τα αγαθά της ελευθερίας. Σε ένα ανεξάρτητο κράτος...
Δύσκολο να αρθρώσεις μερικές αλήθειες. Σε πνίγει το δίκιο; Ίσως. Πρέπει, όμως, να σταθείς όρθιος. Να αντισταθείς. Γύρω σου σε περιγελούν. Όχι επειδή έχεις άδικο. Σε ειρωνεύονται που δεν τολμάς να πεις τα αυτονόητα. Τρέμεις στην ιδέα μήπως τους αγριέψεις. Κάποια στιγμή δεν αντέχεις.
Το σκηνικό που χρόνια έχει στηθεί μες στο μυαλό σου κάνει την εμφάνισή του: Δεκάδες ή και εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι. Μάνες, νέοι, γέροι, παιδιά. Όρθιοι αλλά σιωπηλοί. Έξω από την πρωθυπουργική κατοικία. Ποιανού πρωθυπουργού; Μα, του κ. Ερντογάν. Ναι, καλά άκουσες. Του κ. Ερντογάν. Να, μερικές εκατοντάδες λοιπόν. Εκεί, έξω από το επιβλητικό κτίριο της Άγκυρας. Το κέντρο και η πηγή όλων των εξουσιών. Στέκονται σιωπηλοί. Δεν κινδυνεύουν οι άνθρωποι.
Είναι άοπλοι και, εξάλλου, η Τουρκία, εκτός από παντοδύναμη, είναι πια και κράτος δικαίου. Ιδίως μετά το δημοψήφισμα... Ποιος, λοιπόν, θα φοβηθεί μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες φουκαράδες; Κρατούν και υψωμένα πανό: *«Δώστε μας την ελευθερία μας». *«Θέλουμε να πάμε στη γη των πατέρων μας». *«Να λειτουργήσουμε τις εκκλησιές μας».
Κάποια στιγμή εμφανίζεται στην είσοδο ο Μέγας Βεζύρης. Τότε μερικές μαυροφορούσες ξεκολλούν από το πλήθος. Τον πλησιάζουν. Εκείνος τρέμει. Φοβήθηκε; Αποκλείεται.
Απλώς συγκινήθηκε. Του αγγίζουν τα χέρια. «Χάσαμε τα παιδιά μας. Είναι αγνοούμενοι. Δώστε τουλάχιστον σ' εμάς τους ζωντανούς τη γη μας. Να επιστρέψουμε στα σκλαβωμένα χωριά μας. Να ανάψουμε ένα καντήλι στους τάφους των προγόνων μας». Ο Μέγας Βεζύρης σιωπά. Τι ν' απαντήσει; Τα στιγμιότυπα κάνουν το γύρο του κόσμου. Για πρώτη φορά οι νέες γενιές πληροφορούνται ότι με τη δύναμη των όπλων η Τουρκία κατέχει τη μισή Κύπρο...
Μα, να, σε λίγο, το σκηνικό, η ονειροφαντασία χάνεται, ανοίγουν τα μάτια και βλέπουν τους κ.κ. Χριστόφια, Έρογλου και Ντάουνερ να σφίγγουν τα χέρια. Η ωμή πραγματικότητα. Και αναρωτιέται κανείς: Γιατί άραγε ένας λαός, με τέτοια ιστορία, να μην μπορεί ν' αντιστέκεται με ευστοχία; Με ειρηνικούς, αλλά μαχητικούς αγώνες. Όπως στο σκηνικό που φαντασθήκαμε. Να μην αρκείται στις συναυλίες της ηττοπάθειας.
Ο Νίκος Καζαντζάκης ρώτησε κάποτε έναν ηλικιωμένο χωρικό την εποχή του απελευθερωτικού μας αγώνα: «Τι γίνεται στην πατρίδα σου, παππούλη;». Και του απάντησε εκείνος: «Κουνήθηκε η ψυχή του ανθρώπου». Άραγε, σήμερα, η ψυχή μας έχει χαθεί;
ΜΕΤΟΙΚΟΣ
Διαβάστε-Διαβάστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Εβραίοι έβλεπαν πάντα την Κύπρο ως «Αυτοκρατορία του Μεγάλου Ισραήλ». Αυτοί είναι οι αίτιοι και υπαίτιοι για την οδύσσεια της Κύπρου!
Περίμεναν κάποιοι να ξεσπάσει η κρίση ανάμεσα στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, προκειμένου να διαφανεί ξεκάθαρα πιά το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο. Η κυπριακή διπλωματία –αν μπορούμε να επικαλεσθούμε την ύπαρξή της- ουδέποτε εστίασε την προσοχή της σε αυτό το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για το νησί μας και πριν από την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, αλλά και μετά.
Η πολιτική μας ηγεσία ποτέ της δεν ανέλυσε το Σχέδιο Χερτζ (1902), που απέβλεπε στην εγκατάσταση Εβραίων της Διασποράς στην Κύπρο και την προσάρτησή της στην «Αυτοκρατορία του Μεγάλου Ισραήλ».
Ποτέ της δεν προβληματίστηκε, γιατί στα γεγονότα του 1963-64 ανάμεσα στις ηγετικές θέσεις των Τούρκων τρομοκρατών ήσαν 24 Εβραίοι. Ούτε γιατί λίγους μήνες μετά, στις αρχές του 1965, το Ισραήλ κήρυξε τον οικονομικό πόλεμο κατά της Μεγαλονήσου.
Έγινε το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το 1974 και η πολιτική μας ηγεσία δεν συνέλαβε την ουσία των πραγμάτων. Γιατί ο Εβραίος Χένρυ Κίσσινγκερ οργάνωσε το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή;Το αμερικανικό περιοδικό «Νιούζ – Γουήκ» στις αρχές Μαρτίου του 1975 είχε αποκαλύψει τα σχέδια του Κίσσινγκερ, ο οποίος πρότεινε:
α) Οι Ελληνοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα,
β) οι Τουρκοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Τουρκία και
γ) η Κύπρος να κατοικηθεί αποκλειστικά μόνον από Εβραίους.
Μας παρουσιάστηκε το 2004 το Σχέδιο Ανάν, που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και η πολιτική μας ηγεσία δεν προβληματίστηκε που έφερε την «σφραγίδα» του Εβραίου Λόρδου Δαβίδ Χάνεϋ και των άλλων Αμερικανοεβραίων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ακολούθησε ο οικοδομικός οργασμός στα κατεχόμενα με την αγορά κατοικιών και την εγκατάσταση Εβραίων, κυρίως, από την Ευρώπη και η ίδρυση εβραϊκής κοινότητας, αλλά όλα αυτά, η πολιτική μας ηγεσία τα έριξε … κάτω από το χαλί!
Έρχεται η κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας, η πολιτική μας ηγεσία βλέπει το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο, αλλά και πάλι δεν φαίνεται να συλλαμβάνει την ουσία των πραγμάτων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος σε πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε, ότι: «Πιστεύω ότι στη Μέση Ανατολή το εβραϊκό κράτος είναι μια υπερδύναμη είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε», για να προσθέσει ότι, «αν έχουν με τους Τούρκους διαφορές είναι, γιατί η Τουρκία τώρα ως μεγάλη χώρα θέλει γεωπολιτικά να ελέγχει τη Μέση Ανατολή, την οποία μέχρι τώρα ελέγχει το Ισραήλ. Ο τσακωμός τους είναι αυτός», είπε, «δεν πιστεύω ότι είναι άλλος».
Πώς, όμως, επιτυγχάνεται ο έλεγχος της Μέσης Ανατολής από την Τουρκία ή το Ισραήλ;
Με τον έλεγχο της Κύπρου, βεβαίως. Φαίνεται, όμως, ότι ούτε και αυτό το αντιλαμβάνεται η πολιτική μας ηγεσία. Γιατί, διεφάνη μετά τον πρόσφατο ερχομό του εβραϊκού λόμπι στην Κύπρο, ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε «γην και ύδωρ» στους Εβραίους.
«Η Κύπρος για τους Εβραίους είναι μία (σ.σ. η μόνη, καλύτερα) διέξοδος…», όπως είπε ο Μακαριώτατος στις ίδιες δηλώσεις του, γιατί περιτριγυρίζεται από «εχθρικά» αραβικά κράτη.
Η πολιτική μας ηγεσία είναι έτοιμη να αξιοποιήσει το «ενδιαφέρον» του Ισραήλ για την Κύπρο, για την εθνική μας υπόθεση, ή θα παραδώσει το νησί, το δε μισό στην Τουρκία και το άλλο μισό στο Ισραήλ;
Αυτό είναι το μεγάλο τραγικό ερώτημα, μετά και το νέο αδιέξοδο που αναμένεται στις απευθείας διαπραγματεύσεις.
Μ. Μιχαήλ
@ Μ. Μιχαήλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν βάζεις τον σύνδεσμο απ' όπου έκανες το παραπάνω cpoy/paste;
Ντρέπεσαι;
http://antipliroforisi.blogspot.com/2010/09/blog-post_30.html
Και εξήγησέ μου τι σχέση έχει το κείμενο που υπέκλεψες με την ανάρτηση.
Η σχέση του σχολίου μου με την ανάρτηση είναι ότι οι εβραίοι εκτός απο πατρίδες άλλων "κλέβουν και τις ψυχές των λαών".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβαλα δεν έβαλα τον σύνδεσμο της αντιπληροφόρησης δεν έχει καμία διαφορά για τον επισκέπτη.
Εσύ ο ομιλών και γράφων τα ελληνικά έγινες και υπέρμαχος της "ρατσιστοσελίδας" της Αντιπληροφόρησης;
Η μπάς και σε τρώει τίποτα ΑΛΛΟ;
Μ. Μιχαήλ