Φαίνεται τελικά όλο και πιό ξεκάθαρα, ότι η κρίση στην Ελλάδα είναι επιλεκτική και αφορά μόνο ορισμένες τάξεις ανθρώπων. Και ενώ τα νέα για την τύχη της Οικονομίας ακούγονται τρομακτικά και απειλητικά για τον μέσο πολίτη, οι δημοσιομομικές περικοπές και τα μέτρα, αφορούν μόνο δεδουλευμένα δικαιώματα φορολογουμένων. Κατά τα άλλα, το πάρτυ στον δημόσιο τομέα συνεχίζεται ανενόχλητα, εξανεμίζοντας σοβαρότατα κονδύλια για ...διάφορες δράσεις. Παράλληλα, τα χρεωμένα πολιτικά κόμματα, κατάφεραν να λάβουν νέα δάνεια από τράπεζες, με όρους ειδικούς;
Διότι πώς εξηγείται το γεγονός, ότι ένα π.χ κόμμα που χρωστάει περί τα 140 εκ. ευρώ, έχει αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενούς του επί τρίμηνο και δεν εμφανίζει εγγυητικά στοιχεία για την πιστοληπτική του ικανότητα, πείθει τις τράπεζες να το δανείσουν εκ νέου; Σε μια ανάλογη περίπτωση που ο δανειζόμενος θα ήταν ένας απλός ιδιώτης, η τράπεζα θα ανέτρεχε στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και βεβαίως, θα ζητούσε συγκεκριμένα εγγυητικά στοιχεία. Στην περίπτωση όμως ενός κόμματος-όταν μάλιστα είναι και κυβερνών, όλοι είναι πρόθυμοι να το εξυπηρετήσουν. Και έτσι, οι τράπεζες ανέχονται ως υποθήκη, τις ...κρατικές ενισχύσεις επομένων ετών που ΘΑ λάβει το κόμμα. Μπράβο αισιοδοξία! Δηλαδή είναι βέβαιο ότι το εν λόγω κόμμα θα συνεχίσει να υφίσταται και να διατηρεί τα ποσοστά του τα επόμενα 2-3 χρόνια; Ο δανειστής όμως εδώ, δένει τα συμφέροντά του με τον δανειζόμενο και...το πουγκί ανοίγει.
Εν τέλει, υπάρχουν λεφτά και πολλοί τρόποι να τα αντλήσει κανείς όταν ελέγχει την εξουσία. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι κυκλοφορούν επιλεκτικά, αθέατα και σύμφωνα με τις όποιες επιθυμίες των κυβερνώντων. Ολοι εκπλαγήκαμε από την πρώτη στιγμή για το μεγαλόσχημο κυβερνητικό επιτελείο το οποίο συνθέτει την κυβέρνηση "Εθνικής σωτηρίας", με τα 50 υπουργεία και τον διπλασιασμό υφυπουργών στα περισσότερα. Τώρα που ακούμε για διορισμό 120 νέων συμβούλων του πρωθυπουργού, ενώ η τρόικα μας έρχεται ζητώντας και άλλες περικοπές δημοσιονομικών δαπανών, αρχίζουμε να το συνηθίζουμε το σενάριο...Ο μέσος Ελληνας ποδηγετείται και ταυτόχρονα λοιδωρείται. Τα όποια σφάλματα και ευθύνες του για την κατάσταση που φτάσαμε, δεν αρκούν για να δικαιολογήσουν μια τέτοια μεταχείριση. Είναι πέρα για πέρα άδικη.
Ο πολίτης βρίσκεται υπό διωγμόν. Η διάλυση του κράτους και η δυστοκία που προκαλεί, κωλυσιεργεί ακόμα και τη διεκπεραίωση υποχρεώσεών μας , η δημόσια περίθαλψη έχει τιναχτεί στον αέρα, καθημερινά χάνουν τη δουλειά τους κάπου 1500 άνθρωποι και το μαζικό κύμα μετανάστευσης, μας γυρίζει στο 61. Οι αυτοκτονίες, άρχισαν να θεωρούνται σχεδόν δεδομένες, επισφραγίζοντας την απόγνωση του ελληνικού λαού. Οση αγανάκτηση και να δείχνει η κοινωνία όμως, κανέναν της εξουσίας δεν απασχολεί. Η καταστροφική πορεία της χώρας συνεχίζεται ακάθεκτη. Παράλληλα, οι τιμητές του "σπάταλου και πελατειακού κράτους", που έκοψαν τη συνταξούλα της χήρας και τα φάρμακα των νεφροπαθών για να τους "νοικοκυρέψουν", διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα κατά τα κέφια τους. Απόδειξη, η ίδρυση τόσων νέων γραμματειών και οργανισμών με αντικείμενο "περί ανέμων και υδάτων", και με κονδύλια εκατομμυρίων μέσα στην τελευταία διετία! Ως και παρατηρητήριο για την ποιότητα ζωής αποκτήσαμε, ενώ καταργούνται και συγχωνεύονται υπηρεσίες ουσιώδους λειτουργικότητας, ακόμα και σε ακριτικές περιοχές όπως τα νησιά του Β. Αιγαίου...
Απορούμε ύστερα, πού πάνε τα λεφτά των φόρων που μας απομυζούν το αίμα, και η τρόικα δεν βλέπει πρόοδο κάθε φορά που έρχεται. Ιδού λοιπόν! Ας φροντίσουν οι τροικανοί στην επόμενη επίσκεψη, να ρίξουν μια ματιά σ΄αυτό το πάρτυ "οργίων" και να καταλάβουν γιατί ο λαός εξαγριώνεται με τα νέα μέτρα. Εκτός και αν όλα γίνονται τη ανοχή τους, για άλλους σκοπούς...
Αγαπητή κυρία Γαληνού,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτήν την στιγμή αναμεταδιδεται η ομιλία, που έγραψαν και έμαθαν του ΓΑΠ και αυτός την εκφωνεί με πληθώρα σαρδάμ.
Πρέπει να μας θεωρούν ηλίθίους αυτοί που συνέγραψαν αυτές τις .... απίθανες αρλούμπες ....!
Δεν υπάρχει ίχνος ντροπής σε αυτούς τους ..... υπανθρώπους που μπόρεσαν να συγγράψουν ένα τέτοιο απαράδεκτο κείμενο και να εκθέσουν έτσι ανεπανόρθωτα τον ΓΑΠ (αν βέβαια μπορεί βα συμβεί κάτι τέτοιο σε αυτόν που ήδη έχει γίνει περίγελως)!
Ευμένης Καρδιανός
Εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει σωτηρία με την τακτική που ακολουθείται. Δεν γίνεται πχ να κόβεις σύνταξη από έναν άνθρωπο που δούλευε μια ζωή. Δεν είναι χρήματα του κράτους. Είναι χρήματα του συνταξιούχου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί.
Το θέμα δεν είναι αν θα χρεοκοπήσουμε αλλά το πότε.
Μια χώρα χρεωμένη που τη φορτώνεις με νέα δάνεια ενώ την ανάπτυξη ("πράσινη", μπλε, μοβ,κίτρινη γκρι..ανάπτυξη να ναι) την ψάχνεις με τα κυάλια, απλώς της σφίγγεις περισσότερο το λαιμό.
Ξορκίζουν την έξοδο από το ευρώ και κατά συνέπεια από τον "σκληρό" πυρήνα της Ευρώπης. Μερικοί από τους σοβαρούς λόγους που δεν είναι επιθυμητή αυτή επιλογή είναι το οικονομικό σοκ που θα υποστεί η χώρα και ο κίνδυνος για την εδαφική της ακεραιότητα. Σε ιδανική περίοδο αν τυχόν για οποιοδήποτε λόγο επιλέγαμε έξοδο από το ευρώ θα έπρεπε να γίνει οργανωμένα και σταδιακά ως εθνική επιλογή. Δυστυχώς η έξοδος από το ευρώ, δεδομένων των περιστάσεων, θα έρθει απότομα με ότι επιπτώσεις μπορεί να έχει κάτι τέτοιο.
Ωστόσο η θωράκιση μιας χώρας σε κάθε επίπεδο δεν γίνεται μόνο μέσα από τη συμμετοχή σε μια συμμαχία ή έναν οργανισμό.Αυτό ξεχάστηκε επί χρόνια είτε από διαχειριστική ανικανότητα είτε από ιδεολογικές απόψεις είτε για να μην δυσαρεστηθούν κάποιοι. Μάλλον από έναν "εκρηκτικό" συνδυασμό των προαναφερθέντων.
Οι ευθύνες των πολιτικών είναι τεράστιες.
Πολλές φορές κάποιοι από αυτούς κατηγόρησαν τους πολίτες. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι πολίτες, ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας, είχε σχέσεις αλληλεξάρτησης και συμμετοχής στο "έγκλημα". Όχι όμως όλοι κι αυτό δεν απαλλάσσει τις πολιτικές ηγεσίες από τις σημαντικές ευθύνες τους.
Κάποτε είχαμε ακούσει και για τον "εκπαιδευτικό" ρόλο των πολιτικών σε κάποιο θέμα.
Άραγε οι πολιτικοί δεν είχαν "εκπαιδευτικό" ρόλο έναντι των ψηφοφόρων τους? Εκεί τον "εκπαιδευτικό" ρόλο τον ξέχασαν?
Αποτέλεσμα 10 χρόνια περίπου μετά την "ισχυρή" Ελλάδα, να έχουμε μια χώρα που οι μεγάλοι της "προστάτες" αποφασίζουν γι' αυτή χωρίς αυτή. Αυτό το βαφτίζουμε μέσα στην απελπισία μας "Εθνική σωτηρία".
Εντάξει, είμαστε ένα από τα ανατολικότερα άκρα της Δύσης, είμαστε ένα από τα Βαλκανικά προτεκτοράτα αλλά όχι κι έτσι...
Λίγη Εθνική αξιοπρέπεια κύριοι.
Ακούγαμε το "φτωχή αλλά τίμια". Μετά έγινε " Ευρωπαϊκή χώρα, μικρή "Πλούσια" και "ισχυρή" "
Στη παρούσα φάση παρακολουθούμε το "Εξαρτημένη με δόσεις και βιασμένη".
Προτιμότερο θα ήταν το "Φτωχή αλλά αξιοπρεπής". Τα παιδιά της θα φροντίσουν να γίνει και πλούσια.
Μας έφαγε το "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε?!".
Σε δύσκολες ώρες για τη πατρίδα ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί:
1) Ξένους να κυβερνάνε τη χώρα
2) "Διακοσμητική" Ελληνική κυβέρνηση που δεν ψήφισε ο λαός και την οποία θέλουν να διατηρήσουν οπωσδήποτε
3) "Μαχαιρώματα" μεταξύ "συντρόφων" για μια καρέκλα
4) Πολιτικές "κωλοτούμπες"
5) Νεοραγιαδισμούς
6) Ξεπούλημα του πλούτου της χώρας για να "σωθεί".
Μοναδική ελπίδα της χώρας, οι "κρυφές" δυνάμεις που κρύβει μέσα της καθώς και τα συγκρουόμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων στη περιοχή.
Η Γερμανία δεν καταλαβαίνει ότι ξεπερνάει τα μέτρα της. Ποτέ δεν το καταλάβαινε. Κουμάντο στην Ευρώπη δεν θα κάνει ποτέ που να χτυπιέται. Πάντοτε η διοίκηση της ήταν προσωρινή.
Υπάρχει μια ιεραρχία σε αυτό το πλανήτη πως να το κάνουμε δηλαδή.
Ο Χανς πάντοτε είναι πίσω από τον τον Ιβάν και τον Σαμ. Τώρα υπάρχει και ο κύριος Γιάο στο παιχνίδι.
Η οικονομική σύγκρουση για την πατρίδα μας θα ναι ισχυρή. Προσδεθείτε.
Θα είναι Γιώργο και πρέπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήκ. Ευμένη, μην ανησυχείτε. Την ώρα που ο ΓΑΠ έβγαζε τον λόγο του, οι Σκοπιανοί κήδευαν σε εκδήλωση καρναβαλιού τους, την Ελλάδα, με συνθήματα που σίγουρα θα αρέσουν πολύ στην Τουρκία.
Οπως το είπαμε, ο χορός καλά κρατεί, αλλά...ως πότε; Μην ξεχνάτε, ότι το πολύ γλέντι, στο τέλος αποβλακώνει και οι γλεντζέδες, πιάνονται στον ύπνο.
Ελίνα