1/1/12

Ελληνοτουρκική φιλία - ένας μύθος στις φλόγες

της Ελίνας Γαληνού
Ισως να είναι κάπως νωρίς για να γνωρίζουμε πού ακριβώς αποβλέπουν οι αποκαλύψεις Γιλμάζ για τους εμπρησμούς στον ελλαδικό χώρο. Ισως η συναισθηματική φόρτιση που προκαλείται από αυτές τις δηλώσεις-βόμβες, να μη συμφέρει απολύτως. Ισως η συνετή διαχείριση αυτών των δεδομένων από την πλευρά της Ελλάδας, να χρειάζεται τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Οσοι βέβαια γνωρίζουν εις βάθος τις τακτικές της Τουρκίας, ασφαλώς θα καταλαβαίνουν καλύτερα τι σημαίνει αυτό. Και μάλλον θα παραμείνουν επιφυλακτικοί, μέχρι νεωτέρων εξελίξεων, οι οποίες θα καθοριστούν ως ένα σημείο από την δική μας στάση.

Η Ελλάδα, ζήτησε εξηγήσεις λεπτομερείς από την Τουρκία. Ωστόσο, είναι αρκετά αργά για ν΄αποκατασταθούν οι τυχόν ζημίες που προκλήθηκαν μέσα σ΄αυτά τα χρόνια. Ηταν όμως χρόνια χαμένων ευκαιριών που θα μπορούσαν να έχουν αξιοποιηθεί διαφορετικά ως προς την διπλωματική μας παρουσία. Μπορεί η εξωστρέφεια στην εξωτερική πολιτική μας να ήταν σωστή επιλογή, όμως ο τρόπος που την διαχειριστήκαμε στο θέμα της Τουρκίας, έχει αποδειχτεί λανθασμένος. Η Τουρκία, ουδόλως συγκινείται και υποχρεώνεται από τις αβροφροσύνες των ηγετών μας και εκπροσώπων της εξωτερικής μας πολιτικής. Ουδόλως ιδρώνει το αυτί της από τις ευγενικές υποδείξεις να αποφεύγει π.χ τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο, ή την παραβίαση χορικών υδάτων μας. Ας μην επαναλάβουμε πάλι όλα τα σενάρια που φωτογραφίζουν τον μπαμπούλα-Τουρκία και την Κοκκινοσκουφίτσα-Ελλάδα, γιατί είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Κι΄ας τα απέφευγαν τόσα χρόνια κάποιοι δικοί μας φερόμενοι ως οπαδοί του "κοσμοπολιτισμού", ακόμα και αν αυτός στηρίζεται σε γιαλατζί φιλίες όπως η κατέληξε η Ελληνοτουρκική...
Οσα και αν γνωρίζουμε ή υποψιαζόμαστε για τα λεγόμενα του κ. Γιλμάζ, σίγουρα εκείνος ξέρει καλύτερα γιατί τα λέει και γιατί επέλεξε αυτήν την στιγμή. Ο κόσμος όμως που βλέπει καθαρά, ήξερε καλά ότι οι απόπειρες ελληνοτουρκικής προσέγγισης, ουσιαστικά χόρευαν στους τούρκικους ρυθμούς από την απαρχή τους. Οσοι από τους μάρτυρες της Μικρασίας, των Σεπτεμβριανών και του Κυπριακού βρίσκονται στη ζωή σήμερα, ξέρουν ότι αυτό αποτελεί συνηθισμένη τακτική της Τουρκίας. Οι νεώτεροι που πήραν στα χέρια τους τις τύχες της χώρας μας, θα έπρεπε να τους έχουν ακούσει καλά, γιατί οι φωνές τους δεν σίγασαν ποτέ. Δυστυχώς όμως, η πολιτική "των μηδενικών προβλημάτων" που επινόησαν κάποιοι, μόνο την Τουρκία ωφελούσε αμνηστεύοντας μεγάλο μέρος των εγκλημάτων και γενοκτονιών που έχει διαπράξει στην Ιστορία της. Ετσι, ενώ οι Τούρκοι προχωρούσαν τα σχέδιά τους, εμείς πανηγυρίζαμε για την ελληνοτουρκική φιλία, διανθίζοντας με ζειμπέκικα, φυτεύματα ελαιοδέντρων και κομπλιμέντα, την άνευ ανταλλάγματος υποστήριξη που παρείχαμε προς την Τουρκία για την ένταξή της στην ΕΕ!
Η διαχείριση της επίθεσης στα Ιμια, και οι συναντήσεις στη Μαδρίτη, το Ελσίνκι και την Κοπεγχάγη, επισφράγιζαν κάθε φορά τα ίδια πράγματα. Η αναπάντεχη εξέλιξη της υπόθεσης Οτσαλάν λίγο πριν τη συνάντηση στο Ελσίνκ, έβαζε μια ακόμα σφραγίδα ελληνικής υποχωρητικότητας προς την Τουρκία, μαζί με μια ρετσινιά αναξιοπιστίας για την χώρα μας. Ολα αυτά τα χρόνια, η Ελλάδα έπαιζε τον ρόλο στρουθοκαμήλου, ενώ η Τουρκία έσκαβε τον λάκκο μας παντοιοτρόπως. Οταν όμως οι ενδείξεις βροντοφώναζαν, κάποιοι κώφευαν τεχνηέντως. Τώρα, δεν αποκλείεται να σπάσουν πολλά τύμπανα αυτιών, υπό τον ήχο των αποκαλύψεων εάν επιβεβαιωθούν.
Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο, τα λεγόμενα Γιλμάζ, ν΄ αποδειχτούν κι΄αυτά στο άμεσο μέλλον μια ακόμα τουρκική τρίπλα η οποία, αποσκοπεί στο να ταράξει τα νερά απροβλέπτως ανάμεσα στις δύο χώρες. Εν όψει γεωτρήσεων στην Κύπρο και εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο, όταν ο διεθνής παράγοντας δείχνει να ευνοεί τα κυπριακά και ελληνικά συμφέροντα, δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς και την περίπτωση αυτή, εφ΄όσον η Τουρκία είναι στριμωγμένη και αναζητεί κάπου να ξεσπάσει ..Οπως και να είναι όμως, η διερεύνηση της υπόθεσης πρέπει να προχωρήσει, για να δικαιωθούν όσοι έβλεπαν πίσω από τις πυρκαγιές που κατάκαψαν την χώρα μας, "ένα οργανωμένο εχθρικό σχέδιο". Κυρίως όμως, για να ξεκαθαρίσει μια για πάντα, ότι η ελληνοτουρκική φιλία δεν είναι παρά ένας μύθος που τώρα έγινε στάχτη. Το πνεύμα των λεγομένων του Γιλμάζ για την Ελλάδα, αρκεί να το βεβαιώσει απόλυτα, όποιες και αν είναι οι αλήθειες που γνωρίζει...

6 σχόλια:

  1. Elina, Kali Xronia se olous sas

    Einai ontos apistefto pos enas Tourkos politikos, tou belinekous tou Yilamz epibarunei tin xora tou me tetoies diloseis...

    Den thelo na amfisbitiso tin alithofaneia tous, alla dierotomai giati ta leei ola afta ka ti kryvetai piso apo tis diloseis aftes.

    Mexri tora tous Tourkous Plotikous, aneksartitos kommatos, tous xaraktirize to "Pano apo ola i Tourkia", giati tora o Yilmaz na apotelei exairesi ??

    Sigoura kati mageireboun eis baros mas !!!

    Xenokrates apo Bienni

    Y.G zeito kai pali sygnomi gia ta grecklish, alla to
    systima mas stereitai ellinikon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μακαρι να απαλλαγουμε το γρηγοροτερο δυνατον απο τους προοδευτικους Εφιαλτες και τους πεμπτοφαλαγγιτες Ραγιαδες μας!

    "Αν κάποιοι στην Ελλάδα δεν πίστευαν ακόμα ότι το γελοίο δεν σκοτώνει, τώρα πρέπει να παραδεχτούν ότι τους το έχει αποδείξει η τουρκική διπλωματία. Και αυτήν την απόδειξη δεν την έκανε μόνο σε ένα τομέα. Αν σκεφτούμε επιπλέον ότι ο τουρκικός ποινικός κώδικας τιμωρεί με φυλάκιση την αναφορά στα κατεχόμενα της Κύπρου αλλά και τη γενοκτονία των Αρμενίων, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της ανικανότητας της σε εθνικά ζητήματα. Και από πλευράς στρατηγικής και γεωστρατηγικής έχει καταφέρει να τα κάνει κρόσσια με το Ισραήλ και με τη Γαλλία. Έτσι συνειδητοποιούμε ότι τα μεγάλα λόγια και το στρατηγικό βάθος του υπουργού εξωτερικών δεν είναι παρά μικρές πράξεις και στρατηγικό λάθος. Βέβαια έχουμε κι εμείς ραγιάδες που πιστεύουν στο μεγαλείο του, αλλά προφανώς επειδή θέλουν να το πιστεύουν για άλλους λόγους. (...)"
    (Ν. Λυγερος, "Η αναποτελεσματικότητα της τουρκικής διπλωματίας", http://www.lygeros.org/lygeros/8309-gr.html)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή χρονιά σε όλους.
    Ξενοκράτη, έχουμε δίκιο να αναρωτιόμαστε "γιατί τα λέει, γιατί τώρα...".
    Ο,τι και να είναι η απάντηση, ένα πράγμα δεν αλλάζει. Το πνεύμα των λεγομένων του. Οταν βλέπεις τον απέναντί σου να σου λέει"Ναί σας κάναμε δολιοφθορές, σας καταστρέφαμε και εσείς δεν μιλάγατε γιατί μας φοβόσαστε..." είτε λέει αλήθεια είτε ψέμματα, φαίνεται πού σε έχει τοποθετήσει.
    Αυτό λοιπόν και μόνο αρκεί για να πιστέψουμε ότι η ελληνοτουρκική φιλία, κάηκε εν τέλει.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Δημόκριτο.
    Είναι όντως άτσαλη η πολιτική τους, αλλά βλέπεις η Τουρκία πιστεύει στον τσαμπουκά, γιατί έχει κερδίσει αρκετά απ΄αυτόν.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητη Ελινα, η βαρβαροτητα του Ισλαμοκεμαλικου Τουρκου σημαινει εχθρα οσο δεν διαλυθει για παντα. Το θεμα δεν ειναι τι πιστευει ο γενοκτονος Τουρκος, αλλα πως αντιμετωπιζουμε εμεις τον θανατηφορο Φασισμο του.

    Ianus, "When burning a book fails, then maybe converting it to Islam will be worth trying ?"
    Reader comment on item: L'Institut d'Égypte – In Memoriam
    in response to reader comment: Not Always The Case
    http://www.danielpipes.org/comments/192188

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εκεί όπου τα πόδια μου επάτησα
    το αίμα πάντα άφθονο τη γη ποτίζει
    κι εκεί όπου τα χέρια μου τα άπλωσα
    ο Μάης σε φθινόπωρο ευθύς γυρίζει.

    Και πέτρα πάν' στην πέτρα αν ξεγελαστώ
    κι αφήσω, με το τζάκι μου να σβήσω,
    το σπίτι μου να γκρεμιστεί και να χαθώ.
    Θα κάνω τάφους τους ροδώνες όλους γύρω.

    Θ' αφήσω όλεθρο που θα ΄ναι μοναδικός
    και δεν ξανάγραψε ποτέ η ιστορία
    που δεν θα διορθώσει ο πολιτισμός
    ούτε σε δέκα χρόνια μετά.
    Πίστη μου είναι η βία.



    Απ' την αναπνοή μου θα ξερνώ φωτιά
    και θάνατο τριγύρω, από το ντουφέκι.
    Σημαία δεν θ' αφήσω στις επάλξεις μια
    και το σπαθί μου θα ναι παντού αστροπελέκι.

    Θε να λερώσω κάθε χρώμα πούν' λευκό
    με ένανε λεκέ μαβί από μπαρούτι
    κι αυτόν θα τον ποτίσω μ' αίμα εχθρικό
    να με θυμούνται οι εχθροί μου τούτοι.

    Τα σπλάχνα θα κρεμάσω στου γαϊτανιού
    την άκρη. Και του κόσμου τη σοφία όλου
    μαζί με τον πολιτισμό, στου ντουφεκιού
    τη σφαίρα και στα πίσω πόδια του αλόγου


    Οι ρεματιές, τα δάση πάνω στα βουνά
    μαζί με τους σταυρούς τ' ολέθρου που θ' αφήσω
    για πάντα θα μιλούν στον κόσμο για καλά
    "Οι Τούρκοι πέρασαν". Να τι αφήσαν πίσω.

    Ενίς-Αβνί Μπέη (Άκκα Γιουντίς), 1912, περιοδικό Τανίν.

    http://anihneftes.forumotion.com/t388-topic

    Τόσο φίλοι μπορούμε να γίνουμε...
    Βέβαια πολλοί θα πουν ότι και εμείς δεν λέμε λιγότερα ...εμάς όμως υποδούλωσαν 400 χρόνια εμάς και όχι εμείς αυτούς , εμάς έσφαξαν και οι γενοκτονίες που έκαναν δεν θα ξεχαστούν ποτέ ...
    Φίλοι λοιπόν ποτέ ούτε σαν παραμύθι ούτε σαν μύθος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.