28/5/18

Μνημόνιο: Δεν θα προφέρεται αλλά θα εφαρμόζεται

 
Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Τον τελευταίο καιρό, ένα κάποιο τμήμα του ελληνικού λαού, εξουθενωμένο από τα καθημερινά και άλυτα προβλήματά του, αφέθηκε ενσυνείδητα να περιπλανηθεί μέσα στα ονειρικά μονοπάτια δύο μαγευτικών παραμυθιών. Οι τίτλοι τους ήταν 1) Η «καθαρή έξοδος» από τα Μνημόνια, και 2) Το «αναπτυξιακό σχέδιο». Δυστυχώς, για εμάς τους ανθρώπους, τα όνειρα και τα παραμύθια τελειώνουν απότομα. Η αφύπνιση είναι πάντα οδυνηρή.
Η έξοδος από τα Μνημόνια, έστω και όταν αυτά δεν φέρουν πια αύξοντα αριθμό, είναι εκ των πραγμάτων, απλώς, αδύνατη. Και τούτο διότι, πρώτον το ελληνικό χρέος έχει χαρακτηριστεί από το ΔΝΤ ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο«, όπως άλλωστε είναι, και έκτοτε αυτό έχει εξακολουθήσει την αναρρίχησή του, ως ποσοστό στο ΑΕΠ, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο αυτόν τον «εξαιρετικά μη βιώσιμο» χαρακτήρα του.
Διότι δεύτερον, η επιτήρηση από τους δανειστές είναι αναπότρεπτη, μέχρι να ξεπληρωθεί από την Ελλάδα το 75% του χρέους, δηλαδή εσαεί, δεδομένου ότι επί οκτώ χρόνια, όχι μόνο δεν ξεπληρώθηκε ίχνος του τεραστίων διαστάσεων αυτού χρέους, αλλά επιπλέον αυξήθηκε ο όγκος των υποχρεώσεών μας, ως προς αυτό: από 130% στο ΑΕΠ πριν από την κρίση, είναι τώρα αντίστοιχα 190%.

Θα μπορούσαμε, βέβαια, να εξακολουθήσουμε να βαυκαλιζόμαστε με ένα άλλο μύθευμα: την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά, νομίζω, ότι αυτό το αφήγημα έχει ξεθωριάσει ακόμη και για όσους αρχικά το πίστεψαν, επειδή, απλώς, δεν ερμήνευσαν σωστά την απαρέγκλιτη γερμανική απόφαση, αυτή να μη συμβεί ποτέ. Τα Μνημόνια ήταν ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα, διότι:
  • Καταστρέψανε την ελληνική οικονομία και κοινωνία, με την απληστία των δανειστών να αρπάξουν το γρηγορότερο και με οποιαδήποτε μεθόδευση, τα όσα χρωστούσαμε (και όχι μόνο, αλλά και πολλαπλάσια αυτών), όχι μέσα από ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά μέσω αφαίμαξης κάθε αναπτυξιακής της δυνατότητας.
  • Νοιάστηκαν αποκλειστικά και μόνο να επιτύχουν τη δημοσιονομική ισορροπία, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι δανειστές, και αδιαφόρησαν προκλητικά για τον καταποντισμό της πραγματικής οικονομίας και του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Απλώς, να παρατηρήσω ότι στην Ισλανδία έγινε το ακριβώς αντίθετο και, φυσικά, πολύ πιο ανθρώπινο.
  • Με την πάροδο του χρόνου, οι απαιτήσεις των δανειστών έγιναν απροκάλυπτα νεοαποικιοκρατικές, ξεφεύγοντας εντελώς από τις προδιαγραφές της αλληλεγγύης και της συνοχής μιας οιονεί ενωμένης Ευρώπης. Τα σπίτια των φτωχών, οι καταθέσεις και το σύνολο του πλούτου της χώρας μας εξουσιάζονται, χωρίς έλεος, από τους εταίρους μας. Και το χειρότερο, τα εθνικά μας θέματα, όπως φαίνεται, άρχισαν να αποτελούν αντικείμενο εκβιασμού και συναλλαγής.
Παράλληλα, από την αρχή της ελληνικής τραγωδίας, οι εταίροι/δανειστές έσπευδαν να προσφέρουν βοήθεια στους δικούς μας κυβερνήτες, κάθε φορά που εμφανίζονταν ανυπέρβλητες δυσκολίες, και που έτσι κινδύνευαν τα συμφέροντά τους. Φέρνω ως παράδειγμα την έξωθεν και αποφασιστική βοήθεια, που έλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να μεταλλαχτεί το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος του 2015 σε ΝΑΙ.
Για λιγότερο σοβαρό θέμα, φαίνεται επίσης ότι από κοινού με τους εταίρους μας αποφασίστηκε να μην ονομαστεί, επίσημα, 4ο Μνημόνιο, αυτό που θα ισχύσει μετά το τέλος του 3ου. Έτσι με αυτό τον τρόπο να αποφευχθούν, κατά το δυνατόν, αντιδράσεις του εξουθενωμένου λαού, που ποτέ δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί η έκβασή τους. Ωστόσο, δεν διαφεύγει κανενός το γεγονός ότι ένα νέο Μνημόνιο, πιο απάνθρωπο, πιο εξαθλιωτικό και πιο μακροχρόνια καταστρεπτικό, από τα προηγούμενα, έχει ήδη σφίξει το βρόγχο γύρω από το λαιμό μας.

Η κόλαση της δήθεν «καθαρής εξόδου»

Αυτό το νέο Μνημόνιο, χωρίς αριθμό, εκτός απροόπτου, θα έχει αγριότερες συνέπειες για την Ελλάδα, από τα τρία προηγούμενα, και τούτο πριν από όλα, διότι είναι η χαριστική βολή εναντίον ενός λαού που έχει ήδη αγγίξει τα όριά του, και μιας οικονομίας, η οποία χαροπαλεύει. Από τους πολυάριθμους λόγους, στη βάση αυτής της διαπίστωσης, θα αναφερθώ, αμέσως στη συνέχεια, σε μερικούς από αυτούς, όπως είναι:
1) Η υποχρέωση επίτευξης, ως το 2022, ενός υπέρογκου πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,5%, και μετά ως το 2060, ύψους 2%. Τα πλεονάσματα αυτά θα αφαιρεθούν μέσα από ένα ΑΕΠ, που σε πείσμα των συνεχών ενθουσιωδών κυβερνητικών προβλέψεων παραμένει, ουσιαστικά, καθηλωμένο, και κάτω από ρυθμό μεγέθυνσης του 1.4% (αν δεν ξαναγυρίσει σε αρνητικούς ρυθμούς, που θεωρώ πολύ πιθανούς).
Να προσθέσω ότι η διαβεβαίωση, προς τους δανειστές, ότι «αυτό το εγκληματικό πρωτογενές πλεόνασμα μπορεί, πάντως, να επιτευχθεί» στερείται παντελώς περιεχομένου. Απλώς, διότι με τις απάνθρωπες πρακτικές που ακολουθούνται, το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να είναι διπλάσιο ή και τριπλάσιο. Ο ορισμός του ύψους του, κάτω από τις ελληνικές συνθήκες, εξαρτάται από τον αριθμό των πολιτών που αποφασίζεται εκάστοτε να καρατομηθούν (εξυπακούεται ότι η «καρατόμηση» έχει πολυσχιδείς εκφάνσεις).

Προς το χειρότερο

2) Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, σε πείσμα των εξωπραγματικών κυβερνητικών εξαγγελιών, οδεύει δυστυχώς, ακάθεκτη προς το χειρότερο και όχι προς το καλύτερο, ανεξαρτήτως του ότι και στο αφήγημα αυτό συμμετέχουν και πάλι οι εταίροι μας. Αυτό είναι προφανές, διότι διαφορετικά θα όφειλαν να εξηγήσουν πως συνέβη αυτή η καθολική συμφορά, ενώ οι ίδιοι ήρθαν να μας «διασώσουν».
Αλλά, πως και από πού να πάει καλύτερα η ελληνική οικονομία, όταν στα οκτώ αυτά χρόνια εφαρμογής των «προγραμμάτων σωτηρίας μας», χάθηκε το 27% του ΑΕΠ, όταν τα ατομικά εισοδήματα συρρικνώνονται κάτω από το βάρος μιας εντελώς παρανοϊκής φορολογίας. Όταν καλπάζει η ανεργία, ή οποία φυσικά δεν μειώνεται, αλλά μεταβάλλει μορφή καθώς η πλήρης απασχόληση έχει παραχωρήσει τη θέση της, κατά 70%, σε μορφές απασχόλησης ανασφαλείς και σε αμοιβές γύρω στα 400 ευρώ και καθώς 600.000 περίπου νέοι έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό; Όταν οι επενδύσεις δημόσιες και ιδιωτικές χειμάζουν, και όταν η απόλυτη ανασφάλεια για το αύριο κυριαρχεί;
Η κορυφαία απόδειξη της συνεχιζόμενης επιδείνωσης της οικονομίας απεικονίζεται στο απελπιστικά χαμηλό ποσό, που η μέση ελληνική οικογένεια δαπανά στα super-markets το μήνα για να επιβιώσει. Ω, ναι, υπάρχει βελτίωση! Από 274 ευρώ πέρυσι, αυξήθηκε φέτος σε 278 ευρώ! Αν δεν πρόκειται για στατιστικό λάθος, η «βελτίωση» αυτή μπορεί να οφείλεται μόνο στον τουρισμό. Και η δεύτερη βροντερή απόδειξη εμβάθυνσης της εξαθλίωσης είναι το γεγονός ότι το 40% των συνταξιούχων επιβιώνει με 372 ευρώ το μήνα, ενώ το 30% των απασχολούμενων υποχρεώνεται να «τα βγάζει πέρα» με μέσο μισθό 383 ευρώ. Επιπλέον, έχει επέλθει ριζική μείωση των δημοσίων δαπανών, για υγεία και παιδεία, με αποτέλεσμα να θίγονται, κυρίως, οι κοινωνικά ασθενέστερες τάξεις. 1,9 δισεκατομμύρια είναι τα νέα χρέη προς το Δημόσιο, τα οποία οι οφειλέτες αδυνατούν να καταβάλουν. Αυτά ως τώρα.
Από τις αρχές, ωστόσο, του προσεχούς έτους, η κατάσταση στην Ελλάδα θα επιδεινωθεί παταγωδώς, καθώς οι ήδη γλίσχρες συντάξεις προβλέπεται ότι θα μειωθούν κατακόρυφα. Πιθανότατα θα εφαρμοστεί η μείωση του αφορολόγητου, θα καταργηθεί η ειδική μεταχείριση του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου και θα προστεθεί και οποιοδήποτε άλλο μέτρο απαιτήσουν οι εταίροι μας ως «απαραίτητο», για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους.

«Υπερηφάνως» στις αγορές

3) Στο μεταξύ, οι δανειστές εμφανίζονται ιδιαίτερα ανυπόμονοι και με τις «ιδιωτικοποιήσεις» (βλ. γενικό ξεπούλημα). Κατά το διάστημα της υποτιθέμενης καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια, η χώρα θα πιέζεται αφόρητα να ολοκληρώνει με ταχείς ρυθμούς τη μεταβίβαση της δημόσιας περιουσίας προς τους δανειστές.
4) Η επιτήρηση, στα χρόνια της δήθεν «καθαρής εξόδου» από τα Μνημόνια, θα είναι δρακόντεια. Δεν θα ομιλούμε περί Μνημονίων, αλλά θα συνθλιβόμαστε από αυτά. Θα υποκύπτουμε σε αυτά, θα εξαθλιωνόμαστε εξαιτίας τους, θα φθίνουμε με αυτά. Πολύ χειρότερα από τα οκτώ προηγούμενα χρόνια, γιατί η οικονομία και ο λαός είναι πια χωρίς αντοχές.
5) Στο μεταξύ, εμείς, θα βγαίνουμε «υπερηφάνως» στις αγορές, οι οποίες μας αναμένουν με ανοικτές αγκαλιές. Και διερωτώμαι, αλήθεια, τι θα ωθήσει αυτές τις αγορές, από τώρα και στη συνέχεια, να μας φερθούν καλύτερα (να μας μαδήσουν δηλαδή λιγότερο) από ότι το 2010; Δεδομένου ότι δυστυχώς η κατάσταση της οικονομίας μας είναι τώρα τρισχειρότερη από τότε, το χρέος μας συντριπτικά υψηλότερο από τότε, ο ρυθμός ανάπτυξη ανύπαρκτος (ενώ πριν την κρίση ταχύτατος), η ανεργία μας τώρα η υψηλότερη της Ευρώπης, και η παραγωγική ικανότητα της οικονομίας μας αδιόρατη. Χάρη στα υψηλά επιτόκια, που αρχικά επιβλήθηκαν αλύπητα στην Ελλάδα, πριν μειωθούν πρόσφατα, εκτιμάται ότι η Γερμανία αποκόμισε κέρδη ύψους 3,4 δισεκατομμυρίων ευρώ από τα ελληνικά ομόλογα.
Εκτός από την πολύ δυσμενέστερη κατάσταση της οικονομίας μας τώρα, σε σχέση με την αντίστοιχη στην αρχή της κρίσης, θα χρειαστεί, εν γνώσει μας και με δική μας επιλογή, να επανέλθουμε σε πολύ υψηλότερα επιτόκια από αυτά των τελευταίων ετών. Τα οποία κινδυνεύουν να γίνουν ανεξέλεγκτα, αν η παγκόσμια οικονομία επιδεινωθεί (που ήδη ο ρυθμός της, που ήταν 3,8% το 2017 έχει συρρικνωθεί επικίνδυνα), αν το υπερβολικό παγκόσμιο χρέος καταλήξει σε κρίση, και αν η ΕΕ ταρακουνηθεί από τις αποφάσεις και ενέργειες της νέας ιταλικής Κυβέρνησης. Συμπερασματικά, με τη δήθεν «καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια» ανοίγουν διάπλατες οι πύλες της Κόλασης, για την Ελλάδα.

Και…το «αναπτυξιακό σχέδιο»

Η ανάπτυξη ήταν από την αρχή της ελληνικής κρίσης, και παραμένει ως η μοναδική ελπίδα επιβίωσης της χώρας. Αλλά, ωστόσο, με τις τρέχουσες και τις μελλοντικές συνθήκες της ελληνικής οικονομίας, χρειάζεται απεριόριστο θάρρος και πλήρης αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα, για να καταστρώσει κανείς ένα αναπτυξιακό σχέδιο. Και τούτο, διότι το πρώτο που οφείλει να απαντηθεί μέσα από ένα τέτοιο σχέδιο είναι το από πού αναμένεται να έρθει αυτή η ανάπτυξη.
Οι μακροοικονομολόγοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει θεωρία ανάπτυξης, και ότι η έναρξη και η συνέχισή της δεν υπόκειται σε κανόνες, που μπορεί να επαναλαμβάνονται και να μεταφυτεύονται από οικονομία σε οικονομία. Ωστόσο, υπάρχει γενική παραδοχή, ότι η έναρξη της ανάπτυξης αδυνατεί να συμβεί σε οικονομία με χρόνια κατάσταση αντιπληθωρισμού. Ότι επίσης η εφαρμογή λιτότητας αποκλείει την έλευσή της, ότι η ανάπτυξη κατεστραμμένης οικονομίας (όπως η ελληνική, εξαιτίας των Μνημονίων) απαιτεί καταρχήν τεράστια ποσά επενδύσεων, τα οποία να ριχτούν απότομα και όχι σταδιακά. Σημειώνεται ότι ο σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών είχε προσδιορίσει, πριν κάποιο καιρό, αυτό το απαραίτητο ποσό σε 100 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο κρίνω ανεπαρκές.
Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων (αν, βέβαια, πρόκειται για επενδυτές και όχι για άρπαγες του δημόσιου πλούτου) απαιτεί την ικανοποίηση πλήθους κριτηρίων που δεν υπάρχουν στην περίπτωσή μας, και επιπλέον η προτίμησή τους στρέφεται γενικώς, προς προηγμένες οικονομίες και προς πολύ δυναμικές αναδυόμενες-βλέπε Κίνα. Να την περιμένουμε, λοιπόν, την ανάπτυξη, και γιατί όχι, να καταστρώνουμε και «αναπτυξιακά σχέδια» μακροχρόνια, αν αυτό μας διασκεδάζει. Αλλά ωστόσο να συνειδητοποιούμε ότι με τις παρούσες συνθήκες και τις πολύ-πολύ μακροχρόνιες μελλοντικές (αν δεν υπάρξουν κοσμοϊστορικές μεταβολές), όλα αυτά κινούνται στο χώρο των ονείρων και των ευχολογίων.

Δεν πετάει ο γάιδαρος

Το ελληνικό πρόβλημα δεν λύνεται δυστυχώς με την προσφυγή σε αλλαγή κυβερνήσεων. Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξει αυτή η χώρα, αν παραμείνει σε Μνημόνια με ή χωρίς αριθμό, είναι χαμένη για πολλές δεκαετίες. Και όχι απλώς οικονομικά, αλλά και εθνικά, εφόσον θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εκβιασμοί για τα εθνικά μας θέματα, που έχουν ήδη αρχίσει θα συνεχιστούν εντονότερα, με βάση το χρέος. Η μόνη ορθολογική και ευνοϊκή, για την Ελλάδα, πρόταση στο διάστημα αυτών των οκτώ ετών, έγινε από τους μοναδικούς μας φίλους τους Γάλλους αλλά, όπως θα έπρεπε να αναμένεται, απορρίφθηκε από τους υπολοίπους. Αναφέρομαι στη σύνδεση των ελληνικών υποχρεώσεων εξυπηρέτησης του χρέους με την ανάπτυξη.
Οι αποκαλούμενες, υποτιμητικά, λαϊκίστικες κυβερνήσεις κατακλύζουν, κυριολεκτικά, η μία μετά την άλλη, την Ευρώπη. Αξίζει τον κόπο, ο καθένας μας, να μην επαφίεται στις εύκολες κριτικές εναντίον τους, που είναι κατανοητό να προέρχονται από τους πανικόβλητους παραδοσιακούς πολιτικούς, αλλά να προσπαθήσει να αποκτήσει δική του αντικειμενική κρίση για αυτές, και κυρίως για τα μέχρι τώρα αποτελέσματά τους, που είναι περισσότερο από ικανοποιητικά για τους πολίτες τους.
Όσοι από εμάς δεν συμφωνούν με την πορεία της ελληνικής οικονομίας, και όχι μόνο, αλλά και των εθνικών θεμάτων, χαρακτηρίζονται με ασύγγνωστη ευκολία, ως ετερόκλητοι, φασίστες ή προδότες. Επειδή, δηλαδή αρνούνται να δεχθούν ότι «πετάει ο γάιδαρος». Η Ισλανδία τόλμησε να αντιταχθεί στην ΕΕ. Πέρασε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Αλλά, τώρα, το κατά κεφαλή της εισόδημα είναι μεταξύ των υψηλότερων της υφηλίου, η ανεργία της είναι αυτή, που συνυπάρχει με πλήρη απασχόληση και βαδίζει προς το μέλλον με αισιοδοξία.
Στην Ευρώπη, αντιτάχθηκαν και άλλες οικονομίες στην ευρωπαϊκή πολιτική: Αυστρία, Νορβηγία, Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία, Ρουμανία και, πρόσφατα, Ιταλία. Δεν είναι κακό για μια οικονομία να αναγνωρίσει ότι οι ευρωπαϊκές προδιαγραφές πολιτικής είναι ακατάλληλες για την περίπτωσή της. Κακό είναι να εξακολουθήσει να εφαρμόζει πολιτικές που, εν γνώσει της, την εξουθενώνουν.

slpress

9 σχόλια:

  1. Η εικονα αυτη δειχνει το ποσο καλα εχουν ψυχομετρησει οι αντιπαλοι του τον Αλκξη που προφανως εχει προβλημα με την πατρικη φιγουρα και το ναρκισσισμο του. Γι αυτο τον αποδομησαν τη νυχτα του Ιουλιου του 2015. Καθε συγκροτημενο ον θα ειχε προβαλλει αξιοπρεπη αντισταση......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το αρθρο ειναι πολυ καλο.Ομως δεν λεει τιποτε για το δεον γενεσθαι....Στις περιγραφες ειμαστε αριστοι σαν λαος.Αν δειτε καλα ..ολοι συτο κανουν.Κι οταν καταληξουν ικανοποιημενοι που το ανελυσαν σωστα...ξεφουσκωνουν...το αχτι της αναλυσης .Βρηκαν τι εγινε....Ομως οταν φτασεις εκει πρεπει ναχεις βγαλει ενα συμπερασμα δρασης...για τα επωμενα βηματα.Αυτο ειναι το δημιουργικο κομματι των ανθρωπων.Και ξαφνου ο .αριστος αναλυτης γινεται...κακιστος δημιουργος.Δεν μπορει να παραγει εργο .Ζαρωνει στην σκρη αμηχανος...με τις αναλυσεις του.Εχουμε βαρυ θεμα αναμεσα στην κριτικη ικανοτητα...και στην δραση που πρεπει να ακολουθει ...αν μαθαμε κατι απ την αναλυση που κοπιασαμε να κανουμε.Αυτο λεγεται ....ευθυνοφοβια...αν θελετε ..ανωριμοτητα.Υπαρχουν και βαρυτεροι χαρακτηρισμοι....Ομως ετσι δεν θα υπαρξει ποτε λυση στο προβλημμα... Χωρις θαρρος τιποτε δεν θα γινει εκτος απ το χειροτερο.Ισως υπαρχει μια λεξη που τα λεει ολα...Η λεξη ....ανδρεια....μια λεξη κορυφαια σαν εννοια στην ιστορια των προγονων μας...και αγνωστη στους απογονους.... Εχει αλλαξει το προτυπο...στο αλλο ακρο...και δεν θυμωνει κανεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μέρος 1ο

    Επειδή από έναρξης κρίσης, έχω ακούσει και διαβάσει διάφορα και επειδή τα έχω πει και σε φίλους και οικείους μου ως απλός συνέλληνας και με βάση αναλύσεις ντόπιων οικονομολόγων, θα αναφέρω τα εξής εν συντομεία και ο καθένας ας βγάλει συμπεράσματα:

    1) Ελλάδα (κρίση δημοσιονομικής αιτίας και όχι τραπεζών):

    https://imgur.com/a/Vf7Tf0o

    Για όποιον δεν ξέρει, το Current Αccount είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Δηλαδή πόσα χρήματα μένουν ή βγαίνουν από τη χώρα με φτωχά λόγια. Για παράδειγμα, αν εσένα σου δώσουν αύξηση και συ αγοράσεις ιταλικό βρακί αντί για ελληνικό, αυτά τα λεφτά θα πάνε στον Ιταλό Λουίτζι και θα επιβαρύνουν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και τυχόν έλλειμμα, θα το καλύψεις με δανεισμό. Για παράδειγμα, μια Ελλάδα που θα επέστρεφε στη δραχμή το 2010, θα έπρεπε σε μια νύχτα να μηδενίσει το έλλειμμα που είχε, περίπου 14% του ΑΕΠ. Δηλαδή να κόψει άμεσα δαπάνες και εισαγωγές, σε ύψος 14% του ΑΕΠ. Φυσικά, καταλαβαίνετε πως οι αντιμνημονιακοί, θα κυνηγούσαν το ΓΑΠ να τον κρεμάσουν ρωτώντας γιατί τους κατέστρεψε αντί να πάρει βοήθεια από τους Ευρωπαίους.

    2) Ισλανδία (κρίση με αιτία τις τράπεζες)

    https://imgur.com/a/fLke5HM

    https://www.youtube.com/watch?v=4ONchKmNdBM


    Δώστε προσοχή σε αυτά που λέει για : "nexus, human right, αλισβερίσι".

    Φοροδιαφυγή ύψους 28 δισ. το 2009
    http://www.kathimerini.gr/466198/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/forodiafygh-yyoys-28-dis-to-2009

    Αλήθεια 28 χ 10, πόσο κάνει; Ας πούμε 10 δις χ 10 χρόνια, πόσο κάνει;

    - Η "ισχυρή Ελλάδα" του Σημίτη, βασιζόταν στα χρηματοπιστωτικά (έσκασε και η φούσκα του χρηματιστηρίου κάποια στιγμή) και στις κατασκευές (θα καίμε την Ελλάδα και η οικοδομή θα φέρνει την αειφόρο ανάπτυξη. Σε καμία χώρα η οικοδομή δεν έφερε αειφόρο ανάπτυξη, μόνο φούσκα).
    - Η ήπια προσαρμογή του "κεφαλαίου της παράταξης", Καραμανλή, παραήταν ήπια και πάντως "η διεθνής κρίση δε βρήκε τη χώρα θωρακισμένη", όπως αντίθετα ισχυριζόταν. Το να λες στο και 5 ότι θα παγώσεις μισθούς και συντάξεις, είναι σα να λες στον καρκινοπαθή ότι τώρα θα κόψει το τσιγάρο.
    - Κάθε χώρα, έχει βιοτικό επίπεδο ανάλογο με τις υπηρεσίες που προσφέρει και τα προιόντα που παράγει και εξάγει. Η Ελλάδα πέρα από τον τουρισμό, πόσα πράγματα παράγει; Σε σχέση πχ με τη Βουλγαρία, πόσο καλύτερη είναι;
    - Κατάταξη ανταγωνιστικότητας Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας. H Ελλάδα το 2009 ήταν περίπου στο 114.
    http://www.doingbusiness.org/rankings


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μέρος 2ο

    - Η βιωσιμότητα του χρέους έχει να κάνει και με τις ετήσιες επιβαρύνσεις για την εξυπηρέτηση. Πχ η Ιαπωνία έχει 250% χρέος. Δε χρεοκοπεί. Το ΔΝΤ θεωρεί όριο το κόστος εξυπηρέτησης 20% επί του ΑΕΠ το χρόνο. Ο Έλληνας CEO της Merryl Lynch, το κατεβάζει στο 15%. Και το 15% είναι βαρύ. Ο Πέτρος Δούκας, σε άρθρο πριν λίγα χρόνια προσδιορίζει περί τα 10 δις το βάρος που μπορεί να σηκώνει ετησίως ο ελληνικός προυπολογισμός για χρέος.
    - Οι Έλληνες, καλό θα ήταν να περιμένουν την τελική λύση για το χρέος και δουν πόσο θα είναι το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης. Αν είναι δυσβάσταχτο/υπεραισιόδοξο, υπάρχει η επιλογή της δραχμής.
    - Αν η Ελλάδα δεν παράγει αγαθά και υπηρεσίες που να θέλουν άλλοι λαοί, ούτε με ρούβλι ούτε με ρουπία θα δει ο Έλληνας ευημερία. Αν δεν αλλάξει νοοτροπία και ο λαός και οι πολιτικοί, δε θα αλλάξει τίποτα.Θα τυπώνουν απλά χαρτάκι σαν το Μαδούρο.
    - Μονομερής διαγραφή του χρέους δεν υπάρχει, παρά μόνο στο φαντασιακό των Ελλήνων αριστερών. Υπάρχει μονομερής στάση πληρωμών, που μετά λύνεται στα δικαστήρια.
    - Είναι αφελές, να νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα θα φεσώσει ένα σωρό χώρες της ΕΕ και η ίδια δε θα υποστεί αντίποινα (τελευταία φορά πχ που είχα κοιτάξει, η Ελλάδα λάμβανε ετησίως περί το 3% του ΑΕΠ δωρεάν τακτικά κονδύλια από την ΕΕ, χώρια τα έκτακτα κονδύλια.

    - Τις κραιπάλες 40 χρόνων, δε μπορείς να τις αποσβαίνεις σε 8. Αλλιώς όλες οι χώρες θα έτρωγαν και θα έπιναν 40 χρόνια και μετά θα βάραγαν κανόνι, θα κάναν υπομονή 8 χρόνια και θα ξανάρχιζαν ξανά τα δανεικά.

    - Η Βουλγαρία που οι Έλληνες κοροιδεύαν με το "προσεχώς Βουλγάρες" έχει 20% χρέος. Η Τουρκία, που οι Έλληνες κοροιδεύαν ως ξυπόλητους, έχει 32% χρέος. Γιατί δε βάζουν κι αυτοί έναν Ανδρέα να πάει το χρέος στο 100% σε 10 χρόνια και να τους ράνει με πλούτη; Ακριβώς για να μην πάθουν αυτά που λέει ο Κουλουριάνος. Γιατί, τα αγαθά κόποις κτώνται και όχι ΠΑΣΟΚοις. Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα. Και όποιος είναι μικρός σε ηλικία και ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έπαθε η Ελλάδα, ας δει τη Μαντάμ Σουσού.
    - Η Ελλάδα συνολικά από το 1980, πήρε δωρεάν 200 δις ευρώ κοινοτικά κονδύλια. Μην περιμένετε να σας καταργήσουν τον ΕΝΦΙΑ. Δε θα γίνει ποτέ, γιατί η λογική του ΕΝΦΙΑ είναι πως "αφού ο Έλληνας τα έκανε οικοδομή, θα τα πάρουμε από κει".
    - Όποιος τάζει πλούτη στην Ελλάδα για τα επόμενα 30 χρόνια, είναι απατεώνας. Σκοπός είναι να πέσει η ανεργία και να μπορούν να ζήσουν, στοιχειωδώς, χωρίς λούσα, οι άνθρωποι.
    Και δε θα σχολιάσω άλλο, γιατί ήδη έχω ακούσει από συγγενείς και φίλους τα μύρια όσα. Αυτά τα γράφω, γιατί αν δε διαγνωσθεί μια ασθένεια, δε θα θεραπευτεί ποτέ. Βήχει ο συναχωμένος, βήχει και αυτός με καρκίνο πνεύμονα. Το ότι ο 1ος γίνεται καλά με σιρόπι, δεν πάει να πει πως θα γίνει και ο 2ος.
    - "Να το πάρωμεν απόφασιν ότι δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδος”. 'Ενας είναι ο Θεός δι΄ όλα τα έθνη. Η φρόνησις, η διορατικότης, η προορατικότης, η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον" (Ελευθέριος Βενιζέλος).
    - Παρόλα αυτά, ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί η Ελλάδα έχει φτάσει ίσως στο τέλος της ιστορικής της διαδρομής ως έθνος, αυτή τη φορά, αν δεν καταφέρει να βγει. Γιατί υπάρχουν και τα failed states στην ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουρακουλουμ
      Αν και δεν υπαρχει Θεος της Ελλαδας....ζητας ενα θαυμα ..Θεικο..." Να αλλαξει νοοτροπια ο λαος ...και οι πολιτικοι και μαλιστα γρηγορα...αφου ειμαστε στο και ...πεντε.Αυτο ισοδυναμει με 10.000.000 αναστασεις του Λαζαρου.....Εδω που φτασαμε με ευθυνη μας...ολων...φαινεται πως ο Θεος της χωρας ειναι Αναγκαιος.Ειναι εντελως αδυνατον να αλλαξεις ηλικιωμενους στο χωριο...η την πολη....γυναικες που δεν ξερουν στοιχειωδη θεματα...παιδια απειρα....και πολιτικους δεδομενους στην ανηθικοτητα που εγινε φυσικος νομος στην σκεψη τους.....κατι σαν την βαρυτητα....Το θεμα ειναι κυρια ηθικο..οχι οικονομικο...πχ εισαι πολιτικος...πας να κανεις κατι καλο...ερχεται ενας Ιταλος....και σου λεει.....παρε δεκα εκατ.....μαυρα....και κανε τον χαζο...Αν δεν ηταν ηθικο θεμα..τι θαταν ??? Αν το βλεπεις φυσικο ...τα παιρνεις....φυσικα.Εχεις την ηθικη δυναμη να πεις οχι..??Εδω απο καθε δανειο ...χρεος...δοση....επιχορηγηση...απ τα παντα εχουν παρει μιζα πριν...ακομη και απο το να πανε ενα ελειμμα απ το δωδεκα στο δεκαεξι τα εκατο....Το θεωρουν ....φυσικο !!!!! Ετσι ο Θεος ειναι αναγκαιος....Πως γινονται 10.000.000 θαυματα σε μια μερα ??Μονο με εναν τροπο......οταν τιποτε απ ολα αυτα δεν εχει πια σημασια.....θα τον βρεις ευκολα.
      ...Παντως γραφεις πολυ καλα με ποιοτητα...

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ Δημήτρη Κ., η ευχή είναι το τελευταίο που μπορεί να κάνει κάποιος. Επειδή ούτε εγώ πιστεύω στα θαύματα που αλλάζουν τα μυαλά του άλλου που έζησε 40 χρόνια γλυκού ψέματος και επειδή η Ελλάδα είναι μια χώρα μοναδική με εκπληκτική συνομωσιολογία και εκπλητικά κόμματα (από εθνοσοσιαλιστές μέχρι σταλινιστές) και στο μέσον έχεις ακόμα τα ίδια πρόσωπα να προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι ικανά να σε σώσουν, έχω καταλήξει ότι η Ελλάδα μόνο με βούρδουλα σώζεται. Και οι βούρδουλες είναι 2 ειδών που μπορώ να σκεφτώ. Είτε με γερμανικό βούρδουλα είτε με χούντα. Και επειδή θεωρώ τη χούντα μεγαλύτερο κακό (γιατί μετά για 50 χρόνια η αριστερά θα το εκμεταλλεύεται πολιτικά), είναι προτιμότερος ο γερμανικός βούρδουλας. Όμως, για να λέω την πάσα αλήθεια, δεν ξέρω ούτε εγώ, αν το τελικό σχέδιο "ελάφρυνσης" του χρέους, θα είναι πραγματοποιήσιμο. Η Ελλάδα, επειδή δεν μπορεί πια να δανειστεί, χρειάζεται ιδιωτικές επενδύσεις. Εκτός κι αν η ΕΕ συγκινηθεί και ρίξει περισσότερα κονδύλια στο μέλλον. Αλλά και πάλι τα χρειάζεται.

      Γι αυτό, τα έξυπνα κράτη, δε χρεοκοπούν. Κινούνται ΠΡΙΝ χρεοκοπήσουν. Ειδικά όταν είναι κράτη με μικρή αυτόνομη παραγωγή, όπως η Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα και με δραχμή, δεν έχει κάποια τεράστια εξαγωγική βιομηχανία με την οποία θα γεμίσει τα ξένα σούπερμάρκετ με ελληνικά πάμφθηνα προιόντα. Τον τουρισμό έχει, ο οποίος και με το ευρώ, μια χαρά πάει.

      Από κει και πέρα, κάποια στιγμή, δε σώζεται ένας λαός. Δεν υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος που λέει πως ό,τι και να κάνει μια χώρα, πάντα θα τη γλιτώνει. Μπορεί να υπάρχει μια χώρα που θα λέγεται Ελλάδα και σε 70 χρόνια τον πρωθυπουργό να τον λένε Αμπντάλλα για παραδειγμα. Και οι Αιγύπτιοι στα χαρτιά, λέγονται Αιγύπτιοι. Αλλά το κατά πόσον έχουν κάποια σχέση με τους αρχαίους Αιγύπτιους, είναι άλλο θέμα.

      Διαγραφή
    3. Αγαπητε κ.ουρακουλουμ
      Σου διεφυγε οτι υπενοησα...ο τριτος δρομος...στον οποιον ηδη τρεχουμε με ταχυτητα...επειδη ειναι ο μονος πια....αν θυμαμαι καλα λεγεται οπως ο Ηρακλειτος ειπε......." των...παντων πατηρ....ερις...."... Ναχετε ενα υπεροχο βραδυ....

      Διαγραφή
  5. Very informátive article and comments. June seems to be a crítical month for Greece. From one hand we have the Macedonian issue and the other our económic future. Or is one and the same? If SYRIZA accepts the term Macedonia in any way, it will possibly meet its political death and people will feel morally satisfied. The new government will play for a while the patriotic card and Greece's económic ordeal will continúe (real target).
    The same happened when Tsipras came to power.

    The Ultimate goal is to keep people under control as Long as it takes to steal everything we have. And to erase any evidente of the crime committed, throw us into a war with Turkey.

    We need a double- cut éxit; both from the financial strugulation and un-patriotic governments. Current options for future government all favor status quo. We have to take them by surprise. Produce a patriot candidate the last minute and end this tyranny once and for all.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.