Τα καραγκιοζιλίκια στο πανηγύρι των Σκοπιανών

 της Ελίνας ΓαληνούΗ είδηση για την αναπαράσταση της κηδείας της Ελλάδας στο προχτεσινό πανηγύρι των Σκοπιανών, βρισκόταν χτές σε πρώτη προτεραιότητα. Η αλήθεια είναι ότι όσοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, θα περίμεναν ότι οι γείτονές μας κάτι θα προσπαθούσαν να δημιουργήσουν πάλι ελπίζοντας ν΄ανάψουν τα αίματα. Η ψυχρή και ελεγχόμενη στάση μας με την οποία αντιμετωπίστηκαν όλα τα σχετικά του τελευταίου καιρού, τους έχουν προφανώς εκνευρίσει. Ισως γιατί είχαν επενδύσει πολλά στην απόφαση της Χάγης, η οποία όμως μάλλον τους απογοήτευσε μη παρέχοντάς τους ισχυρά ερείσματα για τις διεκδικήσεις τους. Παράλληλα, δεν βλέπουν προθυμία ανταπόκρισης στις αορίστου περιεχομένου προσκλήσεις διαλόγου τους προς την ελληνική πλευρά. Μαζί με όλα δε, συνέπεσε αυτό το διάστημα και η έκθεση στο Λούβρο για τον Μέγα Αλέξανδρο, που λές και το πνεύμα του συνωμότησε με τους καθηγητές κλασσικών σπουδών διεθνώς, για να θυμίσει στον κόσμο την ελληνοπρέπεια του Μακεδονικού πολιτισμού. 
Με τέτοια και άλλα εκνευριστικά λοιπόν που εισπράττουν οι Σκοπιανοί, οι σπασμωδικές αντιδράσεις με εμφανέστατα κίνητρα προκλήσεων, θα πρέπει να ήταν μάλλον αναμενόμενες. Ετσι, επέλεξαν την κακόγουστη και χοντροκομμένη αναπαράσταση κηδείας της Ελλάδας, καίγοντας την ελληνική σημαία που τύλιγε το φέρετρό μας. Και το κανόνισαν μέσα στις ημερομηνίες εορτασμού για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ελπίζοντας να μας προκαλέσουν ακόμα μεγαλύτερη θλίψη, οργή και ...ίσως κάποια άτσαλη κίνησή μας, για να γίνει καμιά στραβή και να επωφεληθούν. Τα γνωστά και μη εξαιρετέα δηλαδή...απ΄ όλους όσους μπερδεύουν ακόμα την εξωτερική πολιτική, με φτηνά κατινίστικα καμώματα...
Ενα τέτοιο καραγκιοζιλίκι που καταδεικνύει ευθαρσώς τις προθέσεις και το επίπεδο πολιτισμού ενός κράτους, με ανοιχτούς λογαριασμούς που μόνο του δημιούργησε, αποβλέποντας παράλληλα να μπεί στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, δεν θα είχε νόημα να σχολιαστεί παραπάνω. Φρόντισε όμως πάλι από μόνο του, να δώσει και άλλα στίγματα "ποιότητας", με το μανιφέστο που επιχείρησε να "κάψει" την Ελλάδα. Υπενθυμίζουμε το περιεχόμενό του, γιατί περί αυτού ο λόγος..."Σήμερα κηδεύεται η Ελλάδα, πρώην τουρκική επαρχία, ή αλλιώς Γιουνανιστάν...Επιτέλους, απαλλαγήκαμε από τους ενοχλητικούς μας γείτονες...". Ακόμα και ο πλέον ανυποψίαστος περί αυτά τα θέματα, θα ξαφνιάστηκε για το πού παραπέμπουν αυτές οι στοχοποιημένες αναφορές...
Εντελώς συμπτωματικά, βρισκόταν δίπλα μου το πρόσφατα εκδοθέν έργο του Μάνου Ηλιάδη, με τη σελίδα τσακισμένη στο κεφάλαιο για την δράση των Τούρκων στα Βαλκάνια. Ανατρέχω το κείμενο και ξαναδιαβάζω "Η τουρκική προσπάθεια διεισδύσεως στα Βαλκάνια, είναι πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη και, αναλόγως των συνθηκών που επικρατούν σε κάθε χώρα, υλοποιείται στο πολιτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, στρατιωτικό και θρησκευτικό επίπεδο. Η προσπάθεια αυτή, έχει την αφετηρία της στη δεκαετία 90, για να καταστεί πιό συστηματική μετά την άνοδο στην εξουσία του Ρ.Τ. Ερντογάν, και της ανάληψης της εξωτερικής πολιτικής από τον Νταβούτογλου. Το πραγματικό πνεύμα της πολιτικής αυτής, αποκαλύπτεται στο βιβλίο του Νταβούτογλου, "Το Στρατηγικό Βάθος"...Η Τουρκία επιδιώκει την απόκτηση δικαιώματος επεμβάσεως στις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων. Εκμεταλλευόμενη την αντιπαλότητα των Σκοπίων με την Ελλάδα, η Τουρκία πέτυχε μια σημαντική διείσδυση στη χώρα αυτή, στην οποία υφίσταται τουρκική μειονότητα 3,86% του συνολικού πληθυσμού των Σκοπίων." 
Εχουν γραφτεί διάφορες εκτιμήσεις για τις σχέσεις Τουρκίας με τα Βαλκάνια, αλλά καμία τόσο εκτενής και τεκμηριωμένη ανάλυση δεν έχει δεί το φώς της δημοσιότητας, εκτός απ΄αυτήν του Μάνου Ηλιάδη,  για την μυστική δράση των Τούρκων με επίκεντρο την Ελλάδα. Αρχίζω να σκέφτομαι ότι εάν το είχαν διαβάσει οι Σκοπιανοί πριν εκτεθούν με τις τριτοκοσμικές τους εκδηλώσεις προς την χώρα μας, μπορεί να είχαν αποφύγει...τουλάχιστον τις αναφορές περί τουρκικής επαρχίας και Γιουνανιστάν. Αλλά έστω.... Περί ορέξεως και διασκεδάσεων, ουδείς λόγος. Αλλά και εκ στόματος κοράκων, κρά!