http://www.onalert.gr
Μέσω βίντεο και σειράς φωτογραφιών, που αποτυπώνουν εικόνες ερήμωσης στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ο Αργ. Ντινόπουλος ασχολείται με το θέμα των γερμανικών υποβρυχίων. Ζητάνε να τους καταβληθούν και άλλα χρήματα, όταν έχουμε παραλάβει μόνο ένα υποβρύχιο, ερωτά ο βουλευτής.
Σε μια από τις φωτογραφίες, όπως και στο βίντεο (κατά τον βουλευτή είναι πρόσφατο), φαίνεται ο Παπανικολής να βρίσκεται για επισκευές στη στεριά.
Κύκλοι του ναυτικού, πάντως, επιβεβαιώνουν ότι το υποβρύχιο βρίσκεται για επισκευές στο Σκαραμαγκά και σημειώνουν πως πρόκειται για αποκατάσταση παρατηρήσεων στο πλαίσιο της εγγύησης. Σημειώνουν ότι η εγγύηση του υποβρυχίου έληξε τον περασμένο Οκτώβριο και η αποκατάσταση των προβλημάτων γίνεται αυτή την περίοδο, χωρίς να προκύπτει δαπάνη για το ναυτικό.
Ολη η ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ. έχει ως εξής:
Σε ουσιαστική παύση εργασιών βρίσκονται τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αναφορικά με την κατασκευή των έξι υποβρυχίων (προγράμματα Αρχιμήδης και Ποσειδών 2) παρά την υπογραφή της νέας σύμβασης ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και στους αναδόχους του έργου (ΕΝΑΕ-HDW, Abu Dhabi Mar LLC και ΤhyssenKrupp Marine Systems AG).
Η νέα αυτή σύμβαση η οποία μάλιστα έλαβε και την μορφή Νόμου (3885/29-09-10) που ψηφίστηκε στην Βουλή ( από το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ) προβλέπει την συνέχιση της κατασκευής συνολικά έξι υποβρυχίων έναντι του ποσού του 1,3 δισ. ευρώ.
Αποτελεί στην ουσία συνέχεια της γνωστής σύμβασης η οποία υπεγράφη το έτος 2000 και για την οποία έχει ήδη παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη ο τότε αρμόδιος υπουργός Άκης Τσοχατζόπουλος μετά από απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής.
Υπενθυμίζεται ότι με βάση εκείνη την σύμβαση (του 2000) το ελληνικό δημόσιο είχε ήδη πληρώσει (μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010) στους αναδόχους το ιλιγγιώδες ποσό των 2.033.100.000 ευρώ και είχε παραλάβει μόλις ένα υποβρύχιο, το γνωστό « Παπανικολής».
Αλλά και την νέα σύμβαση του Σεπτεμβρίου 2010 η ανάδοχος εταιρία , μόλις τον Μάιο του 2011 ,την κατήγγειλε ( με πρόσχημα εσωτερικές διαφωνίες μεταξύ των κατασκευαστών) με αποτέλεσμα να σταματήσουν , ουσιαστικά, οι εργασίες στα υποβρύχια.
Παρόλα αυτά το ελληνικό δημόσιο έχει καταβάλει στην ανάδοχο εταιρία (μετά τον Σεπτέμβριο του 2010) το συνολικό ποσό των 412 εκατομμυρίων ευρώ αν και καμία ουσιαστική εργασία δεν έχει γίνει στα υποβρύχια.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες οι ανάδοχοι του έργου ασκούν πιέσεις στο ελληνικό δημόσιο και για νέες εκταμιεύσεις σημαντικών ποσών ισχυριζόμενοι ότι, αν δεν λάβουν αυτά τα ποσά, θα φύγουν από τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά !
Πρόκειται, προφανώς, για εκβιασμό αφού εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι λόγω των παθογενειών των σχετικών συμβάσεων (τόσο του 2000 όσο και του 2010) το ελληνικό δημόσιο έχει ήδη καταβάλει το συνολικό ποσό των 2.433.100.000 ευρώ (πράγματι ιλιγγιώδες !) και έχει παραλάβει μόνον ένα υποβρύχιο (τον «Παπανικολή») ενώ το όλο πρόγραμμα κατασκευής των άλλων έξι υποβρυχίων βρίσκεται , ουσιαστικά, στον αέρα.
Αλλά και το υποβρύχιο «Παπανικολής» , σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, βρίσκεται πολύ συχνά στα Ναυπηγεία για συντήρηση -αν και είναι καινούριο- ενώ οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η ανάδοχος εταιρία ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε νέες τιμολογήσεις των εργασιών στο «Παπανικολής» πέραν του ποσού των 2.433.100.000 ευρώ που συνολικά έχει λάβει για το πρόγραμμα κατασκευής των υποβρυχίων.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, όμως και σημαντικές καθυστερήσεις στην κατασκευή των υποβρυχίων «Πιπίνος» και «Ωκεανός» τα οποία πρέπει (σύμφωνα με την σύμβαση του 2010) να έχουν παραδοθεί μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες.
Ερωτάται ο Υπουργός
1. Αν θα εγκρίνει την καταβολή νέων ποσών στην ανάδοχο εταιρία (όπως προβλέπει ο Νόμος 3885/2010) αν και οι εργασίες στα υποβρύχια έχουν ουσιαστικά σταματήσει.
2. Αν θα διεκδικήσει (με οποιοδήποτε τρόπο : καταγγελία σχετικής σύμβασης κλπ) το ποσό των 412.000.000 ευρώ που έχει καταβληθεί στην ανάδοχο εταιρία μετά τον Σεπτέμβριο του 2010 αφού δεν έχουν γίνει αντίστοιχες εργασίες στα υποβρύχια.
3. Αν θα εγκρίνει την καταβολή επιπλέον ποσών για την συντήρηση του (καινούριου) υποβρυχίου « Παπανικολής»
4. Πότε θα παραδοθούν τα υποβρύχια «Πιπίνος» και « Ωκεανός»
Τα δάνεια του '21
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων. Στις 26 Ιανουαρίου 1824, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν (9 Φεβρουαρίου 1824). Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.
Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες. Σύμφωνα με τη δανειακή σύμβαση, το ποσό θα αποστέλλονταν στις Τράπεζες Λογοθέτη και Βαρφ, που έδρευσαν στην αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο και θα παραδίδονταν τμηματικά στην ελληνική κυβέρνηση, ύστερα από έγκριση της επιτροπής που την αποτελούσαν ο Λόρδος Βύρων, ο συνταγματάρχης Στάνχοπ και ο Λάζαρος Κουντουριώτης.
Παρότι «ληστρικό», το δάνειο χαιρετίστηκε στην Ελλάδα ως πολιτική επιτυχία της Επανάστασης και ως έμμεση αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους. Πάντως, οι ελπίδες που στηρίχτηκαν πάνω του θα διαψευστούν οικτρά, καθώς θα χρησιμοποιηθεί για να κερδίσει η παράταξη Κουντουριώτη την εμφύλια διαμάχη. Μεγάλη ευθύνη για τους δυσμενείς όρους σύναψης του δανείου είχαν και οι δύο διαπραγματευτές, ο γιαννιώτης πολιτικός Ανδρέας Λουριώτης και ο σπετσιώτης πλοιοκτήτης Ιωάννης Ορλάνδος, οι οποίοι σπατάλησαν μεγάλα ποσά στο Λονδίνο, ζώντας πολυτελώς, σε αντίθεση με τους αγωνιστές, που πολεμούσαν με μεγάλες στερήσεις.
Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου, λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών κι ενώ η Επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο. Το δεύτερο δάνειο ανέλαβε ο τραπεζιτικός οίκος των αδελφών Ρικάρδο με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (26 Ιανουαρίου 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος. Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.
Ενώ, όμως, το ποσό του πρώτου δανείου το διαχειρίστηκε η ελληνική κυβέρνηση, έστω και με σκανδαλώδη τρόπο, τη διαχείριση του δεύτερου δανείου ανέλαβαν οι άγγλοι τραπεζίτες και τα μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, παραγκωνίζοντας τους έλληνες εκπροσώπους. Από το δάνειο διατέθηκαν: 212.000 λίρες για την αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου, 77.000 για την αγορά όπλων και πυροβόλων, από τα οποία λίγα έφθασαν στην Ελλάδα, 160.000 για την παραγγελία 6 ατμοκίνητων πλοίων, από τα οποία μόνο τρία έφθασαν στην Ελλάδα («Καρτερία», «Επιχείρηση», «Ερμής») και 155.000 για τη ναυπήγηση δύο φρεγατών σε ναυπηγεία της Νέας Υόρκης, από τις οποίες μόνο η μία («Ελλάς») ήλθε στην Ελλάδα, ενώ η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτηθεί η πρώτη. Τελικά, στην Ελλάδα έφθασε μόνο το ποσό των 232.558 στερλινών, δηλαδή λιγότερο από εκείνο που έλαβε κατά το πρώτο δάνειο, αν και το δεύτερο είχε συναφθεί σε υπερδιπλάσιο ύψος.
Και τα δύο δάνεια προβλεπόταν ότι θα ενίσχυαν τον Αγώνα, τον οποίον όχι μόνο δεν ωφέλησαν, αλλά υπήρξαν αφετηρία εξάρτησης της χώρας από την Αγγλία. Επί Βαυαροκρατίας, ο Υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Σπανιολάκης (1838) κατηγόρησε τους δύο διαπραγματευτές ότι ιδιοποιήθηκαν χρήματα από τις αγοροπωλησίες μετοχών των δανείων και επιπλέον τον Ορλάνδο ότι παρακράτησε ποσό 5.900 λιρών από τα δύο δάνεια. Μάλιστα, το Ελεγκτικό Συνέδριο προχώρησε σε προσημείωση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον είναι το παρακάτω.Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν ξεκινάει απο το 74,αλλά απο τότε...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=894:-1824-1825-1832-1843&catid=55:an-oikonomia&Itemid=283
Το πρόβλημα της Ελλάδας, ξεκινάει κυρίως από την ..θέση της που ηταν ανέκαθεν "μήλο της έριδας" σ΄ανατολή και δύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίνα
Τελικά είναι ευλογία ή κατάρα τούτος ο τόπος;
ΑπάντησηΔιαγραφή