3/7/18

FT : Η νίκη Ερντογάν και ο αργός θάνατος της τουρκικής δημοκρατίας

Η έλλειψη ενός χαρισματικού πολιτικού αντιπάλου επέτρεψε στον Ερντογάν να εδραιώσει την κυριαρχία του. Η αδράνεια της αντιπολίτευσης, ο «Τούρκος Ομπάμα» και οι συνέπειες του αποτυχημένου πραξικοπήματος.

Ο συνταγματάρχης του σοβιετικού στρατού στη λιθουανική πόλη Κλαϊπέντα ήταν κατηγορηματικός: «Χρειαζόμαστε έναν Πινοσέτ» τόνισε. Μόνο ένας τέτοιος δικτάτορας, υποστήριξε ο Βιτάλι Γιεγκόροφ, θα μπορούσε να σταματήσει τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης από αγώνες ανεξαρτησίας σαν αυτόν της Λιθουανίας.
Ως ανταποκρίτρια των Financial Times στη Ρωσία και την Τουρκία στο τέλος της χιλιετίας, συνήθιζα να υποστηρίζω σε τέτοιες συζητήσεις ότι η δημοκρατία είναι η καλύτερη επιλογή. Είναι εύκολο να το λέει αυτό μια Αγγλο-Αμερικανή της μεταπολεμικής γενιάς. Όπως και πολλοί της γενιάς μου, δεν περίμενα ποτέ ότι θα δω να δοκιμάζονται τα λεγόμενα μου στην ίδια μου τη χώρα.
Η έκβαση των πραγμάτων ήταν καλή για τη Λιθουανία, η οποία κέρδισε την ανεξαρτησία και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αλλά μια σύντομη περίοδος χαοτικής δημοκρατικής διακυβέρνησης στη μετα-σοβιετική Ρωσία έδωσε σύντομα τη θέση της στην αυταρχική εποχή του Βλαντιμίρ Πούτιν. Εν τω μεταξύ, δεκαέξι χρόνια αφότου κάλυψα τον πρώτο εκλογικό θρίαμβο του Ταγίπ Ερντογάν – ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τη λαϊκή οργή για την αβάσταχτη υποτίμηση της λίρας το 2001 — ο Τούρκος πρόεδρος αναμένεται μετά την τελευταία του νίκη να καταπνίξει ότι έχει απομείνει από την τουρκική δημοκρατία.

Για τη συνέχεια Euro2Day

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.