Ήρθε η ώρα να ανοίξουν όλοι τα χαρτιά τους και οι πολιτικοί να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι είμαστε σιδηροδέσμιοι μέσα στο Σπήλαιο και με πλύση εγκεφάλου, προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα μας σώσουν (πόσες φορές αλήθεια το έχουμε ακούσει μέχρι τώρα) με το να μας εξαθλιώσουν στην κυριολεξία, προκειμένου να παραμείνουμε στο Ευρώ.
Τι αξία θα έχει ποιο είναι το νόμισμα όταν θα είμαστε αδέκαροι, άνεργοι και θα καταφεύγουμε στα συσσίτια; Όταν οι επιχειρήσεις θα έχουν κλείσει και οι όποιες ανάγκες μας θα καλύπτονται με δανεικά και θα έχει ξεπουληθεί όλη η δημόσια περιουσία; Μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρηθεί σωτηρία; Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις, ούτε πολύ μυαλό για να διαπιστωθεί η καταστροφή μας!«Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές», είπε ο κ. Πρωθυπουργός! Άρα ο κατήφορος δεν έχει τελειωμό και τούτο για τη … σωτηρία μας!!! Τι ειρωνεία αλήθεια! Η ανάπτυξη που είναι προϋπόθεση για την όποια βελτίωση, φαίνεται ως όνειρο απατηλό, αφού έχει χαθεί τελείως η εμπιστοσύνη για επενδύσεις, αλλά και με ένα ισχυρό Ευρώ σε μια αδύνατη οικονομικά χώρα, είναι αδύνατο να παραχθεί κάτι ανταγωνιστικό! Η ηγεσία του τόπου δεν το βλέπουν ή δεν μπορούν να το δεχθούν.
Ήταν τεράστιο λάθος η είσοδός μας στο Ευρώ και μάλιστα υπερτιμημένο κατά 240%, αφού η επινόησή του δεν φασιζόταν στις οικονομικές δυνατότητες της Ευρωζώνης, στις οποίες θα έπρεπε να απηχεί ένα νόμισμα. Ένα νόμισμα δεν μπορεί να στηρίζεται σε πολιτικές παραδοχές όπως ρο Ευρώ, Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι το νόμισμα είναι εργαλείο στα χέρια του κράτους για τη σταθερότητα των τιμών και την εξύψωση των εργαζομένων. Ένα Ευρώ με έντονα χαρακτηριστικά υψηλής εντροπίας σήμερα, αφού τα κράτη μέλη δεν μπορούν να παρέμβουν ρυθμιστικά. Για το λόγο τούτο και το τέλος του Ευρώ δεν είναι μακριά. Εμείς τι δουλειά έχουμε σε ένα τέτοιο Ευρώ;
Είναι ώρα να σπάσουμε τα δεσμά, να βγούμε από το Σπήλαιο και να αντικρίσουμε τον Ήλιο και τον πραγματικό κόσμο, με σχέδιο, σύνεση, προγραμματισμό και αποφασιστικότητα, ώστε χωρίς να τυφλωθούμε από το φώς, να προσαρμοστούμε στη νέα πραγματικότητα του εθνικού νομίσματος, με το οποίο θα μπορέσουμε πράγματι, ως εργαλείο να ρυθμίσουμε τα οικονομικά της χώρας, χωρίς ξένη βοήθεια ή παρέμβαση .
Να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες. Ας ησυχάσουν οι πλανηθέντες και οι ανησυχούντες. για καύσιμα, φάρμακα, πρώτες ύλες κλπ αναγκαία εισαγόμενα είδη και προϊόντα. Συνάλλαγμα ναυτιλιακό, τουριστικό και εξαγωγικό ίσως υπερβαίνει τα 30 δις Ευρώ, υπεραρκετό για όλα τα πιο πάνω. Περισσότερη ανάλυση σε άλλο σημείωμά μας. Εκτός των τοκοχρεολυσίων τα οποία θα μείνουν εις τον καιρό, που λέγαμε στο ναυτικό και θα το αναλύσουμε και αυτό σε επόμενο σημείωμά μας, δύο μόνο αριθμούς από το προϋπολογισμό του 2010 για να ησυχάσετε. Φορολογικά έσοδα € 49,5 δις και έξοδα € 44,5 δις. Ζητείται ηγέτης και όλα θα πάνε καλά.
Νίκος Αναγνωστάτος
Κηφισιά. e-mail: info@elvian.gr
Συμφωνώ.Παραμονή στο ευρώ συμφέρει κατά κύριο λόγο όσους πλούτισαν όλα αυτά τα χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους περισότερους Έλληνες που τα βγάζουν δύσκολα πέρα,θα είναι καλύτερα.
http://www.theinsider.gr/images/stories/ENTERTAINMENT/385145_2699207514150_1075510555_32767430_1035410601_n.jpg
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτο απο την Ινδια που θα ειναι εφαρμοσιμη και στην ελλαδα αν αυξηθει πολυ το πετρελαιο
«Είναι ώρα να σπάσουμε τα δεσμά, να βγούμε από το Σπήλαιο και να αντικρίσουμε τον Ήλιο και τον πραγματικό κόσμο ….»
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σπάσουμε τα δεσμά. Σωστά, αλλά πως ; Μία κοινωνία εθισμένη στις διαταγές, τις απειλές, τους πολιτικούς συμβιβασμούς, τα κατά συνθήκη ψεύδη και τις συμβάσεις, χρειάζεται ένα τεράστιο νοητικό και ψυχοσυναισθηματικό άλμα για να το πετύχει αυτό.
Πιο συγκεκριμένα, τα ΜΕΛΗ μιας κοινωνίας. Ατομικά ο καθένας μας. Αυτό απαιτεί διαρκή εγρήγορση, άμεσο ξερίζωμα του ψεύδους, σωστή ενημέρωση ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε το ψεύδος από την αλήθεια. Την αλήθεια όχι των γεγονότων, αλλά την εσωτερική μας αυθεντικότητα.
Απαιτεί δέσμευση απέναντι στην έννοια της αυτογνωσίας, κυρίως την επίτευξή της, γνησιότητα της συμπεριφοράς μας και ειλικρίνεια. Λεπτομέρειες, θα πει κανείς, τι λέω τώρα. Ποιος ασχολείται με αυτά σήμερα. Κι όμως, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Για να «σωθεί» η οικονομία, οφείλουμε να κατανοήσουμε τι «νομίζουμε» για το χρήμα, όπως εκπροσωπείται από το εκάστοτε «νόμισμα». Τι εκπροσωπεί το χρήμα ως μέσον ανταλλαγής ενέργειας. Ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες, και όχι οι καταναλωτικοί μας ψυχαναγκασμοί. Ποια είναι η σχέση μας με την έννοια της παραγωγής. Αυτό που διαχειρίζεται ο καθένας μας, σε όλα τα επίπεδα, είτε είναι η διεκπεραίωση μιας εργασίας είτε η διαχείριση μιας ανθρώπινης σχέσης, εμπεριέχει στοιχεία ανάπτυξης, επενδύουμε σε αυτό, ή απλά αφιερώνουμε την λιγότερη δυνατή ενέργεια και προσπάθεια ;
Εύκολο είναι βέβαια να κρυφτούμε πίσω από τις συμβάσεις, μέσα στην «ασφάλεια» της κατασκευασμένης πραγματικότητας, και των ατομικών, πολιτικών αλλά και ιστορικών ψευδαισθήσεων. Και να περιμένουμε τους «ειδικούς», τους πολιτικούς μας «σωτήρες». Που θα μας σώσουν ίσως. Από ποιον όμως ;;;
http://vickytoxotis.blogspot.com/2012/01/blog-post_07.html
Μπορεί, ή δικαιούται, να υπάρξει σωτήρας, αν δεν σωθούμε μόνοι μας ; Το δικό μας φως άμα βρούμε, δεν διατρέχουμε κίνδυνο «να τυφλωθούμε απ’ το ΦΩΣ». ΟΤΑΝ το βρούμε, όχι «αν», γιατί το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Ελληνισμός υπάρχει ακόμη γιατί κάποιοι κάποτε πίστεψαν στο «όταν» και το υποστήριξαν, δεν ικανοποιήθηκαν με το «αν». Δεν τους ήταν αρκετό.
----------------------------
«Να τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες.»
Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να διώξουμε τον ατομικό μας φόβο. Ο καθένας μας. Μόνος του. Μετά, η τρομοκράτηση των τρομοκρατών θα είναι παιχνιδάκι, απλά γιατί ο τρομοκράτης είναι τρομοκρατημένος και ο ίδιος, δεν μπορεί κανείς να μεταδώσει οποιαδήποτε ποιότητα οποιασδήποτε μορφής και υφής, αν δεν έχει επαφή μαζί της. Με απλά λόγια : ο επιβάλλων τον φόβο, πάντα τον έχει μέσα του. Ας μην του τον στερήσουμε, δεν είναι σωστό.
Το Γράμμα της Ελπίδας
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο επιβάλλων τον φόβο, πάντα τον έχει μέσα του..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή υπόμνηση αυτή, Ρίκα. Αν λάβουμε υπ΄όψη και το ότι "ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται..", ολοκληρώνουμε.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Αρκεί να προσδιορίσει κανείς το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος,την προέλευσή του, το κέντρο ελέγχου του και τη δική μας θέση μέσα σ΄αυτό.
Ελίνα
Πολύ εύστοχη η συμπλήρωσή σου Ελίνα μου. Άρα, τι απομένει να συμβεί όταν ο εκ φύσεως τρομο-κρατούμενος (έστω κι αν το έχει συνηθίσει και δεν το συνειδητοποιεί πια) τρομοκράτης βρίσκεται απέναντι σε ένα θύμα που δεν του απομένει ΤΙΠΟΤΑ να χάσει ;;; Ένα απομένει. Το ΤΕΛΟΣ του. Του τρομοκράτη. ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΌΠΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε έναν παλιό και καλό τρόπο Ρίκα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠείραμα Pavlov.Στους τρομο-κράτες