γράφει ο Ν. Λυγερός
Η αναγνώριση δεν επαρκεί για να καταπολεμηθεί η γενοκτονία της μνήμης. Η αναγνώριση είναι απλώς το πρώτο βήμα της διαδικασίας διόρθωσης.
Το πρόβλημα δεν είναι μια ειδική αναγνώριση μιας γενοκτονίας αλλά όλες.
Η νέα απόφαση της γαλλικής βουλής έρχεται να συμπληρώσει ένα νομοθετικό κενό. Διότι υπήρχε μια διαφορά αντιμετώπισης μεταξύ της γενοκτονίας των Εβραίων και της γενοκτονίας των Αρμενίων, ενώ είναι και οι δυο αναγνωρισμένες από τη Γαλλία. Για την πρώτη υπήρχε και υπάρχει βέβαια ο νόμος Gayssot από το 1990, ενώ για τη δεύτερη μια πρόταση που είχε γίνει πριν μερικά χρόνια δεν είχε γίνει αποδεκτή.
Τώρα με την απόφαση της βουλής δεν υπάρχει μόνο ένας ειδικός στόχος, αλλά ένας γενικός διότι αφορά όλες τις αναγνωρισμένες γενοκτονίες.
Η ίδια μεθοδολογία μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, όπου έχουν αναγνωριστεί η γενοκτονία των Εβραίων μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η γενοκτονία των Αρμενίων το 1984 και η γενοκτονία των Ποντίων το 1994.
Με μια νέα απόφαση από το ελληνικό κοινοβούλιο ανάλογη από αυτή που πάρθηκε από τη Γαλλία, θα είχε μια άμεση εφαρμογή σε όλες αυτές τις γενοκτονίες. Με αυτόν τον τρόπο ακολουθούμε σε ένα γενικό πλαίσιο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τα δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Υπάρχει το πλαίσιο του Ουμανισμού για να υποστηρίζει αυτό το πεδίο δράσης. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε τη σχέση του Ουμανισμού με τον ελληνισμό. Επιπλέον αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η αναγνώριση καθώς το δείχνει η ιστορία των πρόσφατων ετών δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη γενοκτονία της μνήμης, διότι υπάρχουν ακόμα και τώρα προσπάθειες για να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν αυτές οι γενοκτονίες.
Η αναγνώριση δεν απαγορεύει τέτοιου είδους πράξεις διότι δεν υπάρχει νομοθεσία που να την υποστηρίζει.
Και αυτό επιτρέπει στη βαρβαρότητα και στη φρίκη να βρίζουν τα θύματα, τους επιζώντες και τους δίκαιους παρουσιάζοντάς τους ως απλώς υπερασπιστές μιας άλλης εκδοχής της ιστορίας.
Το πρόβλημα δεν είναι μια ειδική αναγνώριση μιας γενοκτονίας αλλά όλες.
Η νέα απόφαση της γαλλικής βουλής έρχεται να συμπληρώσει ένα νομοθετικό κενό. Διότι υπήρχε μια διαφορά αντιμετώπισης μεταξύ της γενοκτονίας των Εβραίων και της γενοκτονίας των Αρμενίων, ενώ είναι και οι δυο αναγνωρισμένες από τη Γαλλία. Για την πρώτη υπήρχε και υπάρχει βέβαια ο νόμος Gayssot από το 1990, ενώ για τη δεύτερη μια πρόταση που είχε γίνει πριν μερικά χρόνια δεν είχε γίνει αποδεκτή.
Τώρα με την απόφαση της βουλής δεν υπάρχει μόνο ένας ειδικός στόχος, αλλά ένας γενικός διότι αφορά όλες τις αναγνωρισμένες γενοκτονίες.
Η ίδια μεθοδολογία μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, όπου έχουν αναγνωριστεί η γενοκτονία των Εβραίων μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η γενοκτονία των Αρμενίων το 1984 και η γενοκτονία των Ποντίων το 1994.
Με μια νέα απόφαση από το ελληνικό κοινοβούλιο ανάλογη από αυτή που πάρθηκε από τη Γαλλία, θα είχε μια άμεση εφαρμογή σε όλες αυτές τις γενοκτονίες. Με αυτόν τον τρόπο ακολουθούμε σε ένα γενικό πλαίσιο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τα δικαιώματα της Ανθρωπότητας.
Υπάρχει το πλαίσιο του Ουμανισμού για να υποστηρίζει αυτό το πεδίο δράσης. Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε τη σχέση του Ουμανισμού με τον ελληνισμό. Επιπλέον αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η αναγνώριση καθώς το δείχνει η ιστορία των πρόσφατων ετών δεν αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη γενοκτονία της μνήμης, διότι υπάρχουν ακόμα και τώρα προσπάθειες για να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν αυτές οι γενοκτονίες.
Η αναγνώριση δεν απαγορεύει τέτοιου είδους πράξεις διότι δεν υπάρχει νομοθεσία που να την υποστηρίζει.
Και αυτό επιτρέπει στη βαρβαρότητα και στη φρίκη να βρίζουν τα θύματα, τους επιζώντες και τους δίκαιους παρουσιάζοντάς τους ως απλώς υπερασπιστές μιας άλλης εκδοχής της ιστορίας.
Η αδιαφορία μας τους βοηθά. Και μόνο η ποινικοποίηση μπορεί να τους προστατέψει.
διεκδίκηση αποζημιώσεων
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ανακόντα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτό παίζει προφανώς, το ξέρουν καλά οι γενοκτόνοι.
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να πω ξανά ότι διαφωνώ με την φίμωση της αντίθετης άποψης, ειδικά τώρα που πάνε να μάς φιμώσουν στην Ελλάδα εντελώς:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίωξη για προσβολή του Προέδρου της Δημοκρατίας
Από πότε το πρόσωπο του ΠτΔ είναι "ιερόν και απαραβίαστον", όπως όριζε για το πρόσωπο του βασιλέως το Σύνταγμα του 1952; Αλλά είναι ο σκοπός να τιμωρήσουν την προσβολή (και ποια ακριβώς;) στον Παπούλια, ή να "συνετίσουν" αυτούς που τολμούν να διαμαρτύρονται;
Μην ξεχνάτε ότι έρχεται και ο νόμος του Καστανίδη για την καταπολέμηση του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της (άγνωστης στα ελληνικά) "εχθροπάθειας". Ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι ειδικά με την τελευταία να ερμηνεύεται κατά το δοκούν, θα στηθεί βιομηχανία αγωγών με σκοπό την καταστολή κάθε αντίδρασης.
Όχι, λοιπόν, στην στέρηση της ελευθερίας του λόγου. Σε καμμία περίπτωση.
ΥΓ: Δεν πρέπει επ' ουδενί λόγω να αφήσουμε να τιμωρηθούν τα 5 άτομα που συνελήφθησαν στην Χαλκίδα, διότι πρόκειται, κατά την γνώμη μου, για "τεστ ανοχής" στην αυθαιρεσία του κράτους. Μέχρι σήμερα δειχτήκαμε υπερβολικά ανεκτικοί και ιδού τα αποτελέσματα.
ΥΓ2: Θα παρακαλούσα τους διαχειριστές, επειδή θεωρώ το ζήτημα πολύ σοβαρό, να κάνουν μία σχετική ανάρτηση, για να πληροφορηθούν και οι αναγνώστες και να σκεφτούν πού μας οδηγούν. Ευχαριστώ.
Bρε παιδιά. Για μισό λεπτό. Η ποινικοποίηση ίσα ίσα που υπονομεύει την ελευθερία έκφρασης λόγου. όπως είμαι αντίθετος στην ποινικοποίηση της άρσης του Ολοκαυτώματος, έτσι κ είμαι αντίθετος στην ποινικοποίηση όλων των γενεοκτονιών που διέπραξε το Τουρκικό κράτος.Όπως μπορεί κ κάποιος να διαβάσει στην wikipedia,In 1997 the International Association of Genocide Scholars (IAGS) passed a resolution unanimously recognising the Ottoman massacres of Armenians as genocide.In December 2007 the International Association of Genocide Scholars (IAGS), an organization of the world’s foremost experts on genocide, passed a resolution affirming that the 1914-1923 campaign against Ottoman Greeks constituted genocide. Oι διεθνείς οργανισμοί που μελετούν τις γενεοκτονίες εμμένουν ακράδαντα στις θέσεις τους: οι Τούρκοι διέπραξαν γενεοκτονίες κατά των Χριστιανικών πληθυσμών της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κ της μετέπειτα Τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν έχει σημασία πόσα κράτη θα το αναγνωρίσουν το γεγονός αυτό. Κ το Κόσοβο το αναγνώρισαν τόσα κράτη. Τι σημαίνει? Ότι τηρεί κατά γράμμα το διεθνές δίκαιο? όχι βέβαια. Δεν είμαι υπέρ της ποινικοποίησης. Είμαι υπέρ μιας εκστρατείας ευαισθητοποίησης της διεθνούς κοινής γνώμης για το τερατόμορφο Κεμαλο-φασισμό, κ τώρα τον διάδοχο Ισλαμο-Φασισμό που ακόμα διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι οπως σωπαζαν οι προοδευτικοι Ραγιαδες του ΠΑΣΟΚισταν, ετσι και φοβουνται την ποινικοποιηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑποσπασμα Ν. Λυγερός, "ΑΟΖ και Γενοκτονία των Ποντίων":
"... Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα σε όλους να δούμε τι μας πήρε η Τουρκία μέσω της Γενοκτονίας των Ποντίων. Διότι δεν έχει σημασία μόνο η ξηρά, αλλά και η θάλασσα. Με αυτόν τον τρόπο συνειδητοποιούμε εύκολα και τις φοβίες της σε σχέση με το ποντιακό. Η ποντιακή ΑΟΖ είναι μία πραγματικότητα, η οποία άλλαξε επειδή υπήρχαν όχι μόνο γενοκτόνοι, αλλά και οι ραγιάδες τους που σώπασαν μπροστά σ’ αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Τώρα όσο αφορά στους σημερινούς θα ήταν ευγενικό εκ μέρους τους, αφού δεν έχουν στοιχεία ευγενών, να θυμηθούν τι υπέστη ο ποντιακός ελληνισμός και ποιες είναι οι σημερινές επιπτώσεις ακόμα και σε ένα θέμα φαινομενικά τόσο απομακρυσμένο από τη γενοκτονία. Φανταζόμαστε να μιλούν και για δικαιοσύνη στη Μαύρη Θάλασσα. Όχι μόνο έχουν ξεχάσει ή θέλουν να ξεχάσουν το παρελθόν, αλλά θέλουν να μας παρουσιάσουν το παρόν με έναν τρόπο που καταδικάζει ακόμα και το μέλλον του ελληνισμού. Διότι η ΑΟΖ ανήκει αναπόφευκτα σε αυτό το μέλλον. Θέλουμε λοιπόν να τους επισημάνουμε ότι όχι μόνο θα συνεχίσουμε όλοι μας με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα της αναγνώρισης, αλλά και της ποινικοποίησης όσο αφορά στο θέμα της γενοκτονίας, αλλά δεν πρόκειται να αφήσουμε ούτε την Τουρκία ούτε τους ραγιάδες της να μας αφαιρέσουν κομμάτια της ΑΟΖ μας. Ξέρουμε ακριβώς την αξία της και μπορούμε πλέον να δούμε και το μέγεθος που θα είχε με την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Δεν θα ξεχάσουμε τίποτα και θα παλέψουμε για την μνήμη του μέλλοντος ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου που αποτελεί μία προσφορά όχι μόνο για τον ελληνισμό σε τοπικό επίπεδο, αλλά και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι το ποντιακό μάθημα για την ΑΟΖ."
http://www.lygeros.org/lygeros/8464-gr.html
Προσωπικά,διαφωνώ κάθετα με το ενδεχόμενο αποζημειώσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί πάει να πεί αυτό; Πόσο κοστολογείται ένας βρέφος που κάηκε ζωντανό,ή που πνίγηκε,και πόσα άλλα απάνθρωπα εγκλήματα;
Θα μας πληρώσει ο Τούρκος και θα έχει καθαρίσει; Πάμε καλά;
Θα πάρουμε λεφτά ώς αποζημείωση απο τους Τούρκους;
Για όλες τις αναγνωρισμένες γενοκτονίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρησιμότερη της ποινικοποίησης σε ατομικό επίπεδο θα ήταν η πίεση και μέσω του ΟΗΕ για αυτόματη εκχώρηση δικαιωμάτων επαναπατρισμού, αποζημιώσεων & συνταγματικής ενσωμάτωσης προστασίας των πληγέντων ή των απογόνων τους.
Εαν ψηφιζόταν ρήτρα αυτόματης ενεργοποίησης μεταξύ χωρών με διακρατικές συμφωνίες οι πιέσεις θα γίνονταν αφόρητες και ουσιαστικά δίκαιες - Δεν τρέφω αυταπάτες - μοιάζει όμως ορθότερο από νομικής, ηθικής, ιστορικής, ανθρώπινης προσέγγισης του προβλήματος όπως προβάλλει σαν στίγμα στην εξελικτική ιστορία του ανθρώπου.
Έως τότε:
Petition-Αίτημα
WW-II German Reparations
http://www.greece.org/blogs/wwii/