Η μεταφορά των Μικρασιατών προσφύγων και των φαντάρων από την καιόμενη Σμύρνη προς τα ελληνικά λιμάνια υπήρξε μια γιγαντιαία επιχείρηση. Μεταφέρθηκαν εκατοντάδες χιλιάδων άτομα μέσα σε ένα μερόνυχτο. Συγκριτικά παρατηρούμε, ότι το λιμάνι του Πειραιά διακινεί σήμερα τον αριθμό αυτόν των επιβατών σε διάστημα όχι λιγότερο των 20 ημερών! Πρόκειται, δηλαδή, εδώ, για μία ναυτιλιακή επιχείρηση, όμοια της οποίας είναι αμφίβολο αν έχει υπάρξει.
Η επιχείρηση ξεκίνησε, σύμφωνα με μαρτυρία του Σμυρνιού, παιδιού τότε αυτόπτη, Κ. Δεσποτόπουλου, όταν ο Νικόλαος Στράτος (ο εκ των Έξι) πήγε τις μέρες εκείνες στην Σμύρνη και είδε πώς έχουν τα πράγματα. Ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό και έστειλε τηλεγράφημα προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, παραγγέλλοντάς του να ειδοποιήσει τα «απανταχού ανά τον κόσμον ελληνικά πλοία, να σπεύσουν στα παράλια της Μικράς Ασίας», για να παραλάβουν το εκδιωκόμενο πλήθος.
Η ανταπόκριση των πλοιοκτητών ήταν άμεση, όπως αποδεικνύεται από σκηνές της ταινίας, που τράβηξε με ερασιτεχνική μηχανή ο Διευθυντής του παραρτήματος Ικονίου της YMCA George Magarian. Σε μία από αυτές τις σκηνές εικονίζεται ένα πλοίο και σημειώνεται στην λεζάντα, ότι πρόκειται για «ένα από τα 50 πλοία που έθεσε η ελληνική κυβέρνηση υπό την διοίκηση του Ναυάρχου Jennings». Αξιοσημείωτο είναι, ότι τα 50 πλοία βρέθηκαν σε χρόνο μηδέν και αμέσως άρχισε η επιβίβαση των Μικρασιατών (13 Σεπτεμβρίου(νέο ημ.). Είναι φανερό, πως για να πραγματοποιηθεί με επιτυχία η επικίνδυνη και γιγαντιαία αυτή επιχείρηση, οι αξιωματικοί και τα πληρώματα των 50 πλοίων και όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι στην κίνησή τους, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Τα περισσότερα από τα παραπάνω πλοία, δεν ήσαν, όπως φαίνεται από την ταινία του Magarian, από εκείνα που κατά κανόνα περιέπλεαν τα παράλια της Μικράς Ασίας και γνώριζαν τους κινδύνους, που έκρυβαν οι θάλασσες της περιοχής. Λεπτομερείς χάρτες και μέσα πλοήγησης δεν υπήρχαν τότε. Ήταν, λοιπόν, εξαιρετικά επικίνδυνο να κινούνται υπό αυτές τις συνθήκες, ιδίως στις νυκτερινές ώρες, σ’ αυτά τα νερά. Ακόμη πιο επικίνδυνη για τέτοια πλοία ήταν η αγκυροβόληση και η πρόσδεσή τους στα μικρά λιμάνια, ή και σε αλίμενες ακτές. Πρόσφυγες και φαντάροι δεν βρίσκονταν μόνον στην Σμύρνη. Οι πλοίαρχοι δέχονταν υπό την προσωπική τους ευθύνη υπερ-υπεραρίθμους επιβάτες (μέχρι και 7.000). Μια στραβοτιμονιά μπορούσε να οδηγήσει σε τραγικό ναυάγιο με χιλιάδες θύματα. Τα πληρώματα εκτελούσαν τα καθήκοντά τους καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο αγόγκυστα.
Επιπλέον, πρόσφεραν στους επιβάτες κάθε δυνατή βοήθεια. Ανάλογες υποχρεώσεις εκτελούσαν και εκείνοι, που μεριμνούσαν από την ξηρά για την πρόσδεση των πλοίων και την αποβίβαση των προσφύγων. Πρόκειται, πραγματικά, για ήρωες! Τέτοια επιχείρηση, μόνον το ελληνικό φιλότιμο μπορούσε να οδηγήσει σε αίσιο πέρας.
Σε όλην την διάρκεια της επιβίβασης των προσφύγων και των φαντάρων στα πλοία, παρέμεινε αγκυροβολημένο στα ανοικτά της Σμύρνης ελληνικό πολεμικό πλοίο με τα πυροβόλα του στραμμένα προς τις θέσεις των Τούρκων, για να τους αποτρέψει από οποιαδήποτε επιθετική κίνηση προς τους Μικρασιάτες. Αποχώρησε, μόνον όταν απέπλευσε το τελευταίο πλοίο, με το όνομα ‘‘Νάξος’’, μεταφέροντας τους απομείναντες 300 περίπου υπαλλήλους, πρόσφυγες και φαντάρους προς τον Πειραιά. Την πληροφορία αυτήν αναφέρει ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του ‘‘Το Χρονικόν της Μεγάλης Τραγωδίας’’.
Οι ήρωες και οι κρατικοί παράγοντες που έλαβαν μέρος σ’ αυτήν την επιχείρηση σωτηρίας, δεν έχουν λάβει μέχρι σήμερα την τιμή που τους αξίζει, για το υπεράνθρωπο έργο, που με αυτοθυσία και πολύν κόπο επέτυχαν. Ευχόμαστε να αντιληφθεί κάποτε η ελληνική κοινωνία την υποχρέωση απέναντί τους, την οποία μέχρι σήμερα έχει παραλείψει. Όσο για τον Νικόλαο Στράτο, διερωτώμαι, αν την ώρα που τον έσερναν στου Γουδή για να τον εκτελέσουν, βρέθηκε, έστω ένας Μικρασιάτης να φωνάξει για την σωτηρία του ευεργέτη του!
ΕΝΑΣ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΑΝΙΚΟΣ
προκυμαία της Σμύρνης ελπίζοντας ότι θα βρεθεί μέσον για να διαφύγουν προς την ελληνική επικράτεια, παίχθηκε εις βάρος τους μια κακόγουστη και κακόβουλη φάρσα: Διαδόθηκε στο πλήθος η παραπλανητική πληροφορία, ότι δήθεν πρέπει να αποκτήσουν διαβατήρια, για να τους επιτραπεί να αποβιβασθούν σε ελληνικά λιμάνια. Οι δυστυχείς Μικρασιάτες πανικοβλήθηκαν, επειδή στην δύσκολη εκείνη ώρα δεν ήταν δυνατόν να εφοδιασθούν με διαβατήρια. Ο πανικός διαλύθηκε, όταν άρχισαν να καταφθάνουν στην Σμύρνη τα πολυάριθμα πλοία, που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση για να τους παραλάβουν. Κανείς δεν τους έκανε έλεγχο για διαβατήρια, όταν επιβιβάσθηκαν στα πλοία, ούτε όταν αποβιβάσθηκαν στα ελληνικά λιμάνια. Το θέμα ξεχάσθηκε και κανείς πιά δεν ασχολήθηκε μ’ αυτό.
Η παραπλανητική φήμη διαδόθηκε με μια προκήρυξη, που περιείχε ψευδεπίγραφη εικόνα της ‘‘Εφημερίδος της Κυβερνήσεως’’ φύλλο Α/119, 16/20 Ιουλίου 1922. Το κείμενο του δήθεν επίσημου αυτού εγγράφου περιλάμβανε μερικά άρθρα ενός νόμου που δεν είχε σχέση με την διαφυγή των Μικρασιατών. Όπως διαβάζουμε στα Επίσημα Πρακτικά της Βουλής, είχε ψηφισθεί, και μάλιστα
ομόφωνα, πολύ ενωρίτερα από την ημερομηνία 16/20 Ιουλίου 1922, ημερομηνία που κυκλοφόρησε το γνήσιο φύλλο της Εφημερίδας, σε εποχή όπου κανείς δεν υποπτευόταν ότι θα επερχόταν η Καταστροφή.
Η παρουσίαση αυτού του νόμου προς τους Μικρασιάτες ήταν ‘‘φούσκα’’: Επρόκειτο για έναν νόμο, που ήταν ανενεργός, επειδή δεν είχαν εκδοθεί τα Διατάγματα που προβλέπονταν στα άρθρα 1 και 4 του ιδίου νόμου. Τα υπόψη Διατάγματα ήσαν απαραίτητα, επειδή, χωρίς αυτά, ο νόμος δεν μπορούσε να εφαρμοσθεί, ήταν σαν να μην υπήρχε. Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός, ότι κάποιοι Ιστορικοί ανέσυραν πρόσφατα από την λήθη την ψευδεπίγραφη προκήρυξη ως στοιχείο κατηγορίας εναντίον της Κυβέρνησης των Έξι, ότι δήθεν δεν ήθελαν να επιτρέψουν στους Μικρασιάτες να βρουν καταφύγιο στην ελληνική επικράτεια! Ούτε στο Στρατοδικείο του 1922 οι σκληροί κατήγοροί τους δεν συμπεριέλαβαν στο ‘‘κατηγορητήριο’’ το θέμα αυτό.
Ποιός, άραγε, και με ποιόν πονηρό σκοπό, διέδωσε την ‘‘ανακοίνωση’’ στο πλήθος, προσθέτοντας αγωνία στον πόνο τους; Μήπως έριξαν την προκήρυξη τουρκικά αεροπλάνα, όπως συνέβη με φύλλα του ‘‘Ριζοσπάστη’’ και με άλλες αντικυβερνητικές προκηρύξεις; Και ποιός έδωσε στην τουρκική αεροπορία τις προκηρύξεις;
Η Πατρίδα ουδέποτε διανοήθηκε να εμποδίσει τα χειμαζόμενα παιδιά της να έρθουν από την Μικρά Ασία και να εγκατασταθούν στα ελεύθερα εδάφη της.
"Η Πατρίδα ουδέποτε διανοήθηκε να εμποδίσει τα χειμαζόμενα παιδιά της να έρθουν από την Μικρά Ασία και να εγκατασταθούν στα ελεύθερα εδάφη της".
ΑπάντησηΔιαγραφήἌλλα ἀντί ἄλλων!
Πάλι λόγος για "συνωστισμό" στήν Σμύρνη!
Ἀποσιώπηση τῆς ἐπίμονης ἀρνήσεως Στεργιάδη καί Κυβερνήσεως νά συμμετάχουν οἱ Μικρασιάτες νέοι στήν ἄμυνα ἤ έστω στήν ἀστυνόμευση τῆς περιοχῆς τῆς Σμὐρνης. Ἰδίως τίς κρίσιμες ὧρες, σθεναρή ἄρνηση τῶν ἴδιων, νά ἀκροβολισθῆ ὁ στρατός μας στά γύρω ὅρη γιά νά ἀποχωρήσουν καί νά σωθοῦν πολύ περισσότεροι.
_Ἀποσιωπῶνται οἱ μαρτυρίες πολλῶν πού ἐπέζησαν, ὅτι πρίν ἀνεβοῦν στά καράβια οἱ τοῦρκοι δέν ἐπέτρεπαν στούς ἄνδρες νά ἀνέβουν καί τούς πῆραν καί τούς σκότωσαν ὅλους. Μέ ἄδεια τοῦ Κεμάλ, μετά ἀπό παρέμβαση ἀλλοδαποῦ πάστορος, ἐπιτράπηκε νά φεύγουντά γυναικόπαιδα μόνον. Γιά τούς ἄνδρες ἀπό 16 ἐτῶν καί ἄνω, σαφέστατα τήν γενοκτονία ἀνέλαβε προσωπικῶς ὁ Κεμάλ.
_Καί τίποτα στό ἀνωτέρω ἄρθρο γιά το τηλεγράφημα τοῦ Ὑπουργοῦ ἀπό τήν Ἀθήνα, στόν πιεζόμενο ἀπό τόν Χρυσόστομο Σμύρνης Στεργιάδη, "μή μοῦ φέρετε ἐδῶ τόν "βενιζελικό ὄχλο", δηλαδή ἀφῆστε νά τούς σφάξη ὅλους ὁ Κεμάλ.
_ Ἄγνοια ἤ ἀποσιώπηση τῆς ἐξ Ἀθηνῶν διαταγῆς νά μήν περάση ἀπό τήν Σμύρνη τό Σύνταγμα τοῦ Πλαστῆρα πού ἐπέστρεφε συντεταγμένο καί ἑτοιμοπόλεμο, μήπως καί προστατεύσει τούς κατοίκους τῆς Σμύρνης καί τούς πρόσφυγες, μήπως δημιουργῆσει ἐπιπλοκές στήν προδοσία τοῦ "οἴκαδε", μήπως κατά λάθος συναντήσει καί νικήσει ἤ συλλάβει τόν ἔχοντα ἀσθενέστερες αὐτοῦ δυνάμεις ..."ἀδελφό" Κεμάλ (ἄν ὁ Πλαστῆρας πέρναγε ἀπό τήν Σμύρνη, θά συναντοῦσε τόν Κεμάλ καί θά τόν συνέτριβε, ὅπως ἀποδείχθηκε ἐκ τῶν ὑστέρων).
_Καί φυσικά, καμία ὑποψία γιά τόν πρίγκηπα Ἀνδρέα πού εἶχε δώσει τήν ἐντολή γιά γενική ὀπισθοχώρηση, ἤτοι "ὁ σώζων ἑαυτόν σωθείτω", λίγη ὥρα ἀφ' ὅτου παρέλαβε τό τηλεγράφημα τῶν Συνταγματαρχῶν Πλαστῆρα καί Πάγκαλου μέ τό ὁποῖο τοῦ ζητοῦσαν νά ἐπιτρέψη νά σπεύσουν ἄμεσα προς τήν Ἄγκυρα. Τό τηλεγράφημα τοῦ τό ἔδωσε ὁ Γονατάς, πού μετά τήν ἀπάντηση τοῦ Ἀνδρέα ὅτι κοιμᾶται, καί τήν λίγη ὥρα μετά διαταγή του γιά γενική ὀπισθοχώρηση στό μέτωπο, μετεστράφη, και ἀπό φιλοβασιλικός ἀξωματικός συντάχθηκε μέ τούς φιλβενιζελικούς. Αὐτά περί γεγονότων.
_ Τώρα δυό ἐκτιμήσεις: Ἡ βασιλεία, μετά τήν πτώση τοῦ Κάϊζερ καί τοῦ Τσάρου, μόνο ἀποκούμπι της εἶχε τήν ἀγγλική αὐλή. Ὁ ἴδιος ὁ Κωνσταντίνος βέβαια, ἦταν ὄντως φιλέλλην (ὄχι καί πλήρως Ἕλλην), καί ἔσφαλε διότι βασίσθηκε σέ ἄπειρους ἀξιωματικούς στήν ἡγεσία τοῦ στρατεύματος. Ἀλλά ὁ πρίγκηπας Ἀνδρέας μή ἀντιλαμβανόμενος πλήρως τό τί θά ἐπακολουθοῦσε, ἤλπιζε μετά τήν στρατιωτική ἤτττα, νά ἐγκατασταθῆ ἀργά ἤ γρήγορα ὑπό τῶν Ἄγγλων βασιλεύς ἐν τέλει. Δέν ἦταν μόνος ὅμως στό "ἄδειασμα" τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ, κοινῶς ἐθνική προδοσία. Ἡ ἄκρα κομματικοποίηση τῶν πολιτικῶν καί ἡ ἐχθρότητα τῶν ἐξ αὐτῶν βασιλικῶν, ὄχι ὅλων, πρός τους Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὡς μελλοντικούς ψηφοφόρους τῶν Βενιζελικῆς παρατάξεως, καθώς καί οἱ παρά τίς συμβουλές τοῦ Βενιζέλου κινήσεις τους, πολιτικές καί στρατιωτικές, τήν στιγμή πού ἡ Ἑλλάδα ἀντιμετώπιζε ἀλλαγή προσώπων καί πολιτικῶν στά ΥπΕξ Ἀγγλίας καί Γαλλίας (σύν, ἤδη, τίς ὑπερφίαλες ἐπιδιώξεις μιᾶς Βατικανοκινούμενης νεόκοπης Ἰταλίας πού ἤλπιζε νά ἐμφανισθῆ ὡς μεγάλη Εὐρωπαϊκή δύναμη συντρίβοντας τήν Ἑλλάδα, γιά νά ἐνσωματώση πλήρως τήν ἑλληνική σέ καταγωγή καί τρόπο ζωῆς Νότια Ἰταλία), ξεπέρασε τά ὅρια τοῦ σφάλματος καί τῆς ἠλιθιότητας καί συνιστοῦσε προδοσία. Ἄλλωστε, καί μόνο τό σύνθημα "οἴκαδε" ὁδηγεῖ στό νά ὁμιλοῦν οἱ ὑπαίτιοι καί οἱ συνεχιστές τους γιά "συνωστισμό" στήν Σμύρνη.
_Τέλος, εὐθύνες εἶχε καί ὁ Βενιζέλος πού ὅρισε ἕναν ἄνθρωπο ὅπως τόν Στεργιάδη ὡς Διοικητή στήν Σμύρνη, καί κυρίως τόν διετήρησε στήν θέση του παρά τό ὅτι εἶχε φανῆ πόσο δέν σεβόταν τούς ἀξίους σεβασμοῦ Ἕλληνες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καθώς καί ἡ τότε ἀριστερά, πού ὑπονόμευσε παντοιοτρόπως τήν παρουσία μας στήν Μικρά Ἀσία, ὡς "ἰμπεριαλισμό τῆς Ἀγγλίας".
Το κείμενο του Πρωτοπαπαδάκη είναι άλλη μια προσπάθεια παραποίησης της ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε κανείς αν ήθελε να το πάρει σοβαρά, να το αναλύσει σημείο πρός σημείο και να δεί ότι όλα είναι συρραμμένα κατά το δοκούν και εξυπηρετούν εμφανή συμφέροντα.
Η ιστορία έγραψε τι έγινε στη Σμύρνη και οι ευθύνες των μοναρχικών(έχει ευθύνες του κι ο Βενιζέλος) είναι για πάντα στη συνείδηση των προσφύγων και των απόγόνων τους ακόμη και σήμερα!
Μάταιος κόπος λοιπόν!
Μάταιος κόπος ειναι και η προσπάθεια να μας πείσουν για την αθώωση της δικης των εξ απο τον Αρειο Πάγο.
"Επαυσε η ποινική τους δίωξη λόγω παραγραφής..."
Έχω το βιβλίο του Αγγελομάτη και το έχω διαβάσει στην τελευταία του έκδοση από τον εκδοτικό οίκο της ΕΣΤΙΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θυμούμαι να έγραψε τέτοια φυγή και αποβίβαση των Ελλήνων σε 50 Πλοία. Απεναντίας διάβασα κάτι φρικτές περιγραφές του αε΄΄ιμνηστου Αγγελομάτη για τρομερές σφαγές αμάχων.
Θα επανέλθω αύριο.
Ευμένης Καρδιανός
Μολις προχθες κυκλοφορησε το βιβλιο του Νικολαου Σμπαρουνη για την "αδοξη εκστρατεια των Ελληνων στην Ουκρανια" για να πολεμησουν τους Μπολσεβικους.Υπευθυνος για την εμπλοκη ποιος αλλος απο τον Βενιζελο !Μεταξυ αλλων στην εισαγωγη του βιλβιου απο τον καθηγητη Σωτηροπουλο αναφερεται οτι¨
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στο πλαισιο της πολιτικης της "Μεγαλης Ιδεας",κριθηκε οτι η Ελλαδα θα εξυπηρετουσε τα δικα της μεταγενεστερα σχεδια στη Μικρα Ασια,εφοσον συμετειχε δυναμικα στην κατα κυριο λογο γαλλικη πρωτοβουλια εισβολης στη Ρωσσια"
Απο τοτε λοιπον προετοιμαζοταν η καταστροφη μας στην Μικρα Ασια, αλλα ο Βενιζελος κοιμοταν τον μακαριο υπνο του. Και η σημερινη Ελλαδα, ακομα να αποκαταστησει τις πραγματικοτητες και επιτελους να πουμε τις αληθειες περι Βενιζελου, αληθειες για αυτον, ο οποιος προτεινε για βραβειο Νομπελ τον χασαπη Κεμαλ.
Γιωργος Τσαπανος
Καλιφορνια
Έχω εμπρός μου το βιβλίο του Χρ. Εμμ. Αγγελομάτη «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας (Το Έπος της Μικράς Ασίας), Έκδοσις Τρίτη Συμπληρωθείσα δια Νέων Στοιχείων, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Ιωάννου Δ. Κολλάρου & Σιας Α.Ε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρχισα να το διαβάζω όταν ήμουν 16 ετών και αγριεύτηκα από τις τρομερές περιγραφές των γεγονότων και του φρικτού δράματος αυτών των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και τότε σταμάτησα την ανάγνωσή του. Επίσης είχα την τύχη να διαβάσω ένα σπάνιο λεύκωμα με περιγραφές μαχών της θρυλικής Στρατιάς Μικράς Ασίας, με φωτογραφίες πεσόντων εξ Ελλάδος και εθελοντών ομογενών (και από την Αμερική), κάθε κοινωνικής τάξεως. Ήσαν από κοινοί εργάτες μέχρι γυμνασιάρχες αυτοί που είχαν προσέλθει να πολεμήσουν για την Πατρίδα εθελοντικά και έπεσαν τότε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
Δεν μπορώ εν τάχει να βρω σε ποια σελίδα υπάρχουν πως υπάρχουν στο εν λόγω βιβλίο του Χρ. Εμμ. Αγγελομάτη «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας (Το Έπος της Μικράς Ασίας), αυτά που τολμά να περιγράψει ο κ. Μίκης Πρωτοπαπαδάκης, περί δήθεν άμεσης εκκένωσης της Σμύρνης και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας με 50 πλοία.
Απ’ εναντίας, θυμάμαι καλά ότι ο Στράτος υπουργός τότε (νομίζω Στρατιωτικών), επισκεφθείς την Σμύρνη τηλεγράφησε από εκεί στον Δ. Γούναρη πως η κατάσταση είναι πολύ κακή και η Σμύρνη πρέπει να εκκενωθή. Αλλά ο Γούναρης απήντησε αρνητικά … «διότι θα προκληθή πανικός».
Έχει δημοσιευθεί σχετικά πρόσφατα το φύλλο της τότε Εφημερίδος της Κυβερνήσεως , στο οποίο η κυβέρνηση του Δημητρίου Γούναρη και των συν αυτώ, διέτασσε την κατάσχεση του πλοίου και την φυλάκιση του πλοιάρχου ο οποίος θα αποτολμούσε να μεταφέρει Έλληνες πρόσφυγες (όχι όπως σήμερα αλλόφυλους και αλλόθρησκους λαθρομετανάστες που γίνονται δεκτοί ενώ υποσκάπτουν την συνοχή της Ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας της!) οι οποίοι απελπισμένοι προσπαθούσαν να γλυτώσουν από το σφάγανο του και το διαγούμισμα του Τούρκου Τσέτη.
Είχα βρει τυχαία ένα χρονογράφημα εποχής του Ακαδημαϊκού Σπύρου Μελά στην ΕΣΤΙΑ εκείνης της με τίτλο «Τα Παλιόσκυλα», στο οποίο ο Μελάς περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα την υποδοχή των δυστυχών Ελλήνων της Μικράς Ασίας από τους ντόπιους Ελλαδίτες. Τα παλιόσκυλα ήσαν βέβαια οι ξεριζωμένοι και καταβασανισμένοι Έλληνες Μικρασιάτες.
Τέλος πάντων ποιός Πρωτοπαπαδάκης είναι αυτός το κύριος που διαστρέφει τόσο ..... άγαρμπα το βραβευθέν από την Ακαδημία Αθηνών το 1963 εξαιρετικό σύγγραμμα του Αγγελομάτη, διότι ο υπογράφων γνώρισε έναν Πρωτοπαπαδάκη, γιό του τότε υπουργού Εθνικής Αμύνης, μεγαλύτερό μου κατά πολύ, που σπούδασε στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου – Ελευθεριάδου και τότε διέμενε στην Οδό Νεοφύτου Βάμβα στο Κολωνάκι.
Είναι ο γιός του;
Έχω στην διάθεσή μου πληθώρα βιβλίων για την Μικρά Ασία, από την Επίτομο Ιστορία της Εκστρατείας στην Μικρά Ασία 1919-1920 της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (το συνιστώ ανεπιφύλακτα!! Είναι πάμφθηνο με χάρτες και άπειρα πληροφοριακά στοιχεία και to the point!) μέχρι το βιβλίο του Αντιστρατήγου Κλεάνθη Μπουλαλά (σπάνιο βιβλίο) που πολέμησε εκεί στην 1η Μεραρχία, το συγγραφέν υπο του Στρατηγού Ξενοφώντος Στρατηγού και πολλά άλλα.
Ας μας πεί ο κ. Πρωτοπαπαδάκης που αναφέρονται όλα όσα γράφει παραπέμποντάς μας στο κεφάλαιο και στην σελίδα, διότι δεν προφταίνω να διαβάσω ολόκληρο βιβλίο σε μια μέρα.
Ευμένης Καρδιανός
Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να δοθελι συνέχεια στα παρόντα σχόλια, επειδή δεν έχουν σχέση με το συγκεκριμένο γεγονός στο οποίο αναφέρεται το σχολιαζόμενο κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
Μ.Πρωτοπαπαδάκης
Υ.Γ. Στην προεπισκόπηση του σχολίου μου δεν είδα ολόκληρο το κείμενό του.
Μ.Π.
Αυτό το άρθρο με κάνει να θυμούμαι πως πριν από πολλά χρόνια, ίσως και 50, όταν ο πάλαι ποτέ Ταγματάρχης της Λούφτβαφε Diplom Ingenieur für Maschinenbau Josef Martino (είχε συμμετάσχει στον σχεδιασμό και στην κατασκευή του Messerschmidt 109) , {ο οποίος είχε πάει να δει ένα Γερμανικό κατασκοπευτικό φίλμ της σειράς ειδικά επειδή σε κάποια σκηνή έδειχνε παρελαύνουσα την Λάϊμπσταντάρτε Άντολφ Χίτλερ (Leibstandrte Adolf Hitler, αλλιώς LAH Ie SS Panzer Division) }, μου είχε διηγηθεί πως στο Στάλινγκραντ οι Γερμανοί δεν έπαθαν τίποτε (sic!), διότι τους έσωσε όλους η Λούφτβαφε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι ο ίδιος έτυχε να είναι Αξιωματικός Υπηρεσίας όταν κυκλώθηκε η 6η Γερμανική Στρατιά, οπότε έδωσε αμέσως συναγερμό και όλα τα Γερμανικά Αεροπλάνα, περί τα 20.000, πήγαν και πήραν όλους τους περικυκλωμένους.
Μου τα έλεγε δε αυτά πιστεύοντας τα, διότι κατ’ αυτόν υποτίθεται ότι έτσι έγιναν!
Άφησε μετά τους: τον Άντονυ Μπήβορ να γράφει ότι θέλει στο σύγγραμμα του «Στάλινγκραντ» Εκδόσεις Γκοβόστη, Αθήναι 2004, που τιμήθηκε με τα Βραβεία Samuel Johnson, Wolfson, και Hawthornden, καθώς επίσης τον Heinz Schröter “Stalingrad” ο οποίος ήταν εκεί ως Πολεμικός Ανταποκριτής και συνέγραψε το βιβλίο του επί τη βάση στοιχείων του και γεγονότων που έζησε εκεί.
Κάτι τέτοιο θυμίζει το αρθρίδιο του εν λόγω κυρίου, ο οποίος εξακολουθεί να μην μας λέγει τα Κεφάλαια και τις Σελίδες του βιβλίου του αείμνηστου Χρ. Αγγελομάτη, από όπου αυτός άντλησε όσα δημοσίευσε.
Ευμένης Καρδιανός
Αξίζει κάποιος επιτέλους, να ρωτήσει και εκείνους τους Ελληνες στην καταγωγή, τους Πόντιους, τους σημερινούς κατοίκους της νότις Ρωσίας στον Εύξεινο Πόντο (Ανάπα, Καμπαρντίνκα, Γκελεντζίκ κλπ) για την εκτίμησή τους στο πρόσωπο του εδώ εθνάρχη Βενιζέλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ακούσετε λέξες αισχρές, βαριές, ανείπωτες.
Ζήσανε την ιστορία ΜΕ ΑΙΜΑ συγγενών τους...
Με εκτελέσεις, με διωγμούς, με ό,τι χειρότερο διανοείται ο άνθρωπος!
Δακρύζουνε για την πραγματική πατρίδα τους και συνάμα οργίζονται. Το μάτι τους θολώνει! Μιλάνε για <>...
Πριν στρογγυλέψουν, πριν εξαφανίσουν την ιστορία, αυτοί οι πληρωμένοι, να τους πάει κάποιος ένα ταξίδι στα μέρη εκείνα, που το αίμα είναι ακόμα ζωντανό...
Παναγιώτης Παυλ. Μαρούδας.
Υ.Γ. 1. Δεν χρησιμοποιώ ύβρεις στον δημόσιο λόγο μου. Εδώ, μεταφέρω αυτά που από τους "συνωστισμένους"...
2. Υπάρχουν κάποια βιβλία του Κ. Φωτιάδη, με αναφορές στον Πόντο, τα οποία δεν έχω ακόμα διαβάσει, τα οποία λένε αλήθειες που εμείς ποτέ δεν ακούσαμε, δεν διαβάσαμε.
Ευχαριστώ.