ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝ... ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ
Οι Eλληνες γιατροί κατακλύζουν τη Γερμανία και αποσπούν επαίνους για την επιστημονική τους επάρκεια.
Μόνο στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας εργάζονται σε νοσοκομεία και κλινικές περίπου 1.200 Ελληνες γιατροί, διαφόρων ειδικοτήτων. Μάλιστα, σε ορισμένα νοσηλευτικά ιδρύματα έχει ήδη σχηματιστεί μια ελληνική ιατρική «παροικία».
Στα χρόνια της κρίσης, η μετανάστευση αποτέλεσε για τους Ελληνες γιατρούς μια ελκυστική προοπτική. Στο γερμανικό σύστημα υγείας καταγράφονται αρκετές ελλείψεις σε προσωπικό, ενώ πολλά νοσοκομεία και κλινικές ήρθαν σε επαφή με Ελληνες επιστήμονες μέσα από ειδικές ημερίδες ενημέρωσης, αλλά και τη συνεργασία με εγχώριους φορείς.
Στα χρόνια της κρίσης, η μετανάστευση αποτέλεσε για τους Ελληνες γιατρούς μια ελκυστική προοπτική. Στο γερμανικό σύστημα υγείας καταγράφονται αρκετές ελλείψεις σε προσωπικό, ενώ πολλά νοσοκομεία και κλινικές ήρθαν σε επαφή με Ελληνες επιστήμονες μέσα από ειδικές ημερίδες ενημέρωσης, αλλά και τη συνεργασία με εγχώριους φορείς.
Πρόσφατα, η υπουργός Υγείας του κρατιδίου, Μπάρμπαρα Στέφενς, σε εκδήλωση υποδοχής ιατρών, εκφράστηκε με τα πλέον θερμά λόγια: «Με τις ειδικές τους γνώσεις και τις πολύτιμες εμπειρίες τους, οι καλά εκπαιδευμένοι Ελληνες γιατροί συμβάλλουν στην περαιτέρω βελτίωση του ήδη υψηλού επιπέδου του γερμανικού συστήματος υγείας». Από το σύνολο των 9.400 αλλοδαπών ιατρών στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας οι Ελληνες κατέχουν την πρώτη θέση με 12,1%, αφού 1.125 επιστήμονες εργάζονταν εκεί μέχρι τα τέλη του 2013. Μάλιστα, σε όλη τη Γερμανία έχουν εγκατασταθεί 2.847 γιατροί από την πατρίδα μας, οι περισσότεροι εκ των οποίων μετανάστευσαν μεσούσης της κρίσης.
Κερδίζουν τις εντυπώσεις
Καθόλου παράξενο, λοιπόν, να ακούγονται ελληνικά στους διαδρόμους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων... Οπως στο Γενικό Περιφερειακό νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ κοντά στην Κολονία, όπου η ελληνική «παροικία» αριθμεί εννέα μέλη διαφόρων ειδικοτήτων. «Πράγματι οι Ελληνες έχουν καλό όνομα.
Καθόλου παράξενο, λοιπόν, να ακούγονται ελληνικά στους διαδρόμους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων... Οπως στο Γενικό Περιφερειακό νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ κοντά στην Κολονία, όπου η ελληνική «παροικία» αριθμεί εννέα μέλη διαφόρων ειδικοτήτων. «Πράγματι οι Ελληνες έχουν καλό όνομα.
Στο νοσοκομείο μας υπάρχουν τμήματα όπου οι διευθυντές προσλαμβάνουν συνεχώς συμπατριώτες μας διότι όσοι έχουν περάσει άφησαν καλές εντυπώσεις ως ειδικευόμενοι. Ενας από τους λόγους που στη Γερμανία έρχονται αρκετοί Ελληνες είναι ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες εξετάσεις και γραφειοκρατική διαδικασία για την άσκηση επαγγέλματος, καθώς και την αναγνώριση των ελληνικών πτυχίων.
Οι απολαβές είναι καλές και επιτρέπουν την αξιοπρεπή διαβίωση, ενώ υπάρχει και δυνατότητα εξέλιξης» επισημαίνει ο Αλέξιος Θεοδώρου, γενικός χειρουργός και... παλαιότερος της ελληνικής παροικίας στο νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ, το οποίο είναι αντίστοιχο του Θριασίου σε μέγεθος.
«Οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι από την κατάσταση που επικρατεί εδώ, αν και σίγουρα μας λείπει η Ελλάδα. Πολλοί θα γυρνούσαν πίσω αν υπήρχε αντίστοιχη θέση. Ωστόσο, φαίνεται πως θα παραμείνουν, καθώς το γερμανικό σύστημα παρέχει ασφάλεια. Δεν σε απασχολούν τα μισθολογικά ζητήματα και μπορείς να ασχοληθείς απερίσπαστος με την εργασία σου, την ώρα που η επάρκεια σε υλικά και διαγνωστικά μέσα ακόμα και σε μικρά νοσοκομεία είναι εντυπωσιακή».
Με δεδομένη την έλλειψη γιατρών, το σύστημα είναι ανοικτό σε αλλοδαπούς, κυρίως Ευρωπαίους, ενώ και οι ασθενείς είναι εξοικειωμένοι. Οσο για την ελληνική «παροικία»; «Καμιά φορά όταν εφημερεύουμε μαζί, καταλήγουμε να μιλάμε ελληνικά σε μίνι ιατρικά συμβούλια», τονίζει ο κ. Θεοδώρου.
Σε διαφορετική κλινική εργάζεται ο γυναικολόγος Μάριος Μάμαλης, ο οποίος ταξίδεψε στη Γερμανία το 2011 για να κάνει την ειδικότητά του. «Ηρθα στη Γερμανία αφότου τελείωσα το Αριστοτέλειο και τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Αν και μετανάστευσα πριν από την παγίωση της κρίσης στην Ελλάδα, δεν ήταν αυτός ο βασικός λόγος. Αποφάσισα να έρθω εδώ μετά από παραινέσεις καθηγητών μου σχετικά με το υψηλό επίπεδο κατάρτισης. Πλέον μένουν δύο ακόμα χρόνια για την ολοκλήρωση της ειδικότητάς μου. Απαραίτητη προϋπόθεση για να εργαστώ στη Γερμανία ήταν η βελτίωση της γλώσσας, καθώς υπάρχει όριο για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Χρειάστηκαν επτά μήνες για να βρω μια θέση, αφού δεν είναι πάντοτε εύκολο».
Επαγγελματική ανέλιξηΟ ίδιος εξηγεί ότι τα ωράρια είναι απαιτητικά. Ξεκινούν 7 το πρωί και φτάνουν μερικές φορές μέχρι τις 9 το βράδυ. Σε μια φυσιολογική ημέρα πάντως προβλέπονται 9-10 ώρες εργασίας. «Το σύστημα σε ανταμείβει αν δείξεις προσήλωση. Ισως όχι τόσο πολύ οικονομικά όσο σε επιβράβευση και τη δυνατότητα για επαγγελματική ανέλιξη.
Αναφορικά με τους Γερμανούς ασθενείς, οι περισσότεροι είναι ευγενικοί, ενώ είναι ενήμεροι για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Επίσης, το επιστημονικό επίπεδο των Ελλήνων γιατρών, το οποίο εξ ορισμού είναι πολύ υψηλό, σταδιακά έχει αναγνωριστεί. Στην Ελλάδα η κατάρτιση είναι καλή και το πτυχίο έχει ιδιαίτερο βάρος, αν και αυτό είναι κάτι που οι γιατροί το αποδεικνύουν καθημερινά».
Με το πέρασμα του χρόνου ο κ. Μάμαλης είδε να καταφθάνουν φίλοι και γνωστοί, η ελληνική «παροικία» να μεγαλώνει και εξηγεί συχνά σε συναδέλφους, τα υπέρ και κατά της μετανάστευσης: «Δεν είναι τα πάντα ρόδινα. Δεν έχουμε καλό καιρό εδώ, ούτε τον υπέροχο ουρανό της Αθήνας, αλλά δικός μου πρωταρχικός στόχος είναι η επαγγελματική κατάρτιση. Πηγή δύναμης για εμάς είναι η Ελλάδα, η οικογένειά μας, οι άνθρωποι που αγαπάμε και βρίσκονται εκεί. Θέλουμε να μας στηρίζουν και το κάνουν».
Φ. Κοτσαμπόπουλος, αντιπρόεδρος του ελληνογερμανικού επιχειρηματικού συνδέσμου
«Σε μια δεκαετία 40 κλινικές θα έχουν Ελληνα διευθυντή»
«Σε μια δεκαετία 40 κλινικές θα έχουν Ελληνα διευθυντή»
Στο μέλλον, θεωρητικά οι Ελληνες γιατροί σταδιακά θα αναλάβουν τη διεύθυνση κλινικών στα γερμανικά νοσοκομεία, καθώς το σύστημα λειτουργεί αξιοκρατικά, ενώ ήδη αρκετοί αλλοδαποί κατέχουν επιτελικές θέσεις. «Σε μια δεκαετία 40 κλινικές θα έχουν Ελληνα διευθυντή», εξηγεί ο Φαίδων Κοτσαμπόπουλος, ιδιώτης ακτινολόγος γιατρός στην Κολονία και αντιπρόεδρος του ελληνογερμανικού επιχειρηματικού συνδέσμου. «Από το 2012 ανταλλάσσουμε επισκέψεις με αντίστοιχους συλλόγους, έχουμε οργανώσει υποδοχή για συναδέλφους και διατηρούμε επικοινωνία με το τοπικό υπουργείο Υγείας. Επίσης προωθούμε μαθήματα γερμανικών σε συνεννόηση και με το Ινστιτούτο Γκαίτε». Μάλιστα, όπως αναφέρει η κ. Χατζηδημητρίου, αντιπρόεδρος του Ι.Σ.Θ.: «Μεγάλο είναι το ποσοστό γιατρών που φεύγουν από την Ελλάδα και όχι μόνο όσοι θέλουν να κάνουν ειδικότητα».
ΠροκατάληψηΒεβαίως, σε αρκετές περιπτώσεις οι Ελληνες επιστήμονες κατά τη μετανάστευσή τους, εκτός από τις πρακτικές δυσκολίες είχαν να αντιμετωπίσουν και την προκατάληψη. «Ο διευθυντής της κλινικής μάς είχε πει ότι λόγω των γερμανικών ΜΜΕ ήταν επιφυλακτικός με τους Ελληνες. Μετά τη συνεργασία μας, ζητά Ελληνες ειδικευόμενους. Ακούγεται εγωιστικό αλλά είναι πραγματικότητα», τονίζει ο Γιάννης Γιαννακόπουλος, ορθοπεδικός που βρίσκεται τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. «Ξεκίνησα ειδικότητα ορθοπεδική - τραυματιολογία στο νοσοκομείο της Κολονίας και τώρα συνεχίζω στο Ντίσελντορφ. Εδώ έχεις δικαίωμα να αλλάξεις νοσοκομείο για την ειδικότητά σου, ενώ οι Ελληνες έχουμε αποκτήσει πολύ καλή φήμη.
Είναι μια αντικειμενική άποψη και πιστοποιεί ότι γίνεται καλή δουλειά στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εκ των υστέρων, βλέποντας τη δουλειά μας, οι Γερμανοί είναι πολύ ευχαριστημένοι και μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Αυτό το αντιλαμβάνονται και οι ασθενείς, έστω κι αν κάποιοι ήταν προκατειλημμένοι. Με εξαιρετικά σχόλια έχουν εκφραστεί και οι ιατρικοί σύλλογοι της Γερμανίας. Προφανώς υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Οι περισσότεροι είμαστε νέοι άνθρωποι 26-29 ετών και ξαφνικά από φοιτητές βρεθήκαμε εδώ με ελάχιστη εμπειρία, ή ίσως λίγο αγροτικό. Οι Γερμανοί πληρώνουν καλά, αλλά υπάρχει τεράστια ευθύνη.
Είναι ένα νέο σύστημα, μια νέα γλώσσα και φιλοσοφία, σημαντικό ρόλο παίζει ο καιρός, ενώ μερικοί μελαγχολούν. Εγώ το είδα ως ευκαιρία. Βεβαίως δεν μας αγάπησαν ξαφνικά, υπάρχει ανάγκη και έλλειψη ειδικοτήτων. Συγχρόνως τα χρήματα είναι πολύ καλά και μπορείς να έχεις την εξέλιξη για την οποία ήρθες εδώ», καταλήγει ο κ. Γιαννακόπουλος.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
gapostolidis@pegasus.gr
gapostolidis@pegasus.gr
Έθνος
Καταλάβατε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟἱ γερμανοὶ δὲν ἔχουν πολλὲς ἰατρικὲς σχολὲς γιατί κοστίζουν!
Σοῦ λένε ἄστο, κάποια ἄλλα κράτη κορόιδα θὰ ἐπωμισθοῦν τὸ κόστος!
@konion Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θα πρέπει να μπουν δίδακτρα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Βέβαια δε ξέρω πόσοι από τους παραπάνω γιατρούς που δουλεύουν στη Γερμανία έχουν ελληνικούς τίτλους σπουδών. Το ελληνικό όνειρο που ήθελε το παιδί να γίνει γιατρός ή δικηγόρος οδηγούσε πολλούς συμπατριώτες μας για σπουδές στο εξωτερικό (Ιταλία, Ρουμανία, Βουλγαρία). Επιπλέον τις ιατρικές σχολές της Ελλάδας επιλέγουν και παιδιά πολλών ομογενών (ειδικά από Γερμανία), λόγο της εύκολης εισαγωγής (με χαμηλότερη βαθμολογία) και τη δωρεάν φοίτηση, σε αντίθεση με τα αντίστοιχα γερμανικά πανεπιστήμια, και είναι λογικό οι συγκεκριμένοι μετά το πέρας των σπουδών τους να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους. Αλλο ένα από τα παράδοξα του ελληνικού συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήjimmis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαὶ νὰ ἐπιτραποῦν ἰδιωτικὰ μὴ κερδοσκοπικὰ Α.Ε.Ι., διότι ἡ ἐκπαίδευσις (διότι περὶ αὐτοῦ πρόκειται καὶ ὄχι παιδείας) εἶναι μεγάλη ἐπένδυσις γιὰ τὸν τόπο καὶ ἡ κακὴ διαχείρισίς της μπορεῖ νὰ τὴν κάνουν μεγάλο ἔξοδο.
Τέλος, οἱ ὁμόγενεῖς εἶναι ἕνα 5% καὶ πρέπει νὰ ὑπάρχῃ γιὰ νὰ μὴν χάσουμε κι αὐτοὶ τὴν ἑλληνικότητά των.
@konion Θα συμφωνήσω απόλυτα στο πρώτο σκέλος και εγώ τις ίδιας άποψης είμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το θέμα των ομογενών έχω ενστάσεις. Σίγουρα είναι κατανοητοί οι λόγοι που υπάρχουν αυτές οι εξαιρέσεις για τους ομογενείς (αλλά και για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες εντος Ελλάδας), δεν ξέρω όμως κατά πόσο έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
@ konion
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Γερμανία έχει έλλειψη γιατρών, όχι επειδή δεν έχει πολλές ιατρικές σχολές, επειδή στοιχίζουν (sic), αλλά επειδή είναι δύσκολο να σπουδάσει κανείς στην Γερμανία γιατρός.
1) Οι σχολές παίρνουν περιορισμένο αριθμό φοιτητών και πρέπει να κάνεις αίτηση, μετά το Abitur, και να μπεις σε λίστα αναμονής. Όταν αδειάσει κάποια θέση σε πανεπιστήμιο και είσαι στην σειρά, σε καλούν.
2) Η φοίτηση στην Γερμανία είναι οκτώ χρόνια. Πρώτα πρέπει να κάνεις το Vorphysikum και το Physikum (δύο χρόνια συνολικά εργαστήρια και νοσοκομειακή πρακτική, που σού βγάζουν το λάδι) και μετά αρχίζει την εξαετή σπουδή.
Μόνο μην κάνουν το λάθος και ζητήσουν φακελάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήNativist,
ΑπάντησηΔιαγραφήἊς ἀνοίξουν περισσότερες σχολὲς νὰ μὴν ἔχῃ οὐρὰ ἀναμονῆς, ἀλλὰ κοστίζει!
Δεν κατάλαβες. Σχολές υπάρχουν και μάλιστα πολλές. Ο αριθμός φοιτητών που παίρνουν είναι περιορισμένος, ώστε να γίνεται σωστή δουλειά. Δεν είναι θέμα κόστους, διότι η Γερμανία είναι πλούσιο κράτος. Είναι θέμα ποιότητας και συνέπειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα, μπαίνουν όσοι πιάσουν τις βάσεις, ή δεν ξέρω πώς τις λένε και ύστερα υπάρχει ένα μικροσκόπιο ανά 50 φοιτητές. Κατάλαβες;
Αδιέξοδος όλος ο συλλογισμός σου, φίλτατε Νατιβίστ!
ΑπάντησηΔιαγραφή>και ύστερα υπάρχει ένα μικροσκόπιο ανά 50 φοιτητές.<
... και ύστερα αυτοί οι 50 προσλαμβάνονται στη Γερμανία για να ενισχύσουν τη ποιότητα της παρεχόμενης γερμανικής ιατρικής!
Η γερμανική διοίκηση του 4ου Ράιχ δεν σκοτίζεται για τέτοια, μόνο τα ελάχιστα κόστη την ενδιαφέρει. Το κακό βέβαια είναι ότι μεταβίβασε η επέβαλλε αυτή την αντίληψη σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Το Numerus Clausus που μπήκε σχεδόν ταυτόχρονα σε χώρες (Γερμανία, Βέλγιο κλπ.) όπου δεν υπήρχε, έχει μια περίεργη ιστορία, σε χώρες όπου σημειωτέον μειώνεται ο ντόπιος πληθυσμός, κυρίως του ποσοστού των νέων! Αλλά το αφήνω για άλλη φορά, είναι μεγάλη ιστορία. Το τελευταίο που μετρά όμως είναι η ποιότητα.
Δεν είναι αδιέξοδος, Κριστιάν, διότι αυτό συνέβαινε και συμβαίνει στην Ελλάδα, ασχέτως των γραφομένων περί ενισχύσεως της ποιότητας της γερμανικής ιατρικής και τρίχες κατσαρές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσφαλώς βγαίνουν καλοί γιατροί και από ελληνικά πανεπιστήμια, δεν είναι όλα μαύρα-άσπρα, αλλά σίγουρα οι σπουδές στην Γερμανία είναι ανωτέρου επιπέδου.
Ξέχασα παραπάνω να γράψω ότι στην Γερμανία υπάρχει τρομερή ζήτηση για ιατρικές σχολές, οπότε θα ήταν αδύνατον να καλυφθεί, ακόμη και αν είχε τις διπλάσιες. Πολλοί Γερμανοί, κυρίως από την νότιο Γερμανία, φοιτούσαν (δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα) στο ΑΠΘ, όπου εισαγόταν άνευ εξετάσεων ως αλλοδαποί.
"όπου εισαγόταν" => εισάγονταν (εισήγοντο)...
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνώμη