Της Ελίνας Γαληνού
Το ενδιαφέρον για την επίλυση του Κυπριακού, εκδηλώνεται κάθε τόσο μέσα στο διεθνές διπλωματικό περιβάλλον, εμπνέοντας μακροσκελείς συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων. Ωστόσο, η ουσία είναι μια. Τριανταπέντε χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, η επίλυση του θέματος αυτού εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτό ζήτημα, καθώς οι μέχρι τώρα προσπάθειες και διαπραγματεύσεις, δεν αποδείχτηκαν αποδοτικές. Παραμένοντας όμως ανοιχτό το θέμα, χρησιμοποιείται κυρίως από την Τουρκία και τους υποστηρικτές της σαν μοχλός πιέσεων που κατά κάποιο τρόπο, έχουν αντίκτυπο και στην Ελλάδα. Η Τουρκία εμφανίζεται ως γνωστόν πάντα αδιάλλακτη στις διεκδικήσεις της και στην αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων των άλλων. Επιμένει να κατέχει παράνομα τη μισή νήσο, ισχυριζόμενη ότι με την παρουσία του στρατού της εκεί, "προστατεύει" τους τουρκοκύπριους...
Από το 1974 όμως έως σήμερα, ο πληθυσμός των τουρκοκυπρίων της Β. Κύπρου έχει αισθητά μειωθεί ενώ εισρέουν συνεχώς τούρκοι από τα βάθη της Τουρκίας που εποικίζουν την περιοχή. Στο μεταξύ, μεγάλη μερίδα τουρκοκυπρίων παραδέχεται ότι "δεν τους ανήκει ούτε η γή που πατούν ούτε οι περιουσίες που νέμονται - πολλές απ΄αυτές έχουν πουληθεί από τους Τούρκους σε Βρεττανούς.." Αν κάποτε (προ της εισβολής) υπήρξαν τουρκοκύπριοι που διαμαρτύρονταν ότι καταπιέζονται από τους Ελληνοκύπριους, σήμερα οι περισσότεροι φέρονται ως νοσταλγοί των "παλιών καλών ημερών" που έζησαν προ της διχοτόμησης. "Καλά τα περνούσαμε τότε μαζί, τι είχαμε δα να χωρίσουμε.." είπαν κάποιοι τουρκοκύπριοι σε Ελληνοκύπριο που επισκέφτηκε πρόσφατα τα Κατεχόμενα. Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ταλάτ, έδινε ίσως΄κάποιες ελπίδες συνεννόησης με τον ομόλογό του Ελληνοκύπριο Δημ. Χριστόφια. Ωστόσο τα νέα πολιτικά δεδομένα, αποθαρρύνουν την προσδοκία μιας τέτοιας συννενόησης, καθώς ο νεοεκλεγείς ηγέτης της Β. Κύπρου Ερογλου, αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του προκατόχου του ως προς τους όρους συνεννόησης των δύο πλευρών, κλίνοντας μάλλον προς την "προστατευτικότητα" της Τουρκίας. Με αυτά τα στοιχεία λοιπόν, ποιές λογικές προσδοκίες μπορούμε να έχουμε για την λύση του Κυπριακού;
Μια προοπτική συζητήσιμη είναι η συνομοσπονδία, υπό τον όρο ότι θα σταματήσει ο εποικισμός τούρκων στη Β. Κύπρο, θα πάψει η Τουρκία να φέρεται σαν αφεντικό και θα αποσύρει από κει τον στρατό της. Η άλλη προοπτική αφορά την οριστική διχοτόμηση της νήσου. Αυτό όμως σημαίνει ότι αυτόματα θα ενσωματωθούν στην Ευρώπη οι τούρκοι-έποικοι της Β. Κύπρου που αποτελούν πλέον μεγάλο μέρος του πληθυσμού των κατεχομένων,πράγμα που πιθανώς να επικαλεστεί η Τουρκία για την είσοδό της στην ΕΕ. Αυτά τα ενδεχόμενα θα πρέπει να απασχολήσουν υπεύθυνα εκείνους που θα αναλάβουν να σχεδιάσουν την επόμενη επίσημη πρόταση λύσης του Κυπριακού, σταθμίζοντας ακριβοδίκαια τις επιπτώσεις της.
Με το Χριστόφια που καθημερινά δέχεται ό,τι του πουν οι ξενοι και η Τουρκία, δεν υπάρχει ελπίδα δίκαιης λύσης. Ας ελπίσουμε να μην προχωρήσει τίποτα όσο είναι πρόεδρος, ώστε στο μέλλον ένας άλλος πρόεδρος, πατριώτης αυτή τη φορά, συνεχιστής του Τάσσου, να μπορέσει να πετύχει τη λύση που αξίζει στην Κύπρο και στον ελληνισμό γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρία Γαληνού σύμφωνα και με μια δική μου άποψη ως’ αναφορά την κατάσταση στα κατεχόμενα της Κύπρου έχω να προσθέσω τα εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τέτοια η πίεση που δέχονται οι ντόπιοι τ/Κύπριοι από τις ορδές των εποίκων που ένα μεγάλο ποσοστό έχει μεταναστεύσει στην Τουρκία, Γερμανία Αγγλία ενώ όσοι έμειναν στο νησί αισθάνονται τόσο άσχημα που σε κάθε τους ‘’ευκαιρία’’ τονίζουν το "Καλά τα περνούσαμε τότε μαζί, τι είχαμε δα να χωρίσουμε.." το όπιο είναι γεγονός. Οι δε έποικοι κάνουν τόσο αισθητή την παρουσία τους και μονό με την εξωτερική τους εμφάνιση η όπια σε παραπέμπει στα βάθη της ανατολίας .Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα η ομαδική τους παρουσία στης πλατείες των χωριών κάτω από δένδρα, στα αμέτρητα μνημεία του κατοχικού καθεστώτος, έξω από τα τζαμιά με αμφίεση που σου φέρνει μνήμες έως και 20 χρόνια πίσω στο χρόνο. Ο δε κατοχικός στρατός απανταχού παρών .Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση όταν περνάει κάποιο στρατιωτικό όχημα να σηκώνονται όρθιοι υποτακτικά και δουλικά. Στην περίπτωση που αντιληφθούν κάποιο ξένο τουρίστα προστάσουν το χέρι τους για ελεημοσύνη μαρτυρώντας κατά τη γνώμη μου την άσχημη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει αυτοί, το ψεφτοκράτος τους καθώς και η Τουρκία που τους έφερε .Δεν είναι όμως όλοι έτσι .Γιατί υπάρχει μια μερίδα πληθυσμού η οποία περνάει τέλια .Αυτοί είναι οι ξένοι Εγγλέζοι (συνήθως) που έχουν αγοράσει τα περιβόητα σπίτια έχουν κάνει τις επιχειρήσης τους σε περιουσίες και μνημεία ε/κυπριακά. Δεν τους ελέγχει δε, ούτε η κατοχική αστυνομία για όλων τον ειδών τις παραβάσεις ( τροχαίες και μη).Να μην αναφερθώ στης παροχές του ψεφτοκρατους προς αυτούς. Πάντως σε μια υποτιθέμενη επανένωση τολμώ να πω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των τ/Κύπριοι όντος θα αισθανθεί ότι ελευθερώνετε από τους Έλληνες.
Βασίλης
Κατά την άποψή μου έτσι όπως έγιναν τα πράγματα το σημαντικότερο είναι να παραμείνει συμπαγής Ελληνισμός στο νησί!πολύ φοβάμαι ότι με την πολιτική που ακολουθείτε στην Κύπρο σύντομα η ελληνοαλλεργία θα εξαπλώνεται επικίνδυνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως η αληθεία είναι ότι την λύση και γενικά το τι θέλουν να είναι θα το αποφασισουν οι Κύπριοι...όμως να αποφασίσουν,μην δεσμεύουν κι εμάς μετά!
Προς Ανώνυμο 11.54 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ειδικά για την εκμετάλλευση των Βρετανών είναι που πόνεσε πιό πολύ τους τ/κύπριους. Αλλά και ποιόν δεν πονάει, θα μου πείτε..
Ελίνα