28/7/09

Βρετανικό Δικαστήριο απέρριψε προσφυγή για απευθείας πτήσεις στα κατεχόμενα

Η σημασία της απόφασης έγκειται, επίσης, στο ότι υπογραμμίζεται η υποχρέωση του Ηνωμένου Βασιλείου δυνάμει του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου, της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης και της Συνθήκης Εγγυήσεως για τη μη αναγνώριση της «ΤΔΒΚ». Υπογραμμίζεται, επίσης, η ευθύνη των Δικαστηρίων να μην προσδίδουν οποιαδήποτε εγκυρότητα σε πράξεις μη αναγνωρισμένων οντοτήτων εκτός μόνο εάν τέτοιες πράξεις ρυθμίζουν καθημερινά ζητήματα του πληθυσμού της συγκεκριμένης περιοχής και είναι πράξεις ιδιωτικού χαρακτήρα. Πράξεις που αφορούν στην αδειοδότηση και διεξαγωγή διεθνών πτήσεων κρίθηκε ότι ξεκάθαρα δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.


Το Administrative Court του High Court of Justice, Queen’s Bench Division του Ηνωμένου Βασιλείου απέρριψε σήμερα προσφυγή των εταιρειών Kibris Turk Hava Yollari και CTA Holidays εναντίον της απόφασης του Υπουργού Μεταφορών του Ηνωμένου Βασιλείου να απορρίψει το αίτημά τους για έκδοση άδειας διεξαγωγής απευθείας πτήσεων, προγραμματισμένων και ναυλωμένων, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και του παράνομου αεροδρομίου που λειτουργεί στην κατεχόμενη Τύμπου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας, ''πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για ιδιαίτερα σημαντική απόφαση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα δικαιώματα που αυτή απολαμβάνει δυνάμει του Διεθνούς Δικαίου σε σχέση με τη διεξαγωγή διεθνών πτήσεων από και προς το έδαφος της. Για πρώτη φορά τέθηκε υπό δικαστική κρίση η ερμηνεία της Σύμβασης του Σικάγο αναφορικά με την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα πρέπει με ικανοποίηση να σημειωθούν τα εξαιρετικά θετικά για την Κυπριακή Δημοκρατία ευρήματα του Αγγλικού Δικαστηρίου'', αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Οπως σημειώνεται, στη διαδικασία της εν λόγω προσφυγής παρενέβη και συμμετείχε ως Ενδιαφερόμενο Μέρος η Κυπριακή Δημοκρατία.

Με την απόφασή του, ο Δικαστής Wyn Williams απέρριψε την προσφυγή, υιοθετώντας πλήρως τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι ο Υπουργός Μεταφορών είχε υποχρέωση να απορρίψει το αίτημα λόγω (α) της υποχρέωσης του Ηνωμένου Βασιλείου σε σεβασμό των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας ως Συμβαλλόμενου Μέρους στη Σύμβαση του Σικάγο για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία («η Σύμβαση») και (β) των υποχρεώσεων του Ηνωμένου Βασιλείου αναφορικά με τη μη αναγνώριση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» και πράξεων προερχομένων από τέτοια μη αναγνωρισμένη οντότητα.

Για τη διάγνωση των υποχρεώσεων του Ηνωμένου Βασιλείου έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης, το Δικαστήριο ασχολήθηκε πρωτίστως με την ερμηνεία του όρου «κυριαρχία» στα άρθρα 1 και 2 της Σύμβασης. Συμφωνώντας με τον Καθ’ ου η αίτηση και το Ενδιαφερόμενο Μέρος και απορρίπτοντας τη θέση των αιτητών, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο όρος «κυριαρχία» στο πλαίσιο της Σύμβασης δεν τυγχάνει διαφορετικής ερμηνείας από αυτήν που προσδίδει στον όρο το Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο. Ως εκ τούτου, η έννοια της κυριαρχίας δεν προϋποθέτει ούτε απαιτεί την άσκηση αποτελεσματικού εδαφικού ελέγχου.

Υπό το φως αυτής της ερμηνείας, το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας για σκοπούς της Σύμβασης είναι ολόκληρη η νήσος Κύπρος και τα παρακείμενα σε αυτήν χωρικά ύδατα. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποκλειστική κυριαρχία επί του εναερίου χώρου πάνω από το έδαφος της, δηλαδή πάνω από ολόκληρη την Κύπρο και τα χωρικά της ύδατα.

Οπως αναφέρεται, ''το Ηνωμένο Βασίλειο οφείλει να σέβεται τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης. Η χορήγηση άδειας για διεξαγωγή απευθείας προγραμματισμένων πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και του 'Ercan' παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει του Αρθρου 6 της Σύμβασης. Περαιτέρω, η χορήγηση άδειας για διεξαγωγή απευθείας ναυλωμένων πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και 'Ercan' παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 5 της Σύμβασης''.

''Ακόμη, η διεξαγωγή απ’ ευθείας πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και 'Ercan' παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει των Αρθρων 10 και 68 της Σύμβασης σχετικά με την υπόδειξη τελωνειακών αερολιμένων στο έδαφος της. Το Δικαστήριο έκρινε ως εξαιρετικά σημαντικό στοιχεία για την κατάληξη στα πιο πάνω συμπεράσματα ότι τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκπηγάζουν από τα προαναφερόμενα άρθρα της Σύμβασης δεν εξαρτώνται από την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου από την Κυπριακή Δημοκρατία επί του συνόλου του εδάφους της σε σχέση με το οποίο απολαμβάνει αποκλειστική κυριαρχία'', προστίθεται.

Το Δικαστήριο απέρριψε, επίσης, το επιχείρημα των αιτητών ότι τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης έχουν ανασταλεί σε σχέση με τις κατεχόμενες περιοχές λόγω μη άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου.

Καταλήγοντας, το Δικαστήριο έκρινε ότι εάν ο Καθ’ ου η αίτηση χορηγούσε τις αιτούμενες άδειες, το Ηνωμένο Βασίλειο θα ενεργούσε κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων του που επιβάλλουν σεβασμό των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που πηγάζουν από τη Σύμβαση. Σημείωσε δε ότι η υπόθεση των αιτητών είναι καταδικασμένη σε αποτυχία στη βάση και μόνο αυτού του λόγου. Θεώρησε, όμως, ορθό να προχωρήσει σε παράθεση του βασικού σκεπτικού των συμπερασμάτων του αναφορικά και με το δεύτερο ζήτημα που αφορά στη μη αναγνώριση του ψευδοκράτους και πράξεων που προέρχονται από τη μη αναγνωρισμένη αυτή οντότητα.

Τα ευρήματα του Δικαστηρίου επί του δεύτερου αυτού ζητήματος αναφέρουν πως η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως το μόνο κράτος στην Κύπρο και πως η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει νομική υποχρέωση να μην αναγνωρίσει το ψευδοκράτος και η υποχρέωση αυτή πηγάζει, όπως και οι ίδιοι οι αιτητές αποδέχθηκαν, από το Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο καθώς και από τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και τη Συνθήκη Εγγυήσεως.

Ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας
28/07/2009




Εκδόθηκε σήμερα από το Administrative Court του High Court of Justice, Queen’s Bench Division του Ηνωμένου Βασιλείου, η απόφαση στην προσφυγή των Kibris Turk Hava Yollari (εταιρείας εγγεγραμμένης στην Τουρκία) και CTA Holidays (εταιρείας εγγεγραμμένης στο Ηνωμένο Βασίλειο) εναντίον της απόφασης του Secretary of State for Transport (Υπουργού μεταφορών του Ηνωμένου Βασιλείου) να απορρίψει το αίτημα τους για έκδοση άδειας διεξαγωγής απευθείας πτήσεων, προγραμματισμένων και ναυλωμένων, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και του παράνομου αεροδρομίου που λειτουργεί στην κατεχόμενη Τύμπου με την ονομασία “Ercan”.

Στη διαδικασία της εν λόγω προσφυγής παρενέβη και συμμετείχε ως Ενδιαφερόμενο Μέρος η Κυπριακή Δημοκρατία.

Με την απόφαση του ο Δικαστής Wyn Williams απέρριψε την προσφυγή, υιοθετώντας πλήρως τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι ο Υπουργός Μεταφορών είχε υποχρέωση να απορρίψει το αίτημα λόγω (α) της υποχρέωσης του Ηνωμένου Βασιλείου σε σεβασμό των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας ως Συμβαλλόμενου Μέρους στη Σύμβαση του Σικάγο για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία («η Σύμβαση») και (β) των υποχρεώσεων του Ηνωμένου Βασιλείου αναφορικά με τη μη αναγνώριση της λεγόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» και πράξεων προερχομένων από τέτοια μη αναγνωρισμένη οντότητα.

Για τη διάγνωση των υποχρεώσεων του Ηνωμένου Βασιλείου έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης, το Δικαστήριο ασχολήθηκε πρωτίστως με την ερμηνεία του όρου «κυριαρχία» στα άρθρα 1 και 2 της Σύμβασης. Συμφωνώντας με τον Καθ’ ου η αίτηση και το Ενδιαφερόμενο Μέρος και απορρίπτοντας τη θέση των αιτητών, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο όρος «κυριαρχία» στο πλαίσιο της Σύμβασης δεν τυγχάνει διαφορετικής ερμηνείας από αυτήν που προσδίδει στον όρο το Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο. Ως εκ τούτου, η έννοια της κυριαρχίας δεν προϋποθέτει ούτε απαιτεί την άσκηση αποτελεσματικού εδαφικού ελέγχου.

Υπό το φως αυτής της ερμηνείας, το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας για σκοπούς της Σύμβασης είναι ολόκληρη η νήσος Κύπρος Όπως σημείωσε το Δικαστήριο στην αρχή της απόφασης, η παρούσα υπόθεση δεν αφορά τις δύο Βρετανικές Βάσεις. και τα παρακείμενα σε αυτήν χωρικά ύδατα. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποκλειστική κυριαρχία επί του εναερίου χώρου πάνω από το έδαφος της, δηλαδή πάνω από ολόκληρη την Κύπρο και τα χωρικά της ύδατα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο οφείλει να σέβεται τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης. Η χορήγηση άδειας για διεξαγωγή απευθείας προγραμματισμένων πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και “Ercan” παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 6 της Σύμβασης. Περαιτέρω, η χορήγηση άδειας για διεξαγωγή απευθείας ναυλωμένων πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και “Ercan” παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει του Άρθρου 5 της Σύμβασης . Ακόμη, η διεξαγωγή απ’ ευθείας πτήσεων μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου και “Ercan” παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει των Άρθρων 10 και 68 της Σύμβασης σχετικά με την υπόδειξη τελωνειακών αερολιμένων στο έδαφος της. Το Δικαστήριο έκρινε ως εξαιρετικά σημαντικό στοιχεία για την κατάληξη στα πιο πάνω συμπεράσματα ότι τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκπηγάζουν από τα προαναφερόμενα άρθρα της Σύμβασης δεν εξαρτώνται από την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου από την Κυπριακή Δημοκρατία επί του συνόλου του εδάφους της σε σχέση με το οποίο απολαμβάνει αποκλειστική κυριαρχία.

Το Δικαστήριο απέρριψε επίσης το επιχείρημα των αιτητών ότι τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης έχουν ανασταλεί σε σχέση με τις κατεχόμενες περιοχές λόγω μη άσκησης αποτελεσματικού ελέγχου.

Καταλήγοντας, το Δικαστήριο έκρινε ότι εάν ο Καθ’ου η αίτηση χορηγούσε τις αιτούμενες άδειες, το Ηνωμένο Βασίλειο θα ενεργούσε κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων του που επιβάλλουν σεβασμό των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που πηγάζουν από τη Σύμβαση. Σημείωσε δε ότι η υπόθεση των αιτητών είναι καταδικασμένη σε αποτυχία στη βάση και μόνο αυτού του λόγου. Θεώρησε, όμως, ορθό να προχωρήσει σε παράθεση του βασικού σκεπτικού των συμπερασμάτων του αναφορικά και με το δεύτερο ζήτημα που αφορά στη μη αναγνώριση της «ΤΔΒΚ» και πράξεων που προέρχονται από τη μη αναγνωρισμένη αυτή οντότητα.

Τα ευρήματα του Δικαστηρίου επί του δεύτερου αυτού ζητήματος συνοψίζονται ακολούθως.

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως το μόνο Κράτος στην Κύπρο. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει νομική υποχρέωση να μην αναγνωρίσει την «ΤΔΒΚ» και η υποχρέωση αυτή πηγάζει, όπως και οι ίδιοι οι αιτητές αποδέχθηκαν, από το Εθιμικό Διεθνές Δίκαιο καθώς και από τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και τη Συνθήκη Εγγυήσεως.

Η χορήγηση των αιτούμενων αδειών θα συνιστούσε αναγνώριση κυριαρχικών δικαιωμάτων της «ΤΔΒΚ», εξουδετερώνοντας, έτσι, την πάγια και σταθερή θέση του Ηνωμένου Βασιλείου υπέρ της μη αναγνώρισης της «ΤΔΒΚ».

Αποτελεί γενική αρχή ότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να προσδώσει εγκυρότητα σε πράξεις μη αναγνωρισμένης οντότητας εάν κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με την εξωτερική πολιτική ή διπλωματική στάση του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι εξαιρέσεις στον γενικό αυτό κανόνα είναι περιορισμένες και αφορούν πράξεις οι οποίες ρυθμίζουν καθημερινά ζητήματα του πληθυσμού της περιοχής και τα οποία μπορούν να θεωρηθούν ως ζητήματα ιδιωτικού χαρακτήρα. Το Δικαστήριο δέχθηκε, χωρίς δισταγμό, ότι οι πράξεις της «ΤΔΒΚ» που αφορούν στη διεθνή αεροπλοΐα είναι πράξεις «δημόσιου ή διεθνή χαρακτήρα» και δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των πράξεων που ρυθμίζουν τα καθημερινά ζητήματα των ανθρώπων της περιοχής. Περαιτέρω, το Δικαστήριο προέβη στη σημαντική επισήμανση ότι οι Τουρκοκύπριοι που διαμένουν στις μη ελεγχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας εξυπηρετούνται από τα διεθνή αεροδρόμια που λειτουργούν στη Δημοκρατία. Από τα ενώπιον του στοιχεία προκύπτει ξεκάθαρα ότι χιλιάδες άνθρωποι διέρχονται τα οδοφράγματα καθημερινά. Οι αποστάσεις στο νησί είναι αρκετά μικρές ώστε η χρήση των αεροδρομίων στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές να καθίσταται απόλυτα εφικτή. Συνεπώς, το σκεπτικό πίσω από την εξαίρεση στον γενικό κανόνα που αφορά στην αποφυγή πρόκλησης σοβαρής δυσμένειας σε βάρος των κατοίκων της μη αναγνωρισμένης περιοχής, δεν ισχύει στην προκειμένη περίπτωση.

Εν κατακλείδι, η χορήγηση των αιτούμενων αδειών θα συνιστούσε παραβίαση της υποχρέωσης του Ηνωμένου Βασιλείου για μη αναγνώριση της «ΤΔΒΚ». Οι υπό συζήτηση πράξεις της μη αναγνωρισμένης «ΤΔΒΚ» δεν εντάσσονται στην περιορισμένη εξαίρεση που αφορά πράξεις που ρυθμίζουν καθημερινά ζητήματα του πληθυσμού στη μη ελεγχόμενη από τη Δημοκρατία περιοχή, αφού αποτελούν πράξεις δημόσιου χαρακτήρα. Το Ηνωμένο Βασίλειο είχε υποχρέωση να αρνηθεί τη χορήγηση των αδειών και γι' αυτό, επιπροσθέτως, το λόγο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για ιδιαίτερα σημαντική απόφαση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα δικαιώματα που αυτή απολαμβάνει δυνάμει του Διεθνούς Δικαίου σε σχέση με τη διεξαγωγή διεθνών πτήσεων από και προς το έδαφος της. Για πρώτη φορά τέθηκε υπό δικαστική κρίση η ερμηνεία της Σύμβασης του Σικάγο αναφορικά με την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα πρέπει με ικανοποίηση να σημειωθούν τα εξαιρετικά θετικά για την Κυπριακή Δημοκρατία ευρήματα του Αγγλικού Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο έχει ξεκάθαρα αποφανθεί ότι η Κυπριακή Δημοκρατία απολαμβάνει αποκλειστική κυριαρχία επί ολόκληρου του εδάφους και των χωρικών της υδάτων, ανεξάρτητα του κατά πόσον ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο επί τούτων. Η αποκλειστική κυριαρχία της Δημοκρατίας εκτείνεται εφ όλου του εναερίου χώρου πάνω από το έδαφος της. Ας σημειωθεί ότι τα συμπεράσματα αυτά του Δικαστηρίου έρχονται σε συνέχεια της πρόσφατης απόφασης του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση Απιστολίδης v. Orams, όπου επίσης επιβεβαιώθηκε, σε διαφορετικό νομικό πλαίσιο, η αποκλειστική αρμοδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας επί του συνόλου του εδάφους της χώρας.

Με βάση την ερμηνεία αυτή της Σύμβασης του Σικάγο, η χορήγηση άδειας από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο στη Σύμβαση Κράτος για τη διεξαγωγή απ΄ ευθείας πτήσεων από/προς το παράνομο αεροδρόμιο “Ercan”, στερείται νομιμότητας αφού παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας δυνάμει της Σύμβασης. Το Δικαστήριο αρνήθηκε να εφαρμόσει την προτεινόμενη από τους αιτητές αναλογία με την περίπτωση διεξαγωγής απ’ ευθείας πτήσεων προς την Taiwan.

Η σημασία της απόφασης έγκειται, επίσης, στο ότι υπογραμμίζεται η υποχρέωση του Ηνωμένου Βασιλείου δυνάμει του Εθιμικού Διεθνούς Δικαίου, της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης και της Συνθήκης Εγγυήσεως για τη μη αναγνώριση της «ΤΔΒΚ». Υπογραμμίζεται, επίσης, η ευθύνη των Δικαστηρίων να μην προσδίδουν οποιαδήποτε εγκυρότητα σε πράξεις μη αναγνωρισμένων οντοτήτων εκτός μόνο εάν τέτοιες πράξεις ρυθμίζουν καθημερινά ζητήματα του πληθυσμού της συγκεκριμένης περιοχής και είναι πράξεις ιδιωτικού χαρακτήρα. Πράξεις που αφορούν στην αδειοδότηση και διεξαγωγή διεθνών πτήσεων κρίθηκε ότι ξεκάθαρα δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.
www.moi.gov.cy

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.