Κυπριακής ιδιοκτησίας και τουρκικής κατάληξης;

Κεφαλαιώδες αλλ’ αναπάντητο ερώτημα: Γιατί η Τουρκία να υποχωρήσει στο Κυπριακό, αφού κανείς δεν την πιέζει; Η Ελλάδα και η Κύπρος τής έστρωσαν κόκκινο χαλί να περάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η βρετανικής έμπνευσης και υποβολής θέση περί λύσης του Κυπριακού από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους την αποενοχοποιεί, και περιορίζει ασφυκτικά το πρόβλημα σε καθαρά δικοινοτικά πλαίσια. Ποιος γνωρίζει ότι η Τουρκία κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος και ακρωτηριάζει την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία κράτους-μέλους της ΕΕ;
26/07/2009 | ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Η προεδρεύουσα της ΕΕ Σουηδία απώλεσε το τεκμήριο της αντικειμενικότητας. Είναι γνωστές οι άριστες σχέσεις Στοκχόλμης-Άγκυρας, όπως είναι γνωστές οι στενές επιχειρηματικές και άλλες οικονομικές δραστηριότητες του Σουηδού υπουργού Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ, με Τούρκους. Αυτές οι σχέσεις οδήγησαν τον πολυπράγμονα Μπιλντ να ισχυριστεί ότι για τα δεινά της Κύπρου ευθύνεται μόνο η ελληνική χούντα που, διά του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου, προκάλεσε την τουρκική εισβολή. Ο Μπιλντ διέστρεψε ενσυνείδητα την ιστορική πραγματικότητα και αθώωσε την εισβολική-κατοχική Τουρκία.
Αντί οργίλης και αποφασιστικής αντίδρασης, τόσο η υπνώττουσα και περί άλλα τυρβάζουσα Αθήνα όσο και ο καλοπαιδισμός της Λευκωσίας εκδηλώθηκαν με νερόβραστες δηλώσεις και κωμικές εκκλήσεις στη σουηδική προεδρία, να εφαρμόσει μια πραγματικά αντικειμενική προεδρία «και να μη γίνουν μοχλοί άσκησης πίεσης πάνω στην Κυπριακή Δημοκρατία και κάλυψης της όποιας αρνητικής τουρκικής πολιτικής, σε ό,τι αφορά την Κύπρο και το Κυπριακό». Σε δήλωσή του ο Κυβ. Εκπρόσωπος Στ. Στεφάνου ανέφερε πως «το Κυπριακό στην ουσία του είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, και παραβίασης των αρχών του διεθνούς Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών του κυπριακού λαού από την Τουρκία, κι αυτό δεν μπορεί να παραγράφεται από κανέναν», υπέδειξε.


Αποενοχοποίηση της Τουρκίας
Ποιος ξένος μιλά ή αναφέρεται στο Κυπριακό ως πρόβλημα τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής ευρωπαϊκού, πλέον, εδάφους; Κανείς! Μετά την υιοθέτηση από τον Πρόεδρο Χριστόφια της βρετανικής κοπής και υποβολής, θέσης, για λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους:
Πρώτον, το Κυπριακό περιορίστηκε με επίσημη βούλα Χριστόφια ως πρόβλημα μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Δεύτερον, η επιμονή Χριστόφια, περί της κυπριακής ιδιοκτησίας της λύσης, αποενοχοποίησε πλήρως την κατοχική Τουρκία, επειδή περιόρισε την ευθύνη της αναζήτησης λύσης στους δύο ηγέτες.
Τρίτον, η αποενοχοποίηση της Τουρκίας διευκολύνει τους Βρετανούς, τους Αμερικανούς και άλλους, για ανεμπόδιστη προώθησή της προς την Ευρώπη.
Τέταρτον, αυτό εμφαίνεται τώρα ευκρινέστατα από τις τελευταίες δηλώσεις του Σουηδού υπουργού Εξωτερικών, ότι η αναζήτηση λύσης στο Κυπριακό είναι υπόθεση των Χριστόφια-Ταλάτ.
Πέμπτον, ο περιορισμός της αναζήτησης λύσης στους ώμους των δύο ηγετών ενισχύει όλους εκείνους μέσα στην ΕΕ και πρώτιστα τους Σουηδούς, να αθωώνουν την κατοχική Τουρκία κάθε ευθύνης για το Κυπριακό.
Έκτον, δεν είναι τυχαία αλλά συνειδητή ενέργεια η κλιμακούμενη, τελευταία, τουρκική διπλωματική επιθετικότητα και δραστηριότητα, όπως αυτή εκφράστηκε με δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου. Ότι, δηλαδή, σε περίπτωση αδιεξόδου, η Τουρκία -όχι ο υποτελής Ταλάτ- θα προχωρήσει σε «εναλλακτικές λύσεις».


Κλίμα επίρριψης ευθυνών στους Έλληνες με αλώβητη την Τουρκία
Ποιος είναι ο στόχος της σουηδικής προεδρίας και της Τουρκίας; Όσοι παρακολουθούν και αναλύουν τις τουρκικές θέσεις, όπως αυτές έχουν κλιμακωθεί το τελευταίο εξάμηνο, καθώς και τις δημόσιες, επίσημες τοποθετήσεις της Βρετανίας, των ΗΠΑ, της Σουηδίας και της προεδρίας της ΕΕ, καταλήγουν σε μερικά συμπεράσματα:
Πρώτον, παρατηρείται μια πρωτοφανής προσπάθεια η επιδίωξη λύσης να παραμείνει στους ώμους και μόνο των Χριστόφια-Ταλάτ.
Δεύτερον, καταβάλλεται γιγαντιαία δραστηριότητα να διευκολυνθεί η Τουρκία, ώστε το Δεκέμβριο να περάσει αλώβητη την αξιολόγηση των «27», χωρίς να έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της ΕΕ και της Κύπρου.
Τρίτον, ο Καρλ Μπιλντ επιχείρησε να διασυνδέσει τις υποχρεώσεις της Τουρκίας, που απορρέουν από το Πρωτόκολλο της Άγκυρας έναντι της ΕΕ και της Κύπρου, με την άρση της λεγόμενης απομόνωσης των Τ/κ και το εμπόριο της «πράσινης γραμμής».
Τέταρτον, ο εδώ Βρετανός πρέσβης Πίτερ Μίλετ ήταν ξεκάθαρος: Ο Χριστόφιας κλήθηκε ωμά να πουλήσει τη μελλοντική λύση στους -καταφανώς δύστροπους- Έλληνες της Κύπρου.
Πέμπτον, ο αν. ΥφΕξ των ΗΠΑ Μάθιου Μπράιζα είπε εκβιαστικά και εκφοβιστικά πως αν δεν εξευρεθεί λύση μέχρι το Δεκέμβριο, τότε τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα.
Έκτον, Τούρκοι και ξένοι επιμένουν ότι πρέπει να εξευρεθεί λύση μέχρι το Δεκέμβριο, επειδή αυτή θα διευκολύνει την Τουρκία και θα εδραιώσει την παραμονή στην εξουσία των κατεχομένων του υποτελούς Ταλάτ.
Έβδομον, από τώρα καλλιεργείται κλίμα επίρριψης ευθυνών στην ελληνική πλευρά, με το εκβιαστικό επιχείρημα ότι η τουρκική πλευρά έκανε, τάχα, το καθήκον της το 2004, ψηφίζοντας το τερατούργημα Ανάν και τώρα απαιτεί λύση μέχρι το Δεκέμβριο.
Όγδοον, ο πρόεδρος της Επιτροπής Μπαρόζο υπέδειξε ότι οι δύο κοινότητες έχουν μια ιστορική ευκαιρία, που δεν πρέπει να χάσουν.


Πού βρίσκεται το… κλειδί;
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των απροκάλυπτων εκβιασμών, των αδίστακτων απειλών και των ωμών προειδοποιήσεων, η ελληνική πλευρά και δη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Βουλής ψαλμωδούν ότι το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα. Πρόκειται περί βολικής υπεκφυγής και συνειδητής διαστρέβλωσης της πολιτικής πραγματικότητας, για να παρασύρονται οι αφελείς. Μέρος του περιώνυμου αυτού κλειδιού βρίσκεται στην Τουρκία, όσον αφορά ειδικά τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού: Τουρκική εισβολή και κατοχή, εποικισμός, εθνικό ξεκαθάρισμα, λεηλασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το άλλο σημαντικό μέρος αυτού του κλειδιού βρίσκεται στα χέρια της Λευκωσίας και της Αθήνας, επειδή θα είναι μεταξύ των υπολοίπων εταίρων μας, που θα αξιολογήσουν την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού, σε δηλώσεις του, επισήμανε δύο σημαντικά πράγματα: Πρώτον, ότι η Λευκωσία δεν θα συναινέσει σε άνοιγμα του κεφαλαίου για την ενέργεια. Και, δεύτερον, όσο η Τουρκία απειλεί και εκβιάζει, τόσο υπονομεύει την ενταξιακή της πορεία. Το ερώτημα που τίθεται ευθέως είναι: Αθήνα και Λευκωσία θα ανακόψουν, αν χρειαστεί, την πορεία της Τουρκίας στην ΕΕ; Δεν υπάρχει καθαρή απάντηση, επειδή δεν έχει σχεδιαστεί ξεκάθαρη στρατηγική. Από όσα λέγονται, είναι εμφανές ότι η Λευκωσία περιορίζεται σε ψοφοδεείς «ψύχραιμες» αντιδράσεις, ενώ έπρεπε να γίνει δυναμική και αξιόπιστη υπόδειξη στους εταίρους μας, ότι η Τουρκία δεν θα προχωρήσει, αν δεν υλοποιήσει υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της.


Αδύνατη η διζωνική
Παρατηρείται το εξής οξύμωρο: Αντί η ελληνική πλευρά να καταθέσει τις ξεκάθαρες και αταλάντευτες κόκκινες γραμμές της, πέραν των οποίων ουδεμία υποχώρηση ή διαπραγμάτευση θα γίνει, αρκείται και ασκείται σε απρόσοδα διαβήματα γλυκερών διαμαρτυριών, για όσα οι Τούρκοι και εταίροι μας διαπράττουν εναντίον μας. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας εδώ και μήνες αρνείται διαρρήδην να συζητήσει καν εναλλακτικά σενάρια αντίδρασης και δράσης της ελληνικής πλευράς, σε περίπτωση αδιεξόδου στις συνομιλίες. Κι όμως, την περ. Τετάρτη, σε χαιρετισμό του για την ημερομηνία κατάληψης της Κερύνειας, είπε τα εξής άκρως αποκαλυπτικά:
«Μακάρι στον κόσμο να επικρατούσε το δίκαιο και η λογική. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ακόμη και αυτή η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, που είναι ο οδυνηρός συμβιβασμός της πλευράς μας, είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Έγιναν, άλλωστε», είπε, «πολλές φορές συνομιλίες, χωρίς ποτέ να υπάρξει συμφωνία. Δύσκολη η κατάληξη σε συμφωνία είναι και τώρα», σημείωσε. Αν λοιπόν, η επίτευξη της διζωνικής είναι δύσκολη, εξ αυτού συμπεραίνεται ότι είναι αδύνατη η επιδίωξη λύσης από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους, αφού η Τουρκία, που είναι το σημαντικότερο συμβαλλόμενο μέρος, τέθηκε από την ελληνική πλευρά εκτός της διαδικασίας των συνομιλιών. Θέση μας είναι ότι με την Τουρκία όφειλε η ηγεσία μας να συνομιλεί, όχι με τον υποτελή Ταλάτ.
Ενός κακού μύρια έπονται: Η αποδοχή της διζωνικής από το Μακάριο οδήγησε σήμερα τα πράγματα σε δήθεν αναζήτηση λύσης από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους. Όπως διαφαίνεται, δεν αποκλείεται να έχει τουρκική κατάληξη και απόληξη. Πώς θα ανακοπεί και θα εξουδετερωθεί μια τέτοια πιθανότητα; Ουδείς ηγέτης έχει εξηγήσει στους Έλληνες τι θα γίνει πριν και κυρίως μετά το Δεκέμβριο. Ακόμα σκέφτονται να συζητήσουν σενάριο Β’, όταν ήδη ο τουρκικός οδοστρωτήρας προελαύνει στην καρδιά των Βρυξελλών.

Σημερινη