8/7/09

Το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο

H μόνη απομείνασα πορεία προς Δίκαιη και βιώσιμη λύση που θ’ ανθέξει στο χρόνο
Του: Φώτου Ια. Φωτιάδη, Ph.D.
*500.000.000 Ευρωπαίοι ευημερούν, είναι ευτυχείς και αισθάνονται απόλυτα ασφαλείς με το Eυρωπαϊκό Κεκτημένο.
Γιατί οι 100.000 ΤΚ δεν μπορούν να ικανοποιηθούν και να αισθάνονται ασφαλείς κάτω από το ίδιο καθεστώς;
*
Είναι πλέον πρόδηλον ότι οσηδήποτε καλή θέληση και αποφασιστικότητα και να επιστρατεύσει ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας, δεν αναμένεται πως η Τουρκία θα συγκατατεθεί σε λύση που δεν θα εξασφαλίζει τα επεκτατικά της σχέδια και άλλα συμφέροντα της ίδιας και των γνωστών υποστηρικτών της πολιτικής της. Τα σχέδια και συμφέροντα όμως αυτά είναι άκρως αντίθετα προς τα ανθρώπινα μας δικαιώματα και με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση μας στη γη των πατέρων μας και είναι όλως καταστροφικά όχι μόνο για τους ΕΚ που αποτελούν το 82% αλλά και για τους ίδιους τους Τουρκοκύπριους. Και βέβαια δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτούμε μια λύση που στοχεύει στην εξυπηρέτηση των ξένων αυτών συμφερόντων και τη διαιώνιση της στέρησης των δικαιωμάτων μας και της διαίρεσης της πατρίδας μας. Άρα λύση δίκαιη και βιώσιμη είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να επιτευχθεί με την επιδεικνυόμενη στάση και νοοτροπία της Τουρκίας κατά την πορεία που ακολουθείται σήμερα, παρά τις ειλικρινείς και φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος μας. Υπάρχουν άλλωστε μύρια τεκμήρια των προθέσεων της Τουρκίας.
Μια ακόμη περίτρανη απόδειξη τούτου είναι και οι οργίλες και ακραίες αντιδράσεις της Τουρκίας και των οργάνων της, στην πρόσφατην απόφαση του ΔΕΚ για το περιουσιακό. Αποδεικνύεται για μιαν ακόμη φορά ότι μόνο αν αποδεχθούμε τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής η Τουρκία θα συγκατατεθεί σε λύση. Η Τουρκία θα σταθεί εμπόδιο στη λύση και αν ακόμα οι ΤΚ, αντιλαμβανόμενοι τα πραγματικά και μόνιμα τους συμφέροντα, αποτολμήσουν να αποδεχθούν μια δίκαιη λύση.
Είναι θείο δώρο το ό,τι είμαστε σήμερα πλήρες μέλος της μεγάλης οικογένειας των 27, της ΕΕ. Να εκτιμήσουμε σωστά το εύρος των πλεονεκτημάτων της ένταξης μας στην ΕΕ και να συνειδητοποιήσουμε πλήρως την κοσμοϊστορική σημασία που ενέχει για μας το γεγονός αυτό. Επιβάλλεται να κάνουμε το παν για να αξιοποιήσουμε στον ύψιστο δυνατό βαθμό τα πλεονεκτήματα που μας προσφέρει η ιδιότητα του πλήρους μέλους της ΕΕ για την ευόδωση του πολιτικού μας προβλήματος. Οι Εταίροι μας έχουν υποχρέωση να μας συμπαρασταθούν γιατί είμαστε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Οικογένειας, που αντιμετωπίζει την επιβουλή ενός πανίσχυρου, επιθετικού σφετεριστή της ελευθερίας μας.
Άλλωστε από τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ζητούμε τίποτε περισσότερο από του να υποστηρίξουν ως λύση του Κυπριακού την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Οφείλουν να συμβάλουν ώστε την ευημερία και ασφάλεια που απολαμβάνουν οι ίδιοι, δύο υπέρτατα αγαθά, να τα απολαμβάνουν και όλοι οι Κύπριοι, πολίτες κράτους μέλους της ΕΕ.
Ποιος μπορεί λογικά και πειστικά, είτε αυτή είναι η Τουρκία, είτε ο ΟΗΕ ή οποιοσδήποτε άλλος, να προβάλει το επιχείρημα, που δεν στέκει στη βάσανο της λογικής, ότι οι 100.000 ΤΚ δεν μπορούν να ζήσουν, να ευημερήσουν και να αισθάνονται ασφαλείς σ’ ένα καθεστώς όπως είναι αυτό της ΕΕ, στο οποίο 500.000.000 Ευρωπαίοι βρίσκουν την ευτυχία, την ευημερία και την ασφάλεια τους και στηρίζουν πάνω σ’ αυτό το μέλλον τους; Όταν μάλιστα και η ίδια η Τουρκία επιδιώκει με κάθε τρόπο να ενταχθεί στην ΕΕ για να εξασφαλίσει τη δική της ευημερία μέσα στους κόλπους της.
Η Τουρκία επίσημα τουλάχιστον, ισχυρίζεται ότι προέβη στην εισβολή και συνεχίζει την κατοχή, για την ασφάλεια των ΤΚ. Υπό τη σκεπή όμως του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου θα μπορεί να έχει κάθε αξιόπιστη διαβεβαίωση ότι η ΕΕ θα εξασφαλίσει όχι μόνο την ασφάλεια και την ειρήνη αλλά και την πρόοδο και ευημερία των ΤΚ τις οποίες παρά τον πακτωλό χρημάτων που εξοδεύει κάθε χρόνο όλα αυτά τα 50 τόσα χρόνια, δεν μπόρεσε να επιτύχει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, άλλωστε, ότι η ΕΕ θα προσφέρει όλη την ασφάλεια που απαιτείται όπως την προσφέρει και σ’ όλους τους κατοίκους των υπολοίπων κρατών μελών της.
Μόνο αυτή μπορεί να είναι η δίκαιη και πραγματικά βιώσιμη λύση που θ’ ανθέξει στο χρόνο και θα φέρει μόνιμη ευημερία σε όλους τους Κυπρίους. Υπό καθεστώς πολιτικής σταθερότητας και ειρήνης, sky is the limit για το που μπορούν να φθάσουν οι Κύπριοι, αξιοποιώντας την προνομιακή γεωπολιτική θέση του Νησιού και την ένταξη της στην ΕΕ. Αυτό είναι το πραγματικό συμφέρον των ΤΚ και όχι μια οποιαδήποτε άδικη λύση που θα είναι πηγή συνεχών διενέξεων και μόνιμης αστάθειας για τον τόπο μας και παράγοντας αποσταθεροποίησης στην περιοχή.
Πρέπει να κατανοηθεί ότι μόνο μια δίκαιη λύση μπορεί να εξασφαλίσει στο σύνολο του λαού της Κύπρου, την παντοτινή ευημερία και τη συνεχή πρόοδο. Αντίθετα μια άδικη λύση θ’ αποτελεί μια χένουσα πληγή μεταξύ των δύο κοινοτήτων του νησιού. Θα είναι μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ειρηνικής συμβίωσης των ΕΚ και ΤΚ, όπως απεδείχθη και η άδικη, ξενόπνευστη επίσης, Ζυρίχη.
Όσοι σήμερα, ξένοι και δικοί μας πιέζουν προς μίαν άδικη και εξωπραγματική λύση με το πρόσχημα ότι τάχα είναι η τελευταία, μοναδική και μάλιστα επείγουσα ευκαιρία μας, σίγουρα δεν θέλουν το καλό μας, όπως και το 2004. Προσπαθούν να μας δεσμεύσουν άρων – άρων στερώντας μας τα σιδερόφρακτα ανθρώπινα μας δικαιώματα και με τον τετραγωνισμό του κύκλου που επισείουν, να μας καταδικάσουν στο διηνεκές σ’ ένα σκοτεινό και επισφαλές μέλλον. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει ΕΚ και ΤΚ, στη διαρκή ειρήνη και ευημερία είναι αυτός της ΕΕ κάτω από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Όταν η μικρή κοινωνία, των ΤΚ συνδέσει και αυτή τη μοίρα της με εκείνη των 500.000.000 των πλούσιων και πλήρως ανεπτυγμένων Ευρωπαίων, θ’ ανοίξουν γι’ αυτούς οι ορίζοντες ευκαιριών και σίγουρα θα εξασφαλίσουν ένα λαμπρό μέλλον. Μια παλιά τουρκική παροιμία συμβουλεύει: «Υa deniz kenarinda ya zengin yaninda» «Η κοντά στη θάλασσα ή κοντά στον άρχοντα ν’ ακουμπήσεις».
Δεν είμαι πολιτικός ούτε πρόσκειμαι σε κόμματα. Είμαι ένας απλός ελεύθερος πολίτης που αγαπά τον τόπο του. Ένας κοινός επαγγελματίας που χρησιμοποιεί τον κοινό νουν και αναζητά απλές, πρακτικές και αντικειμενικές λύσεις στα προβλήματα. Έζησα με τους TΚ και συνεργάσθηκα αρμονικότατα μαζί τους για δεκαετίες. Είχα και διατηρώ ειλικρινή φιλία με αρκετούς ΤΚ και πραγματικά νοιάζομαι το ίδιο και για το δικό τους μέλλον που είναι και δικό μας, όπως και για την ευημερία τους που θα προσθέσει στη δική μας. Νοιάζομαι για το καλό των παιδιών όλων μας και της Κύπρου γενικά, γι’ αυτό και το πολιτικό μας πρόβλημα με απασχολούσε πάντοτε και διαρκώς. Ήδη από τον Οκτώβρη του 1974 με ομιλία μου σε ειδική συγκέντρωση για το Κυπριακό στο Σικάγο, είχα εισηγηθεί την ένταξη μας στην ΕΕ (ΕΟΚ τότε), ως τη πιο απλή, αποτελεσματική και λυσιτελή διέξοδο στο πρόβλημα μας. Εκτοτε όλο και περισσότερο ενισχύεται η πεποίθηση μου ότι αυτή είναι η μόνη λύση.
Πιστεύω ακράδαντα ότι αν θέλουμε πράγματι μια δίκαιη και βιώσιμη λύση που θα προστατεύει τα δικαιώματα όλων μας και που θ’ ανθέξει στο διηνεκές προς όφελος όλων των κατοίκων του νησιού μας αυτή θα τη βρούμε μόνο στους κόλπους της ΕΕ.

1 σχόλιο:

  1. Ειλικρινές και συνάμα αφοπλιστικό κείμενο, το οποίο θα πρέπει να απευθυνθεί στον κάθε Κύπριο πολίτη.

    Ωστόσο οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται από τους απλούς πολίτες δυστυχώς. Για να πεισθούν οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις θα πρέπει να αναδειχθούν και άλλοι λόγοι, κυρίως σε θέματα ισχύος. Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στις Κυπριακές συνομιλίες και συχνά βλέπω ότι παραβλέπεται ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, ο οποίος ξεφεύγει του γενικότερου ελληνοτουρκικού πλαισίου. Μπορεί να κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για ό,τι συνεπάγεται η αποδοχή ενός ανανικού σχεδίου για τον ελληνισμό της Κύπρου ακόμα και για την Ελλάδα (π.χ αιχμαλωσία της Ελλάδος στις διαθέσεις της Αγκυρας προκειμένου η τελευταία να μην πειράξει τους έκθετους ελληνοκύπριους). Ωστόσο το θέμα είναι πολύ ευρύτερο και έχει να κάνει με τη λειτουργία της ΕΕ γενικότερα. Ας σκεφτούμε τη συμπεριφορά στην ΕΕ ενός κρατικού μορφώματος κηδεμονευομένου ουσιαστικά από την Άγκυρα με εκ περιτροπής προεδρία, δικαστές κ.λ.π όπου οι αποφάσεις στην πλειονότητά τους θα λαμβάνονται στην Άγκυρα και στην Ουάσινγκτον. Μήπως θα είναι μία συμπεριφορά ερειστική προς τα συμφέροντα της ΕΕ όπου ουσιαστικά κάθε απόφαση ίσως και για τα πλέον απλά θέματα, π.χ χρηματοδότηση αγροτών στην Ολλανδία, θα πρέπει να συνοδεύεται και με το ανάλογο "μπαχτσίσι" προς την Τουρκία (βλ. π.χ συνομιλίες για τον Ναμπούκο και απαιτήσεις της Αγκυρας)? Μήπως η Κύπρος αποτελεί τον τρόπο παράκαμψης της "ειδικής" σχέσης της ΕΕ με την Τουρκία? Αυτό έχει γίνει κατανοητό από τα υπόλοιπα μέλη της ΕΕ? Μήπως το γεγονός ότι με ένα σχέδιο τύπου Ανάν που θα θέτει δύο χώρες μέλη της ΕΕ (Ελλάδα και Κύπρο) σε "αιχμαλωσία" ουσιαστικά θα ακυρώνει την ομαλότητα και το μέλλον της ίδιας της ΕΕ? Αυτό δεν εξυπηρετεί πλήρως και τα σχέδια των υπερατλαντικών συμμάχων?
    Κατά τη γνώμη μου αυτά τα θέματα πρέπει πρωταρχικά να αναδεικνύονται στα ευρωπαϊκά φόρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.