Η Άγκυρα αναγνώρισε το Ιρακινό Κουρδιστάν, αποστέλλοντας πρόξενο στην Αρμπίλ, πρωτεύουσα του αυτόνομου θύλακα. Η είδηση για την αναγνώριση, που επιθυμούσε διακαώς ο εμπορικός κόσμος και από τις δύο πλευρές, πέρασε «στα ψιλά» των τουρκικών εφημερίδων.
Ο Μασούντ Μπαρζανί και ο Αχμέτ Νταβούτογλου Ο Μασούντ Μπαρζανί και ο Αχμέτ Νταβούτογλου Σημαντική είδηση, πλην όμως πέρασε «στα ψιλά γράμματα» των τουρκικών εφημερίδων: η Άγκυρα αναγνώρισε επίσημα την αυτόνομη Κουρδική οντότητα στο Βόρειο Ιράκ και απέστειλε πρόξενο στην Αρμπίλ, την πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν. Πρώτος πρόξενος τοποθετήθηκε ο Αϊντίν Σελτζέν, που είχε υπηρετήσει στην πρεσβεία της Ουάσιγκτον.
Το άνοιγμα του προξενείου αποτέλεσε πρώτο βήμα προς την εφαρμογή απόφασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, που στοχεύει στην καλλιέργεια «στενότερων και καλύτερων σχέσεων» με την αυτόνομη κουρδική κυβέρνηση. Ο φιλοκυβερνητικός τύπος το χαρακτήρισε άλλο ένα βήμα στη θέση του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Νταβούτογλου «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες».
Στο άνοιγμα του προξενείου συναίνεσε και την κίνηση ενθάρρυνε και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ. Η θητεία του Σελτζέν ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου, μία εβδομάδα μετά τις εκλογές στο Ιράκ, και ο νεαρός διπλωμάτης είχε σειρά επαφών με τον πρόεδρο της αυτόνομης κουρδικής οντότητας Μασούντ Μπαρζανί και κυβερνητικά στελέχη.
Ο Σελτζέν δήλωσε πως η παρουσία του στοχεύει να διευκολύνει την καλλιέργεια ακόμη στενότερων οικονομικών και πολιτικών σχέσεων ανάμεσα στην Κουρδικής και Τουρκική πλευρά. «Και οι δύο πλευρές έχουμε την απαραίτητη πολιτική βούληση για να εντείνουμε τη συνεργασία μας σε όλα τα επίπεδα» σημείωσε κατά τη συνάντησή του με το Μπαρζανί. Ο Τουρκικός τύπος σημειώνει πως η οικονομία της κουρδικής περιοχής βρίσκεται στα χέρια τουρκικών επιχειρήσεων, που εδώ και καιρό πίεζαν για την εξομάλυνση και επισημοποίηση των διμερών σχέσεων.
Ευχή του τουρκικού εμπορικού κόσμου, που βλέπει την κουρδική περιοχή ως «χώρα ευκαιριών», είναι η αύξηση του όγκου των συναλλαγών. Οι Τούρκοι εξαγωγείς στοχεύουν να χρησιμοποιήσουν το Κουρδιστάν ως βάση για την εμπορική διείσδυση στο υπόλοιπο Ιράκ, όπου όμως ελλείπει το κλίμα ασφάλειας του κουρδικού θύλακα.
Ο Σελτζέν δήλωνε πως ο Ταγίπ Έρντογαν υπέγραψε μνημόνιο 40 σημείων κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Ιράκ, τα οποία στοχεύουν στην «πλήρη οικονομική και πολιτική αφομοίωση» των δύο χωρών.
Κυβερνητική πηγή εκτίμησε σε συνομιλία με το newstime.gr ότι ο τύπος δεν έδωσε μεγάλη έκταση στο ζήτημα της εγκαθίδρυσης προξενείου στην Αρμπίλ, ώστε να περιορισθούν οι διαμαρτυρίες των εθνικιστών και κεμαλιστών.
http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=38257
Ενημερωτικό Ιστολόγιο με Βαρύτητα σε Θέματα Διεθνών Σχέσεων, Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας
Βιβλιοπωλείο ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ: Φιλελλήνων 14, Τ.Κ. 10557, Σύνταγμα, Αθήνα, 210 3316036, infognomonpolitics@gmail.com
Δεν γνωριζω καλα τα του Κουρδικου, αλλα δεν φαινεται αυτοκαταστροφικη αυτη η αναγνωριση απο μερους της Τουρκιας; Δεν ανοιγει οριζοντες για τους Κουρδους στο εσωτερικο της; Απο την αλλη βεβαια, μηπως μεταφερουν οι Τουρκοι τον "πολεμο" στο οικονομικο πεδιο και στοχευουν σε καποια αφομοιωση ή εστω προσεταιρισμο των πληθυσμων εκει μεσω της οικονομικης διεισδησης σε πρωτη φαση; Παρακαλω καποιο σχολιο απο τους κατεχοντες το θεμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήomniscient η Τουρκία με την Περιφερειακή Διοίκηση του Ιρακινού Κουρδιστάν έχει πολύ στενές οικονομικές σχέσεις εδω και πολλά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως δεν έχει απεμπολήσει τον Νεοωθωμανισμό της καθώς χρησιμοποιεί την Τουρκμενική μειονότητα στην περιοχή του Κιρκούκ για να αποσπάσει την νευραλγική αυτή περιοχή απο τους Κούρδους.
Προσπαθεί να απομονώσει το PKK επιβάλλοντας την διάλυση του καταυλισμού του Μαχμούρ, και παράλληλα επιθυμεί να αναλάβει δράση η περιφερειακή Δίοικηση του Ιρακινού Κουρδιστάν ενάντια στο PKK ή να της επιτρέψει να επιτεθεί αυτή στο Qandil (τίποτα απο τα δύο δεν δέχονται οι Κούρδοι).
Η δημιουργία αεροπορικών βάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή του Ιρακινού Κουρδιστάν, μειώνει την στρατηγική σημασία του Ιντσιρλίκ.
Παράλληλα οι ΗΠΑ θεωρούν στρατηγικό εταίρο στην περιοχή τους Κούρδους μαζί και με άλλες ευρωπαικές χώρες.
Προσπαθεί να μείνει στο διπλωματικό παιχνίδι ταπεινή γνώμη ενος απλού ανθρώπου και όχι ειδικού αναλυτή.
@ Οmniscient,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Κουρδισταν (ενεκα του οτι συνορευει ΚΑΙ με τους Περσες) παιζονται παρα-πολλα παιχνιδια και απο παρα-πολλους. Σου συνιστω να διαβασης το κατωθι αρθρο (αν και παλιο) για να προσανατολιστης λιγακι.
http://www.newyorker.com/archive/2004/06/28/040628fa_fact
Και οταν τελειωσεις ριξε υποχρεωτικα και μια ματια στο παρακατω λινκ.
http://www.irmep.org/Policy_Briefs/3_27_2003_Clean_Break_or_Dirty_
War.html
Συνιστω επισης και στους υπολοιπους φιλους του ιστολογιου* αν πραγματι ενδιαφερονται, να μαθουν, οπως ριξουν μια ματια στα "λινκς" που παρεθεσα.
Omadeon
(ο λιγωτερο διασημος)
* Με εξαιρεση του πασιγνωστους σαγιανιμ.
Θα ήθελα να ήξερα τι συμφέρον έχει η Τουρκία απ' αυτό. Μα τον χειμώνα μόλις δεν επιχειρούσε στο Β. Ιράκ εναντίον των Κούρδων; Τι άλλαξε τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπαιξε ρόλο η βοήθεια των Ισραηλινών προς τους Κούρδους;
Καυκασιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ο,τι καταλαβα, το σκεπτικο σου ειναι οτι η Τουρκια "παιζει" με την αντιπαλοτητα που εχουν οι διαφορες φατριες, θα λεγαμε, των Κουρδων μεταξυ τους, για να ωφεληθει η ιδια. Αν ειναι οντως αυτος ο στοχος τους, πιστευω ειναι πολυ δυσκολο να πετυχει κατι ουσιαστικο, συν οτι δημιουργει προηγουμενα για τους Κουρδους στο εσωτερικο της. Αυτη η στρατηγικη θα ηταν ισως πιο ασφαλης για ενα αλλο γειτονικο κρατος, χωρις Κουρδικη μειονοτητα, και οχι για την Τουρκια. Ειναι δυσκολο, εννοω, διπλωματικα να δικαιολογησει σοβαρα και να διατηρησει την λογικη "αναγνωριζω Ιρακινο Κουρδισταν αλλα οχι Τουρκικο Κουρδισταν". Εν πασει περιπτωσει, ευχαριστω για το σχολιο, και πιστευω πολλα θα εξαρτηθουν απο το κατα ποσο στο μελλον το Ιρακ θα διαλυθει ως ενιαιο κρατος ή οχι.
Omadeon,
Ευχαριστω για τα λινκ. Το πρωτο αρθρο εχει μια ενδιαφερουσα αναφορα στο τελος στην πολιτικη του Ισραηλ προς τους Κουρδους του Ιρακ που πιστευω αποκαλυπτει οτι μαλλον οι Ισραηλινοι βλεπουν διαλυση του Ιρακ και γι'αυτο κοιτουν να αποκτησουν ερεισματα στην περιοχη. Πανω στο θεμα του δευτερου αρθρου, σιγουρα θα γνωριζεις για το σχετικο αρθρο/βιβλιο των Mearsheimer & Walt για το θεμα που δεν μπορει να αγγιξει κανενας χωρις να χαρακτηρισθει. Προτεινω επισης να διαβασεις τον James Petras που ειναι λιγοτερο γνωστος και ισως να μην γνωριζεις, και ο οποιος δεν μασαει τα λογια του καθολου.
http://petras.lahaine.org/index.php