Οι πρώτες εκλογές της Αραβικής Ανοιξης αποτελούν πρόκληση στην «πολιτική ορθότητα» της ιδέας της δημοκρατίας. Στην πρώτη φάση των εκλογών, η Αίγυπτος επέλεξε ισλαμιστές, ακολουθώντας το παράδειγμα της Τυνησίας... Δεν είναι φρόνιμο να αρνούμαστε τα αποτελέσματα δίκαιων εκλογών και ουδείς πρέπει να σκεφτεί ότι θα συμβεί εδώ κάτι αντίστοιχο με ό,τι έγινε στην Αλγερία και την Τουρκία τη δεκαετία του '90. Η Αλγερία ακύρωσε τις εκλογές όταν οι ισλαμιστές πλειοψήφησαν και στην Τουρκία έγινε ένα «μεταμοντέρνο πραξικόπημα» για να τους διώξει από την κυβέρνηση συνασπισμού...
Ηρθε η ώρα για δημοκρατία στις μουσουλμανικές χώρες, όμως φαίνεται ότι η δημοκρατία εξυπηρετεί μόνο την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία... Ωστόσο, αφού η ιδέα της δημοκρατίας δεν μπορεί να περιοριστεί σε μία εκλογική διαδικασία και οι αρχές του πλουραλισμού και της ελευθερίας του λόγου είναι τόσο σπουδαίες όσο οι δίκαιες εκλογές, το ζήτημα της συμβατότητας μεταξύ Ισλαμισμού και Δημοκρατίας πρέπει επίσης να συζητηθεί...
Παρά το ότι οι ισλαμιστές σε όλες τις χώρες μιλούν για ανοχή στις διαφορετικότητες, συχνά εννοούν αποδοχή «πολλαπλότητας» αντί «πλουραλισμού». Η ιδέα της πολλαπλότητας βασίζεται σε «σεχταριστική» και κοινοτιστική αντίληψη της κοινωνίας, παρά σε φιλελεύθερη αντίληψη του «δικαιώματος στη διαφορά». Γι' αυτό οι ισλαμιστές προθυμοποιούνται να δώσουν δικαιώματα σε θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες αντί να αποδεχτούν τις ατομικές ελευθερίες...
(Χουριέτ-Ντέιλι Νιους - Τουρκία)
Της Nuray Mert
Πάνε μαζί αυτά τα δύο; Ή η δημοκρατία θα είναι λίγο τραβεστί και αυτό μόνο όταν συμφέρει τους ισλαμιστές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημοκρατία του καλάσνικωφ,πλάκα θα έχει.
Ισλάμ και δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες.Οι απανταχού μουσουλμάνοι επιζητούν Θεοκρατικό καθεστώς και Σαρία .Ολοκληρωτικό καθεστώς, από τα πλέον ανελεύθερα και καταπιεστικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δυνατόν να συζητάμε για δημοκρατία όταν τουλάχιστον οι γυναίκες αντιμετωπίζονται από το Ισλάμ , σαν αντικείμενα ,(σκεύη ηδονής ή εκκολαπτικές μηχανές )ή ακόμα καλύτερα σαν ζώα, χωρίς δικαιώματα και αξία. Εάν δεν αντιμετώπιζαν ποινές θανάτου για ασήμαντες κατ' εμάς αφορμές ,ίσως να μην ήταν και τόσο φανατικές όσο φαίνονται σήμερα στην τηλεόραση.Η πίστη τους και ο φανατισμός μήπως είναι λίγο (η πολύ ) αποτέλεσμα φόβου και τρόμου. Η ψυχολογία του σκύλου, που γλύφει το χέρι του αφεντικού που το δέρνει.Η υπόνοια χαλαρής πίστης και μόνο επισύρει ποινή λιθοβολισμού. Αποκεφαλισμοί για αμαρτίες που εδώ είναι σύνηθες φαινόμενο και δεν διώκονται , απαγχονισμοί ,ακρωτηριασμοί δημόσιες τιμωρίες ... έλεος, τι σχέση μπορεί να έχει η δημοκρατία των αρχαίων ημών προγόνων, με αυτή την βαρβαρότητα? Δεν έχει σχέση ούτε καν με τον μεσαίωνα στην Ευρώπη, είναι μία κατάσταση ακόμα πιο αφόρητη και αλλοίμονο σε όποιους θα έχουν την ατυχία να την αισθανθούν στο πετσί τους.
Η διαφορές μεταξύ ισλαμιστών και μετριοπαθών, υφίστανται μόνο σε θεωρητικό επίπεδο .Πας μουσουλμάνος ισλαμιστής! ή έστω... υποψήφιος!
Το πρότυπο της Τουρκίας που πιστεύουν οι Δυτικοί ότι θα έχει απήχηση ,δεν υφίσταται! Για την πλειοψηφία του ισλαμικού κόσμου και για πολλούς εκ των Τούρκων οι Τούρκοι θεωρούνται από ολιγόπιστοι έως τελείως άπιστοι!